Ranking

Jedno dodatkowe miejsce przy stole, za nim mama, tata i nas pięcioro. Z sufitu zwisają piękne pająki* i sześcioramienna gwiazda ze słomy. Śnieg pada za oknem, nastaje ciemność, przy lampie łamiemy się już kolendą.** Jeden opłatek jest odmienny - różowy*** dostanie go nasz koń, owce i krowy. Ogień huczy w piecu i rzuca cienie... Co przyszłość przyniesie? Tego nikt nie wie. Dom i ta rodzina wydają się skałą, której żadne wichry zmóc nie zdołają. *Zanim przejęliśmy germańską tradycję ubierania drzewka, wiele domów zdobiono przywiązując do sufitu ręcznie wykonane ozdoby. Do ich wytworzenia używane były często słoma, kolorowe papiery/bibuła i inne dostępne, przeważnie naturalne materiały. Te zwisające z sufitu ozdoby w postaci wieńców, krzyżaków i innych form, nazywano pająkami. Co ciekawe pierwsze choinki również początkowo podwiązywano do sufitu. **Tu jest pewna ciekawostka. Jeszcze w moim rodzinnym domu opłatek wigilijny nazywano kolendą. Nigdzie nie nie mogę znaleźć potwierdzenia takiego jego synonimu, więc możliwe, że jest to bardzo wąski lokalizm. ***Tak, jeśli ktoś się z tym nie spotkał, to w zestawie jeden z opłatków był przeznaczony dla zwierząt gospodarskich (które w tę noc przemawiały ludzkim głosem) i rzeczywiście gospodarze po wieczerzy wigilijnej szli podzielić się nim ze swoim dobytkiem... może też trochę w nadziei, że któreś z bydlątek do nich w końcu przemówi.

Święta święta i po świętach dekiel boli twarz spuchnięta w spodniach pasek często pęka narodziny Pana Boga świętowała cała Polska On odkupi nasze grzechy było więc się z czego cieszyć jeść i pić a potem grzeszyć taka nasza jest tradycja dni bez diety prohibicji a tradycja to rzecz święta każdy Polak to pamięta tak świętuje polska szlachta a cham milczeć ma i basta

Wrastamy w siebie jak drzewa, kołysząc wspólne konary, a losy wzajemnie plotąc, gubimy liście do pary. I tylko czasem w prześwitach, wiatr gniewne nuty rozpina, jakby chciał sprawdzić czy jedno, potrafi drugie podtrzymać. A chłód , co kruszy ramiona i nagłą przejmuje grozą, odchodzi cicho na palcach, zdumiony naszą symbiozą.

na lustrze żywym nartniki słońce w kryształkach śniegu, mgieł nad dolinkami jak z dymu łechce w kurlawej chałupie dziczków już chciałby wodopój gdy ciurka w zadyszce potok płaz sam uparty w nartniki jakiś pcha się jeszcze nogą

wstaję z wesołym i żółtym żonkilem noszę lekko muśnięty makijaż kocham sadzenie małych promyków przytulną chwilą spraw cieplejszy dzień

-Mistrzu, ambicja w życiu, czy ona pomaga? -Tak, ale jak zbyt wielka, to człowieka zjada.

podajmy sobie dłonie z parafrazą i empatią otulmy słowa tyle na dobry start i na zwieńczenie a jeśli potrzeba więcej to jeszcze można coś dodać

W zmierzchu milkną głosy świata, Myśl szuka śladów, których brak. Cień dłoni matki w ciszy pęka, A obraz w mroku zmywa strach. Dobro jak kamień w wodzie znika, Zegar przed nami, mija czas Miłości płomień , w sercu tli się To coś co zawsze żyje w nas.

w ciemności ślepca nie pytał o kolor tęczy głuchego nie witał dobrym słowem przez przyjaciół zdradzany wrogów co mu złorzeczą ścigany któremu nadzieje podstępem odebrano jego wiarę bosymi stopami wrzaskliwej gawiedzi rozdeptano na końcu serce stalowymi łańcuchami wyrwano co kochać pragnęło umiało pustka i ten ból wszechogarniający tylko gwiazdy nad jego losem zapłakały łzy pojedyncze uroniły sił ostatkiem wstał z kolan okruchy tego co w nim ostało prostował żadnego słowa kłamstwem nie złamał tym drugim wybaczył wbrew wszystkim wszystkiemu i sobie bez wiary nadziei miłości w dolinie ciemności ku jasności krok za krokiem kroczył się teraz narodził

słyszę że mówisz lepiej po niemiecku słyszę że mówisz lepiej po angielsku nie słyszę że ty znowu nie robisz barszczyk pierogi i upominek https://www.tekstowo.pl/piosenka,wham,last_christmas.html

to już zaszło za daleko w realu rozmawiamy ze sobą od serca tymczasem w sieci nie jesteśmy nawet dalszymi znajomymi

w świątyni tajemnych sił przyrody stoją jodły strzeliste niczym wieże gotyckie niedokończone tuż nad nimi końcami skrzydeł dotykam czystego powietrza niebosiężną sylwetką schodzę między osty i kępy dzikich stokrotek po chwili ruszam wzdłuż bobrowych tam gdzie rwąca rzeczka spada z urwistej skały spienioną kaskadą tu haust krystalicznej wody napełnia człowieka gotową modlitwą Lifting2024 Wesołych Świąt !

Skupiona jesteś na sobie. Smutek na czerwonym dywanie, zawleczki strzelają znów. Ja wpatrzony w dal tylko. Od roku myślę o kimś innym, usłyszałem. A nie chciałem.

znaczki słoneczny zegar odliczał chwile przed startem kiedy niebo wparło stopę o ziemię trawy przybrały jego barwę i roztańczyły się drzewa kupiliśmy znaczki by wysłać się w podróż wpadł na mnie tunel ciemności skrzydłami bił oczy nadawał obroty jak pociskowi w lufie kiedy rozbity na pniu pojąłem trwanie dźwięku kupiliśmy znaczki by wysłać się w podróż wszystko stało się jasne z nocą na czele pokręć rusztem szkła opowiem ci historię o tym jak galowie wybili żyjące tu smoki

Noc czarna, mgła ciężka, był chłód, zawierucha. Nić przędła się lepka, co ręki Arachne, aż przeciął egzorcyzm, czarne i długachne Nici. Wyzionąłem nie swojego ducha.

Ciepłe dłonie Szukają ukojenia W myślach rozproszonych

czego można dziś wymagać kiedy państwem rządzi buc menel lepiej słowa składa więc kielicha walnę już ja już nie wiem czy mi śni się "ruski azyl Madziar dał" poseł po trzeźwemu gadał czy mam płakać czy się śmiać :))

Słoma z butów to symptomy że prostactwo ora dekiel tego w szkołach nas nie uczą i dlatego nie jest lepiej czy profesor czy też menel takich prostych zasad nie wie pozdrawiam @aff Cóż poradzisz taka nacja rządzi większość demokracja. dziękuję. PS. Tytuł poprawiłem. Jesteś czujny jak ważka.

Rzeczywiście, ham i dekiel to konserwa. Polak Polakowi chce dyktować nawet święta? Historycznie rzecz biorąc, o ile wierzyć, że istnieje jakaś pamięć genów, to może moje ciało wręcz domaga się takiego świętowania. Na stół rozciągali białą płachtę, położyli przed każdym chleby, masło, dali czosnek i po dwa, trzy jabłka, czasem orzechy. Jadło się też kapustę fajną, bo była z mięsem i ze szperkami, pieczki z grochem, bryndzę. Piło maślankę. - relacja gazdy z XIX wieku. Maria Pilch. Masz błąd w tytule. Pzdr.

ponoć dzisiaj chamów nie ma poilsh ham to co innego dzisiaj wszyscy wykształceni savuar vivre - mój kolego tak po cichu rację przyznam choć mam trochę dziś wyrzutów bywa ludziom w ministerstwach też wystaje słoma z butów :))))

Gorzkie, ale trafne. Pozdrawiam

Stoisz z kwiatem miłości Użyjesz go , żeby otworzyć moje serce Miłość otworzy się w nas Staniemy ramię w ramię z kwiatem miłości Dzięki niemu otworzymy naszą miłość na świat Ten kwiat jest dopełnieniem naszej miłości Kochajmy siebie , lochajmy świat Ziemia jest naszym przyjacielem i naszym domem Ale człowiek może zniszczyć ziemię i drugiego człowieka Naszą bronią jest miłość , kwiaty są ich symbolem Kocham dzisiaj , bo jutro sam kwiat może jeszcze leżeć na ziemi Lovej. 2024-12-27 Inspiracje . Kochajmy siebie . Kochajmy naszą ziemię . Kochajmy świat . Kochajmy ludzi tacy jacy oni są .

i wreszcie wielkie poruszenie zamieni się w kojącą jak balsam ciszę w ledwie słyszalne z oddali szepty zgiełk codziennego rozpłynie się usiądziemy przy świątecznym stole zwyczjanie będziemy się sobą cieszyć cieszyć się że jesteśmy

przy otwartych trumnach trudno wstać z kolan a upadek na twarz jest nieunikniony granit łupek gnejs marmur niech Alchemik Sędziwój zamieni w trunek wszelaki a jeno chyżo bo płoną nam głowy siostry bracia z toastem na ustach bierzmy historię szarżą spod wieka wieków niech Rzeczpospolita ujrzy światło dzienne hm jakoś dalej chodzimy do tyłu stoły jeszcze pełne napitków ludziska kochane zaraz jadło gorące podadzą zbierzmy się w sobie i bardzo was proszę o zryw ostatni leżę i usta otwieram lejcie niech będę godzien za ojczyznę utonąć

Dyski, pliki, nagłówki… Podobny jest świat !? * Ostatnio lubię grać.

Pomimo kolejna jesień tak jak przed rokiem szarości zmierzchu za nimi grudzień zapach choinki przed domem czeka żeby rozbudzić pragnienia w ludziach zmarniały przecież nieco wyblakły a to co ważne gdzieś się skleszczyło bo na przedmieścia rzucają wnyki w cyfrowych światach czarne wdowy przy futerałach ludzie zgnębieni szukają piątych czy ósmych skrzypiec a w samym środku kwanty energii znowu próbują serca ożywić grudzień, 2024

Był wilk i dwie owce Wilk zjadł jedną owcę Został wilk i jedna owca Można powiedzieć "Wilk syty i owca cała"

Ty z Nart? A tranzyt?

@aff Oryginalne. Język Polski - dziękuję Ci :)

Symbioza w odróżnieniu od pasożytnictwa to wspaniała sprawa,tak wśród roślin jak i ludzi.Pozdrawiam.

serca drgnienie ciche westchnienie twoje istnienie moje marzenie słodkie myślenie jak oka mgnienie bo życie biegnie są też i cienie splecione dłonie jak w nieboskłonie nikt się nie cofnie jest odkupienie na tej arenie czuję się dumnie jest już południe pobyt w edenie takie pragnienie dusza wciąż frunie ten to zrozumie co w miłości żyć jeszcze umie piękne to nasze ludzkie istnienie w oczekiwaniu na zbawienie 6.22 andrew

tak sobie myślę może przekonam że myśli rozproszone szukają ukojenia w ciepłych dłoniach :)

Czy to definicja mająca zastosowanie do nowego przedmiotu jakim ma być Edukacja zdrowotna? Jeśli tak, to przesyłam uśmiech :D, Bardzo ładnie i taktownie, na pewnym etapie rozwojowym jest to całkowicie normalne. Pzdr :-)

wesoły i żółty żonkil to tak jak jakiś żigolak lub młodzian który się plącze ktoś kto przychodzi nie w porę a może cię budzi tulipan aster lub jakiś narcyz z narcyzem nie będzie lekko tulipan winien wystarczyć :))))

super!

@Bożena De-Tre Dziękuję. Niech moc będzie z Tobą, a życie przygodą"

Dziękuję pięknie :-)

nakładam maseczkę z hortensją uwielbiam cię w chrupiącym powietrzu słońcem kiedy będę piękna tańczę słodką shimmą

Pięknie ujęta myśl i postawa! Brawo! Pozdrawiam świątecznie.

Pozdrawiam ciepło i światecznie

Dobre.Pozdrawiam.

Od drzwi zamkniętych do drzwi zamkniętych... kołacze Ojciec i Matka Twoja. Tak trudno znaleźć im tutaj miejsce w sercach pędzących po życia torach. A Józef Święty, nieco strapiony, znów powątpiewa w możliwość cudu. - Choć jeszcze jesteś nienarodzony, już Cię odrzuca oziębłość ludu. Oni nie wiedzą, ale my wiemy, za lat trzydzieści trzy i dni kilka przyjdziesz, pomimo drzwi też zamkniętych, do swoich uczniów, do wieczernika.

Różowe okulary? Nie teraz, nie w tym sezonie. W pergamin - czule pakuję słowa. Mimo, że już się nie znamy - nie tracisz na rezonie. Zabrałeś beżową walizkę, ''Tej nocy'' - spałeś od ściany. I często powtarzałeś: ''czy my się w ogóle kochamy?'' Może faktycznie - wcale. Średnio mnie to obchodzi. Zabrałeś mi wszystkie natchnienia. I psa! - o rodowodzie ... wierności jednemu panu. Zostawiasz mnie wściekłą w klatce - w obroży ... ''się jednak nie znamy." Nie, nie! Wracaj tutaj! Ty podły uliczny oszuście! Podobno jesteś "mym życiem," więc już cię nie wypuszczę ...

Me i wilgi... Za tuje juta z igliwiem.

@Czarek Płatak Serdeczne dzięki. Pozdrawiam

Dziś jest ładnie na spacer, nawet ptaki ćwierkają. Lepsze są spacery niż wiersze. Dziękuję :)

Cheruby strzegly Arki Przymierza, ale i rajskiego drzewa, pod którym może i położył się Adam, z którego żebra w trakcie snu powstała Ewa. Ale mi się też taki aniołek zobaczył, który często kiwa główką, przy stajence. U nas jeden był czarny. Chyba że coś pomyliłam ;) I nawet całun turyński, wykłradany i przekładany, jakby nie było, po złodziejsku. Obraz Sacrum. Ludzkie ułomne działania i Jego sprawczość i wola. Mógłby być kimkolwiek tylko by chciał. Pozdrawiam serdecznie. Bardzo podoba mi się taka uporządkowana forma, a niby, że nie. Do interpretacji, jak to z wierszami bywa. I nawet do rozmowy z czasem, który zwykle odsłania więcej w miarę upływu. 🌼

Janko... baaardzooo osobliwy... :) powiedziałabym też, przemyślany do ostatniego słowa.! Dobre. Pozdrawiam.

Andrzej.. fajny wiersz.

@jan_komułzykant Bo co nocna, to roszada Bezowocna, nowa zwada Ciekawie, Jest uśmiech :) M.