Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

ludzie


Rekomendowane odpowiedzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


ooo
miło, że pan wrócił z innym nastawieniem i oceną:))
tak szczerze to przez chwilę przebiegła mi myśl , że po takim szczerym komencie i wspomnieniu przyjaciela się spodoba, a tu bach minus w poprzednim:))
cieszę się że ponowne czytanie dało inny, chyba lepszy, obraz - dziękuję za powrót:))
pozdrawiam raz jeszcze
r
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

ludzie

należą do zwierząt stadnych
i nie zmienią tego żadne
pertraktacje z samotnością

nawet w niej kleją się do siebie
sam na sam z książką
przed tv o nich
po ćwiartce z barku myśli za dużo o niej
więc

trzeba iść na rynek
usiąść na krawężniku i delektować się
przechodniami

jak szybko przebierają nogami by zdążyć
jak trzymają się za ręce by się nie zgubić
jak piją te kawy i drinki by się spoufalić

rozmawiają, śmieją się,
są sobą pod ubraniami
całują się na pożegnanie
wracają do siebie lub do innych
ale robią to zawsze

chcą być przy czyimś ramieniu
nawet nie myślą, że może być inaczej, dlatego
kochają, zdradzają, dzwonią do siebie
i rzadko piszą listy
o miłości


Wiersz porusza najzwyklejszą prozę życia, dobrze zapisaną słowami... Dla mnie, II- ga strofka (bycie samym ze sobą) w odniesieniu o powyższe pertraktacje z samotnością trochę nie współgra, bo sam fakt czytania książki, czy oglądania TV w samotności... nie musi oznaczać chęci przynależności do tzw. stada... Samotne drinkowanie... nie wiem, to może akurat jest na miejscu. Wydaje mi się, że wiersz absolutnie nie ucierpi bez tego fragmentu. Puenta bezsprzecznie dobra.
Pozdrawiam... :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...