Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

niezapominajki

Jolanta_S.
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Jolanta_S.

Jolanta_S.

Opublikowano
Opublikowano

oj zalazłam lipę Kochanowskiego, spokój, cisz i cień, miejsce zadumy.
sielankowo – ładnie :))
Kopernik z mojego osiedla , Chopin jak płynie po fali…
niezły krajobraz… coś jeszcze z „Pana Tadeusza” ,
ach te niezapomniane chwile… tęsknota , wreszcie Chrystus i przebaczenie...

co to za gatunek?

Janusz – Mistrz.

...no może ja tak za 20-30 lat… nigdy nie wiadomo… się rozmarzyła cała Jolka ;)

serdecznie i wiosennie - Jola

bestia be

bestia be

Opublikowano
Opublikowano

ciekawa bukolika obrazy piękne i ponadczasowe. Ten wiersz wie po co powstał iż każdy zapewne znajdzie w nim coś dla siebie, ba traktor jest na miejscu dla mnie to majstersztyk literacki,
całość podoba się

szacuneczek

be

Franka Zet

Franka Zet

Opublikowano
Opublikowano

Januszu, ja te niezapominajki odczytuję jako motto wielu Twoich wierszy. Po prostu doskonale pamiętasz, nie zapominasz. Dwa ostatnie wersy najlepsze. Mogło by też być "leniwym głodem", bardziej by się te wersy łączyły.

Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • huzarc
      Moje ja

      Przez huzarc · Opublikowano

      @Annna2 Twój wiersz niesie w sobie gniew, który nie jest pustym krzykiem, ale wołaniem z głębi. Czuć w nim, że nie zgadzasz się na zakłamywanie rzeczywistości – na to „nic się nie stało”, gdy w środku aż kipi. Bardzo mocno wybrzmiewa napięcie pomiędzy światem zbiorowym (mury, bunt, volty, gniewne chmury) a prywatnym, intymnym detalem – sukienką, przykurzoną i zapomnianą. Ten kontrast robi wrażenie, bo przypomina, że historia i wielkie zrywy zawsze spotykają się z codziennością, drobnym ludzkim życiem.    
    • violetta
      Ty i ja

      Przez violetta · Opublikowano

      @SomalijaW sobotę było ładnie, bo od niedzieli zaczęła się listopadowa jesień:)
    • violetta
      Przydymiony

      Przez violetta · Opublikowano

      @Migrena są ładne miejsca na ziemi, gdzie jest spokojnie, ciepło. Są promienie słońca, nie ma huraganów. 
    • sam_i_swoi
      Moje ja

      Przez sam_i_swoi · Opublikowano

      Bardzo osobisty wiersz, i osobliwy. Podoba mi się ta palisada z onych, i kilka/kilkoro rzeczy jeszcze. Pozdrawiam.
    • Annna2
      Moje ja

      Przez Annna2 · Opublikowano

      To nieprawda że nic się nie stało, że drobnostka, mała rzecz epizod na scenie. To nieprawda że tak musi być. Ktoś mówi nie słucham, bo w powietrzu kotłują się zmysły Bunt się rodzi i nędzna zawierucha. Gra nie o pieniądze się toczy, lecą prośby głuche jak kamienie. Chmury swe postronki zrywają gniewne pomruki już słychać z oddali. Z jednego volt powstają tysiące, one mury obalą. Dalej jest tylko przepaść porzucona. jak ta sukienka co nieco już przykurzona. W kącie teraz troszeczkę pomięta. Och jaka piękna! Kolorów czujności nikt nigdy nie zatrze jak prawdy, że nic nie dane zostało na zawsze Moje ja wychodzi z cienia, ale przecież mnie nie ma.                                                                

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...