Zwierzenia

[Magda_Tara]

Heniu, witaj
właśnie wstałam
ale kawa na mnie czeka
leci para
(nie ta Para)
woła para:
Madziu, mleka!
:)))))))))

[Henryk_Jakowiec]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Może jeszcze ktoś dołączy
albo nawet i przypadkiem
wdepnie i zostawi nicka
lub przeczyta nas ukradkiem

bo nie wszyscy chcą zostawiać
swych odwiedzin poświadczenia
ale nam to nie przeszkadza
bo to przecież nas nie zmienia

my jesteśmy uśmiechnięci,
urodzeni optymiści
pełni wiary i nadziei
i humorem promieniści.

My jesteśmy żonglerami
a wiadomo, że żonglerka
jest to konsolidowanie
słów co grają z nami w berka

lecz nie trzeba artystą
bo tu można bez poezji
wstawić swoje własne zdanie
prosto, zwięźle, bez finezji.

[Henryk_Jakowiec]

lecz nie trzeba byćartystą
bo tu można bez poezji
wstawić swoje własne zdanie
prosto, zwięźle, bez finezji.

Poprawiam co sknociłem.

[Henryk_Jakowiec]

lecz nie trzeba być artystą
bo tu można bez poezji
wstawić swoje własne zdanie
prosto, zwięźle, bez finezji.

tym razem chyba już dobrze.

[Henryk_Jakowiec]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam Ciebie Droga Madziu
i pytanko takie mam
powiedz – czy u Ciebie w kuchni
funkcjonuje mleczny kram

jeśli tak to chciałbym także
się załapać na szklaneczkę
lecz zsiadłego bowiem wczoraj
piłem piwko i wódeczkę.
:)))))))))

[Magda_Tara]

Wiesz jak
trudno być artystą
po wódeczce i piweńku
nigdy przedtem nie błądziłeś
nie myliłeś się
mój Heńku
zsiadłe mleczko?
proszę bardzo
alcazelcer i podusię
ci przyniosę
i poczekam
lecz jak długo
czekać muszę?
:))))))))

[Henryk_Jakowiec]

Upłynęło już dni parę
więc przepraszam Madzię Tarę
za tę drogę nie po różach
a po błocie i kałużach
i za czas co zmitrężony
choć dał owoc ale plony
wciąż poniżej normalności
lecz nie z mojej to próżności
a przeciwnie z braku czasu
grzęznę często w środku lasu,
którym są me obowiązki
bo wertować muszę książki
i pogłębiać swoją wiedzę
gdyż po uszy już w tym siedzę
lecz to we mnie pozostanie
a społeczne udzielanie
od oseska w sobie noszę
i dlatego Ciebie proszę
miej wzgląd na społeczną pracę,
tą przez którą tyle tracę
czasu aby dojść do skraja
w sytuacji gdy podwaja
mi się do przebycia droga
byś nie była dla mnie sroga.