Berenika97

@GosławaRównież kocham drzewa, moja miłość wzrosła do nich po przeczytaniu książki "Sekretne życie drzew". Ale też doceniam urok kwiatów i innych roślin. Dziękuję i pozdrawiam. @Annna2Oj tak, można tak ująć, chociaż im piękniejszy kwiat, tym mniejsze szansy obrony. :) Dziękuję i pozdrawiam. @MIROSŁAW C.@Stracony@Konrad Koper Bardzo dziękuję i pozdrawiam.

@violettaDziękuję! Mamy taki czas, że bedą następne - jedne przeminą, inne rozkwitną, a jeszcze inne zostaną ścięte. Pozdrawiam. @Alicja_WysockaW moim ogrodzie właśnie tak jest, jak piszesz. Ale są róże bez kolców, piękne i zbyt uległe. Dziwnie jest nazywać je różami. Dziękuję i pozdrawiam. @Marek.zak1Tak, dzika róża rośnie jak chce. Też mam ją na obrzeżach. Broni się, jest wolna, ale za to ma fajne owoce. Dziękuję i pozdrawiam. @MigrenaDziękuję! Róże to duma ogrodu, piękne jak ogień, potrafią zaboleć, wiedzą po prostu jak się bronić. :) Pozdrawiam.

@Marek.zak1 – Lecz, mistrzu, czyż nie lepiej, gdy wszystko w harmonii, i mąż, i kochanek – jak nuty w symfonii? – Ach, droga, masz rację – choć brzmi to śmiało, by wszystko pogodzić, potrzeba niemało: talentu, dyskrecji, kalendarza szczelnego, i uśmiechu niewinnego… oraz ciała giętkiego.

@MigrenaNawzajem! Szczęście to chwila w słońcu, łyk kawy, śmiech o poranku.

@RidziuŚwietny wiersz, moja wyobraźnia zadziałała, już widze tę scenę. Bardzo plastyczny!

@MigrenaTeraz mieszkam w pięknym, spokojny miejscu, z dala od wielkiego miasta, na własnym kawałku planety. Ale znam życie w metropolii i Cię doskonale rozumiem. :)

@MigrenaIntrygujące, sprawdzę jak znajdę się w perfumerii. Bardzo dziękuję za podpowiedź!

@MigrenaTak właśnie, człowiek "rozbity", w depresji często rani swoich najbliższych, chociaż nie chce. I czasami związki się przez to rozpadają.

drapieżna róża broni się dziś przed ścięciem czeka z kolcami

@MigrenaNajbardziej zafascynował mnie zapach opium. :) A róże mam w wokół domu, najwięcej tych czerwonych. No i przy okazji marzeń bez liku. Bardzo dziękuję i pozdrawiam. :)

@Annna2Bardzo dziękuję, takie były te czasy - Polacy otrzymywali dary czyli podstawowe produkty z państw Europy Zachodniej czyli od różnych instytucji, związków wyznaniowych i prywatnych darczyńców. Zachodnioeuropejczycy pomagali, bo czuli się z tym lepiej. W mediach zachodnich pojawiały się publikacje, że to przez ich układy ze Stalinem, Polska dostała się w "łapy" komunizmu a co za tym idzie z biedą, bankructwem państwa i zniewoleniem obywateli.

@Alicja_WysockaŚwietnie się czyta, doskonała atmosfera i ten sarkazm, niby dystans a jednak i smutek. Po prostu super!

@Annna2Pięknie! Aniu, pięknie kochasz mamę. Wiersz bardzo wzruszający. "Pęknie kochasz mamę, am się wzrosła"

@MigrenaPiękny utwór! Znalazłam tu esencję miłości i jej miejsce poza konwencjonalnym rozumieniem.

@StraconyTen krótki wiersz o niespełnionych szansach zostawia miejsce na długą ciszę. Nie będzie nowej sceny, gdy kurtyna już opadnie. pozdrawiam

Dziewczyna domyśliła się, że ci ludzie przyszli tu po jakieś paczki. Wyjaśniała, że jest umówiona z pastorem i na pewno nie przyjechała po żadne dary. - Tak to każdy może kłamać, aby się tylko nachapać! - odezwał się ktoś z kolejki. Na szczęście, w tej samej chwili przed budynek, na szeroki ganek wyszła wysoka, szczupła kobieta, która donośnym głosem zawołała: - Czy pani Karolina Wróbel z Olsztyna już tu dojechała? Pastor prosi! Studentka odetchnęła z ulgą. Tym razem ludzie w milczeniu sami się rozstępowali. - Kiedy będziecie rozdzielać dary? - kobietę z ganku zapytała jedna z oczekujących, krzykliwych dam. - Za pół godziny, cierpliwości. Różnych produktów jest tym razem bardzo dużo i nie możemy tak szybko ich rozpakować - odpowiedziała ta na ganku. Karolina usłyszała tym razem odgłosy zadowolenia dobiegające z tłumu. Gdy dotarła do wejścia, kobieta poprosiła ją do środka. - Jestem żoną pastora, Irena Kocka - przedstawiła się. - Edward wiedział, że ten tłumek nie będzie chciał tak łatwo panią wpuścić - dodając uśmiechała się przyjaźnie. - Proszę wejść do biblioteki, na stole są wyłożone materiały do pani pracy. Mąż jak znajdzie chwilę, to się osobiście przywita. Dziś mamy urwanie głowy. Rankiem przyjechała ciężarówka ze Szwajcarii. Tamta społeczność protestancka przysyła nam różności dla ludzi, ale dziś to był największy transport - wyjaśniła jeszcze sytuację. I wyszła pomagać innym przy rozdziale darów.

@Maciek.JŚwietne limeryki, w tych wierszykach ważny jest pomysł. A pomysł z sąsiadami jest wyśmienity! :)

@MIROSŁAW C.Bardzo dziękuję!

@Annna2Bardzo dziękuję! @UtratabezStratyJesteś w tym zagadnieniu optymistą. Dziś mamy społeczeństwo "otwarte". Akcja opowiadania to pierwsza połowa lat 80-tych, ogromny kryzys, upadający PRL, duża rola Kościoła Katolickiego i hermetyczne społeczeństwo, zmęczone i sfrustrowane. Nawet studentka, która nie miała bezpośrednich kontaktów z ludźmi innego kręgu kulturowego, religijnego mogła odczuwać dyskonfort ze spotkaniem z innością. A poza tym, czy jesteś pewien, że dziś jest w tej kwestii "normalność"? Nawet wśród ludzi wykształconych? Bardzo dziękuję za przeczytanie tekstu. Pozdrawiam.

@Alicja_WysockaBardzo dziękuję! 💙 @LeszczymBardzo dziękuję! 💙

Jestem rozbita, więc ranię - powiedziała filiżanka do samotnego spodka.

@Nata_KrukUroczy wiersz z himorem i głębszym znaczeniem "twórczej pustki". Mrugasz autoironicznym okiem?

@Nata_KrukAnna Warmianka korzeniami i sercem, a ja sercem. :)

@Nata_KrukDziękuję, lubię takie konstruktywne uwagi, które uczą i rozwijają. Już wiem, jak powinna wyglądać ilość sylab w limerykach. :)))

@GerberBardzo dziękuję za zainteresowanie. :)