lucyfer

[Maciej_Satkiewicz]

nigdy nie interesowały mnie problemy
które ludzie zwykli mylić z życiem
chciałem raczej żeby każdy ruch był czysty
a każde słowo znało swoje miejsce
tak zostałem uwięziony
w nieskończoności

czuję teraz jak niewypowiedziane zaklęcia
zachłannie zmieniają drogę bo to jest droga
postawił mnie na piasku przywiódł rzeczy niebo
przyprowadził ludzi i powiedział: idź

patrzę na dłonie
więc jestem forpocztą
uzbrojony w rozum i serce
jestem nim i nie jestem

czy powtórzy się historia
i utracę niepewność

[tiktak61]

mówiąc szczerze, nic nie rozumiem

[gabriel p.]

szczerze, to to namotane to trochę...

...czuję go w sobie rzeczywiście
istnieć oznacza być w nim...

a potem:

jestem nim i nie jestem

to w końcu kto jest kim?

wiele niepotrzebnych powtórzeń, np.: zachłannie zmieniają drogę bo to jest droga czy to zdumiewające to jest prawda. mnie to przeszkadza w czytaniu.

najlepsza część to koniec:


więc jestem forpocztą
uzbrojony w rozum i serce
[...]
nie mogę sobie ufać
czy historia się powtórzy
utracę niepewność

przynajmniej jest tutaj przesłanie. reszta do dopracowania.

pzdr

[Katarzyna Leoniewska]

Zgadzam się z Tobą. Mnie najbardziej razi fragment w nawiasie - bez względu na przesłanie, sposób jego sformułowania wydaje mi się nie do obronienia. Taka upojona sobą (lucyferem) egzaltacja...

[Maciej_Satkiewicz]

Dziękuję za cenne uwagi ;

[Adrian_Poraj]

Ja również nic nie rozumiem. ;)