Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

podnosisz mnie do ust
wypijasz metaforę
na dnie zostają fusy

nie wiem, jak mam na imię
nie nazwałeś mnie dotąd
potykam się o krawędzie
ostre granice słowa

tak pilnuję żeby się nie zdradzić
żeby nikogo nie urazić
nie wyrazić banału

kocham Cię.
prawda, jakie to wulgarne!
zapadam w światło.
dobrze mi z tym.

Opublikowano

hm... ja też pewnie się powtórzę Aniu, ale chociaż nie! po prostu to jest wspaniała sprawa zacząć dzień z nutą refleksji Twojego wiersza... zwyczajnie pięknego... zwyczajnie kipiącego napełnionego nieopisaną dawką szlachetnych emocji :))) i zaszczytem jest dla mnie zamieszczenie pierwszego komentarza. pięknie Aniu :))) pozdrawiam Mile i Ciepło :)))

Opublikowano

I ja podniosę do ust, lecz Twoją dłoń o Pani
I złożę pocałunek ze słów dla Ciebie uznania
Tak pięknie i lirycznie Twe słowa tu zabrzmiały
Aż skrzydła moje Gryfie szybciej się ruszały.

Pozdrowienia od nowego, starego Gryfa.

  • 2 lata później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...