Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Chlebek i woda na moim stole


Rekomendowane odpowiedzi

Chlebem i wodą cię poczęstuję
dam ci wędrowcze na pokrzepienie
tu grecko polski zwyczaj panuje
i jest lekarstwem na pocieszenie

Napoję wroga i przyjaciela
zawołam także serce Jezusa
On dawca życia i łask udziela
i wszystkie dusze mocą porusza

Popatrz w tym chlebie to miłość moja
którą ci dzisiaj ofiarowuję
a woda życia to przyszłość twoja
której do końca już nie zmarnujesz

Miłości pełna miłość rozdaję
co ludzki umysł potrafi wzruszyć
bo poczęstunek nawet wrogowi
i jego serce potrafi skruszyć

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Serdecznie dziekuje Kasiu przyznam sie szczerze ze otwieralam komentarz z wielkim niepokojem a tu mile zaskoczenie,pozdrawiam serdecznie.
;D!

budzę Twoje niepokoje?
no, pszszszestań, no..., Halciu, no...

o.k. o.k.
pozdrawiam Krajankę, raz jeszcze :))
kasia
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Serdecznie dziekuje Kasiu przyznam sie szczerze ze otwieralam komentarz z wielkim niepokojem a tu mile zaskoczenie,pozdrawiam serdecznie.
;D!

budzę Twoje niepokoje?
no, pszszszestań, no..., Halciu, no...

o.k. o.k.
pozdrawiam Krajankę, raz jeszcze :))
kasia
Nie ty Kasiu inni ci ktorzy nie lubia moich ierszy
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ojej to chocby dla was dwoch bede pisac obiecuje i dziekuje jeszcze jedna przychylna duszyczko
Halciu; nic bardziej błędnego.

Czytelników jest więcej, rzecz w tym, że nie zawsze komentują i to z różnych powodów.
Nie świadczy to o dezaprobacie dla wiersza, czy tematyki - są różne sytuacje, chociażby brak czasu, a czasem słów. Wiesz, to jest tak, że niektórzy obawiają się podejrzenia np. o dewocję.
Poza tym taka tematyka dość często ociera się o nawiedzony banał - u Ciebie tego nie dostrzegam - czasem mi się podoba, a czasem nie - bywa; jak z każdym innym tematem i jego wydaniem.
Mamy rydzykowny kompleks, bo ów pan źle się wsławił i jeszcze gorzej kojarzy.
To oczywiście nie ma nic wspólnego z Twoją twórczością - daję jedynie przykład.
Poza tym wiara, lub jej brak, to moim zdaniem bardzo intymne meandry, którymi nie każdy ostentacyjnie żongluje.
Do tego potrzeba odwagi i dojrzałości. Z drugiej strony; czytać wiersze o tematyce religijnej może każdy i to z różnych względów.
:)
kaśka
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

druga zwrotka się chwieje.
poza tym przypomniał mi historię z końca drugiej wojny światowej opowiadaną przez moją Babcię.
zdarzyło się to, gdy w okolicach Łodzi wojska niemieckie zostały wzięte w kocioł przez armię czerwoną.
niemcy próbowali przedzierać się nocą przez okrążenie małymi oddziałami. jeden z takich oddziałów zapukał do domu mojej rodziny. jego dowódca poprosił o coś do jedzenia. w domu niestety nie było za bardzo czym się podzielić, a jeśli było, to było dobrze ukryte. na kuchni gotował się jedynie kocioł kartofli dla świń. babcia powiedziała, a raczej pokazała, bo z obcych języków jedynie trochę mówiła po rosyjsku, co tu nie mogło się przydać, że tylko to może im dać. żołnierze ustawili się w kolejce do kotła. każdy brał po jednym kartoflu, obierał, jadł i ustawiał się na końcu kolejki. i tak, aż skończyły się kartofle. dowódca podziękował i oddział zniknął w nocy. do rana babcia ugotowała następny kociołek.
mój tata gdy wspominał to wydarzenie, zawsze dodawał, że ci żołnierze byli czyści i ogoleni... chociaż nie pałał sympatią do niemców.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...