Czarek Płatak

@Starzec @Łukasz Jasiński Dziękuję

Jak się nie obróci tak dupa z tyłu... Ooo, z tymi daniami na stołówce można było zrobić jeszcze wiele innych rzeczy. Mój dzienniczek mógłby być tego niezłym indeksem. Dziękuję Pozdrawiam Współczuję. Ja miałem dzieciństwo latem, na wakacjach u dziadków. Prawda Dwa różne Pozdrawiam Pewnie. Dobrze byłoby wytracać tę zdolność w nieco mniejszym zakresie. To o tym Nigdy nie jest tak, że po równo Póki życia, póty nadziei Daj cynę jak ogarniesz odpowiedź ;] Ja już Panie normalnie nie wiem.. Zakładam, że winne jest szczęśliwe dzieciństwo.

Beztroska Marku jest bezcenna ;)

Tak, ale chodzi też o ogrom spraw, decyzji, problemów jakich dzieciństwo jest pozbawione. Wachlarz tego jest tak szeroki, że nie ma sensu próbować wymieniać. O, nie żadnych vilanelli do jasnej Anieli. Dorosłość ma swoje dobre strony, ale jakby to rzucić na szale wagi z mojego punktu widzenia dzieciństwo ma zdecydowanie więcej zalet.

amnezja kiedy byłem dzieckiem najbardziej na świecie chciałem stać się dorosły wtedy będę mógł wszystko myślałem teraz po latach dorosłości o której tak bardzo marzyłem za nic kurwa nie pamiętam dlaczego

@aff @error_erros dzieny

To nie o nim. O nim jedynie napominam w kontekście upodobań bohatera wiersza. Może to straszne co napiszę, ale to był koleś, który właściwie był stracony na starcie. Może zdażyłby się mały cud jaki bywa czasami udziałem dzieciaków jemu podobnych. Jest to jednak raczej wyjątek potwierdzający regułę. Dzięki za przypominajkę. To dla mnie również mega istotna płyta. Pozdrawiam

Dokadnie sam się na tym 'i tyle' złapałem. Pewnie stąd wiersz. A zbieżność z rocznicą rzeczywiście była inspirująca - bohater kawałka namiętnie cytował Magika. Przykra historia jakich wiele.

był na wieżowcach był na wieżowcach jeden ziomek kiedyś zapytany dlaczego ma na zębach szynę odpowiedział że zeks w ośrodku zajebał mu z bejzbola nawiewał z tego poprawczaka raz po raz a raz podczas jednej z takich ucieczek zaskoczony wjazdem na chatę spieprzał psiarni na waleta pomiędzy klatkami złączonymi suszarnią mieszkał na jedenastym i był fanem kalibra a magika jeszcze większym dlatego kiedy w piwnicy powiesił się na klamce dziwili się że nie skoczył mówili - szkoda typa i tyle filmu z tego nie będzie

Kuchenka, wchodzę wstawić wiersz, o.. a tu Twój taki.. tekst jak spust pistoletu. Moc, szacunek!

Moim dzieciakom powtarzam - to Twój czas,by być dzieckiem, take it. Czas na dorosłość przyjdzie, choćby nieproszony.

Chciałoby się trzecią strofę. Mówią, że można się ze wsi wyprowadzić, ale wieś się z człowieka nie wyprowadzi. Trochę to krzywdzące dla wsi, którą pod wieloma względami cenię i szanuję.

@kwintesencja @aff @GrumpyElf @Starzec @Rafael Marius @Leszczym @Radosław dziękuję

yup

bezdech niewidzialne zmarszczki gładzi na obrusie swoich nie próbuje od kiedy przed lustrem działa już tylko brak okularów siedzi oddech wstrzymuje liczy kroki siedem osiem dziewięć to pod piątkę na I piętrze wstaje patrzy w okno kolejny rok zastyga oddech wstrzymuje . . . . . . . . . . . . . . siada liczy kroki

Śpiewnie niezwykle Podoba mi się mieszanie nastrojów

Okej Pozdrawiam @miauczenie owies @Leszczym dzięki pozdrowienia

Mam wrażenie, że to opis fotografii. A może pamięcióweczka?

To już trochę szerzej i bardziej w domyśle. W bezpośrednim ujęciu to znak równości między niewygodnym trupem, niewygodny z wielu powodów, to cały szereg uwarunkowań, a równie niewygodną kupką. A właściwe to między niewygodą wynikającą z bliskości jednego, czy drugiego.

Jakiego kręcenia i ubolewania? Ktoś tu kręci i ubolewa? Co kręci i nad czym ubolewa? Może, podziel się ze mną swoją interpretacją? Ja Ci swoje motywy podałem - martwe ciało jest tak samo jak kupa niepożądane i trzeba się go szybko pozbyć. A wszystko ma antropologicznie, kulturowe uwarunkowania. Tyle z mojej strony, Twoja kolej. Jak odczytałeś ten wiersz? Trochę odchodzimy od meritum, którym jest - trup niewygodny, trup niechciany, coś co należy szybko schować, zakopać. Nie chodzi o to jak długi od chwili zgonu to może być okres. Osoba zmarła, która nie została jeszcze pogrzebana przebywa niejako na granicy obu światów. Jeszcze nie jest tam, ale już nie do końca tu. Co jest nienaturalne. Dlatego trzeba szybko usunąć ją z widoku i pogrzebać. To w dużym skrócie, bo wchodzimy też w temat tabu śmierci we współczesnej kulturze zachodu, które to zagadnienie jest oczywiście dużo bardziej złożone. Poniżej odnośnik do artykułu na ten temat. https://jacek.kwasniewski.org.pl/teksty/tabu-smierci-dlaczego-powstalo-dlaczego-gasnie/

Generalnie mówimy to o zjawisku jakim jest tabu śmierci, które jest szczególnie silne w zachodniej kulturze jego oznaki to m. in. zanik żałoby, czy dyskretny pogrzeb. Śmierć i umieranie stały się tematem nietaktownym. Zaczęto ukrywać przed umierającymi, że umierają, narastała niechęć do bycia w pobliżu osoby odchodzącej, ale też później, jej ciała. Zachodnie społeczeństwo stara się jak najmniej wiedzieć o śmierci i o wszystkim co ją otacza. Śmierć w domu, śmierć na codzień, śmierć krewnego, sąsiada stawała się czymś coraz mniej znanym i mniej widocznym, coraz bardziej zacieranym. Nie stawiam znaku równości między osobą zmarłą, a stolcem. Co zresztą znajduje swój wydźwięk w dwóch ostatnich wersach. Pragnę jedynie podkreślić, że jest jak on czymś nieporządanym, co należy szybko usunąć. Serdeczności Cóż, ja też się nie zgadzam. W kraju, w którym mieszkam można z prochami zmarłego zrobić co się żywnie podoba. Niestety nie w Polsce.

'testament jest obowiązującym dokumentem i tylko umiejętne sformułowanie tegoż - i po sprawie' - błąd. Zapytaj osobę zaznajomioną w temacie, czy po prostu poszukaj w necie, czy jeśli zażyczysz sobie, by Twoje prochy spoczęły w urnie na kominku, zostały rozsypane w ulubionym miejscu, czy pogrzebane w ogrodzie rodzinnego domu będzie to możliwe. Niezależnie od świętej woli zmarłego w takim kraju jak Polska od strony formalno-prawnej nie ma na to zgody. Ciało, bądź prochy muszą być pogrzebane na cmentarz kropka. Oczywiscie można stosować wybiegi np grzebiąc na cmentarzu urnę wypełnioną piachem, a prochy potajemnie zabrać i zrobić z nimi co tam sobie zmarły zażyczył, ale formalnie testament tego nie ogarnie. Tak w ogóle, nie rozumiem z czym jeśli chodzi o zamieszczony tu wiersz dokładnie się nie zgadzasz i czemu się sprzeciwiasz. Czy z tym, że trup jest niewygodny i niechciany podobnie jak kupa, czy z czymś innym czegoś nie ma w wierszu i o czym on nie traktuje. Czy po prostu nie zgadzasz się na takie porównanie, co jest Twoim prawem. Nie zmienia jednak faktu, że jedno i drugie w najbliższym sąsiedztwie człowieka jest czymś z goła niepożądanym.

Ależ chyba nikt się tutaj nie kłóci :) Na poziomie etymologicznym tak ale kiedy mówimy o kulturoznawstwie to: Kultura zachodnia to ogół wartości, obyczajów, praktyk, tradycji, wierzeń religijnych, systemu gospodarczego i organizacji społeczno-politycznej reprezentatywnych dla Europy Zachodniej i Europy Zachodniej , albo dlatego, że tam powstały, albo dlatego, że zostały przyjęte jako własne. Nazwy społeczeństwo zachodnie, cywilizacja zachodnia, cywilizacja europejska i cywilizacja chrześcijańska są również używane z tym samym znaczeniem.

Nie masz żadnego wpływu na to co będzie z Twoim ciałem po. Jedyny jaki możesz mieć to wypełnienie deklaracji dawcy organów, a reszta należy do żywych. To oni mają wpływ na to co będzie po. Oni i kultura w jakiej wyrośli, system norm i zachowań związanych z danym zagadnieniem. Owszem, nie pisze o przyczynach, o umieraniu, piszę o umierania efekcie końcowym jakim jest martwe ciało. Chyba nie muszę podawać przyczyny śmierci kiedy rozważania dotyczą samego ciała w kontekście kulturowym, prawda? Krótko - chodzi o to, że współcześnie odczłowiecza się zmarłego, poprzez odsunięcie go od siebie, zlecenie zajęcia się nim innym, obcym. Nie, jak bywało jeszcze całkiem niedawno na polskiej wsi, czy nadal jest w krajach mniej ucywilizowanych, gdzie to najbliźsi zajmują się tymi przygotowaniami. Czy to nie jest oznaką szacunku kiedy to właśnie najbliższe osoby robią to co teraz na zachodzie robią już tylko zakłady pogrzebowe? Ale dla człowieka zachodu to trąci makabrą, a ta jest efektem wychowania w takiej, a nie innej kulturze. W naszej, czyli zachodniej ciało zmarłego jest czymś pomiędzy, jest to nadal człowiek, ale też już nie, jest zmarły, ale jeszcze nie jest w zaświatach, jest wciąż między nami i żeby ten stan zmienić trzeba się trupa jak najszybciej pozbyć i tu jest znak równości pomiędzy trupem, a końcowym efektem wydalania pokarmów. To nie jest moje widzimisię tylko antropologiczny aspekt zagadnienia związanego z kultem zmarłych.

Autor Trupa dowodzi w swoich rozważaniach, że dla współczesnego człowieka Zachodu śmierć, a za nią martwe ciało będąc czymś pomiędzy - martwy a jednak wciąż pośród żywych - jest czymś niewygodny, czymś czego należy się szybko pozbyć, schować z widoku, czymś odpychającym, bo człowiek zachodu bojąc się śmierci odsuwa myśl o niej od siebie, poprzez zlecenie osobom trzecim przygotowań do pochówku swoich bliskich niejako odsuwa ich przykry widok ze swoich oczu. To te podobieństwa, ta niechęć, odrzucenie i jak najszybsze pozbycie się jednego i drugiego jest tematem wiersza. Podobieństw znalazłoby się więcej jak np. przykry zapach, zagrzebywanie w ziemi jeśli nie ma toalety w pobliżu, a chce się zapaszek zniwelować. Tradycją kulturową wschodu jest 'kula w łeb'? I co masz na myśli pisząc - stricte wierszowe gówno jest niemożliwe? Wiersz nijak nie zahacza o zabijanie, stąd wspomniałem, że nie ma w nim nic ani o kulach w łby, czy owe siekiery w plecy. To nie o tym.