Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

gdybym mógł wykąpać swą duszę
nakręcić umysł jak zegarek
zatrzymać czas by w miejscu stanął
widzieć oczami co niewidzialne
odnaleźć boskie ideały
rozdarty sercem a rozumem
by poznać prawdę która patrzy
w najgłębiej skrytą tajemnicę
co dziś mi każe gorzko płacić
grzesznym budować mu świątynię
bo ona nie ma żadnych granic
która nie jedno nosi imię
obecna zawsze między nami
miłość co w ludzkich sercach żyje

Opublikowano

eee tam jesteście uprzedzeni, ja wiem że Lilianna podpadł tu co niektóymi i że czasami zdarzyły mu sie słabsze wiersze, ale kto ich nie ma :)) a ten jest cąłkiem przyzwoity pozowoliłem sobie drobne braczki poprawić :)) i oto wersja, którą uwaząm że spokojnie można wkleic na zet, w paru miejsach zmienilem, nie duze, bardziej zeby usunac niejansosci slowne i zapanowac nad forma, dodalem swoja puente, ale calos jest w 95 procentach twoja ;)) głupio mi o to proscic, ale miło by mi byo gdybyś rzucił okiem na to no... i ... no i się zasugerował :)))

daję plusa bo mnie isę podoba, co prawda widzialbym go tak, ale poczekajmy :)) autor sie wypowie


Z głosu mojego Anioła

Ach gdybym mógł wykąpać duszę 4 + 5
nakręcić umysł jak zegarek 5 + 4
zatrzymać czas i w miejscu stanąć* 4 + 5
widzieć oczami niewidzialne 5 + 4

odnaleźć boskie ideały 5 + 4
gdzieś pośród serc, a za rozumem 4 +5
poznawać prawdę która patrzy 5 + 4
w schowaną w głąb ich tajemnicę 4 + 5

a dziś mi każe gorzko płacić 5 + 5
grzesznym budować cień.świątynie 5 + 5
wzności dla tej, co nie ma granic. 4 +5

kTóra nie jedno nosi imię 5 5
obecna jest wciąż między nami 4 5
miłość co w ludzkich sercach pali

fajkę pokoju

Opublikowano

bo ona nie ma żadnych granic
która nie jedno nosi imię
obecna zawsze między nami
miłość co w ludzkich sercach żyje

To jest słaby wiersz ale zdecydowanie lepszy od poprzednich prezentacji, ma jakiś staroświecki urok.

  • 3 miesiące temu...
Opublikowano

Co by nie przesadzić ze słownictwem - Tango172 jest znanym oszustem na portalu Lepiuchy.pl
Jest to oczywiście trywialny portal w porównaniu z tym, nie mniej wszyscy użytkownicy powinni mieć świadomość, że niejaki Tango172 aby poprawić sobie humor/ego pozakładał mnóstwo kont i sam sobie daje punktu podnosząc swoją pozycję w rankingach.

Podobną działalność być może prowadzi i tu. Warto zweryfikować jego oceny i oceny jego "twórczości" pod tym kątem. Być może pojawiają się lub będą pojawiać jakieś peany na jego cześć - bardzo możliwe że sam sobie je pisze.

pozdr,
nie-poeta ale fan Lepiuchy.pl

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena Nie jest, tylko mało spałam. Wiesz, moje myśli na noc ubierają szpilki, takie z metalowymi końcówkami i ganiają się. Nigdy nie zakładają kapci, zegar też nie - ale zegar jest do wytrzymania. Teraz piję kawę, dam radę, a jak nie, to zasnę na klawiaturze :)
    • @Alicja_Wysocka niech Ci nie będzie smutno :) Proszę.
    • @Migrena Ależ nie gniewam się, Czasem jest mi smutno i przykro, ale gniewać się nie potrafię, no może godzinę, dwie... Dobrego dnia :)
    • Złota klatka nie tylko dla ducha.
    • Mają po pięćdziesiąt lat i czarne dziury w oczach – nie patrzą, tylko wciągają rzeczywistość jak ssąca rana po niedokończonej modlitwie. Ich dłonie – puste łuski po chlebie powszednim, ich kręgosłupy – barykady z kości, po których przejechały wszystkie reformy jak czołgi bez hamulców. Mieszkają w sarkofagach z kredytu, gdzie wilgoć skrapla się jak wstyd, a lodówki milczą jak świadkowie koronni biedy. W kuchni – Jezus spuszcza wzrok. Nie potrafi zapłacić za gaz. Ich świętość – to odmówienie obiadu, herosizm – to czekanie w kolejce do kardiologa dłużej niż Mojżesz czekał na deszcz. Są rżnięci – bez znieczulenia, przez państwo, co ma twarz mównicy i ręce kata. Z każdej ich rany wypływa formularz. Krew zamienia się w akta. Marzenia – wywożone są na wysypisko razem z obietnicami z ulotek wyborczych. Ich oczy – śmietniki reklamy, na ekranach telewizorów bez dźwięku leci kabaret – posłowie śmieją się z własnych podwyżek. Ich kolana – klęczą pod ciężarem zakupów, gdzie margaryna kosztuje więcej niż godność. Miłość? To kanapka bez szynki, cisza między dwojgiem ludzi, którzy nie mają siły mówić. Ich ciała – mapy skreśleń i guzów. Ich dusze – grzyby po Czarnobylu, niby żyją, ale do niczego się nie nadają. Rząd ich nie widzi – rząd liczy. Kościół zbiera na dach, a Bóg kąpie się w ciszy i nie odbiera. Listonosz przynosi tylko mandaty. Listy umarły. Marzenia zdechły na poczcie. Ich dzieci – wyemigrowały do snów, gdzie lekarka mówi „dzień dobry”, a nie przelicza człowieka na ryczałt. Tu – trzeba umierać według grafiku, bez bólu, bo nie ma już morfiny. Bez świadków, bo pielęgniarki płaczą w kiblu między dyżurami. Ich serca biją jak młotki sędziowskie w sprawach o zaległości czynszowe. Ich wolność – to przerwa na fajkę między tyraniem a zdychaniem. Ich nadzieja – konsystencja oleju silnikowego. Zgęstniała. Lepi się do palców. A mimo to – idą. Z oddechem jak para z ust zimą, z kieszeniami pełnymi paragonów napisanych krwią portfela. Idą po chodnikach z gówna i betonu, po Polsce, która udaje, że jest państwem. Ich skóra – atlas zmarszczek po wszystkich rządach. Ich języki – zapomniały słowa "godność". Zostało tylko: „proszę”, „błagam”, „czekam”. Ale czasem, w ciemnym lusterku tramwaju, za warstwą kurzu, żółci i łez, widać coś – nikły błysk, iskra pod popiołem. Jakby ktoś tam w środku jeszcze miał zęby. I trzymał je – na potem.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...