Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wielki wybuch


Rekomendowane odpowiedzi

dotknąłeś a wielki wybuch rozpoczął
nowe Genesis
noc spaja się z dniem
logos przechodzi w ciszę
czarnych ziaren maku na białym tle

zwierzęta mówią częściej niż raz w roku
ptaki szalone śpiewają alleluja
drzewa rosną w białych alejach
kwiaty w wazonie mają kształt ust
czerwone róże w kolorze krwi
pachną wilgotną ziemią
a ona nieoddzielona od oceanu
faluje pod niebem

rozsuwa kurtynę dźwięków
w durowej tonacji koła wielkiego wozu
obiecują podróż w nowe miriady
mleczna droga pachnie jeszcze piersią Hery
wściekłej za podkradanie tajemnicy bogów
więc rozplatam na plecy warkocz Bereniki
wstydzę się jak nigdy jeszcze jeszcze

hiperbola kosmosu wsysa mnie w nowe
nagłe zdumienie
z żebra z gliny i srebrnego pyłu
oto jestem

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

zaglądam do Ani, a czytam wiersz dojrzałej wprawnej poetki, która zabłąkała się z do warsztatu z takim cackiem!
myślałam, że będzie wesoło, a jest po prostu bosko o powstaniu... cudu, jakim oczywiście nas stworzyłaś (chyba nie bluźnię za bardzo przeciw Bogu schlebiając Tobie? ale to co piszę jest szczere i nie wymuszone, a jak będzie trzeba to się wyspowiadam)
piękny wiersz
pozdrawiam ciepło
:)
Grażyna

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...