Wędrowiec.1984

@sam_i_swoi Nie dziwi mnie to, ponieważ, odwracając zależność, o której napisałem wyżej: Istnieje również N figur o polu powierzchni, równym polu danego koła, które da się odrysować za pomocą jedynie cyrkla i linijki. Twój trójkąt należy do zbioru tychże figur.

@sam_i_swoi Możliwym jest skonstruowanie kwadratu o polu powierzchni, równym polu danego koła, owszem. Niemożliwym natomiast jest zrobienie takowego za pomocą jedynie cyrkla i linijki, a na tym właśnie polega problem kwadratury koła. Można pójść nawet dalej. Istnieje N figur o polu powierzchni, równym polu danego koła, których jednakże nie da się odrysować za pomocą jedynie cyrkla i linijki.

@jan_komułzykant Dziękuję, teraz rozumiem dokładnie, niemniej jednak domyślałem się, że w jakiś sposób chodzi o przyrodzenie.

Zapewne tym zagonem. :) PS: już rozumiem, tzn. domyślam się.

Wierzę Ci, bo rzeczywiście logicznym wydaje się większe prawdopodobieństwo ułożenia czegoś śmiesznego, w oparciu o palindromy, niż śmiertelnie poważnego. Uważam, że śmiesznych kombinacji jest więcej. PS: A z tym rolnikiem nie rozumiem. :)

@jan_komułzykant Większość przeczytanych przeze mnie palindromów była totalnie pozbawionymi sensu frazami, bezkontekstowymi, albo zupełnie abstrakcyjnymi. Nawet to, co napisałeś: Zagon, goniący nogę? Bez kontekstu, opisującego szerzej sytuację, to po prostu nie ma sensu. Dobrze, zgodzę się, że można sobie takowy dopowiedzieć, bo np. mamy zagon wojska goniący dziewczynę z piękną nogą, ale nawet to jest słabe, bo dlaczego z jedną nogą? Drugą ma urwaną, bo jest akurat wojna? No, naprawdę nie kupuję tego, aczkolwiek jestem w stanie pojąć, że komuś mogą się takie łamańce podobać.

Tak, ale bardzo prosty. Palindrom złożony z samych tylko cyfr może być ciągiem, wykorzystanym przez najróżniejsze usługi. Trudniej złożyć sensowny palindrom zawierający kilka dłuższych słów. Cyfr jest dziesięć, a liter alfabetu dużo więcej, a co za tym idzie, więcej kombinacji. Ten jest bardzo treściwy, ale za to krótki. :) Dokładnie tak.

Bardzo trudno jest skonstruować dłuższy palindrom, który miałby jakikolwiek sens, a nawet jeśli się uda, czytelnik zapewne połamie sobie na nim język.

@Sylwester_Lasota Ależ ja Ciebie broń Boże nie atakuję. :-) Po prostu uważam, że palindromy w dłuższych frazach są w znacznej większości wyrażeniami całkowicie pozbawionymi sensu.

@error_erros Skala, podług której można to zmierzyć jest ważna, niemniej jednak skłonny jestem napisać, że kiedy ktoś zobaczy dwie linijki, dwanaście lub czternaście, będzie bardziej skłonny zaliczyć utwór do krótkich, niż długich. :) Jasne, że tak.

@error_erros To również jest forma krótka. Zarówno miniaturka, jak i np. sonet francuski to krótkie formy utworów. Sam przyznasz chyba, że Twoje wiersze nie są długie?

@error_erros Uważam, że mieścisz się w kategorii formy krótkiej.

@Sylwester_Lasota Oba nie mają sensu. Pierwszy może być odczytany jako przykład na palindrom, ale to nie działa, ponieważ zdanie po myślniku powinno być palindromem, a nie cała linijka. Drugi mógłby być dopełnieniem jakiegoś zdania, ale jako samodzielna fraza też nie ma sensu. :)

Nie zauważyłem tego, ale za to dostrzegłem, że lubią krótką formę.

Nie napisałem, że to wada. Napisałem, że rozumiem, choć takiej interpretacji nie dostrzegam, a poezją to jest, jak najbardziej. Przynajmniej dla mnie. Klimat panujący w utworze jest super. Grunt to mieć ulubiony temat, ale wiem... mam tak samo. :) Rozumiem, choć nie znam się w ogóle na szantach.

Rozumiem, choć w ogóle nie widziałem w tekście tego, co opisałeś. Właśnie, ale prawdopodobieństwo jednak istnieje. :) Rozumiem. Wiersz krąży wokół cieczy. Piszesz o balaście, który niekoniecznie musi być ciekły, ale u Ciebie jest, ponieważ piszesz, że słony nadmiar upuszczasz w głębię, a kropla każda to czas. Następnie piszesz o płakaniu i łzach, a jak wiadomo łzy są słone. Ich nadmiar może być balastem, co sugeruje, że peel jest ciągle zapłakany.

@error_erros To jeden z Twoich najbardziej klimatycznych utworów, ale jednocześnie, przynajmniej dla mnie, najbardziej niejasnych. Czy mokry prowiant to wypłakane łzy?

@Leszczym Z tekstu wynika, że osobą posiadająca największą wiedzę o sytuacji, jest jego autor. Dlaczego obserwator jest całkiem nijaki?

@Sylwester_Lasota Najbardziej logiczny jest palindrom tytułowy.

@Sylwester_Lasota Dałem serduszko, ale nigdy nie zrozumiem fascynacji palindromami. Przecież te frazy są totalnie pozbawione sensu.

@Rolek Nie dziwi mnie to. Wystarczy chociażby spojrzeć na ZSRR i temat wyzyskiwania chłopów przez obszarników, tylko że to była jedna wielka hipokryzja, no bo jak skończyło chłopstwo w Związku Sowieckim, wiemy wszyscy.

To nie jest niewolnictwo. W systemach niewolniczych człowiek w świetle prawa był przedmiotem, a nie podmiotem. Nawet chłop w okresie Rzeczpospolitej Obojga Narodów był podmiotem. Zgoda, traktowano go, tak jak traktowano i opisy zapewne nie są częstokroć przesadzone, ale wciąż był podmiotem, w przeciwieństwie do niewolnika. Oczywiście, wydajesz pieniądze, które wcześniej zarobiłeś. Dla ogólnej gospodarki to bardzo zdrowe, ponieważ wtedy pieniądz pracuje, miast leżeć. Oczywiście, że tak, ale całościowo parząc sytuacja naszego chłopstwa była dużo lepsza niż rosyjskiego i nawet czasami zachodniego, gdzie panowały np. klęski głodu, a mimo to chłop odrobić swoje musiał. Generalnie najlżejszy los mieli chłopi, odrabiający pańszczyznę w królewszczyznach, czyli ziemiach należących do monarchy, gdzie np. zwiększanie samej pańszczyzny nie było tak intensywne, jak w majątkach szlacheckich, niemniej jednak ten pogląd również mocno zależy od regionu i nie obrazuje całości ziem Rzeczpospolitej Szlacheckiej. Jeśli temat jest ciekawy, fajnie czasami go poruszyć, mimo że nie zgadza się z tematem przewodnim wątku.

Nie jest, ponieważ oficjalnie niewolnictwo jest nielegalne, a w starożytności legalne było. Jeśli chodzi o chłopów pańszczyźnianych, sytuacja zależy od okresu historycznego. Sytuacja polskiego chłopa uległa drastycznemu pogorszeniu po potopie szwedzkim, który był niesamowicie niszczycielskim konfliktem, ale i tak nie ulega wątpliwości, że nasi chłopi mieli relatywnie lepsze warunki, niż np. chłopi rosyjscy. Wielokroć mówi się, że odrabianie pańszczyzny było wręcz katorżnicze, ale nie mówi się o tym, że dni odrabiania nie były liczone per głowa, tak jak w Rosji, tylko per gospodarstwo. Jeśli polski chłop musiał odrobić 12 dni pańszczyzny w tygodniu, rozbijał to na członków rodziny. Rosyjski chłop takowego przywileju nie posiadał. To samo tyczy się handlowania chłopami. Jeśli szlachcic sprzedawał swój majątek innemu szlachcicowi, to chłopi automatycznie przestawali odrabiać pańszczyznę dla poprzedniego właściciela, a zaczynali odrabiać ją dla nowego, ponieważ do niego należała ziemia. W Rosji było inaczej, ponieważ tam handel chłopami był powszechny. Poza tym, nadmienić należy, iż z czasem odrabianie pańszczyzny zaczęło przybierać formę płacenia czynszu i wcale nie mówimy tutaj o czasach tak późnych, jak np. XIX wiek. Po reformie uwłaszczeniowej, bardzo duża część chłopstwa nie wiedziała co ma robić z kawałkiem ziemi, który dostała i bywało, że z własnej woli oddawano się z powrotem pod opiekę pana. Bywało również tak, że ubodzy szlachcie zapożyczali się u bogatych chłopów. Mógłbym napisać o tym naprawdę wiele rzeczy. Najbardziej fascynujące jest to, że istnieje ogrom argumentów, świadczących o tym, że polski chłop był traktowany źle, ale można im przeciwstawić z powodzeniem argumenty świadczące np. na korzyść szlachty. Wielokroć przytacza się również fakt, iż w czasach Rzeczpospolitej Obojga Narodów, tak naprawdę nie było u nas chłopskich rozruchów, w przeciwieństwie, do Rosji, albo Francji. Broń Boże nie bronię pańszczyzny, ale przyznać trzeba, że argumenty są tutaj po obu stronach i studiowanie sytuacji polskiego chłopa, było dla mnie niesamowitym odkrywaniem tajemnicy tamtych czasów.

@Leszczym Klaudiusz nie był jakoś ogólnie szanowanym cesarzem, ale wiele osób, siedzących głebiej w historii starożytnego Rzymu, twierdzi, że jako władca bywał niedoceniany. Jeśli chodzi o okrucieństwo, zapewne masz na myśli krwawe igrzyska. Ogólnie, co do okrucieństwa w tamtych czasach, nie należy patrzeć na to z punktu widzenia człowieka współczesnego, ponieważ panowała wtedy zupełnie inna moralność. Wielokroć nazywano humanistami osoby np. posiadające niewolników i nikogo to wtedy nie dziwiło.

Z koniem senatorem, a nie koniem senatora. Cesarz został zgładzony wraz z rodziną, a władzę po nim przejął, zupełnie przypadkowo, Klaudiusz, który zresztą już za panowania Kaliguli uchodził za człowieka nieporadnego. Chociaż przejął to może zbyt wielkie słowo. Został obwołany cesarzem, to już lepsza fraza. Rozumiem. Gratuluję, wobec tego. :-)