Wędrowiec.1984

Cu-dow-na pointa!

Możesz sobie pogratulować, bo nawet Werter miewał z tym problemy wielokroć. :-)

Bardzo podoba mi się przesłanie tego czterowiersza.

Czuję, unoszącą się na tym lirykiem, duszę Artura Schopenhauera. Wspomniany przeze mnie jegomość miał np. w zwyczaju udawać się do dzielnic biedy, by, w chwilach rozpaczy, uświadomić sobie, że "ma lepiej" niż "ci ludzie". Twój utwór to weltschmerz po całości. Lubię takie wiersze, bowiem od razu przychodzi mi na myśl moja ukochana epoka literacka. :)

Bardzo ładne. Czy godzina 5:15 ma jakieś znaczenie? A może chodziło o to by było do rymu? Przypomniały mi się Dziady cz. IV i trzy, mające szczególne znaczenie, godziny.

Hehe, a dzisiaj blue monday więc pasuje jak ulał. ;)

...gdybym to ja wiedział. Chyba nie ma złotego środka. Zresztą, czy w innych dziedzinach życia takowy w ogóle istnieje?

@Waldemar_Talar_Talar ma rację. Wiersz mówi sam za siebie. Podoba się. Bardzo lubię liryki o miłości. :-)

@Waldemar_Talar_Talar no właśnie zastanawiałem się o czym mi właściwie napisałeś. :-)

Widzę Waldku, że zmiana, są rymy. :-) PS: zjadłeś literkę 'z' w wersie: czy glob nasz pęknie. Piszę pokracznie, bo z komórki, wybacz.

Byle do wiosny... Swoją drogą, jeśli mamy tak ciepłą zimę to jakie będzie lato?

Dokładnie, a później tak naprawdę nie wiadomo gdzie się udać, bowiem nie ma dokąd uciec. Zbyt realna rzeczywistość doskwiera, natomiast złudzenie jest tylko złudzeniem. Ale... niech i tak będzie i niech sobie przyszłość wędruje z boku, swoimi drogami. Nie przeszkodzi mi to mieć marzenia. :)

Bardzo alegoryczne przedstawienie procesu twórczego i tego co dzieje się z dziełem od dawna gotowym. Zakłada rodzinę, inspiruje kolejne pokolenia artystów, mając wnuki i prawnuki... Przynajmniej tak to interpretuję. Śliczne. :-) PS: "się" chyba rzeczywiście brakuje.

Bardzo mi się podoba. Wrócę jeszcze. :-)

Pastorałka mnie się podoba. Nie pamiętam kiedy czytałem coś podobnego. Bardzo przytulna treść. :-)

Być sobą. Literówka Waldku. Co do tematu to zgadzam się i jednocześnie wyznaję zasadę:

Mam dokładnie tak samo, drogi Waldemarze. Powiem Ci, że lubię np. codzienną drogę do pracy, ponieważ mogę obserwować wtedy wszystko to, co tutaj opisałeś; a nawet kawa się czasami znajdzie. Co innego kiedy już do tej pracy dojadę... ;-)

Byrona uwielbiam i ten typ bohatera również. Dziękuję Ci za tak miłe słowa. Nie spodziewałem się. :) @Marek.zak1 hehehe weźcie już nie przesadzajcie :-)

@Marek.zak1 Jasne, zdaję sobie z tego sprawę Marku. Powiem Ci, że naprawdę z miłą chęcią przyjmę krytykę, byleby była podana kulturalnie i w granicach dobrego smaku. Tylko wtedy naprawdę coś znaczy i pozwala doskonalić warsztat, czymkolwiek człowiek poddany krytyce się zajmuje.

Dziękuję bardzo i na wzajem :)

Dziękuję za poświęconą mi chwilkę. Cieszę się, że wiersz Wam się spodobał i dziękuję również za słowa krytyki. @umbra palona Lubię tak pisać, używać takiego stylu etc. Raczej już tego nie zmienię, bo to trochę taka cząstka mnie. Zdaję sobie również sprawę, że jakimś wyrafinowanym poetą raczej nie zostanę, a że czasami mam taką, zwyczajną, potrzebę podzielenia się z kimś, tym co jakoś we mnie siedzi czy nie daje spokoju... Pozdrawiam serdecznie :)

Postanowienie Plądrować lubię zgliszcza aspiracji dawnych, Ratując wciąż płonące marzeń powidoki, By kreślić na powiekach zeszłych dni rękopis I sny ożywiać martwe tuszem wielobarwnym. Zostawię rzeczywistość światów zbyt realnych, Złudzeniem zwierciadlanym przecierając oczy, Nim ranny promień światła luster magię spłoszy I pragnień nieskończonych podrze znowu karty. Wielokroć spisywałem dla mych snów epilog, Zmieniając wielkie pasje w pusty już wysiłek Lecz nigdy nie musiałem razem z nimi ginąć, Bo w sidłach wyobraźni żywy zawsze byłem. Zatrzymam więc iluzję czasu wieczną chwilą, A przyszłość jeśli zechce obok niechaj płynie. ---

@Marek.zak1 Dziękuję Marku! :-)

@Tomasz Kucina, @Bożena Tatara - Paszko Bardzo mi miło. Dziękuję.

Wreszcie pięknie słychać dwie stopy, o gitarze basowej nie wspominając.