Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

siedzi kocur na drzewie
słucha śpiewu ptaka

nie jest on ornitologiem
ani melomanem

lecz gdzie ptak się kończy
tam się kot zaczyna

wzburzony przechodzień
widzi złe intencje

ale kto na świecie
tak potrafi słuchać

[sub]Tekst był edytowany przez Marek Paprocki dnia 27-08-2004 20:15.[/sub]

Opublikowano

Romku na pewno masz rację ale już nie będę kombinował.Pozdrowienia dla Coolta, Joanny, Małgosi i Cataliny. Tytuł też mi nie do końca pasuje.Chodziło mi o to, że szczególną cechą jest sztuka słuchania. W obecnych czasach nikt nikogo nie słucha tylko sam chce mówić, może dlatego, że nikomu na nikim nie zależy tak jak zależy kotu na śpiewaącym ptaku.

Opublikowano

dziś po raz kolejny słuchałam i czułam,że zaczynam być słuchana...trzeba tylko wiedzieć komu się owe słowa powierza.słuchajmy drugiego człowieka ze zwykłego szacunku do każdej napotkanej persony,a zostanie to dostrzerzone-jeśłi nie od razu to po czasie,być może odwzajemnione.budujmy zaufanie i szcunek...wiem,ze to jest możliwe!
na +
[sub]Tekst był edytowany przez Alicja Powroźnik dnia 28-08-2004 23:48.[/sub]

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie wiem czy chciałbym umieć wzbudzić sobą takie zainteresowanie, że byłbym w pełni wysłuchany... a kiedy tylko skończe, zjedzony ;)

Pozdrawiam serdecznie
Coolt
[sub]Tekst był edytowany przez Coolt dnia 29-08-2004 15:26.[/sub]
Opublikowano

:o) właśnie pytam - tyle, że bardzo trudno uzyskać jakąś konstruktywną podpowiedź.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Na tym opiera się przecież numerologia.
    • Ten wiersz ma zapewne jakiegoś adresata, na którym, jak widać, nie zrobił wrażenia. W związku z tym wyruszył w świat w poszukiwaniu kogoś, kto ulituje się nad tą konającą duszą. Chodzi wśród ludzi jak ekshibicjonista, pokazuje swoje cierpienie, agonię, rozpacz - i dziwi się, że każdy odwraca wzrok z zażenowaniem lubi odsuwa się dyskretnie. Może lepiej byłoby zmienić perspektywę pisania, i w centrum umieścić świat, a nie siebie, to wtedy wiersz znajdzie punkty styczne z wrażliwością czytelnika, który też przecież ogląda i odczuwa ten sam świat. Ale może robi to  inaczej, i chętnie dowie się, co ma na ten temat do powiedzenia autor? Wtedy może i łatwiej znaleźć znajomych, przyjaciół...  
    • @Alicja_Wysocka Czymże jest płomień w Twojej wersji? Namiętnością? Czy może masz na myśli płomień czasu? Tak skróciłaś, że rozwidliłaś interpretację. Propozycja bardzo dobra, doceniam. PS. Trochę się gryzie z moją precyzyjną naturą.
    • Każdy kiedyś był młody i chciał wylatywać ponad poziomy. Z przeświadczeniem, że świat dzieli się na wtajemniczonych wieszczów i podłych, ograniczonych duchowo obcinaczy skrzydeł, którzy nigdy nie ogarną twórczej iluminacji. Wyobraźnia i wrażliwość to jest jedno skrzydło, na jakim frunie poezja, ale potrzebne jej jest jeszcze drugie -  język poetycki. Każdy tekst literacki (zasadniczo to każdy tekst) składa się z treści i formy.  Dojrzałe podejście do pisania polega na tym, że autor nie stara się skłócić treści z formą.  Można mieć wiele do przekazania światu, a forma powinna pełnić rolę służebną - czyli służyć do wyrażenia treści. Służyć, czyli nie zabijać, nie deformować, nie ośmieszać, nie lekceważyć. Sam traktuj swoje myśli i emocje z szacunkiem, a nie podawaj je czytelnikom w oprawie byle jakiej, rozmamłanej, koślawej, bo na to zwyczajnie nie zasługują.
    • Ja jestem dla ciebie zawsze, a gdzie dla mnie jesteś ty? Czemuż cię nie ma gdy wkraczają mgły? gdy wszystko milknie dookoła, a Ty wyraźnie słyszysz,  że moja dusza kona? czasem czuję się jak ćma, która jak głupia, ciągle do światła gna, myśli, że ją spotka coś miłego, że uchroni ją od złego, lecz to złudna nadzieja, w tych czasach ciężko znaleźć przyjaciela.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...