Czarek Płatak

Moim dzieciakom powtarzam - to Twój czas,by być dzieckiem, take it. Czas na dorosłość przyjdzie, choćby nieproszony.

Chciałoby się trzecią strofę. Mówią, że można się ze wsi wyprowadzić, ale wieś się z człowieka nie wyprowadzi. Trochę to krzywdzące dla wsi, którą pod wieloma względami cenię i szanuję.

@kwintesencja @aff @GrumpyElf @Starzec @Rafael Marius @Leszczym @Radosław dziękuję

yup

bezdech niewidzialne zmarszczki gładzi na obrusie swoich nie próbuje od kiedy przed lustrem działa już tylko brak okularów siedzi oddech wstrzymuje liczy kroki siedem osiem dziewięć to pod piątkę na I piętrze wstaje patrzy w okno kolejny rok zastyga oddech wstrzymuje . . . . . . . . . . . . . . siada liczy kroki

Śpiewnie niezwykle Podoba mi się mieszanie nastrojów

Okej Pozdrawiam @miauczenie owies @Leszczym dzięki pozdrowienia

Mam wrażenie, że to opis fotografii. A może pamięcióweczka?

To już trochę szerzej i bardziej w domyśle. W bezpośrednim ujęciu to znak równości między niewygodnym trupem, niewygodny z wielu powodów, to cały szereg uwarunkowań, a równie niewygodną kupką. A właściwe to między niewygodą wynikającą z bliskości jednego, czy drugiego.

Jakiego kręcenia i ubolewania? Ktoś tu kręci i ubolewa? Co kręci i nad czym ubolewa? Może, podziel się ze mną swoją interpretacją? Ja Ci swoje motywy podałem - martwe ciało jest tak samo jak kupa niepożądane i trzeba się go szybko pozbyć. A wszystko ma antropologicznie, kulturowe uwarunkowania. Tyle z mojej strony, Twoja kolej. Jak odczytałeś ten wiersz? Trochę odchodzimy od meritum, którym jest - trup niewygodny, trup niechciany, coś co należy szybko schować, zakopać. Nie chodzi o to jak długi od chwili zgonu to może być okres. Osoba zmarła, która nie została jeszcze pogrzebana przebywa niejako na granicy obu światów. Jeszcze nie jest tam, ale już nie do końca tu. Co jest nienaturalne. Dlatego trzeba szybko usunąć ją z widoku i pogrzebać. To w dużym skrócie, bo wchodzimy też w temat tabu śmierci we współczesnej kulturze zachodu, które to zagadnienie jest oczywiście dużo bardziej złożone. Poniżej odnośnik do artykułu na ten temat. https://jacek.kwasniewski.org.pl/teksty/tabu-smierci-dlaczego-powstalo-dlaczego-gasnie/

Generalnie mówimy to o zjawisku jakim jest tabu śmierci, które jest szczególnie silne w zachodniej kulturze jego oznaki to m. in. zanik żałoby, czy dyskretny pogrzeb. Śmierć i umieranie stały się tematem nietaktownym. Zaczęto ukrywać przed umierającymi, że umierają, narastała niechęć do bycia w pobliżu osoby odchodzącej, ale też później, jej ciała. Zachodnie społeczeństwo stara się jak najmniej wiedzieć o śmierci i o wszystkim co ją otacza. Śmierć w domu, śmierć na codzień, śmierć krewnego, sąsiada stawała się czymś coraz mniej znanym i mniej widocznym, coraz bardziej zacieranym. Nie stawiam znaku równości między osobą zmarłą, a stolcem. Co zresztą znajduje swój wydźwięk w dwóch ostatnich wersach. Pragnę jedynie podkreślić, że jest jak on czymś nieporządanym, co należy szybko usunąć. Serdeczności Cóż, ja też się nie zgadzam. W kraju, w którym mieszkam można z prochami zmarłego zrobić co się żywnie podoba. Niestety nie w Polsce.

'testament jest obowiązującym dokumentem i tylko umiejętne sformułowanie tegoż - i po sprawie' - błąd. Zapytaj osobę zaznajomioną w temacie, czy po prostu poszukaj w necie, czy jeśli zażyczysz sobie, by Twoje prochy spoczęły w urnie na kominku, zostały rozsypane w ulubionym miejscu, czy pogrzebane w ogrodzie rodzinnego domu będzie to możliwe. Niezależnie od świętej woli zmarłego w takim kraju jak Polska od strony formalno-prawnej nie ma na to zgody. Ciało, bądź prochy muszą być pogrzebane na cmentarz kropka. Oczywiscie można stosować wybiegi np grzebiąc na cmentarzu urnę wypełnioną piachem, a prochy potajemnie zabrać i zrobić z nimi co tam sobie zmarły zażyczył, ale formalnie testament tego nie ogarnie. Tak w ogóle, nie rozumiem z czym jeśli chodzi o zamieszczony tu wiersz dokładnie się nie zgadzasz i czemu się sprzeciwiasz. Czy z tym, że trup jest niewygodny i niechciany podobnie jak kupa, czy z czymś innym czegoś nie ma w wierszu i o czym on nie traktuje. Czy po prostu nie zgadzasz się na takie porównanie, co jest Twoim prawem. Nie zmienia jednak faktu, że jedno i drugie w najbliższym sąsiedztwie człowieka jest czymś z goła niepożądanym.

Ależ chyba nikt się tutaj nie kłóci :) Na poziomie etymologicznym tak ale kiedy mówimy o kulturoznawstwie to: Kultura zachodnia to ogół wartości, obyczajów, praktyk, tradycji, wierzeń religijnych, systemu gospodarczego i organizacji społeczno-politycznej reprezentatywnych dla Europy Zachodniej i Europy Zachodniej , albo dlatego, że tam powstały, albo dlatego, że zostały przyjęte jako własne. Nazwy społeczeństwo zachodnie, cywilizacja zachodnia, cywilizacja europejska i cywilizacja chrześcijańska są również używane z tym samym znaczeniem.

Nie masz żadnego wpływu na to co będzie z Twoim ciałem po. Jedyny jaki możesz mieć to wypełnienie deklaracji dawcy organów, a reszta należy do żywych. To oni mają wpływ na to co będzie po. Oni i kultura w jakiej wyrośli, system norm i zachowań związanych z danym zagadnieniem. Owszem, nie pisze o przyczynach, o umieraniu, piszę o umierania efekcie końcowym jakim jest martwe ciało. Chyba nie muszę podawać przyczyny śmierci kiedy rozważania dotyczą samego ciała w kontekście kulturowym, prawda? Krótko - chodzi o to, że współcześnie odczłowiecza się zmarłego, poprzez odsunięcie go od siebie, zlecenie zajęcia się nim innym, obcym. Nie, jak bywało jeszcze całkiem niedawno na polskiej wsi, czy nadal jest w krajach mniej ucywilizowanych, gdzie to najbliźsi zajmują się tymi przygotowaniami. Czy to nie jest oznaką szacunku kiedy to właśnie najbliższe osoby robią to co teraz na zachodzie robią już tylko zakłady pogrzebowe? Ale dla człowieka zachodu to trąci makabrą, a ta jest efektem wychowania w takiej, a nie innej kulturze. W naszej, czyli zachodniej ciało zmarłego jest czymś pomiędzy, jest to nadal człowiek, ale też już nie, jest zmarły, ale jeszcze nie jest w zaświatach, jest wciąż między nami i żeby ten stan zmienić trzeba się trupa jak najszybciej pozbyć i tu jest znak równości pomiędzy trupem, a końcowym efektem wydalania pokarmów. To nie jest moje widzimisię tylko antropologiczny aspekt zagadnienia związanego z kultem zmarłych.

Autor Trupa dowodzi w swoich rozważaniach, że dla współczesnego człowieka Zachodu śmierć, a za nią martwe ciało będąc czymś pomiędzy - martwy a jednak wciąż pośród żywych - jest czymś niewygodny, czymś czego należy się szybko pozbyć, schować z widoku, czymś odpychającym, bo człowiek zachodu bojąc się śmierci odsuwa myśl o niej od siebie, poprzez zlecenie osobom trzecim przygotowań do pochówku swoich bliskich niejako odsuwa ich przykry widok ze swoich oczu. To te podobieństwa, ta niechęć, odrzucenie i jak najszybsze pozbycie się jednego i drugiego jest tematem wiersza. Podobieństw znalazłoby się więcej jak np. przykry zapach, zagrzebywanie w ziemi jeśli nie ma toalety w pobliżu, a chce się zapaszek zniwelować. Tradycją kulturową wschodu jest 'kula w łeb'? I co masz na myśli pisząc - stricte wierszowe gówno jest niemożliwe? Wiersz nijak nie zahacza o zabijanie, stąd wspomniałem, że nie ma w nim nic ani o kulach w łby, czy owe siekiery w plecy. To nie o tym.

Nie wiem, czy w kulturze dzikiego zachodu nieboszczyka określano trupem. Trup to zwłoki. Nieboszczyk to martwy mężczyzna. To tematu zwłok tutaj dotykam, nie eksterminacji, kul w łeb, czy siekier w plecy. Nie rozumiem zatem do końca Twojego komentarza. Temat trupa w aspekcie kulturowym, antropologicznym dobrze ujął francuski socjlog i etnolog Luice-Vincent Thomas w książce pt. Trup. Od biologii do antripologii, gdzie omawia wiele aspektów śmierci - od przemian biologicznych jej towarzyszących, po kulturowe zagadnienia rytuałów związanych z pochówkiem. To ten aspekt, a szczególnie podejście do tematu ludzi Cywilizacji Zachodniej zainspirował powyższy tekst. Pozdrawiam Kultura Zachodu i Cywilizacja Zachodu to to samo pojęcie.

Pochwalam decyzję. Na nic nam one później. Wiersz traktuje o kulturowym, antropologicznym wymiarze zagadnienia związanego ze śmiercią i nieboszczykiem. Według współczesnych kulturoznawców jest on czymś co należy jak najszybciej usunąć z widoku, zagrzebać w ziemi. Kiedyś jednak miało to bardziej ludzki, wymiar. Nieboszczyk nie był przez rodzinę odpychany. Sam jako nastolatek pomagałem szykować w ostatnią drogę dziadka. Na pogrzeb czekał w domu, nie w lodówce szpitalnej, czy zakładu pogrzebowego. Jakoś tak bliżej rodziny, bliskich, którzy bezpośrednio angażowali się w przygotowania związane z ostatnią drogą. Z pozdrowieniami

antrupologicznie trup w kulturze zachodu to ciało niechciane i niewygodne które należy szybko rytualnie zutylizować trup w kulturze zachodu jest jak gówno - w najbliższym otoczeniu niewygodne i niepożądane podobnie kiedy czas nastanie trzeba się go szybko pozbyć z tą różnicą że rzadko wspomina się gówna

@jag @Sennek @Rafael Marius @sisy89 @Krzysica-czarno na białym @kwintesencja z pozdrowieniem dziękuję

I w tym sęk, że na próżno. Odpozdrawiam Ja warczenia nie lubię w żadnej formie. Jak się okazuje trudno od niego uciec. Bywa, niestety. Świat taki rozwarczany, że czasami samemu trudno się powstrzymać. W zasadzie to tak Serdeczności Nie w Jukeju Marku Pozdrawiam Szyk jak słusznie zauważasz celowy. Za życzenie dziękuję. Wiersz nie do końca jest o mnie, ale klimat miałem taki jakiś markotny to wyszło jak wyszło. Kapitalne skojarzenie. Zresztą jak sam film. Jeden z moich naj z 2021.

Nie ma. Pewnie dlatego, że nie ma na tym łez padole prawdziwej wolności.

ponic niedziela znowu za oknem koty biegają płotostradą w szarym mgły szalu czekać próżno na śnieg podobno na północy piętro wyżej niedzielne dysfunkcje kobieta warczy na dziecko dziecko odwarkuje kobiecie kobieta nie chce by odwarkiwało dziecko nie chce by warczała warczą jednak odwarkują niedziela znowu być może czekać na śnieg próżno szukam ciepła na górze niedzielne dysfunkcje chcę wyjść w szare za oknem znowu nie wyjdę - na próżno

Współczuję

Jeden mądry gość powiedział kiedyś: wanting to be someone else is a waste of person you are ;]

Co za futbolowa metafora. Trafnie jak strzał w okienko.