bezdomny

[janusz_pyzinski]

na dworcach pełnych rozdroży
pusty człowiek czeka
na swoją godzinę odjazdu

niedaleko mu do szczęścia
bez bagaży w pustych rękach
kromka chleba skibka snu

niedaleko mu do nieba
świętych tłum przechodzi obok
rozkład jazdy niepośpieszny
wypełniony kosz na śmieci
pełny skarbiec
na poduszkę kilka gazet

niedaleko mu do domu
kilka kroków
kaloryfer radio gra
tyle rozmów z megafonem
tyle śmiechu na peronie

niedaleko mu do piekła
kilka łez wytartych w rękaw
trochę bólu koło serca
przekracza dzieciństwa próg

za daleko żeby wrócić
za blisko żeby umrzeć
dobrze mu
pora doby pory roku
nieistotne tak ma być
nie zazdrości już nikomu
niedaleko mu do życia
umie żyć

[Agata_Lebek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Melodia wiersza miejscami się łamie, zauważyłam też kilka drobnych błędów typu "literówka", ale nic to. Wszysto zrekompensowałeś treścią. Samo życie.
Pozdrawiam.

[zak stanisława]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Kochany, znam to, widziałam tego człowieka, z torbą wypchaną
papierami:)

pomyśl nad boldami :)
cmook

[jacekdudek]

jakoś tak nie, ale to nic, niedaleko życiu do umienia, pozdrawiam