lena2_

@huzarc @Gosława @Leszczym Dziękuje za uznanie i serducha:)

czasem wspomnienie wejdzie w krwioobieg i choćby przetoczyć miliony słów wrośnie w linie papilarne

@Franek K @opal @[email protected] @Gosława Dziękuje bardzo za refleksje pod wierszem i serducha:):) miłego wieczoru:)

kolejny raz obieram słowa z kolorowych papierków wciąż z tą samą nadzieją że następne nie udaje treści

*** Gdy wszystko podają na tacy i swego wysiłku wciąż szkoda, wyobraźnia kończy karierę. Jej miejsce zajmuje wygoda. *** No i cóż z tego , że ciało więdnie, a lustro zmarszczki dostrzega, skoro się dusza wesoło śmieje, że prawom biologii nie podlega.

@Antoine W @joanna53 @Radosław @Deonix_ @zyzy52 @Waldemar_Talar_Talar Dziękuje serdecznie:)

@Antoine W @iwonaroma Dzięki za komentarze i serducha:)

he he..fajne...poezja z przymrużeniem ....

między światłem a cieniem jest spora przestrzeń na nienazwane i niepewne w którą stronę wskaże busola serca

*** Ranek ma zwykle lepszy humor i na dzień dobry jest otwarty. A noc się kładzie z dnia balastem i nowe ustala standardy. *** Ważne są wszystkie uśmiechy, gdy chwile wesoło płyną. Lecz te doceniam najbardziej, które się rodzą pomimo.

@Gosława Dziękuje za Twoje refleksje pod wierszem:)

@duszka @[email protected] @beta_b dziękuje serdecznie:) @Jacek_Suchowicz A Tobie Jacku dziękuje jak zwykle, za dopełnienie mojego wiersza:)

Na pewno trudniej rymowane pisać, bo trzeba uwzględnić rytm, rym, odpowiednia ilość wersów ,średniówkę itd...dlatego szanuję wiersze rymowane:) pozdrawiam:)

Są ludzie odporni inaczej, choć ciałem podobni do innych, lecz ducha wielkiego, więc siły nie muszą budować na winnych. Potrafią przygarnąć drugiego, wraz z jego historią rozdartą, bo wiedzą, że często nadzieja, ostatnią dla niego jest kartą. Nie dziwią się ludzkim słabościom, nie robią z sumienia mównicy, lecz życie przyjmują z pokorą, i wierni są tej tajemnicy.

@joanna53 @opal Dziękuję dziewczyny:):)

Magiczny wiersz, bardzo mi się podoba:)

Jeszcze mnie naprzód niosą nogi, jeszcze do pracy sprawne ręce, ale czasami w tym pośpiechu, zdążyć nie może moje serce. Może się wcześniej zestarzało ( miało okazji chyba więcej) nagle zwolniło, złagodniało i coraz częściej walczyć nie chce. Teraz w spojrzeniu ma zadumę, kiedy wpatruje się znów we mnie, jakby starało się zapewnić - z wiekiem spróbuję być pojemne.

@Radosław Dzięki Radku, w sumie masz rację, tak będzie lepiej:):) pozdrawiam:)

@Gosława Dziękuje za uznanie dla wiersza:) pozdrawiam Cie serdecznie:)

świetny, rytmiczny wiersz:) pozdrawiam:):)

Potrzebna taka dłoń na każdy czas, a zwłaszcza na trudny:):)pozdrawiam duszko:)

Dobre przemyślenia na ten trudny, ale ciekawy czas:)

@opal Dziękuję, pozdrawiam serdecznie:)

jeżeli chcesz być dla mnie lustrem ostrożnie dobieraj światło odsłaniając kolejne warstwy w cudzym spojrzeniu łatwo wykoślawić myśli

A pamiętasz tamtą zimę? wieczór śniegiem zasypany, świat na moment się zatrzymał, w naszych oczach zakochanych. Czy to wtedy właśnie miłość przystanęła zadziwiona, że ktoś czeka tak uparcie, aby zamknąć ją w ramionach? Wciąż pamiętam tamtą zimę, choć już zim minęło tyle, właśnie wtedy z gwiezdnym puchem, tańczyły dla nas motyle.