Wędrowiec.1984

@JAPA też tak mam ale więcej mam takich, które już na zawsze chcę zatrzymać.

Ja tam nie przestaję tęsknić, nawet po śniadaniu, i dobrze się z tym czuję. Tęsknić za wieloma rzeczami, chwilami... Nigdy chyba nie przestanę, a Twój utwór w dodatku jeszcze mi o tym przypomniał.

Nienasyceni Zbierają się pospiesznie na wystawnej uczcie; Widzimy jak rozbłysków każda kość dotyka, Próbując gorączkowo najeść się do syta Nim ranny promień światła zdąży stać się jutrem. Każdego dnia przychodzą by świętować hucznie Lecz nigdy by z pokorą przejrzeć się w odbiciach, Sumieniach porzuconych dla uniesień życia; Bezpańskie błądzą cienie w gabinecie luster. Do świeżych zarysowań wlewa się bezradność, Co nigdy miejsc wrażliwych blizną nie zaślepi, A serce popękane zacznie wreszcie słabnąć, I wzniecać nieświadomie katów swych apetyt. Rozbito gdzieś w pobliżu pełne łez zwierciadło, By duszą znów nakarmić głodne wciąż szkielety. --

Eksperymentujesz? :-) Kurczę, jak dawno mnie tutaj nie było.

Piękne i jakie zakończenie! Aż mam ciary! Uwielbiam takie wiersze. Nic tylko pogratulować.

Rzeczywiście piękny.

No i widzisz, droga Justyno. Twój utwór to, dokładnie tak jak w tytule, czyste działanie. :-)

Ale mnie na Irenę Majdan wzięło! Rymy o starym żeglarzu! ...i na Judas Priest! Firepower miażdży całkowicie najnowsze Maideny, nawet po takim czasie i nawet jeszcze bardziej niż w dniu premiery. :)

Wiecie, był też jeden taki co z miłości zwariował i zrywał róże w listopadzie. Co to z chłopami wyprawiają te kobity? :)

Hihi dla niektórych życie jest dosłownie bardzo płynne. :)

Świetne! I w dodatku brzmi jak tajemnicze zaklęcie z Władcy pierścieni. ...kurczę, super rytmika.

Jednak nie mógłbym być księgowym. :)

Waldemar ma styl jaki ma. Nie każdemu może się podbać, natomiast już któryś raz widzę pyskówki pod utworami. To naprawdę nie przystoi w miejscu, które zowie się forum poetyckim.

@ais Kurczę, fakt. Wielokropków całe mnóstwo. Rzeczywiście za dużo, ponieważ wygląda to trochę jak drabinka, aczkolwiek utwór jakoś mnie ujął.

Bardzo, bardzo kobiecy wiersz.

Założyli mi skafander wysokospecjalizowany... ...nikt już nie doszuka się we mnie astronoma, pisarza, poety, którzy zamieszkiwali w moim wnętrzu kiedyś.

Kurczę, już myślałem, że to pocieszający utwór. Pointa piękna ale smutna.

Mistrz zna się na kobietach. Marku, pozazdrościć takiego mistrza. :-)

Cudowna, ironiczna odpowiedź mistrza! Aż muszę zapamiętać.

Selene Zbudź się proszę, Endymionie, Tak kochałeś kiedyś żyć. Niech marzenia wzniecą płomień, W sercu, które umie śnić. ---

Skąd takiego mistrza wziąłeś, Marku? :)

Nie wiem jeszcze co napisać ale na pewno coś wymyślę. ;) Podoba mi się.

@WarszawiAnka To jeden z Twoich najlepszych wierszy, przynajmniej w moim mniemaniu.

Jak żeglarz to znaczy, że wędrowiec, a jeśli wędrowiec to, wiadomo, muszę przeczytać... ...i nie żałuję. Piękny wiersz! Jakże uwielbiam takie właśnie obrazy, zapomnianego już romantyzmu. Tego typu utwory przypominają mi, że na świecie są jeszcze wrażliwi ludzie. Super!

@WarszawiAnka Czuję się kropka w kropkę tak jak to opisuje Twój wiersz! Nic dodać, nic ująć. ...w sumie idealny opis człowieczeństwa czasów współczesnych, choć może nie każdy tak bardzo pragnie wrócić do przeszłości. Gratuluję, świetne! :-D