Czarek Płatak

ojej kobieta powinna jeść mężczyźnie z dłoni powtarzał aż spotkał tę której na dłoni ofiarował serce przyjęła zjadła

O, spróbuję się zastosować. Dzięki

@Asia Rukmini trafnie zauważasz, że już zdążyłem to przetrawić. Co do rymów - też rymowałem i wciąż czasami się zdarza. Można zrobić tak - napisać wiersz z rymami, skoro się pchają, a później spróbować zmienić szyk w wersach żeby te rymy wytracić i zobaczyć co się stanie. Pozdrawiam @iwonaroma, @Rafael Marius Dziękować

@aff nigdy nie jest za późno żeby nadgonić zaległości [mruga okiem]. Cieszę się, że zwracasz uwagę na język. Dobrze, że czujesz. To dużo. Przypomniało mi się jak nie raz osoby z hmm nieco innych klimatów mówiły do nas - słyszę, że rozmawiacie po polsku, ale nic z tego nie rozumiem. Wtedy to był slang. Teraz to jest mowa potoczna. @Marek.zak1 nie waham się czynić

piękne za nadobne nie odwróciłem się. wyciągnąłem ich za uszy z krzaków w których z łatką konfidentów skryci przed prawilnym okiem jarali wyszwędane lufki. później jeden pozwolił mi głodować bo mu się hajsy rozchodzą jak wypłaca z konta drugi nie pomoże z paleniem bo tak sobie postanowił. kto ma miękkie serce ten ma twardą dupę — mówili poza tym jeszcze żebym pisał o wszystkim

Jing i Jang. Nie ma ludzi jednolitych. Byle dobre przeważało.

@Leszczym, @beta_b, @Franek K, @violetta, @Asia Rukmini, @Tyrs Dziękuję

@violetta że w tym pisaniu? @aff owszem, chociaż zupełnie o tym nie myślałem

@Wiesław J.K. Słusznie Pozdrowienia

infinity zen kamień tłukąc lustro wody budzi krąg kolorów krąg refleksów krąg okręgów który nie ma granic który nie ma granic który nie ma który nie który kt

To chyba o przesłuchaniu, a to na łączce leżenie to wieczne? Zgadzam się z @finch, że 'nozdrza' można by zastąpić, choć chaosu tu specjalnie nie odczuwam.

Oby

@aff tak, kiedyś trwały nawet tydzień. Jak np moich rodziców. Dzięki za pochylenie się nad jego wieloznacznością. @Marek.zak1 często tak mi się wydaje, ale kolejny poranek burzy to odczucie. I od nowa Polska Ludowa. @MIROSŁAW C. wszyscy jesteśmy Syzyfami. @Leszczym, @Asia Rukmini, @Natuskaa, @Rafael Marius, @Tectosmith, @violetta @Ikszudawd Dziękuję

@Wiesław J.K. Nie powiedziałem, że nie wierzę w nic. Tylko w Boga nie potrafię uwierzyć. Szczęśliwie brak tej wiary nie pozbawia mnie sensu życia ;)

do wesela się zagoi codziennie rano zaczynam od nowa proces dochodzenia do siebie

Jestem przekonany , że Bóg (jeśli jest) wybacza tak, których ból, lub losowe perturbacje pchnęły do tak dramatycznego czynu. Pozdrawiam

Oj, też dawno nie byłem nad morzem. Przydałby się ktoś kto przywiózłby trochę w walizce. Pozdrawiam

@Wiesław J.K. Zdaniem niektórych filozofów wierzyć nic nie szkodzi, bo gdyby coś wtedy jesteśmy zabezpieczeni. Ale trzeba umieć tę wiarę w sobie odnaleźć. Wg mnie to wcale nie tak łatwa i oczywista sprawa. Chrzest i wychowanie nie wystarczą. Pozdrawiam

@Wiesław J.K. Chciałbym umieć. Próbuję z różnym skutkiem. Pozdrowienia

@Natuskaa dzięki za wspominki. Kiedyś wszystko było bliżej. Człowieka ;]

@beta_b nie wiem. Nigdy się nie skorpiłem. Pozdrawiam

Nigdy nie widziałem takiego stołu, ale wiem, że można było taki wyporzyczyć. Pod Łęczycą, ale zakładam, że jak Polska szeroka zanim pojawiły się takie stoły przywozili lód (jak już można było dostać), a wcześniej - w czasach ratowania się mokrym piaskiem do chłodzenia wykorzystywano różne metalowe elementy wykorzystywane na codzień w gospodarce. Tego też nie widziałem osobiście, ale słyszałem od starszych, a ostatnio znalazłem niezwykle ciekawy podkasty o różnych obrzędach na polskiej wsi, nagranych w ramach działań Akademii Kolberga. Wklejam linę (trzeba kliknąć - wszystkie odcinki). Może Cię zainteresuje.

@A-typowa-b po wsiach się z tego raczej nie żartowało. Umiera każdy, od zarania świata, ale nie od zawsze, bo to właściwe nowe zjawisko była śmierć spychana na margines wyparcia czego efektem rozkwit biznesu funeralnego. Serdeczności

@aff nie wracajmy, ale to nie o tym. Tylko, że tak było lepiej w moim i peela mniemaniu. Do nikogo i niczyjego pisania nie nawiązuję. Mam wiejskie, ludowe korzenie i cieszę się z tego. Historia opisana w wierszu jest wypadkową prawdziwych wydarzeń dotyczących śmierci mojego pradziada oraz wywiadów terenowych etnografek J. Skowrońskiej i J. Gancarczyk badaczek Łęczyckiego ze śpiewaczkami i śpiewakami z tego regionu. Z pozdrowieniami

puste noce kiedyś po wsiach lepiej było jakoś tak po ludzku bardziej przy nieboszczyku bliscy wszystko robili nie jak teraz że lodówka i obce ludzie myją ubierają jak umarł lato było akurat i gorąc straszny trzeba było piasku nakopać i w izbie kopczyk usypać a wodą dla chłodu polać na którym leżał żeby z tego upału nie urósł stara kupczaczka ta zza drogi jak modlitwę mruczała z kąta: ziemia go wydała ziemia wykarmiła jego pot spijała i teraz go głaska by się mógł oswoić że w jej łono wraca że już zaraz w siebie weźmie go