Wędrowiec.1984

@viola arvensis Bardzo pozytywny przekaz, zwłaszcza końcówka.

@Hiala Dziękuję.

@Somalija No wiesz? Peelka straszliwie spragniona zdaje się być.

@Leszczym Samobójstwem raczej nie. Powiedziałbym, że ujściem dla emocji. Coś w tym stylu, choć czuję, że spłycam wypowiedź.

@iwonaroma Dochodzi jeszcze sztuczna sztuka, niestety. Co do samej SI, to potężne narzędzie, dające niesamowite możliwości, niemniej jednak bardzo niepokojące. Okazać się może dość szybko, że człowiek stanie się odczłowieczony, nim w ogóle zdoła się zorientować, że coś idzie nie tak.

@Jacek_Suchowicz Najprościej mówiąc, to zwyczajnie kwestia gustu.

Tutaj można napisać, że wszystko jest względne, ponieważ to zależy np. od gustu odpoczywającej osoby, od tego jaki rodzaj muzyki metalowej będzie słuchany, z jakiego okresu historycznego, z jakiego nurtu, etc. Nie ma na to pytanie jednoznacznej odpowiedzi. Mało tego, można na nie odpowiedzieć frazą: to skomplikowane. Jeśli o mnie chodzi, nie potrafię odpoczywać słuchając Slayera, ale np. słuchając Megadeth już tak, a oba zespoły to thrash metal. Nie potrafię odpoczywać słuchając płyt Ram It Down, czy Painkiller, zespołu Judas Priest, ale już w zupełności potrafię się zrelaksować przy krążkach Screaming for Vengeance, albo Killing Machine, wspomnianego zespołu, a przecież to właśnie Judas Priest jest reprezentantem najbardziej klasycznego heavy metalu. Takich przykładów jest całe mnóstwo, ponieważ tak naprawdę metal metalowi nierówny, aczkolwiek pod względem wirtuozerii, czy samej złożoności, do muzyki klasycznej bardzo mu daleko.

@Jacek_Suchowicz Jestem totalnie i absolutnie za. Tak, lubię metal, owszem, ale nie oszukujmy się - w stosunku do wysublimowanej i prze-cu-dow-nej muzyki klasycznej w ogóle nie ma startu. O disco nawet nie wspominam, bo leżącego się nie kopie.

@Dekaos Dondi Ależ cudowne. Romantyzm w pełni. Uwielbiam takie pisanie, gratuluję.

@Marek.zak1 Pingwiny są spoko. Używam Debiana Stable.

Masz rację, ponieważ w wierszu opisałem własnie sytuację żołnierza na froncie zachodnim. A tak, czytałem o tym. Wiem, o co chodzi. Tak, zresztą nawet na Wikipedii opisany jest przypadek, gdzie zaczęto śpiewać kolędy po polsku, po obu stronach frontu. Bywały w społeczeństwach państw europejskich bardzo szerokie kręgi, które z wielkim entuzjazmem przyjmowały informację o wypowiedzeniu wojny. Wells tak powiedział, autor słynnej Wojny Światów. To prawda. Dziękuję. :)

@Rafael Marius Niemcy wysłali do Rosji Lenina (specjalnym pociągiem), by jeszcze bardziej zdestabilizować i tak już słabe państwo, a tym samym poprawić sytuację na froncie wschodnim. Po rozwiązaniu problemów na wschodzie, wojska niemieckie można byłoby przerzucać na zachód.

@Rafael Marius Tak. Przez historyków, rozpoczęcie pierwszej wojny światowej uważane jest za symboliczny i mentalny koniec XIX wieku, koniec tamtego porządku.

No wiesz, nie śmiem się wcinać. :)

@Marek.zak1 Tja, zresztą w zasadzie większość źródeł podaje, że Wilhelm II w roku 1915 i tak już niewiele miał do powiedzenia w kwestiach wojskowych. Czytałem również, że był mentalnie nieprzygotowany do ciężaru wojny. Obrońcy kajzera w ogóle lubią twierdzić, że był nieodpowiednią osobą w nieodpowiednim czasie. Pytanie, czy w ogóle gotów do wojny był np. taki Franciszek Józef, który w 1914 roku miał juz 84 lata? Pamiętam, że gdzieś wyczytałem jakąś wypowiedź Franciszka Jozefa, w której stwierdza, że podejmie się działań wojennych, owszem, ale z bardzo ciężkim sercem i dlatego, że musi. ...Albo to jakiś program historyczny był, ogladany przeze mnie dawno temu, w TV.

@Jacek_Suchowicz Prawda. W ogóle jeśli chodzi o pierwszą wojnę, konflikt wisiał na włosku dużo wcześniej.

@iwonaroma Dziękuję.

Mam tak samo. W ogóle, wiersz kojarzy mi się z kobietą, oblaną czekoladą, aczkolwiek wydaje się to być jedynie fantazją peela, do której zresztą jakoby trudno mu się przyznać.

@Agnieszka Charzyńska Ładnie i długo. Lubię dłuższe teksty, w które można się wgryźć, a nie tylko szybko, szybko.

@Maciej_Jackiewicz Kiedyś przeczytałem zdanie, typu: Tam, gdzie pojawia się smutek, rodzi się poezja. Jeśli prawidłowo interpretuję wierz, przedstawiasz dramat poety, którego sztuka w zasadzie i tak przepadnie. Smutne to, ale w smutku może powstać przepiękna poezja.

@Marek.zak1 @Adaś Marek Dziękuję. Tak, to wiersz o pierwszej wojnie światowej. Bardzo lubię rzeczy, związane właśnie z tą tematyką i często do niej wracam.

List Dziś na przedpolu spokój i cisza, Armia anielska krąży nad nami. Zwłoki żołnierza spadły gdzieś z krzyża, Tkwimy tu sami. Słychać, jak wieczór szepcze w okopach, Głosem sekretów ziemi niczyjej. Biegnij na pomoc, wychyl się, popatrz, Przecież on żyje. Cienie i mary widzę przed sobą, Mgłą otulone pobojowisko. Kruki zazdrosne skrzeczą i dziobią, Lecąc tak nisko. Walczą nad nędzą i samotnością, Tyle z nadziei nam pozostało. Salutujemy nagim już kościom, Ptakom wciąż mało. Spokój złowieszczy przerwać należy, Wkrótce natarcie. Wiem, że nie wrócę. Choć nie potrafię szczęściu uwierzyć, Jednak się zmuszę. Tamtych wysłano właśnie na wartę, Bo nasz batalion w szereg się zbiera. Prosto na wrogą paszczę i gardziel Chcemy nacierać. Stoją drabiny, szczeble, podpory, Trzeba wychodzić, słychać gwizdanie. Dumny oficer czyni honory, Nic nie zostanie. Biegiem ruszamy, wciąż tak daleko, Spieszno bagnetom do przeciwnika. Świszczą pociski pośród niczego, Przyszłość zanika. Warkot Maximów, trupy wokoło, Słychać gorączkę wrogich transzei. Dziwne sylwetki przede mną stoją, Nie ma nadziei. Cienie i mary, które widziałem, Znowu polują razem z krukami. Końca takiego nigdy nie chciałem, Krztuszę się łzami. Jeśli to czytasz chcę byś wiedziała, Że bezgranicznie tęsknię do ramion, W których dzieciątko swe kołysałaś. Przytul mnie, mamo. ---

@Somalija Fajne, i dużo poetyckich zwrotów, niby wyrwanych z kontekstu, a jednak pasujących. Podoba mi się.

@iwonaroma Zadziwiająca zmiana u prześladowców, w zasadzie jedynie pod wpływem miłości. :)

@Leszczym Dziękuję. :-)