Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

krótkie formy prześwitują przez myśli
zatopione w chrzęst śniegu
tumany wiatrem gnane
powracają nagim cieniem
bladego księżyca
ociekają psim zapachem
jak śnieg spod buta
wędrowca

robi wrażenie
wers ostatniej strofy
naszego
uprzejmego życia

w zaniku
***

2.wersja Kleksika :)

krótkie formy przeświecają myśli
zatopione w chrzęst śniegu
tumany gnane wiatrem
powracają cieniem
z bladego księżyca
psim zapachem
śnieg spod buta

robi wrażenie
ostatni wers strofy
naszego uprzejmego zaniku
w życiu

***
3.wersja Agaty Lebek


małe formy w prześwicie
myśli zatopionej w chrzęst śniegu
gnane tumanami wiatru
powracają bladolicem księżyca
psi zapach
i śnieg spod buta
wędrowca

efekt
ostatniej smużki strofy
naszego
uprzejmego życia

w zaniku

***

4.wersja Bea 2.u


krótkie formy
prześwitują przez myśli
zatopione w śniegu

tumany wiatrem gnane
powracają księżycem
w ślad
za ociekającym
butem wędrowca

robi wrażenie
wers ostatniej strofy

sfora
naszego życia

w zaniku

Opublikowano

waryjacja świąteczna:)

krótkie formy prześwitują przez myśli
zatopione w chrzęst śniegu
tumany wiatrem gnane
ulatują ku niebu
by powrócić
uskrzydlonym aniołem

robi wrażenie
gubiąc pióra
wieczorem
ulepimy
bałwana

****
radosnego dnia Drugiego Bożonarodzeniowego :)

Opublikowano

niby w zaniku a spore zamieszanie zwłaszcza w piewszej strofie ;)
na moje to domaga się więcej subordynacji
może np tak

krótkie formy przeświecają myśli
zatopione w chrzęst śniegu
tumany gnane wiatrem
powracają cieniem
z bladego księżyca
psim zapachem
śnieg spod buta

robi wrażenie
ostatni wers strofy
naszego uprzejmego zaniku
w życiu

sory za ten miks, autor i tak zawsze ma rację :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kiedy zginę ostatnim rozbłyskiem pewności, w spirali echa dudniącego cieniem dźwięku, ziemia kresu wzejdzie, płaska i policzalna , rozmyta otchłanią — jak wielka tajemnica.   Ambiwalencja: gdy postrzeganie staje się wolą stworzenia — kwant z kwantu, dla kwantu, w fazie wzmożenia — któremu tylko myśl potrafi nadać szlif kształtu, ciężar słowa i liczbę istnienia.   Nie dookreślony przez spięte wymiary liczb, mam tylko iskrę zwątpienia na końcu palca, uniesionego w dal bezkresu — tak bliskiego, jak widok śmierci w każdym poruszeniu życia.    
    • @Alicja_Wysocka Cześć. Tak, chyba masz rację. Cóż, uczymy się na błędach.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Na swoją obronę muszę dodać, że kilka lat później miałem okazję być nad Atlantykiem i wówczas cały zanurzyłem się w tych wodach, a przecież Morze Bałtyckie  ma połączenie z Oceanem Atlantyckim, a więc to prawie tak jakbym kąpał się w morzu Bałtyckim.   P.S. Ludzi można podzielić na dwie grupy: podróżnicy i domownicy. Jak się zapewne domyślacie to należę do tej drugiej, ale, ale to nie znaczy, że od czasu do czasu, gdy nadarzy się okazja i zachęcenie to ruszę cztery litery z ciepłych pieleszy domowych, czyli jestem taki okazyjny podróżnik.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @violetta Fajna morska miniaturka! W 2017 byłem pierwszy raz nad polskim Bałtykiem, ale zamoczyłem tylko dłonie. Mój brat namawiał mnie do ściągnięcia butów i skarpetek, aby pochodzić po wodzie.  Teraz trochę żałuję, że tego nie zrobiłem. Taka okazja może się już nie powtórzyć. Bądź człowieku mądry i zrozum sam siebie.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

                                                  Pozdrawiam.
    • Et, ta lawa kotleta: na tel. to kawa latte.            
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...