lena2_

Lubię listopad za dojrzałość, z jaką odmierza kroki swoje. Za ciepłe myśli przy kominku, gdy zegar mruczy ze spokojem. Winię listopad za pochmurność i za poranki siwo-mgliste. Za konar nagle owdowiały, co łzami żegna wszystkie liście.

@Pan Ropuch @opal Dziękuję pięknie:)

@Gosława Dziękuje:)

kiedyś wstanę silniejsza o łzy których nie ujrzał świat bogatsza o ciszę w którą wsiąkły słowa i twardsza o każdy nienapisany wiersz

@Sekret @[email protected] @Natuskaa @iwonaroma Dziękuje Kochani za Wasze komentarze:):)

Nie wierzcie poecie na słowo, on z wiatrem czasami rozmawia i myśli wciąż dzieli na czworo, by w każdej niepokój zostawiać. I ciągle przegląda pytania, by wybrać te najmniej wygodne, co będą umiały w sumieniach, rozpalić refleksji pochodnie.

@Moondog91 @[email protected] @joanna53 @opal @Waldemar_Talar_Talar Dziękuje serdecznie za komentarze i serducha:)

lubię październik za pokorę zrudziałych liści pod stopami kiedy z szelestem lgną do ziemi wirując jeszcze kolorami lubię październik za nostalgię w spojrzeniu słońca szczerozłotym gdy z mgieł porannych się rozbiera darując światu czuły dotyk

@Franek K @Jacek_Suchowicz Dziękuje serdecznie za dopisane zwrotki:):)pozdrawiam:)

@duszka @Dag Dziękuje serdecznie za przemyślenia i serducha:)

Poruszający wiersz...

najbardziej boli ostateczność w środku rozgrywek w pół sezonu gdy nagle trzeba wstać od stołu a w dali słychać jęki dzwonów nagle gotowym być na wynik choć wszystkie karty nie rozdane jeszcze by można rzucić asem lecz czarna dama woła amen

@Dag Ojej bardzo dziękuję, to dla mnie zaszczyt przeczytać takie słowa:)

@[email protected] @joanna53 @Kot Dziękuje serdecznie za dobre slowo i serducha:)

Wciąż zderzamy się z nowymi wyborami, gdy decyzje trzeba podjąć już od zaraz. Jak postąpić, by sumienia nie obciążać winą , która będzie później myśli karać. Gdy potykam się o kłody wątpliwości, wtedy trzymam się różańca jak poręczy. Z tą ufnością, z jaką biegnie małe dziecko, aby dotknąć oddalone ramię tęczy.

Takie te Twoje wiersze bardzo szczere:)

@Franek K Dziękuje:) mnie poruszyła Twoja muza...

@Nata_Kruk Natko dziękuje za tak miłe słowa:) @joanna53 Dziękuje za uznanie:) @[email protected] Ojej , to bardzo miłe co piszesz:) pozdrawiam serdecznie @Jacek_Suchowicz Na Twoją dokładkę jak zwykle mogę liczyć, dziękuje:) @opal Dzięki:) a prawdę mówiąc lubię pisać wiersze rymowane i białe , sama nie wiem które bardziej:)dziękuje i pozdrawiam:)

Więc można odejść, tak po prostu, na klamce ciepły ślad zostawić. Za siebie spojrzeć, wyjść na drogę, choć myśl zaczyna mocniej dławić. Pozbierać tyle, co pod ręką, za resztą westchnąć po kryjomu. Bo nagle trzeba, trzeba odejść, by się rozminąć z cieniem domu

@[email protected] @Waldemar_Talar_Talar @Rafał Kamiński @Antoine W @joanna53 @Radosław @Allicja Bardzo dziękuje za zyczliwe komentarze i serducha:) miłego wieczoru:)

to tylko czas odwrócił role jakby chciał sprawdzić kolejność w kruchych ramionach tulisz wspomnienia i resztki gasnących dni jestem tuż obok opatrując twoje lęki i własną bezradność

@[email protected] @Marek.zak1 @Waldemar_Talar_Talar @Radosław Dziękuje i pozdrawiam:)

już srebrną nitkę czas w włosy zaplątał i zmarszczkę dorzucił choć z nią nie do twarzy niby podobni lecz nie ci sami wczorajsza miłość z trudem nas rozpoznaje

@joanna53dziękuje Joasiu:) @[email protected] @Luule @Waldemar_Talar_Talar Również pięknie dziękuje:) @opal Cieszy mnie woje uznanie:) @Dag No proszę Cię, nie przesadzaj, czasem się uda coś skrobnąć:)Ale dziękuje za uznanie::) @Pan Ropuch Dzięki za odwiedziny:)

@Andrzej_Wojnowski Fajnie się czyta:) ale jak dla mnie ,to bez ostatniej zwrotki:)