Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

odkąd zdjęłam tajemnice
nie masz po co we mnie wierzyć
figlik uwiódł muchołapkę
przyłapała cię za język
stąd spojrzenie zezowate
wielce zdaje się łaskawe
nagość musi być szkaradna
gdybym miała choć rękawek
choćby strzęp ludzkiego wstydu
żeby okryć marną postać

tylko wiersz w ściśniętym sercu
jak ostatni kamień został

Opublikowano

Prowokujesz swoim wierszem
pisząc „zdjęłam tajemnice”.
To wyznanie nie najszczersze,
wybacz wcale nie zachwyca.

Bo już stroisz metafory,
w szkaradności widząc nagość.
Patrzysz zezem jak człek chory,
miast z tych wdzięków czerpać radość.

A wiersz w sercu nie jak kamień,
lecz jak promień, co rozchyla
płatki kwiatów na spotkanie,
z weną która kwiat zapyla.

pozdrawiam Jacek

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Wyznał laufer białej damce
(bijąc konia): Wam... dziewice,
jeno w ręce oddać lancę,
a zrobicie zeń kłonicę!


Po czym piona wbił na kwaśno,
zamajaczył w poprzek krzywo...
Szlag-mat! Poległ! (Wieży afront)
Zezowate szczęście? Zyzol?
;)

Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



kamień, kamlot, głaz, wprost skała
wszak poeta wie co czuje
jakie kwiaty, gdzie ten promień?
aleś zmyślił mi cenzurę

to z nadmiaru życzliwości
aż się dymi od przewidzeń
stąd paradne słowne gzymsy,
na lekarstwo miód z powidłem

przedostatnie ślę westchnienie,
zachorzałam na zgryzotę
wielkie dzięki przyjacielu,
jeszcze kropka, nic już potem

:) z pozdrowieniami
Opublikowano

widzisz Alu, tylko zaczniesz
sypać rymem szczerozłotym
już zlatuje się splatanie
pojawiają się wierszoty

prowokujesz rym w poezji
zezem, gołem, bez odziennia,
miniaturką słów, finezją
częstujesz nas od niechcenia

w konsekwencji wdzięku rymów
rytmu rodem spod obcasa
zamiast prozą kilku wpisów
wiersze masz - i dobra nasza
Alicja

Dawno Cię nie było, poetko! Śliczności, Para;) Mniam, mniam.

Ps. A HAYQ mnie tak rozbawił, żem mało nie spadła z krzesła!!!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @MigrenaBardzo dziękuję! Myślę, że "po swojemu" będę lepsza jako człowiek. Dobroć jest pięknem:) @Nata_KrukBardzo dziękuję!  Masz rację "kolce" to słowo z wieloma możliwościami. :)
    • Kocham przy Tobie milczeć, tulić się do Ciebie, jakbym nie miał matki Nienawidzę ciebie słyszeć, dotykać cię to kara za odwrócony krzyż Kocham Cię tak mocno, że wsiadłbym z Charonem do łódki, aby przebyć cały Styks, lecz nie odwrócę się   Nienawidzę braku gracji, twej krwi i wersów pełnych łoju do mnie Kocham Twoje rady, głos Twój prowadzi mnie do wyjścia z wykrotu Nienawidzę cię za dyby, które gruchocząc mi kolana, podłączyły thymatron na apetyt życia, opluwając mnie w lochu   Kocham Cię tak, że nieważne jest, czy pachniesz zmierzchem, trawą po ulewie, smogiem czy obłokami z szarego mleka Nienawidzę cię, bo gdy spałem obok ciebie, ukradłaś mą lirę i biografię Orfeusza Kocham Cię tak mocno, jakby wszechświat zmniejszył się do naszych objęć, a czas zdziwił się, że zegar nie tyka, wszyscy byli w pracy, a myśmy wybrali wagary od życia   Zła siostra Miłości w końcu się poddała Biegniemy tą plażą, już się nie chowając Igła magnetyczna odszukała zorzę i dziewiczą dróżkę, życie Nam zwracając, lecz…   czy to wszystko nie było tylko w listach naszych, mirażach o kąpieli w Gangesie młodości i czy zaraz spoceni nie otworzymy spojówek, budząc się przy złej siostrze Miłości?
    • @aniat. Ładnie się to harmonizuje: nastrój – dźwięk – obraz; szkoda, że odpuściłaś w rymy w ostatnich wersach, cztery mogłyby się zgrać.
    • Zrównają cię z ziemią. -No, chłopie, nie mów, że klasyczna? Robić, robić, robić! Wybebeszą z ciebie wszystko co wyższe, wszystko co nie pragmatyczne. Żreć, żreć, żreć! Wykpią słabości, wszystkie twoje samotności. Pieniądz, pieniądz, pieniądz! I będą ciągnąć za kostki w dół, implementować ci pustkę, agitować swe plebejskie nawyki. Umniejszać wszystko, smagać cię codziennie po mózgu parszywymi jęzorami parzącymi jak pokrzywy, okraszając to wszystko żarcikami podszytymi rzadkim kałem i opowieściami o jebaniu, najebaniu się, pojebaniu i dojebaniu sąsiadce i jej córce- i to wszystko wygłoszone z chwałą jakby to była nobilitacja.  I przylega do ciebie ten Nietzscheański wyziew. Jan Pelc wróży ci przyszlość; takie jest życie, słabiaku.  Sygnał, 5 nieodebranych, nie pójdziesz już tam- postanowione. Nie zostaje za wiele: Decasia, Ladoni, Górecki, tory, las, ambient, człowiek słoń i Curtis- a to wszystko ponad dekadę później niż planowałeś.
    • @Gosława Pokochają siebie to i Ciebie polubią -:)Wszak tu poetyckie dusze tu się spotykają …nawet jak rogate-:)Dobrej nocy

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...