Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


przesłanie i i puenta...super!

zejdź na ziemię mój Prometeuszu
i
podaj rękę gdy się potknę


nie słowa, lecz czyny są najlepszym argumentem...
w przekazywaniu "ognia miłości"

drobna uwaga ...wycięłabym "mój i "i"

serdecznie pozdrawiam :)))
Krysia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


o Panie!!!
to jest bardzo dobre mini - gratuluję
no,no, aż sobie zamlaskam, podrapię po głowie i posmyram brodę
jednogłośnie na tak
można wracać - warto
dobra starczy, bo się pan sodówy opijesz;)
pozdrawiam i czekam co będzie dalej, więc pisać
r
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


przesłanie i i puenta...super!

zejdź na ziemię mój Prometeuszu
i
podaj rękę gdy się potknę


nie słowa, lecz czyny są najlepszym argumentem...
w przekazywaniu "ognia miłości"

drobna uwaga ...wycięłabym "mój i "i"

serdecznie pozdrawiam :)))
Krysia

Dziękuję, Krysiu :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


o Panie!!!
to jest bardzo dobre mini - gratuluję
no,no, aż sobie zamlaskam, podrapię po głowie i posmyram brodę
jednogłośnie na tak
można wracać - warto
dobra starczy, bo się pan sodówy opijesz;)
pozdrawiam i czekam co będzie dalej, więc pisać
r

Postaram się jeszcze poruszyć brodę ( białą ? ) :)
Dziękuję.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dziękuję Judyt za poparcie Almare, który udzielił mi poparcia :))
hi, w końcu to taka terapia wspierających się, jak w kabarecie(: J.

Jeżeli, to kabaret " Koń Polski ", to wspierających się powinno być czworo - po sztuce na każde kopyto :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


wiesz co? karmienie duszy odbywa się min. przez uszy (muzyka), patos może wpadać przez uszy i oczy, a nawet nos, przez dotyk też ;) - dlatego troszkę mi się w takiej inwer rozjeżdża i logicznie znosi. pomyśl może nad wycięciem jakoś tej duszy, świata i uszu - tak sobie coś w ten deseń porobiłam:

nie mów mi proszę o zbawieniu
nie karm ideą
nie kalecz patosem
zejdź na ziemię mój Prometeuszu
i
podaj rękę gdy się potknę



i koniecznie zostaw to "i" - w tym miejscu jest dobrze.
ciekawa myśl.
pozdrawiam
kaśka
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


wiesz co? karmienie duszy odbywa się min. przez uszy (muzyka), patos może wpadać przez uszy i oczy, a nawet nos, przez dotyk też ;) - dlatego troszkę mi się w takiej inwer rozjeżdża i logicznie znosi. pomyśl może nad wycięciem jakoś tej duszy, świata i uszu - tak sobie coś w ten deseń porobiłam:

nie mów mi proszę o zbawieniu
nie karm ideą
nie kalecz patosem
zejdź na ziemię mój Prometeuszu
i
podaj rękę gdy się potknę



i koniecznie zostaw to "i" - w tym miejscu jest dobrze.
ciekawa myśl.
pozdrawiam
kaśka

Odduszniony początek, jakoś zmiękczyłby pretensje peela do " poety " - uczynił je mniej zrozumiałymi. Zbawienie i idea, sama w sobie, to niezła rzecz - cierpi dopiero od " dodatków ".
Dziękuję.

P.S.
" i" jest niewzruszone, jak gwardia cesarska :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Umarli za życia. Wiele rodzajów symbolicznej śmierci można pod to podciągnąć. Zapomnienie przez bliskich, przyjaciół, ewoluujące w samotność i w  świadomość tego, że nie jest się już nikomu potrzebnym. Ale też np, traumy życiowe, depresję, poczucie bezradności i braku sprawczości. Albo jeszcze inaczej - zobojętnienie, znieczulicę. Lub - coraz powszechniejszą - alienację społeczną (przez innych, ale przez siebie samych także, i to nie tylko w mechanizmie obronnym, ale też dla pozostawania w strefie komfortu). Dużo by pisać. Gram współczucia - czy to coś zmieni, czy to coś pomoże? Jako ludzkość, stajemy się coraz bardziej martwi społecznie.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Litościwie powiedziane.   Wydaje mi się, że większość czytelników dokonała tych wszystkich opisanych w wierszu odkryć mniej więcej w wieku 15 lat, a nawet wcześniej. Co im więc ten utwór mógłby zaoferować?
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Naprawdę zastanów się, co piszesz.   Obaliliśmy poprzedni reżim po to, aby dobrowolnie wkopać się w nowy?   Dlaczego my mamy ponosić koszty społeczne, podczas gdy USA, Chiny, Indie, Rosja trują na potęgę? A będzie jeszcze gorzej.   Zamiast zniewalać ludzi, mówić im, co mają jeść, ile ubrań rocznie kupować i czym mogą poruszać się po mieście, niech unijne urzędasy zajmą się np. problemem trwałości produktów. Nie od dziś wiadomo, że obecnie długość 'życia' przeciętnego sprzętu AGD obliczona jest mniej więcej na okres ważności gwarancji - urządzenia wyprodukowane są tak, żeby popsuły się krótko po jego upływie, to jest pewnie po ok 2-3 latach. Dodatkowo kreuje się popyt na coraz to nowocześniejsze  produkty nafaszerowane bajerami, które zarazem są wysoce awaryjne i nikt tego nie naprawia, ze względu na koszty, a do tego pewnie też na brak wystarczających umiejętności, bo tu nie wystarczy śrubokręt i odrobina smykałki. Dawne lodówki, pralki, magnetowidy, odkurzacze pozostawały sprawne nawet przez 20 lat i więcej, i zawsze znalazł się jakiś szwagier złota rączka, który umiał to zreperować. Ile by można zrobić dla naszej planety, gdybyśmy nie zawalali jej tonami zużytej elektroniki, urządzeń gospodarstwa domowego (których produkcja wymaga na pewno nakładów energetycznych i nie wierzę, że recycling załatwia sprawę, bo gdyby tak było, nie wzrastał by boom na metale ziem rzadkich, który świadczy o tym, że branża nie jest samowystarczalna, bazując jedynie na utylizacji odpadów).
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Teraz trzeba z tym uważać. Spontaniczne przytulenie kogoś może skończyć się nawet procesem. Ale za to niektórzy zakładają działalność zarobkową, gdzie za przytulanie inkasują niezłą kapuchę, i bynajmniej nie mam na myśli sex workerów. Sami odarliśmy się z ludzkich odruchów przez jakąś kretyńską poprawność polityczną, tylko po to, aby teraz musieć za te odruchy płacić.  Ot, paradoks czasów.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...