Berenika97

@Poezja to życiePrzypomniałeś mi taki film "Dzieci gorszego boga".

@Nata_Kruk Twój wiersz to piękny i mocny obraz narodzin w którym są trudne i fizyczne szczegóły. Podoba mi się ta kontrastowość - zaczyna się od bardzo prozaicznych, niemal klinicznych obserwacji ("różnie to robią", "preferują mody lub przyzwyczajenia"), żeby później przejść w coraz bardziej intymny opis tego momentu przejścia. "Wrota do życia coraz szerzej otwarte" - połączyłaś to, co dosłowne z tym, co metaforyczne. Bardzo mi się podoba. A ten fragment o pierwszym oddechu, o cieple na brzuchu - to są te momenty, które się pamięta do końca życia, ale rzadko kto potrafi tak je ująć w słowa. Pięknie balansujesz między tym, co medyczne, cielesne, a tym, co duchowe.

@Alicja_WysockaNa pewno znajdzie drogę! To Ty jesteś Czarodziejką, a sukienka - aż dech zapiera. Przepiekna! I na pewno cudnie pachnie. Bardzo dziękuję za taki niesamowity przezent. :) I czymże się ja teraz odwdzięczę. 🌻

@Alicja_Wysocka Powiedział mi, że wraca do Ciebie. Stwierdził jeszcze: "Tylko u Alicji czuję się piękny i dopieszczony".

@lena2_Bardzo dziękuję! Czasami tak właśnie jest, ale wówczas ważny jest reset. :) Dla mnie to poezja śpiewana i spacery. Pozdrawiam. @Annna2Aniu, bardzo dziękuję za przypomnienie tej piosenki. Czerwony Tulipan to ulubiony zespół mojego taty, więc znam te piosenki. A ta jest szczególna. :) Bardzo dziękuję! @Nata_KrukBardzo dziękuję! Czasami tak jest, że traci się wenę. Piszę to z własnego doświadczenia. Często wracam myślami do przeszłości (może nie za długiej) , ale już zostawiła mi wiele intensywnych przeżyć. I często z niej czerpię inspiracje. Pozdrawiam. @Marek.zak1Dzięki za informację o filmie. Nie wiedziałam o nim. Ale chyba nie było to arcydzieło Wajdy. Ciekawa jestem, co w tak branżowym piśmie nie podobało się cenzurze? :)) Pozdrawiam. :)

@Ajar41A nazwę miasta nie zmieniono na np. Smokogłowy? :)

@Leszczym🤭

Zgadzam się z tym, a kłócić się z nikim nie zamierzam, ponieważ w zasadzie z nikim się nie kłócę. Zwłaszcza na tematy filozoficzne, bo jak słusznie zauważyłeś, nikt nie jest w stanie udowodnić swej racji na podstawie badań. Pozdrawiam.

@Leszczym Niezły minimalizm! Neologizm z podwójnym, potrójnym znaczeniem? Nieczyste myśli (każdy je ma), opis autora, który nie boi się "brudnych" tematów czy to sam proces myślenia?

@Alicja_Wysocka Może się nie zgubił, może po prostu przeszedł przez cienką ścianę snu. odnalazłam go rano nie w notesie, nie w pamięci ale w sposobie patrzenia na światło w filiżance. Oddam na pewno, ale najpierw się nim podelektuję i zainspiruję. :)

@tetuDla mnie Twój wiersz jest jak poetycka gra między milczeniem a pragnieniem poznania, między pytaniem a odpowiedzią. Tworzysz intrygujący dialog dwóch głosów, które noszą w sobie tę samą tęsknotę za zrozumieniem, ale jednocześnie chronią się milczeniem. Ciekawe, jak na różne sposoby można go odczytywać. Jeszcze dodam, że końcowe "spójrz w górę chmury płyną brzegiem mieszczą się w dłoniach" to piękna odpowiedź na wcześniejsze pytanie "dokąd suną chmury" - jakby mówiła: przestań pytać, po prostu patrz. Czasem milczenie może być odpowiedzią na pytania, których nie potrafimy zadać wprost.

@Toyer Twój wiersz to poruszająca refleksja nad złożoną relacją z samotnością, którą przedstawiasz jako wierną towarzyszkę życia. Pięknie oddajesz ten paradoks - z jednej strony samotność jako coś, co zawsze przyjmie nas z powrotem, z drugiej jako stan, który chcemy opuścić.

@Dekaos DondiZabawny tekst! :)

@Mikołaj_Batkiewicz Skojarzyłam dylematy w Twoim wierszu z książką (filmem) Marsjanin. Człowiek patrzący z takim dystansem na to, co dzieje się na Ziemi (z pozycji orła) może miałby podobne myśli. Jedynie nie umiałby ich tak pięknie wyrazić jak poeta.

@huzarc To intrygujący wiersz, który z ironią porusza jeden z najstarszych dylematów ludzkości. Pokazujesz zmęczenie niekończącymi się dyskusjami na temat istnienia Boga. Świetne jest to porównanie do "biletu do wieczności w tramwaju historii" - jakby cała ludzka historia to jedna długa podróż z tym samym pytaniem. Końcówka jest zaskakująca - przychodzi trzeźwe stwierdzenie: "wszystko to tylko słowa, On i tak nie słucha". No i ten surrealistyczny obraz kota pijącego czarne mleko i zwykłe "idziemy spać" (razem z teologicznymi rozterkami). Super!

@Waldemar_Talar_TalarPiękna jest miłość! I rozkoszna. :) Pozdrawiam

@slavu To piękny, melancholijny wiersz o jesiennym przemijaniu. Metafora chochołów jako symbolu jesiennego smutku jest bardzo sugestywna, a nawiązanie do Gombrowicza dodaje literackiej głębi.

@Panarekoa jednak kielich "co nie odpuszcza". Katastrofa może zmienić w dalszej perspektywie na lepsze lub dokonać zagłady. Ale tego nie wiemy, co będzie po katastrofie - stąd mój pesymizm. Pozdrawiam.

@Ajar41Bardzo dziękuję! :)

@huzarcBardzo dziękuję! Właśnie o to mi chodziło! :) @Marek.zak1 Dziękuję za komentarz. Na szczęście już cenzury nie ma, tak się przynajmniej nam wydaje. :) Najgorsza jest autocenzura przy jednoczesnym konformizmie, ale cenzura pojawia się często w państwach określanych jako demokratyczne. W filmie "Filip" i w Twojej książce poruszony został ważny wątek kar nakładanych przez Niemców za współżycie Nie-Niemców z Niemkami. Polonia w Niemczech (Monachium) wydaje czasopismo "Moje Miasto". Ostatnio ukazał się tam ciekawy artykuł o pewnej zakazanej miłości z cenzurą w tle. W sieci też znalazłam ten artykuł, podaję link. Może Cię zainteresuje? Pozdrawiam. https://www.poloniaviva.eu/index.php/pl/artykuly/tragiczny-los-moniki-rinderle-i-teodora-borowskiego-walka-z-wiatrakiem-o-prawde-czy-zamiatanie-pod-dywan @Alicja_WysockaAleż oczywiście, że tak! Mam wiele propozycji w domu, typu: Napisz wiersz o pysznych żeberkach. :) @andrewBardzo dziękuję! Milczenie w duszy jak struna drży cicho, słów tyle na ustach, a serce się wstydzi. @tetuBardzo dziękuję! To prawda! Czasami dłuuuuugo nie ma natchnienia, a potem nagle iskry się sypią .. :)) Pozdrawiam. @Natuskaa@Migrena@sisy89Bardzo Wam dziękuję! :) @MIROSŁAW C.Bardzo dziękuję! :)

Milczenie rośnie w tobie jak chwast, duszne i lepkie. Zdania tłoczą się w gardle, aż gasną. Potrzebujesz głosu, który nie cofnie się przed bólem. Tęsknisz za prawdziwym słowem, iskrą meteoru, co rozświetla noc. Wiersz jest czekaniem, czekanie jest wierszem. Poezja to twoje przeżycia a nazwiesz je za chwilę. inspiracja - Leszczym, "Uchwycenie piękna"

@Marek.zak1 Dla mnie jest to poważny dialog o charakterze filozoficznym. Źródłem cierpienia jest pustka wewnętrzna - ból egzystencjalny. A to jest najgorsza samotność. Tak to rozumiem. :)

@Dekaos Dondi Wiem, że ciężko Ci z tym toporem, Że każde ścięcie to męka.

@iwonaroma Wiersz o paradoksie ludzkiego wysiłku i Bożej łaski. Świetnie kontrastujesz świat ludzkich ocen - te nieprzewidywalne reakcje, od euforii po obojętność czy nienawisć z prostotą boskiej akceptacji. 1 list św. Jana 3,1 “Zobaczcie, jak wielką miłością obdarzył nas Ojciec, abyśmy zostali nazwani dziećmi Bożymi – i nimi jesteśmy!"

@lena2_ Stworzyłaś piękny obraz. Wiersz jest delikatny, wrażliwy o "karmieniu się światłem", o poszukiwaniu światła w sobie.