Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

życie to jest teatr myślisz opowiadasz
to jest wieczna maskarada- taki fragment mi się
nasuwa po tego typu wierszach wanesso, nie taka
gra strasznoja jak ją malują, J. serdecznie

Opublikowano

Witam.
Krótki wiersz, ale jest w nim zawarta istotna myśl.
Pozdrawiam serdecznie.

Ps.
Wydaje mi się, że skoro „kolejny krąg” to mogło by być bez „znów”.
To tylko propozycja. :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


A Życie nie jest warte większego zastanowienia ,,Krzysztofie,,,?
O to, właśnie to! Życie naprawdę warte ...zastanowienia, by wciąż powracać, mimo pomyłek, na drogę do Celu! Refleksyjny wierszyk Waneso.

Serdecznie pozdrawiam -
Krysia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Teatr to wielki ,,,masz rację a bywa i straszno i mało smieszno ,,,podpierając sie twoją dykteryjką,,,pozdrawiam
nie moją, tak powiedział E.Stachura,
nikt poza tym nie powiedział, że będzie
łatwo, mimo wszystko więcej optymizmu, J.(:
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


A Życie nie jest warte większego zastanowienia ,,Krzysztofie,,,?
jest, no na pewno jest. jasne że jest!!!
ale "krupier"... krupier z zasady nie ustala reguł tylko pilnuje ich przestrzegania... skoro peel pyta "ile ugram" oznacza że akceptuje zasady i poddaje się arbitrażowi krupiera... sędzia? dlatego mnie tak zastanowiło, komu przypasować "stanowisko" krupiera peel-a... może sumieniu...?
pozdrawiam serdecznie :)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


A Życie nie jest warte większego zastanowienia ,,Krzysztofie,,,?
jest, no na pewno jest. jasne że jest!!!
ale "krupier"... krupier z zasady nie ustala reguł tylko pilnuje ich przestrzegania... skoro peel pyta "ile ugram" oznacza że akceptuje zasady i poddaje się arbitrażowi krupiera... sędzia? dlatego mnie tak zastanowiło, komu przypasować "stanowisko" krupiera peel-a... może sumieniu...?
pozdrawiam serdecznie :)))

nie wszystko da się przewidzieć mimo sprawowania kontroli jakięjś nad losem , zawsze pozostaje niewiadoma ,,,,i nigdy nie wiadomo jak my na tym wyjdziemy ,,,,pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Nastał Nowy, zatoczy krąg, potem jak koła na wodzie;
będą następne, następne, następne i w końcu kiedyś wszystkie zgasną.
Pewnie jednak nie wszyscy ugrają!(uwaga:brak ogonka przy "się"!)
Serdecznie pozdrawiam
-baba
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





Skoro tak to niech zostanie. ;)
A tak poważnie, co ja mam do pozwalania.
To Twój wiersz i Ty decydujesz.
Szanuję ludzi mających własne zdanie.
Pozdrawiam serdecznie.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...