Wędrowiec.1984

Skarb Pamiętam, jak na życie miałem kiedyś pomysł Lecz bałem się panicznie skrytych we mnie sideł Co chwycić mogą zmysły duszy nadal żywej By wbijać w nią głęboko rdzą pokryte szpony. Aż nadto są zajadłe ludzkich spraw upiory, Szczególnie gdy dopadną serca tak wrażliwe, I zaczną je dokarmiać fobią wraz ze wstydem, Dopiero co powity szczęścia dusząc poryw. Pamiętam, że notatnik lęków kruszył ściany, Kajecik co potrafił zmysły martwe wskrzesić, I przenieść za horyzont, aby tam, bez granic, Przybysza w świecie przygód swą fantazją cieszyć. Odnajdę we wszechświecie ołtarz pod gwiazdami Gdzie leży znów otwarty marzeń stary zeszyt. ---

Wzajemnie! Bardzo dziękuję:-)

Jaki smakowity wiersz! Aa to muszę się pochwalić, że umiem zrobić dobry szpinaczek z jogurtem naturalnym, szczyptą czosnku i pieprzem. Delyszys :-) Noo ja też ale dobrym rosołkiem nie pogardzę, a rosół w zasadzie robi się sam więc można poświęcić ten czas na pisanie. :-) Słodziutki wiersz. Aż by się chciało każdą linijkę skomentować!! :-)

Czuję się zobligowany do tego, by przeczytać ten wiersz. :-) Moim zdaniem lepiej brzmiałoby "Wędrowcze". Co to reszty to mnie się bardzo podoba. Treść nawiązuje do klimatu jaki uwielbiam i jaki często poruszam w swoich wierszach. Czuć w tym taki romantyzm, takie pielgrzymowanie po świecie i szukanie własnego "ja", nawet jeśli miałoby się tego nigdy nie znaleźć. Tak, bardzo romantyczne. :) Pozdrawiam :)

Przeznaczenie W swoim życiu zawodowym oszukałem przeznaczenie. Niestety, gdy próbuję je za oszustwo przeprosić, nie chce już słuchać moich tłumaczeń. ---

@WarszawiAnka Biedny ten krawiec. Jak mu materiał nie staje to już nie kraje. I co wtedy? :-)

I całe szczęście duszko, całe szczęście. :-)

A jednocześnie tacy niewinni i często jeszcze niedoświadczeni przez życie i (niestety) przez drugiego człowieka. Piękna miniatura.

Silwuple :-)

@luxaeterna No to powiem Ci, że jestem jednym z najlepszych prokrastynatorów więc pewnie dlatego od razu poznałem o czym jest Twój wiersz. Niemniej jednak walczę z tym ale różnie bywa czasami hehe :-) Nie cierpię odkładania na przysłowiowe "później" i czasami strasznie się zmuszam, tym bardziej, że prokrastynacja niesamowicie męczy i wysysa energię.

@Vivix Dziękuję :-) Takie skojarzenie rzuciło mi się od razu podczas czytania.

Czy to aby nie jest oda do prokrastynacji? :-)

Moje najszczersze gratulacje!! :-)

@Enchant Czy będzie niedługo kolejny utwór? :-)

W sumie morze by się przydało. :-)

@duszka Być może. :-) Jeśli tak jest to będzie to bardzo pocieszające.

Świetna końcówka! To jest naprawdę super.

@Nieznajomy Niewidzialny Hehe no tak. Pozwól, że swoich wierszyków raczej nie będę cytował. :-) Jeszcze się okaże, że ktoś tu z mojej starej szkoły jest i mnie rozpozna. (oczywiście wzajemnie) :-DD

@Nieznajomy Niewidzialny To jesteś lepszy. Pamiętam, że w szkole jedyną moją poezją były wierszyki pisane na moich kolegów, zresztą z wzajemnością. :-DD

Pamiętam, że kilka fraszek kiedyś napisałem w pracy. Nawet się podobały :D

Wena istnieje. Jak tu pisać wiersze bez tej muzy poetów? :-)

Ach, ten brak weny I znów brak weny dopadł mnie Śpiewając białym szumem w tle. ---

Silwuple. A jak to u mnie jest? To widać zawsze w moich sonetach. :-)

@Bożena Tatara - Paszko Rozmarzyłem się! Dziękuje! :-)

Bardzo mi się podoba. Robisz pauzy w odpowiednich momentach i to robi klimat. Masz ekstra wyczucie! :-) ...o czym jest tekst? Nie będę pisał o swojej interpretacji, bo wiesz... Nie chcę spoilować innym czytelnikom :D