lena2_

@Radek78 @Magdalena_Blu @wjola Dziękuje serdecznie za komentarze i życzliwość:)

@[email protected] Dziękuje:) @Radosław Dzięki Radosławie:) te opuszki też wycięłam:):)

ostrożnie badam strukturę serca nie może być za miękkie ani za twarde w sam raz elastyczne by się odbić w sobie

@[email protected] Dziękuje Grzegorzu:):) @opal No widzisz :) rozpoznajemy się po wierszach, właściwie to nie rozumiem, po co tworzymy te nicki, bo tak naprawdę to mam na imię Elżbieta:) Dzięki za uwagi, ale już zostawię jak jest:)pozdrawiam serdecznie:)

podoba mi się ::) ale ja bym dała trzy pierwsze zwrotki czy frazy ...na końcu wiersza:)

słuchanie jest poezją serca skupieniem słów w soczewce zrozumienia

@Radosław dziękuję:) @Nata_Kruk Masz rację, zmieniam , tak będzie uniwersalniej, dziękuje za podpowiedź:)

@opal Dziękuje:)

@befana_di_campi @duszka @Dag @Waldemar_Talar_Talar Dziękuję serdecznie za Wasze refleksje i serducha:)

warto popatrzeć na siebie z boku policzyć rany wygładzić kanty odrzucić barwy ochronne i dla odmiany dotknąć nieba

@Agrafka dziękuję:)

@Stary_Kredens Dziękuję serdecznie @iwonaroma dzięki:) też sama nie wiem, jak będzie lepiej:)

@Radosław @Iwa-Iwa @duszka @[email protected] Bardzo mi miło czytać Wasze komentarze, dziękuję:)

niedawno zanosiła się perlistym kwieciem na oczach lata wykarmiła szpaki kraśniejąc z dumy dzisiaj gubi liście okrywając mgłą nagie ramiona w których kołysze jeszcze ciepłe gniazdo

@Dag @Waldemar_Talar_Talar Dziękuje serdecznie:)

Może wreszcie trzeba przystanąć, rozejrzeć się dookoła, choć nie wiadomo, z której strony, głos jakiś uparcie woła. Próbuje przebić się jak promień, przez ciemne chmury na niebie, bo wie, że często jest najtrudniej - pokochać samego siebie.

@Nata_Kruk Dziękuję Natko, zmieniłam:)

@Jacek_Suchowicz Dziękuje Jacku za pochylenie się nad wierszem:):) ale to w sumie stary wiersz i nie bardzo chcę w nim gmerać:) pozdrawiam:)

@Dag @Gosława Dziękuje pięknie:)

@Bogdan Brzozka @joanna53 Dziękuje serdecznie i miłego wieczoru:)

Choć mijamy się zupełnie niepotrzebnie, ze spojrzeniem, które jeszcze długo rani, wciąż wracamy niosąc serce w czułej dłoni i samotność z naszych progów przeganiamy. W blasku źrenic widzę znowu swe odbicie, nawet słowa zadziwione stoją z boku, by zatrzymać te ulotne piękne chwile, usiadł przy nas otulony ciszą spokój.

@opal dziękuje za uwagi , ale nie odwrócę tych słów bo mi rym przepadnie:) a jeśli chodzi o " ich" to sama się zastanawiałam czy tak nie napisać , jeżeli i Ty tak sądzisz no to zmieniam:)

łzy pocieszycielki gęsiego i truchtem biegną niestrudzone tam gdzie myśli smutne każda jest samotna gdy się w oku kręci lecz wspólnie obmyją czym się duch zaśmiecił jakże ich nie kochać kiedy najwierniejsze szóstym zmysłem czują które tulić wiersze

No właśnie, czasem się zastanawiam, jaką rolę mogą odegrać wiersze w tym dzisiejszym świecie, może pomogą tylko piszącym ...pozdrawiam Natko:)

@Nata_Kruk Dziękuję Natko:)