****

[kazik3321]

Tworzenie życia i mrok tego świata
Krzyk polityka i jęk robotnika
Brak tchu w gąszczu ludzkich mechanizmów
Medialnych kłamstw, hałasu i płaczu.

Ja, ty, oni jako elementy bezwzględnego teatru
Unoszeni siłami fortuny i wiatru
Szum w politycznych kuluarach
Krzyk głupoty i bezmyślności w telewizyjnych reklamach

Brudny kubek po kawie na szafce
Zgaszony papieros na chodniku
Wpatrzony we mnie pies przy ławce
Wciąż czekający na koniec tego świata.

[Pan_Biały]

abecadło z pieca spadło
taki jest ten wiersz - wypunktowany
wszyscy to wiedzą i co? nic
czekam kolejnych, pisz
pozdrawiam
r

[kuba skawa]

Ja, ty, oni jako elementy bezwzględnego teatru
Unoszeni siłami fortuny i wiatru

Mnie skromnego czytelnika, proszę w to nie mieszać :) Psa również - anarchizujący peel z ogniem rewolucyjnym w oczach, zapomina, że psa trzeba nakarmić i trochę z nim pobiegać ;)
Bardzo niedobre.

[Rafał Gadomski]

Mnie się bardzo podoba egzystencjalne przesłanie wiersza. Lubię właśnie takie klimaty - jak ktoś potrafi połączyć ze sobą kilka prostych spostrzeżeń w spójny obraz emocjonalnej rzeczywistości. pozdr