Wędrowiec.1984

@Cor-et-anima Jeżeli miałbym na to czas i siłę, mógłbym siedzieć w poezji non-stop. :)

@Kapistrat Niewiadomski @Cor-et-anima Znałem świat bez poezji. Malo tego, całkiem dobrze się w nim czułem, niemniej jednak zawsze czegoś mi brakowało. Pierwsza iskra pojawiła się przy Sonetach krymskich w liceum ale wtedy jeszcze nie wiedziałem, że to będzie to.

@lena2_ Ładne i jakieś takie spokojne, mimo wspomnianego dna rozpaczy.

@Sylwester_Lasota Wojna, gdy jest daleko, szokuje mniej, ponieważ wtedy "mnie nie dotyczy". Mamy konflikt zbrojny przy samej granicy, co było bardzo szokujące ale zauważyłem, że ludzie zaczęli się do tego stanu rzeczy przyzwyczajać. Zbłąkane rakiety przypomniały społeczeństwu, że wojna jest tuż za rogiem ale i to minie. Tak to już jest z ludźmi jest i poniekąd trudno się temu dziwić. Każdy chce przecież żyć normalnie.

@helenormeller Moje klimaty. Kurcze, to pasuje do jakiegoś większego utworu idealnie. Jako zgrabna pointa na przykład.

@Marek.zak1 Jeszcze z ogrzewaniem mają być problemy ale spoko. Ponoć mają puszczać w telewizji publicznej film z ogniskiem albo kominkiem żeby ludzie mogli się ogrzać, więc luzik.

@Marek.zak1 Czas zostać zawodowym joginem. Oni mogą tak wiele lat bez jedzenia, wiesz. :-D

@helenormeller Napisałem trochę takich wierszy więc wiem co chcesz mi powiedzieć swoim utworem. Miewałem tak, oj miewałem. Często bywało, że wieczorem zamykało się oczy i zapadało w ciszę, rozmyślając przy tym o sennych marzeniach, które w mig urzeczywistniały się pod powiekami.

@Sylwester_Lasota Skrzypek na dachu kojarzy się od razu, jeszcze przed przeczytaniem wiersza. Myśmy w podstawówce mieli rymowankę: Gdybym był bogaty to bym kupił graty. :)

@goździk Wobec tego również trzymam kciuki. :-) Jeśli się skusisz, przekonasz się, że bohaterowie, których stworzysz będą po prostu Cię potrzebować i później samej będzie Ci trudno od tak zostawić ich historię bez zakończenia. ;-)

@goździk Dziękuję! Taki spacerek pod prąd dał mi dużo satysfakcji. Fajnie się to pisało i na pewno w przyszłości coś podobnego jeszcze zrobię, a czy w dalszej czy w bliższej to już czas i wena pokażą. :-)

@helenormeller Zwykle mało mówię, a więcej słucham. W ogóle uważam, że świat jest niesamowicie przebodźcowany i nie chodzi już nawet o słowa, które wylewają się ludziom z ust jak woda z wiadra. Nie wiem czy np. XIX-wieczny człowiek potrafiłby żyć w tym naszym świecie, pełnym nieustającego hałasu i słów rzucanych na wiatr. Zresztą, co niepokojące, słowa bardzo dziś tracą na wartości. Powiem Ci szczerze, że jeśli o mnie chodzi to wielokroć naprawdę wolę się zamknąć. :-)

@helenormeller Nie za bardzo. Mam częstokroć wrażenie, że gdyby tylko pousuwać z tych utworów przejścia do nowej linijki, byłby to po prostu kawałek... prozy. Nie chwyta mnie to za serce, nic na to nie poradzę. Od tej reguły mam jednak wyjątek, a są nim erotyki. Wg mnie, dobrze napisany erotyk nie potrzebuje rymów, a często wystarczą nawet pojedyncze słowa, by wzbudzić ekscytację. No dobra, dwa wyjątki. Drugim są utwory mroczne z posępnym klimatem. Tak, tam również nie przeszkadza mi jakoś brak rymów ale muszę odnieść wrażenie, że wiersz nie został napisany w 15min na kolanie. Koncząc napiszę, że naprawdę wolę romantyzm z jego egzaltowaną poezją, pełną czasami przesadnej epickości. Brakuje mi tego w dzisiejszych utworach. Poza tym bohater romantyczny wielokroć nie osiąga swojego celu, wielokroć mu się nie udaje, a taki ktoś jest mi naprawdę bardzo bliski.

Poezja to przede wszystkim emocje. Jest dla emocji ujściem, sprawia że zaczynają mówić. Wydaje mi się, że właśnie dlatego wolę poezję, głównie XIX wieczną, od prozy. Gdy czytam Dziady, Kordiana czy Pana Tadeusza czuję coś czego nigdy w życiu nie dała mi Lalka czy W pustyni i w puszczy. Czuję autentyczny dramat bohaterów, czuję jak ich emocje wręcz wylewają się z tekstu i krzyczą by tego wysłuchano. Właśnie dlatego uwielbiam romantyzm. Naprawdę starałem się polubić pozytywizm ale jest dla mnie tak bardzo pozbawiony emocji... Ja wiem, że pozytywiści również wielokroć opisywali cierpienie i dramaty ale to nie to samo co romantyzm. Nie czuję tego, nie kibicuję bohaterom. Poezja ma być piękna, ma wyrażać emicje, nie może być brukana przez wulgaryzmy, które zawsze są drogą na skróty, a które możnaby opisać inaczej. Poezja to lira, która pieknie gra i nic tej grze nie może przeszkodzić.

@helenormeller Tak. Poezja dla mnie to emocje, które mogę wyrazić tekstem. Bez emocji nie ma poezji.

Przeszłość wiele razy dawała mi inspirację do pisania wierszy. Już tak chyba do śmierci zostanie. :)

Oczywiście, że tak! Ja po prostu uwielbiam wspomnienia i nostalgię. ;)

@helenormeller Widzisz, bardzo lubię wracać myślami do przeszłości, do dziecięcych marzeń, młodzieńczych planów, etc.. Lubię sobie za tymi czasami troszkę potęsknić, troszkę je powspominać, wyłuskiwać z nich marzenia. :)

@Marek.zak1 A Mistrz w ogóle świadom jest, że dzisiaj arystokracji prawie nie ma, pomimo faktu, że urodziwych szlachcianek jest całe mnóstwo? ;-)

@helenormeller No, masz talent, masz! Poczytaj sobie komentarze, delektuj się nimi. Są jak najbardziej zasłużone. Nie wiem jak Wy ale ja czekam na kolejne utwory.

No właśnie. Mam dokładnie tak samo jak Ty. Mało tego, sięga to u mnie nawet jeszcze XIX wieku. Próbowałem wielokroć pozytywizmu. Naprawdę próbowałem, ze szczerą chęcią... ale nie. Po prostu nie potrafię tego czytać. Nie ma tego właśnie klimatu, epickości wydarzeń, podniosłości, improwizacji, że aż włos jeży się na głowie. Jest za to praca organiczna, romanse, które nie wywołują żadnych emocji... Ech, chyba się już nie przekonam. :-)

@ais Jest jeszcze ta umowna granica, wyznaczona przez Wszystkich Świętych, prawda? Póki co nikt nie odważył się pokazywać reklam bożonarodzeniowych przed pierwszym listopada. Trzymają ich zmarli za gardło, oj trzymają. :-)

@GrumpyElf Można i daje to niesamowicie dużo przyjemności. Dziękuję i w sumie w kategorii niszowości w ogóle tego nie rozpatrywałem. :)

@Rolek @helenormeller Dziękuję! :) Poezja dramatyczna to naprawdę cudowny komplement, bowiem dramaty romantyczne uwielbiam. :-)

@Franek K Lubię czasami tak starodawnie, bo lubię tamtą poezję i czasy. Mnie nawet żona wmawia, że się o dobre 200 lat za późno urodziłem, więc może coś w tym jest. No faktycznie, poprawiłem.