Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

indiańska curandera*

hubertk
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

hubertk

hubertk

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano (edytowane)

na początku była idea. tak, to musiała być idea;
słowo jest tylko po to, by opowiedzieć przez nas bajkę.

czy potrafisz opowiedzieć bajkę
żeby przyśniła się po latach
otworzyła zmrużone powieki w miejscu
skąd żaden szaman nie chce wracać
później oddechy przestają tykać

dziewczynka w hologramie jest bosa
jak rada starszych
w kilku miejscach naraz
mówi że z kręgów na źródło
rezonuje melancholia

- przypomina jej siebie sprzed urodzenia i jutro

żaden z młodzieńców nie pamięta
kogo zobaczy w swoich

oczach
w potyczkach zdzierają kolana i łokcie

*curandera- uzdrowicielka

Edytowane przez hubertk (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dagmara Gądek
      Wianki z czerwonych maków

      Przez Dagmara Gądek · Opublikowano

      @Ana krzyż to NIE szubienica, ( aż obciach, że trzeba pisać takie sprostowanie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ), szubienica symbolicznie poniża ciało - odrywa głowę od tułowia, odrywa od ziemi, wystawia na pastwę wichru a gdy zwisa ono bezładnie jak wór, podkreślona jest niemoc unicestwionej materii.  Krzyż - jest przeciwieństwem; osadzony w miejscu, z symbolem otwarcia ramion na innych, na niebo, ogarnia wizualnie ludzką marność, przytula, roztacza ochronę nad tymi, którzy pod nim szukają ochrony, a symbolika przecięcia się jego ramion, frapuje mnie niemal każdego dnia i próbuję ją dla siebie redefiniować. Krzyż został uświęcony krwią Chrystusa, kulka oddana z karabinu byłaby jedynie pozbawioną symboliki anihilacją, warto się nad tym tematem głębiej pochylić, a nie szukać zero/ jedynkowych korelacji… pozdrówki 
    • Duilla
      Z nurtem polskich rzek cz.I

      Przez Duilla · Opublikowano

      Zdzichu, co nadal próbuje Agacie Zdjąć po kryjomu jej jedwabne gacie Choć ręce mu mdleją To oczy się śmieją Chyba to uczucie bardzo dobrze znacie?  
    • Dagmara Gądek
      Iskra

      Przez Dagmara Gądek · Opublikowano

      jestem z pierwszego tłoczenia zachwytów muzą na słupach wysokiego napięcia z pięciolinią bez przecięć u zbiegu ust ja ledwie przypadek odmieniany przez wszystkie rodzaje twarzy - nie palę mostów (te) płoną same   od fasad miast gdzie po zachodzie kalendarzy rzeczywistość niektórym ciągle   wypada z ram
    • violetta
      wierzyć nie wierzyć

      Przez violetta · Opublikowano

      Miłość się jeszcze tli, życie to ruch :) 
    • Dagmara Gądek
      wierzyć nie wierzyć

      Przez Dagmara Gądek · Opublikowano

      To dla mnie przykład pisania o niczym, ale z dużą wprawą, nawet klasą poetycką, bo tej Autorce - nie brakuje.  Znając sporo Twoich wierszy, wiele wręcz lubiąc - mogę ponarzekać i powiem - życia brak  w tym tekście. Jest natomiast sucha, jednowymiarowa próba intelektualnego uchwycenia złożoności człowieka. Tetu, ciekawa jest kto Cię teraz inspiruje, aby iść w tym kierunku ? Oczywiście, nie zdradzaj, ale to msz zły, bo pozbawiony życia, sposób  poetyzowania, z niemal wyzerowaną emocją - a w zamian z parciem na podsumowania ostateczne;))   Moją nieufność budzą utwory, pretendujące do miana diagnoz , definicji.  Twoje serie „ z Piotrem”, były duuużo bardziej przekonujące, ludzkie, migotliwe od wielowymiarowości . Ale rozumiem, gdy się nam / piszącym , ha, ha, „ zmienia”, pozdrówki 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...