Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Chcę ciekawości szesnastu lat
Ból siedemnastu trzymam z dala
Długo długo długo jak najdłużej

Biała zajęła prawą biurka
patrzy przez okno
na marznące gołębie
wspomnienia po liściach
puste ciemne worki
obwiedzione lichą bielą

Burej przystępny jedynie
tapczan z kocem we czworo
zamyka oczy obojętna
na świat i cierpienie
wyczekuje szczękania
naczyń z jadłem

Chcę ciekawości osiemdziesięciu lat
Ból osiemdziesięciu jeden trzymam z dala
Długo długo długo jak najdłużej

Adam Sosna (2009-12-17)

Opublikowano

Sorry, ale nie mogę na wstępie nie przyczepić się do literówki:

"Ból [color=#FF0000]siedemnatu[/color] trzymam z dala" - siedemnastu.

Jeśli idzie o wiersz, nie umiem połączyć jego zewnętrznych stron (ramy dotyczącej wieku i ciekawości, prowadzącej do bólu) ze środkowymi strofami (o kotach, czy tak?). Jeśli wiersz jest o dojrzewaniu i starzeniu się, i o powrotach na starość do zainteresowań młodości oraz do jej rozczarowań, to co robią w środku dwa koty? Nic mi nie przychodzi do głowy.
Może za szybko ten wiersz wyszedł do ludzi?

Pozdrawiam. :-)
Oxy.

Opublikowano

Oxyvia J.
poprawiłem literówkę i bardzo dziękuję
wierszyk trafił do P przypadkiem - miał zawędrować do W
Biała to młodość
Bura to starość
tak mam w życiu
koty są nośnikiem
to nie jest wiersz o kotach

Opublikowano

Bez wyjaśnienia nie domyśliłabym się chyba
w Białej - młodości, w Burej - starości.
Teraz wydaje mi się to dużo bardziej czytelne
(po wyjaśnieniu) i w takim zrozumieniu -
bardzo dobry zamysł i wykonanie.
Wiersz i tak by mi się podobał, bo są w nim
kocie klimaty, które kojarzę z ciepłem, przyjaźnią,
domem, pieszczotą.
Serdecznie pozdrawiam
- baba

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Oczywiście, że nie o kotach, tyle rozumiem. ;-)))
Dzięki za wskazówkę.
Czyli - młodość przy biurku, a starość na wyrku? Pesymistycznie.
Ale rozjaśniło mi się, że Peel chciałby najpierw jak najdłużej zatrzymać młodość, a potem - jak najdłużej życie, czyli starość.
Jednak to też pesymistyczne. No cóż...
Opublikowano

Sylwester Lasota
kocia obojętność jest pozorem
prawdą jest ciekawość wszystkiego wkoło
wraz z czasem nastaje zniechęcenie - poczucie, że wszystko się już widziało
tylko "jutro" pozostaje nieznane - napawa lękiem a jednak jest upragnione
pozdrawiam

Opublikowano

teresa943
koty są intrygującymi zwierzakami
zwłaszcza, gdy mają szeroko otwarte oczy i chłoną wszystko co dochodzi do nich z otoczenia
o tak! kot potrafi godzinami uważnie obserwować świat
ja godzinami obserwuję kota
:) pozdrowienia

Opublikowano

Sądzisz, że młodość jest nastawiona na podziwianie i poznawanie świata, wówczas gdy starości już nic nie zdziwi, i leży na biurku oczekując jedynie żarcia. W sumie ciekawa ta starość skoro obojętny jej jest świat i wszelkie na nim cierpienie. Też chciałbym tak. Ale muszę dożyć najpierw. Ciekawy wiersz. Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • - Gdybyś był chociaż mniej wytrwały... - powtórzyłam po kilku przepłakanych chwilach. - Ale jesteś, jaki jesteś! A jaka jestem ja? - zadałam sobie ni stąd ni zowąd właśnie to pytanie. -  No jaka? No? Chyba przestaję podobać się sama sobie... - zdążyłam mruknąć, nim sen mnie zmorzył.     W nocy przyśniła mi się rozmowa z nim. A dokładniej ta jej część, która w rzeczywistości się nie odbyła.     - Naprawdę zostawiłbyś mnie? - spytałam roztrzęsiona, po czym chwyciłam go za dłonie i ścisnęłam je mocno. - Mógłbyś mnie zostawiłbyś?! - powtórzyłam głośniej. Dużo głośniej. Tak głośno, jak chciałam.     - Rozważyłem to - w treść snu wtrąciło się pierwsze ze rzeczywiście wypowiedzianych zdań. - Ale  skrzywdziłbym cię, wycofując się z danego ci słowa. Więc - nie - ma - opcji, bo nie mógłbym! - senne wyobrażenie mojego mężczyzny dodało zdanie drugie z realnie wygłoszonych. - Chociaż może powinienem - kontynuowało twardszym tonem - bo przy naszym drugim początku postawiłem ci warunek. Pamiętasz, jaki. A ty co zrobiłaś? Nadużyłaś mojego zaufania i mojej cierpliwości, a mimo to nadal spodziewasz się trwania przy tobie.     - A i owszem, spodziewam się - senny obraz mnie samej odpowiedział analogicznemu wyobrażeniu mojego mężczyzny. - Spodziewam się jeszcze więcej: nadal zaufania i nadal cierpliwości. Mimo, że cię zawiodłam. Bo... - urwałam na chwilę, gdy senna wersja mojego em spojrzała znacząco. Jednak ciągnęłam dalej:    - Bo zasługuję na nie, a ty dałeś mi słowo.     - Zasługujesz, to prawda - senny em odparł bynajmniej sennie. - I zgadza się: dałem Ci je. Ale czy powinienem go dotrzymać? Postąpić w tej sytuacji zgodnie z zapewnieniem? A może właściwe byłoby zdecydować wbrew sobie? Może na tym wyszedłbym lepiej?     Uśmiechnęłam się.     - Może, może - odpowiedziałem. - Ale wiesz, że nie wyszedłbyś na tym lepiej, bo nie byłby to właściwy krok.     - Nie byłby? - mój śniony facet spojrzał sennym spojrzeniem. - Bo?    - Bo jestem właściwą dla ciebie kobietą. A ty właściwym dla mnie mężczyzną. Tylko?     - Tylko? - em popatrzył po raz kolejny. Trzeci. Tym razem pytająco.     - Tylko daj mi czas. To dla mnie ważne.      Rzeszów, 29. Grudnia 2025          
    • Napłatał: łatał pan.  
    • O tu napisali Milasi - panu to.    
    • Ulu, z oka kozulu.      
    • Elki pikle, tu butelki, pikle.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...