Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

brzydka kobieta i morze


Rekomendowane odpowiedzi

nikt jej w ramiona nie bierze
nikt nie szepce do ucha
słów napęczniałych z miłości
tylko morze miękką falą
pieszczotliwie obmywa stopy
lub buja sennie unosząc
do krainy marzeń
w łódeczce samotności
gorzkie łzy niekochania
połyka wodny żywioł
jantarem spoczną na dnie
wyplute szałem nawałnicy
brzegiem nadziei legną
amberową zbierze rozpacz
słoneczna dziewczyna
by nanizać na nić szczęścia

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Hahahahah thanks,
nie ma brzydkich kobiet,
tylko wina czasem brak :)
Tjaaaaaaaaaaaaaa, panowie często mówią
o pięknie wewnętrznym, ale oglądają się
za ładnymi kobietami, brzydkie zaś ignorują,
choćby ich duch nad poziomy wzlatał :)
Dyziu, piękne płaczą mniej, bo nie są samotne :)
Tak Gryfie, uroda to tylko opakowanie,
ale jakże kuszące i jak wielu daje się na nie nabierać :)
Thanks Nataszo, Ty też jesteś utalentowana :)
To mamy ten sam pogląd Łukaszu :)
Thanks Waldemarze :)
Ryszardzie, brzydkich kobiet raczej się nie porywa :)
Nie ma takiej potrzeby, same wskakują na koń rycerza :)
Brak urody kompensują tupetem :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Łukasz Jasiński Łukaszu, bardzo bogata Twoja rodzinna biografia/historia.      Pamiętam tylko, że mój dziadek ze strony mamy był ułanem Piłsudskiego i wrócił z wojny jako inwalida, spadł z konia podczas bitwy i nabawił się garba, tyle tylko pamiętam z opowiadań, byłem wówczas małym chłopcem. Wiem także, że jedna z moich ciotek posiadała szablę ułańską, zapewne była to szabla mojego dziadka. Szablę widziałem i dotykałem osobiście. Jeśli chodzi o nazwiska, to moi przodkowie należeli (z obu stron) do szlachty - Orłowski, Pietras, Gulewicz, Korzeniowski, niestety szczegółów nie znam.  Jedni mieli posiadłości na Mazowszu niedaleko Ostrołęki, drudzy utracili wszystko co mieli na kresach i osiedlili się w rejonie Legnicy, a to już blisko do Wrocławia.   ----------
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      W sumie dziękuję, troszkę przyjrzałam się na spokojnie swojemu testowi :-)         Troszkę poprawiłam. Natomiast: I w butach jak kot w butach, jest bardzo dobrze :-) Jak najbardziej zegar NIE na ścianie., tylko na telewizorze, ale już go nie chcemy ;-) Dziękuję i pozdrawiam serdecznie :-)     Dawno nikomu nie chciało się już komuś tak poprawiać :D Dziękuję @andreas i @Rafael Marius i @Łukasz Jasiński i @Nata_Kruk :-)
    • @Annie Świetne - aranżacja (i muzyczna, i wizualna) powściągliwa, a wyrazista. 
    • Trochę mnie nie było tutaj    Na każde drgnięcie telefonu Sprawdzam, czy to ty  Choć wiem, nie powinienem  Realne wydają się sny  Pasujemy jak ulał  Jednak nie pasuje nic  To marzenie czy zaduma Nie pozwala nam być   
    • Nowa karta, któż to wie? Życie biegnie, zmienia się. Ludzie mówią: wieczny pęd, Los w harmonii gubi dźwięk. Pelargonia, prosty kwiat, Cichy świadek naszych lat. Wciąż rozkwita mimo burz, Od wiek wieków - trwa bez słów. Rok się budzi, siłę daje, Jakże szybko ta ustaje. Wstaje cicho, niebywałe, Ile wrażeń nam oddaje. Krętych ulic wiele jest, Proste, strome tudzież też. Idziesz, biegniesz, przeskakujesz, Padniesz, wstań - moc budujesz.   
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...