lena2_

@w kropki bordo dziękuję:) nie spodziewałam się :):) @Waldemar_Talar_Talar no bywa ...:( dzięki za komentarz:)

chłód wyludnia ulice legitymując bezdomnych niektórzy zdążą po talerz anonimowej innym ustala tożsamość na miejscu

@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję Talarku:) @iwonaroma Iwonko..to słowo "zakotwiczyć "ma swoje znaczenie, zostawię tak jak jest:) oczywiście że mnie nie uraziłaś:):)

nosimy w sobie za dużo słów miotają nami bezradnie warto rozpoznać biegnące przez środek serca przy których można się zakotwiczyć

@Radek78 @Magdalena_Blu @wjola Dziękuje serdecznie za komentarze i życzliwość:)

@[email protected] Dziękuje:) @Radosław Dzięki Radosławie:) te opuszki też wycięłam:):)

ostrożnie badam strukturę serca nie może być za miękkie ani za twarde w sam raz elastyczne by się odbić w sobie

@[email protected] Dziękuje Grzegorzu:):) @opal No widzisz :) rozpoznajemy się po wierszach, właściwie to nie rozumiem, po co tworzymy te nicki, bo tak naprawdę to mam na imię Elżbieta:) Dzięki za uwagi, ale już zostawię jak jest:)pozdrawiam serdecznie:)

podoba mi się ::) ale ja bym dała trzy pierwsze zwrotki czy frazy ...na końcu wiersza:)

słuchanie jest poezją serca skupieniem słów w soczewce zrozumienia

@Radosław dziękuję:) @Nata_Kruk Masz rację, zmieniam , tak będzie uniwersalniej, dziękuje za podpowiedź:)

@opal Dziękuje:)

@befana_di_campi @duszka @Dag @Waldemar_Talar_Talar Dziękuję serdecznie za Wasze refleksje i serducha:)

warto popatrzeć na siebie z boku policzyć rany wygładzić kanty odrzucić barwy ochronne i dla odmiany dotknąć nieba

@Agrafka dziękuję:)

@Stary_Kredens Dziękuję serdecznie @iwonaroma dzięki:) też sama nie wiem, jak będzie lepiej:)

@Radosław @Iwa-Iwa @duszka @[email protected] Bardzo mi miło czytać Wasze komentarze, dziękuję:)

niedawno zanosiła się perlistym kwieciem na oczach lata wykarmiła szpaki kraśniejąc z dumy dzisiaj gubi liście okrywając mgłą nagie ramiona w których kołysze jeszcze ciepłe gniazdo

@Dag @Waldemar_Talar_Talar Dziękuje serdecznie:)

Może wreszcie trzeba przystanąć, rozejrzeć się dookoła, choć nie wiadomo, z której strony, głos jakiś uparcie woła. Próbuje przebić się jak promień, przez ciemne chmury na niebie, bo wie, że często jest najtrudniej - pokochać samego siebie.

@Nata_Kruk Dziękuję Natko, zmieniłam:)

@Jacek_Suchowicz Dziękuje Jacku za pochylenie się nad wierszem:):) ale to w sumie stary wiersz i nie bardzo chcę w nim gmerać:) pozdrawiam:)

@Dag @Gosława Dziękuje pięknie:)

@Bogdan Brzozka @joanna53 Dziękuje serdecznie i miłego wieczoru:)

Choć mijamy się zupełnie niepotrzebnie, ze spojrzeniem, które jeszcze długo rani, wciąż wracamy niosąc serce w czułej dłoni i samotność z naszych progów przeganiamy. W blasku źrenic widzę znowu swe odbicie, nawet słowa zadziwione stoją z boku, by zatrzymać te ulotne piękne chwile, usiadł przy nas otulony ciszą spokój.