cittadina. świta

[Mariusz Polakowski]

Zostało to co najlepsze - stare ogrody ulice
brzęczące zatoczki tawern tutki frutti di mare

przepadli gdzieś trędowaci schną na słońcu rynsztoki
ten straszny stos niedopałków po inkwizycji sprzątnięto

i wszędzie już zamiecione miotłami dziwnych pożarów
co tylko ludzi spalają płynących wolno ulicą

zostało to co najlepsze ołtarz najświętszej panny
roje kamiennych aniołków w nawach pomnik na placu

zostało to co najlepsze bezcenny smak rzeczy martwych
który przychodzi po czasie zwłaszcza dla tych co płacą

[Joanna_W.]

Jakie to inne od tego, co wcześniej, co kiedyś i gdzieś. Świta.


"zostało to co najlepsze bezcenny smak rzeczy martwych
który przychodzi po czasie..."
ten fragment czyta się chyba najlepiej, gdy pod stopami te kamienie.

A.

[Roman Bezet]

Podoba mi się :)

Mam propozycję zmiany końcówki (za drobną opłatą :)

"zwłaszcza dla tych co płaczą"

-jedna literka, a ile elegijności wpływa od razu w te dystychy :)

pzdr. bezet

[Mariusz Polakowski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A czy nie uważa Pani, że koncept ostatniej strofki (bezcenne-płacą) brzmi jak coś co już się gdzieś słyszało. Bo mnie się po czasie wydaje że może tak brzmi? Będę wdzięczny za refleksje :)

[Mariusz Polakowski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No nie wiem, co musiałoby się stać, żebym się pozwolił komuś w wierszu rozpłakać. Pozdrawiam serdecznie :)

[Messalin_Nagietka]

myślę, ze koniec lata w tym włoskim miasteczku zamiecionym - oderwanym od turystów
chylę czoło
MN

[Witold Marek]

To już nie jest tamto silva rerum :) W swoim prymitywnym odbiorze tak wolę; a to już nieomal piosenka; niezła; jeszcze tropche i byłoby rondo; i wersy tętniące; i znaczenia płynące doregulowanymi korytami; i tylko myślnik bym wyrzucił. Pozdrawiam.

[Marta Magdalena]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

w tym - murem za bezetem

tak czytać wolę