Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

kiedy brakuje mi słów
słucham jak przesypują się moje wiersze
wchodzę w rozkołysaną przestrzeń pomiędzy
w której coraz łatwiej zabłądzić
i kiedy spotykam tam Ciebie
kimkolwiek jesteś
wiem
że oboje kłamiemy

jestem sam więc bardziej jestem
ja - nigdy nie narodzony
jedynak

Opublikowano

kuba,
ten Twój wiersz - to proteza wiersza,
ani mądrości, ani uroku, ani........
takie,
białe gumowe fortepiany
na których biali poeci
wygrywają swoją pustkę

ale, bez urazy, proszę,
i.

Opublikowano

Bardzo szczerze o odczuciach po przeczytaniu:
czytając Twój wiersz, zachłystnęłam się nim,
potem przeczytałam ponownie spokojniej;
nie wiem, czy jest bardzo dobry, czy tylko dobry.
Mnie poruszył, dla mnie jest bardzo prawdziwy
- o wielu z nas.
W dużej części identyfikuję się z peelem.
Pozdrawiam
- baba

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...