Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

ranek
zbożowe łany
w zieleni błysk renety
koc zmięty
niewyspany
zachwyceń epitety

w sadzie
ciut zaniechanym
ścieżki niepokalane
Ona i On
i Pan księżyc
i żal że błysnął ranek

słońce
w nieśmiałym wstydzie
wśród chłodu
purpurowe
w czerwieni blasku
cudzie
kwiaty dwa

kochankowie

Opublikowano

Witam.
Dobry wiersz. Umiejętnie prowadzona myśl.
Napisany bardzo „obrazowo”.
Lubię wiersze, które działają na czytelnika tak, że oczami wyobraźni dostrzega to, co autor opisuje.
Reasumując – jestem na tak. :)
Pozdrawiam serdecznie.


Ps.
Zmieniłbym „zachwyceń” na zachwytów.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dzięki za wizytę. Mam znów problem z zalogowaniem. Wierszyk nieco zmieniłem.


koc niewyspany

ranek
zbożowe łany
w zieleni błysk renety
koc zmięty
niewyspany
zachwytów epitety

w sadzie
ciut zaniechanym
ścieżki niepokalane
Ona i On
i Pan księżyc
i żal że już błysnął ranek

słońce
w nieśmiałym wstydzie
wśród chłodu
purpurowe
w krwawych promieni
cudzie
kwiaty
kochankowie

Pozdrawiam serdecznie.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Nie gadaj tak!!! Masz serce i sercem pisz...jak czujesz!!! Będę czytać, obiecuję.
Dobrej nocki :):)
Sercem się nie da trochę boli a długopis się zacina i na dodatek nie mogę się zalogować. Miłego...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Sarkastyczny uśmiech głupca, jesteś taki śmiały. Wszystko to iluzja, tarcza, co zatrzymuje strzały, by świat nie wiedział, jak naprawdę jesteś mały. Mur, który chroni to, co tak bardzo chcesz ukryć, łatwo byłoby skruszyć, gdybyś choć na chwilę opuścił wartę, przestał zgrywać bohatera i pozwolił nam zacząć od zera. Wiedziałbyś, że jesteśmy tacy sami — wzbraniamy się przed łzami, chronimy kłamstwami. Choć wiem, że to oznacza serię pocisków w dłonie tak pełne odcisków, wiedz, że jestem obok. Nie musisz być jak posąg. Pozwól mi być bohaterem, twym szczęśliwym zakończeniem
    • Nieskończoność należy pomierzyć, temu cos uszczknąć, bo się nie należy... Pzdr.
    • Umieram - przebita obłokiem Rogatki podświadomości.  Ktoś dostał awizo z moim zniknięciem Uwaga: fatamorgana!  Brak obojętności.  Budzę się we fiolecie Wielu rzeczy nie pamiętam Do kilku - nie można mnie zmusić Knebel ustom nic nie da: wolnością też można dusić Smutne to:  poddajemy się - na mapie każdego świata I nie płacimy pieniędzmi:  spłacą nas dni, miesiące i lata w połowie - zmarnowane: ''Czy znajdę w końcu szczęście?''   przez takie trywialne pytanie ... 
    • Najgorszy architekt - czas. Rzeźbi fundamenty z oszustw i spękanych głazów. Życie to bezustanne umieranie, nawet jeśli się ma własnego "koucza" czy metr kwadratowy w Château d'Armainvilliers. Nawet - jeśli urodziłeś się na przełomie dzisiaj i wczoraj. Życie to rzeka, która prędzej czy później porywa wszystkich. I nagle masz o -dziesiąt lat więcej. I już nie jesteś w "mejnstrimie." Przepiękne akwarele, pastelowe pastisze bezludnych wysp w miejskich dżunglach.  Huśtawka nastrojów - na której człowiek siedzi sam jak ten palec.  W tle - karuzela sklecona z zerwanych mostów. Zrobię im fotkę. Kwiecień przemknął niezauważony,  wiosna po raz kolejny nie złapała bukietu. Piosenki mimo to - piszą się same, piosenki - pełne puchu, piór (wiecznych) i (wiecznych) niedomówień. Balony w kształcie serca w cudzym oknie na świat. Nie wiem, czy dziejemy się naprawdę, ale od tej chwili chyba nawet w nic ...   Zacznę sobie wierzyć.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...