Ranking

przy dotyku poczułem delikatność jej dłoni zapamiętałem te cudne zawstydzone oczy usta malowane czerwone bo to była piękna kobieta

Nieraz bijesz słowami – kamieniami. Niedobrze gdy twoje usta, nawiedzi „ fraza pusta”.

Kładą się piwonie łanem, akacjowy pachnie bór, odurzone wiosny wonią platki z wiatrem lecą w dół. Już w kolejce pcha się lipa, kto zna zapach pewnie wie, że się trudno Pani oprzeć, kiedy w maju zakwitnie. Bez bez słowa czar roztacza: ośnieżone kwiatem pęki. Duszno, co może oznaczać, żeś odporny na bzu wdzięki. Jaśmin się nieśmiało budzi pręcikami wabi pszczoły. Pachnie w koło, pachnie wszędzie! Ludzki geniusz nie dogoni. Gdy przechodząc przez zagajnik ruch potarga nowe pędy, balsamiczny zapach sosny uspokoi każde nerwy. Wiosną bukiet świat roztacza. To przyroda tak uwodzi. Jedź do lasu, wciągnij zapach! buch natury nie zaszkodzi.

W stolicy szlachcice w dyspucie Starli się przez sarmacką naturę : Możesz mieć swoje zdanie Lecz mój mości panie Ja też mam je prawo mieć w dupie

zanurz dłonie w oceanie a pieśń wielorybów niczym osobliwe światło cudownie błogie obudzi w twojej duszy wspomnienie świata czar szlachetnej myśli zanim wyszliśmy z wody

nie mogę się do ciebie dokrzyczeć ja strach na wróble z jedną nogą w tym świecie i gniazdem na głowie ukrytym pod kapeluszem czekam na powrót bujnej zieleni po obfitych deszczach w zapomnianym ogrodzie gdzie błękitne unoszą się motyle od zwykłego zielska do najbardziej urzekających polnych kwiatów ulatuje święty aromat jaśminowej herbaty zapraszam bo tak naprawdę tworzy nas miłość

Z cyklu: Śpiewnik pielgrzyma Na sto trzydzieści dziewięć Zima to czas ciszy Zima prawdę zna Że przed rankiem Zawsze noc trwa Że zanim wróci życie Schowane musi być Każdy musi się wyspać Aby móc dalej żyć Zima to podróż z zachodu Z zachodu pełnego miodu Z zachodu co słodyczą kusi Lecz nikt Cię do tego nie zmusi Abyś objadał się na umór Bo zęby od tego psują się Gdy nie omijasz tego co szkodzi Gdy nie omijasz tego co złe Idź, goń, biegnij Wschód coraz bliżej Zejdź z góry prędko Do ludzi w dolinę, niżej Na szczycie góry Niczego nie znajdziesz Nie ma tam życia Same widoki Widokiem nie nakarmisz Serca roztoki Trzeba do ludzi Trzeba gdzie wszyscy Nawet jeśli w krainie owej Sami ludzie niscy Trzeba do ludzi Trzeba gdzie wszyscy Nawet jeśli w krainie owej Sami ludzie niscy //Marcin z Frysztaka Piszę opowieści, dialogi i wiersze Wszystkie moje książki Za darmo Znajdziesz na stronie: wilusz.org

żywiołów rozmach i wichrów rozruch jak orkan - bo majem wiosna zniewolona drze się w wpiekłogłosy piorunem pierzastym

@Konrad Koper Żeby to słowami kamieniami... 😉 Zaczaruje wdziękami Zatrzepocze rzęsami Jemu serce szybciej zabije - a ta cap Krew mu wypije Tymi ustami 😉

Jak to się dzieje Że dwie dusze Może rozłączyć zwykłe Zabieganie I natłok obowiązków Że spląne serca Rozrywa zwyczajna Obojętność i brak czasu I tylko przez to nie widziałam cię od miesięcy I tylko przez to nie możemy śmiać się razem I tylko przez to już dla ciebie nie istnieję

gwiezdne śwaty do poduchy wczorajszego dnia okruchy śwatło lampy albo świecy to krużganek wielkiej wiedzy

Twoje dłonie przy moich Szukają ukojenia A spokojny sen Wcale nie przychodzi I tylko chłodna noc Pokazuje swoje oblicze Zawsze taka sama Odarta z intymności (Naga stoi przede mną)

Pająka dawno nie ma, choć nici wiszą srebrne. Był tu, lecz umarł biedak, jego pamięci - przędza. Nie ma go już z pół roku, wspomnienia powracają, jak straszył koślawością w pięknym, słonecznym maju. Dawno biedaka nie ma, a w oknie srebrna nędza, firankę naśladuje. Natrętna myśl zwycięża. A może jeszcze wróci, zamieszka na swej przędzy? Wystawi chudą nóżkę, wyszczerzy swoje zęby? Gdy nagle wietrzyk zawył i zerwał srebrną nić. Nie wróci tu już biedak! Zachciało mi się żyć!

Czy jest w planach wdrożenie trybu nocnego na naszym Forum? Fajnie byłoby, gdyby strona reagowała na ustawiony w systemie motyw, tak jak to jest zrobione np. przez Wirtualną Polskę albo Google: jeśli wykryty zostanie ciemny motyw systemowy, strona również się na niego przełącza. Bo wiecie, kiedy w systemie wszystko jest ciemne, a tu nagle, chcąc poczytać Forum, dostaje się białym światłem prosto w oczy... :)

Taiwanese Pop in Hokkien and Mandarin Tajwański pop w języku hokkieńskim i mandaryńskim A BEAUTIFUL DUET SINGING ENKA IN HOKKIEN PIĘKNY DUET ŚPIEWAJĄCY ENKĘ PO HOKKIEŃSKU 女生歌手 [曹雅雯 (Olivia 曹)] Female singer Cao Yawen (Olivia Cao) Piosenkarka Cao Yawen [Tsao Jaweń] (Olivia Tsao) 男生歌手　[許志豪] Male Singer Xu Zhihao Piosenkarz Xu Zhihao [Siuj Czżichao] 歌词 [陳膦] Lyrics by Chen Lin, Republic of China Lyricsy: Chen Lin [Czeń Liń], Republika Chińska 作曲 [市川眧介] Music by Keisuke Ichikawa, Japan Muzyka: Keisuke [kej-] Ichikawa [iti-], Japonia <出外的囝仔>*)THE BOY WHO`S BEEN AWAY (AN OUTSIDER) CHŁOPIEC, KTÓRY BYŁ OBCYM *) Taiwanese colloquial word 囝仔 ([jiǎn zǐ] in Mandarin [gín-á] in Hokkien) means boy, youngster. Tajwańskie potoczne słowo 囝仔 ([jiǎn zǐ] w języku mandaryńskim [gín-á] w języku Hokkien) oznacza chłopca, młodzieńca CHORUS 有时拵心内郁卒　犹原不敢讲出嘴 Sometimes I'm so depressed that I don't have the courage to speak up. Czasem jestem tak przygnębiony, że nie mam odwagi odezwać się. 忍受一切酸苦味　决心惦这不返去 [Although] I endure all hardships, bitterness and sorrows [lit. all the sour and bitter tastes], I determined not to return there. [Chociaż] Znoszę wszelkie trudy, gorycz i smutki [dosł. wszystkie kwaśne i gorzkie smaki], [ale] postanowiłem nie wracać tam. 1. 故乡的妈妈免挂意　如今他乡的路 My mom has not to worry about my going from home town to a foreign land Moja mama nie musi się martwić, że wyjadę z rodzinnego miasta do obcego kraju 刚才到位 [Cuz] I`ve just arrived [from there]. [Ponieważ] Właśnie przybyłem [stamtąd]. 找头路无彼容易　有时感觉不如意 Taking the first step is not that easy. Sometimes I feel that something is not the way I want it to be. Zrobić pierwszy krok nie jest tak łatwo. Czasami czuję, że coś jest nie tak, jak chciałbym. 2. 我犹原提出勇气打拼作生利 [Although] I have courage to work hard to make a smooth living, but... [Chociaż] mam odwagę ciężko pracować, aby zapewnić sobie godne życie, ale... 啊～　谁人关心出外的囝仔 Ah~ Who cares about the boy who is from elsewhere? Och~ Kogo obchodzi chłopiec, który jest skądinąd? 等待我赚卡有钱　打拼事业搁卡顺利 I`ve been expected to make money and become rich, to work hard and gain a success Oczekiwano ode mnie, że zarobię pieniądze i stanę się bogaty, będę ciężko pracować i odniosę sukces, 我绝对倒返去。 [And after that] to be definitely back. [a potem] na pewno wrócę. CHORUS 有时拵心内郁卒　犹原不敢讲出嘴 Sometimes I'm so depressed that I don't have the courage to speak up. Czasem jestem tak przygnębiony, że nie mam odwagi odezwać się. 忍受一切酸苦味　　决心惦这不返去 I`ve endured all hardships, bitterness and sorrows [lit. all the sour and bitter tastes], [but] determined not to return there. Przetrwałem wszelkie trudności, gorycz i smutki [dosł. wszystkie kwaśne i gorzkie smaki], [ale] postanowiłem nie wracać tam. 3. 故乡的心爱免挂意　虽然他乡的梦也抹圆 Now there`s no need to worry about the sweet home. [But] although the dream of my going to a foreign town has also fulfilled Teraz nie trzeba się martwić o słodki dom. [Ale] choć marzenie o wyjeździe do obcego miasta też się spełniło 我犹原来赌这意志　不愿乎人看不起 I am not sure yet that my decision will stop people from looking down on me Nie jestem jeszcze pewen, czy moja decyzja sprawi, że ludzie nie będą patrzeć na mnie z góry 有心要去作代志 I decided to do things **) (代志(Tw) (coll.) thing - Taiwanese, equivalent to Mandarin 事情[shì qing]) Postanowiłem zająć się sprawami. **)(代志(Tw) (pot.) rzecz - tajwański, odpowiednik mandaryńskiego 事情[shì qing]) 著不惊什么　啊～　谁人同情 But it surprises none. Ah...Who sympathizes? Ale nikogo to nie dziwi. Och! Kto będzie mi współczuł? 出外的囝仔　　他乡的月没卡圆 The boy who gonna be away: the moon in a foreign country is not round, Chłopiec, który odejdzie daleko: księżyc w obcym kraju nie jest okrągły, 他乡的路无卡平　靠自己的勇气.... The road to a foreign country is not smooth. Rely on your own courage... Droga do obcego kraju nie jest gładka. Polegaj na własnej odwadze... 4. 找头路无彼容易　有时感觉不如意 Taking the first step is not that easy. Sometimes I feel that something is not the way I want it to be. Zrobić pierwszy krok nie jest tak łatwo. Czasami czuję, że coś jest nie tak, jak chciałbym. 我犹原提出勇气打拼作生利 [Although] I have courage to work hard to make a smooth living, but... [Chociaż] mam odwagę ciężko pracować, aby zapewnić sobie godne życie, ale... 啊～谁人关心出外的囝仔 Ah~ Who cares about the boy who is from elsewhere? Och~ Kogo obchodzi chłopiec, który jest skądinąd? 等待我赚卡有钱　打拼事业搁卡顺利 I`ve been expected to make money and become rich, to work hard and gain a success Oczekiwano ode mnie, że zarobię pieniądze i stanę się bogaty, będę ciężko pracować i odniosę sukces, 我绝对倒返去。 [And after that] to be definitely back. [a potem] na pewno wrócę. *** 主持人 曹雅雯+許志豪 [最好聽的歌] Presenters of the TV program "The most melodious songs" Cao Yawen ( Olivia Caj) + Xu Zhihao Prezenterzy programu telewizyjnego "Najbardziej melodyjne piosenki" Cao Yawen (Olivia Caj) + Xu Zhihao 讓我們聽了心快话 Let us hear the merry words Posłuchajmy wesołych słów 這首[出外的囝仔] 說出了我們在外打拼的人的心聲沒錯 This song [THE BOY WHO`S BEEN AWAY] expresses the sentiments of those of us who works hard outside. Oh, yes. Ta piosenka [CHŁOPIEC, KTÓRY BYŁ OBCYM ] wyraża uczucia tych z nas, którzy ciężko pracują w obcym kraju. O tak. 有很多人 為了追求他人生的理想 他的目標 There are many people who pursue their ideals and goals in life Jest wielu ludzi, którzy realizują swoje ideały i cele w życiu 對 難免要離開故鄉離鄉背井我跟你講 Yes! It is inevitable to leave your hometown Tak! Nieuniknione bywa opuszczenie rodzinnego miasta 這個心情不管是酸甜苦澀也好 I have to tell you about this, whether this mood is sour, sweet or bitter, Muszę Ci o tym powiedzieć, czy ten nastrój jest kwaśny, słodki czy gorzki, 除了他自己以外別人很難體會 Unlike him himself it is difficult for others to understand it. W przeciwieństwie do niego samego innym trudno to zrozumieć. 對 加上有的人對家裡永遠都是報好的事情 Yes, plus some people always report good things to their family. Tak, a niektórzy ludzie zawsze opowiadają rodzinie o dobrych rzeczach. 像我們說的報喜不報憂 As we say, report good news, but not bad news! Jak to mówimy, przekazujcie dobre wieści, ale nie złe! 所以今天我們邀請了哪一位朋友 So which friend did we invite today? Którego znajomego dzisiaj zaprosiliśmy? 要用歌聲唱出 出外人的心情呢 Do you want to use your singing voice to express your feeling of being an outsider? Czy chcesz użyć swojego śpiewającego głosu, aby wyrazić swoje poczucie bycia outsiderem? 廣告後馬上回來 Wrócimy zaraz po reklamiee`ll be right back after the commercial [最好聽的歌] "The most melodious songs" "Najbardziej melodyjne piosenki" *** The song in a Japanese style of 演歌 enka (yange in Chinese), or a popular genre of the sentimental ballad is performed in the 閩南語 Southern Minna dialect of the Chinese language being used in Republic of China (Island of Taiwan). It is also defined as Hokkien, or taigi (taiyu) (Taiwanese, the native language) 台语 (台湾话) (台灣閩南語/沿海閩語—漳泉片—台灣話 Taiwanese Hokkien/Coastal Hokkien-Zhangquan Film-Taiwanese) unlike 國語 (台北官話/台灣華語 Taipei Mandarin/Taiwan Chinese) guoyu (kokgi), or national language of the Republic of China. That`s how Mandarin 中国語 (北京话,北京方言) is known on the island. Piosenka w japońskim stylu 演歌 enka (po chińsku yange [jańge]), czyli popularny gatunek sentymentalnej ballady jest wykonywana w dialekcie 閩南語 Południowa Minna języka chińskiego używanego w Republice Chińskiej (Wyspa Tajwan). Jest również definiowany jako Hokkien, czyli taigi (taiyu [taj-juj) (tajwański, język ojczysty)) w przeciwieństwie do 國語 (台北官話/台灣華語 Taipeiski mandaryński/chiński tajwański) guoyu [gojuj](kokgi), czyli języka narodowego Republiki Chińskiej. Tak znany jest na wyspie mandaryński 中国語 (北京话,北京方言). The Japanese genre of "enka" allows for complaints about life, this - along with the stories about drinking sake and admiring the Moon ("Oh, Lady Moon, round, completely round...") or descriptions of the landscapes on a trip round Japan - are its stereotypical motives. Of course, those complaints cannot be taken seriously. Enka are the pure entertaining songs, Japanese soul songs, and their plaintive issues are often parodied: "We lived well, but something went wrong. We failed the mortgage and did not pay housing and communal services. Now our apartment is being taken away, we will have to live in a used car. Probably our family have to commit a collective suicide". Japoński gatunek "enka" pozwala na narzekanie na życie, to są jego stereotypowe motywy, takie jak opowieści o piciu sake i podziwianiu Księżyca ("Och, Pan Księżyc, okrągły, zupełnie okrągły…") lub opisy krajobrazów Japonii w podróżach. Oczywiście tych skarg nie można traktować poważnie. Enka to piosenki czysto rozrywkowe, japońskie piosenki soulowe, ich żałosne motywy są często parodiowane: "Żyliśmy dobrze, ale coś poszło nie tak. Nie spłaciliśmy kredytu hipotecznego i nie zapłaciliśmy za mieszkanie i usługi komunalne. Teraz zabiorą nam mieszkanie, to zrobimy musimy mieszkać w używanym samochodzie. Prawdopodobnie, musimy jako rodzina odebrać sobie życie”. Modern young people in Taiwan have a much easier life than those who grew up under Japanese rule (1895-1945) or during the first postwar decades. Representatives of the older generation often accuse youth of laziness, selfishness, arrogance, inability to cope with social pressure or hard work, and call young people 草莓族 "tskhauymtsok" (in Hokkien), or "the strawberry family, little strawberries". Współcześni młodzi ludzie na Tajwanie mają znacznie łatwiejsze życie niż ci, którzy dorastali pod rządami Japonii (1895-1945) lub w pierwszych dekadach powojennych. Przedstawiciele starszego pokolenia często zarzucają młodzieży lenistwo, egoizm, arogancję, nieumiejętność radzenia sobie z presją społeczną czy ciężką pracą i nazywają 草莓族 "ts-chau-ym-tsok" (po Hokkieńsku), czyli "truskawkowa rodzina, truskaweczki". The "strawberries" grew in hyperprotection, in conditions of economic prosperity and stability, like expensive greenhouse strawberries. They are defenseless in the face of real trials and problems and "easily wrinkle" - just like strawberries from careless handling. The image of whiners and weaklings is attached to the "strawberries"; they are also called 卒仔, or "tsut`a" - "pawns", "empty place". "Truskaweczki" rosły w hiperprotekcji, w warunkach dobrobytu i stabilności gospodarczej, podobnie jak drogie truskawki szklarniowe. Są bezbronne wobec prawdziwych prób i problemów, i "łatwo marszczą się" – zupełnie jak truskawki od nieostrożnego obchodzenia się z nimi. Do "truskawek" dołączony jest obraz maruderów i słabeuszy; nazywane są także 卒仔 ("tsut`a" po Hokkieńsku ) - "pionki", "puste miejsce". They are also called "seventh formers" - 七年級生, or "ts-hit-ni-kipsing", as born in the seventh decade after foundation of the Republic of China. "Tskhauymtsok" generation is similar to the satori generation in Japan (a generation of young Japanese who seemed to have achieved satori, that is, freedom from material things, but in fact abandoned ambitions and job searches due to macroeconomic trends in Japan) and the "sampho" in South Korea ("generation of three refusals" - South Korean young people who refuse dating, marriage and having children). Nazywa się ich także "siódmoklasistami" – 七年級生 ("tschitnikipsing" po Hokkieńsku), ponieważ urodzili się w siódmej dekadzie po powstaniu Republiki Chińskiej. Pokolenie "ts-chau-ym-tsok" jest podobne do pokolenia satori w Japonii (pokolenia młodych Japończyków, które wydawało się, że osiągnęło satori, czyli wolności od rzeczy materialnych, ale w rzeczywistości porzuciło ambicje i poszukiwanie pracy ze względu na trendy makroekonomiczne w Japonii) oraz "sampho" w Korei Południowej ("pokolenie trzech odmów" – południowokoreańscy młodzi ludzie, którzy odmawiają randek, małżeństwa i posiadania dzieci).

Jestem. Jak listek, gdy bystrze ciągnie, przecinam lustro jak ostrze noża. Lśni rzeka dalej świeża i hoża, opadam z nurtem, ślad milczy po mnie. Nad łachą zieleń, zdziwiony owad w meandrze prosto w dziób pliszki siwej. Pnie czerwienieją — stwarza bóbr głębie. W ciemnych kopułach topól się chowam. Wśród wyzłoconych kwieciem stanowisk, irys jak żołnierz na Warcie stoi. Pojmiesz, że jedno co w Mirski Przełom wedrze się — obłok. Nie patrzy woda. Chyba że hałas — rytm jednostajnych walców jak wiosła sążni i mordęg. Zetrze cię siła, choć nie pozwolą ciosy wapiennych młynów — ostańców.

Podziękowanie Za każde złe słowo. Każdą skrzywioną myśl. Gdy mogłam na nowo obudzić się by iść. Dziękuję. Za miłość której nie zauważyłam. I za tę niedojrzałą. Jedna uleciała, drugiej nazbyt mało. Dziękuję. Za metaforyczną herbatę od losu, gdy była zbawieniem. Kęs chleba rzucony ptakom co był objawieniem. Dziękuję. Za obraz który mam przed oczyma. Zima czy wiosna, wiosna czy zima. Nie topi się. Dziękuję. Za wszystko czego nie wyśpiewałam. Chciałam unieść nie mogłam. Nie mam. Dziękuję.

śpiewa mi pod balkonem nie obchodzi go hałas ulicy mój przyjaciel kos śpiewa mi pod balkonem i nie drży mu głos śpiewa wytrwale śpiewa niestrudzenie czysto i pięknie on kocha życie naprawdę!

nieme słowa spoglądają w lustro budzą myśli nie są tajemnicą marzenia chciałyby zerwać się do lotu nie klatka je trzyma horyzont zbyt daleki nie sięgają może… kiedyś 5.2024 andrew

gdzie szukać prawd gdy noc ciemna a dzień niepewny gdzie szukać prawd gdy droga kręta a las milczy gdzie szukać prawd gdy smutek obok nadziei brak gdzie szukać prawd gdy pada i wieje a tęcza czarna gdzie szukać prawd gdy za karawanem płacze żal gdzie szukać prawd skoro lustro ma rysy jest na nie gdzie szukać prawd skoro kłamstwo się uśmiecha gdzie gdzie gdzie pytam sam siebie czy może odpuścić

Nie całkiem ten komentarz rozumiem🤔 Na własne usprawiedliwienie dodam, iż ze mnie powoli robi się stara sklerotyczka 😬

odlot posenny dreszcz ekstazy niby we śnie w odległości czerwieni warg pod różowiejącymi srebrem powiekami tylko nam znany bród na skórze arabeski doznań ciepły brzuch meandruje pocałunki niżej i niżej dotykaj

Były kobiety W wòdce utopione Wino jak czas Lało się potokiem. Imprezy co nie znały czasu Wydmy nad morzem Były sypialnią Szum fal był budzikiem I kac o wschodzie słońca Zabijany śmiechem Bo noc była tego warta Cena młodości i chwil beztroski

w szyjnych tętnicach stary początek i koniec cierpienia mimo samorodnej nocy życia przeciągu w koło odtwarzanej codzienności dotarłam do ciebie żywa rozświetlony plechami porostów listopadowy las krzepnącym sokiem wiśniowych drzew sad podnoszę oczy ponad mgłę amorficzna bez rozległej rany małżeństwa miłość

@violetta@violetta u mnie ta opisana burza miała miejsce 16 lat temu. Aktualnie też jest brudno i sucho 🙄

Córkę utrzymałam do 8 roku życia bez komputera, z synkiem mi jednak się nie udało... po 5 roku zasiadł do laptopa... Wszystki sposoby wychowania wysiadają przy grach komputerowych... Wiesz, że to łatwy sposób... Nie musisz się starać a dziecko jest oczarowane... Rozmawiam dużo z mamami na placach zabaw, dzieci stają się nieobecne i normalne wypowiadanie słów do nich nie dociera... to najsmutniejsze, co ostatnio zauważyłam...

@Nefretete dzięki:)

@Konrad Koper Powiedz to politykom. Pozdrawiam.

@Amber no no teraz już przynajmniej wiem za co lubię poezję ;))) dziękować !!

Wiesz co, ja sobie często podśpiewuję coś, gdy piszę. To bardzo zaskakujące usłyszeć swoje słowa, kto tego nie słyszał. 🌞 Ale niespodzianka. 😄 🌹💃 Chyba to nie będzie przebój światowy, ale kto wie, czy nie lokalny. Próbuj, próbuj, może wyślę do rodziny. Ale heca 🌞 Swoją drogą kilka dni temu napisałam piosenkę dla pani Ireny Santor, jest taki konkurs na tekst, możesz spróbować. Wyślę Ci, ale dopiero, gdy i jeśli 🙃 moja piosenka nie wygra, czyli to będzie gdzieś w grudniu. Próbuj, próbuj, ambitny tekst, jeśli pan Korcz się nie podejmie, opublikuję i każdy może spróbować 🌞 W każdym razie, póki co! Intuicję masz na pewno. Pozdrawiam 🌞

@any woll Zdecydowanie za ! Moje klimaty.

@Leszczym cel uświęca środki, ale nie zawsze jet w stanie być dla nich adwokatem. Pozdrawiam:)

@Leszczym Trochę to bełkotliwe, przez co ciężkostrawne 😲

Z wrażenia chyba zapomniałam zaznaczyć, żeby się gdzieś przypadkiem nie zgubiło. Dziękuję :-) No z wyjątkiem Janka oczywiście, nikt ;-) No może jeszcze kilka osób. Dziękuję Olgerd!

Tak czuję :)

@iwonaroma A tak, zapomniałem dodać że z tym wyjątkiem, a chciałem. Mowa dorosłych w ogóle jest wstrętna i brzydka... I szurają po chodniku co mnie irytuje :D

@Olgierd Jaksztas Czasem takie lubię, żeby nie od razu było wiadomo dokąd prowadzi ;) Również przesyłam pozdrowienia. @Amber no ba że pojedynczy, u mnie jeden mądry włos, a reszta same głupie ;) Pozdrawiam. @MIROSŁAW C. czasem tak lubię, u nas to męsko jest rodzinne ;)

z wierszami jest tak jak z ludźmi. obok niektórych przechodzimy obojętnie, spoglądamy im w oczy, krótki uśmiech i zapominamy. nigdy więcej do nich nie wracamy. są też ci, których poznajemy i zostają z nami na całe życie. niekoniecznie „z wyższej półki“, niekoniecznie tacy, którzy wystają i można nimi imponować, albo czerpać z nich profit. to są ci, których po prostu, tak zwyczajnie lubimy i to jest cała magia.

to jest najgorsze co może być mierzyć faceta do projektu z tego wiadomo nie wyjdzie nic czmychnie i zrobi to z efektem facet sam w sobie to jest gość on wokół palca świat zagina czasem też zrobi coś na złość jest głową którą kręci szyja :)

Cierpienie samo w sobie nie jest twórcze z mojej perspektywy, ale to co zrobimy w odpowiedzi na nie – już tak. Tylko nie da się w pełni odpowiedzieć na nie, gdy ciągle jest kontynuowane i nie ma się możliwości przerwania go. Stąd ta wściekłość i frustracja, bo pozornie nie możesz nic z nim zrobić. Ciągle było mi powtarzane, że „cierpienie wzmacnia”, a cały proces post-traumatyczny był zupełnie pomijany. przynajmniej takie są intencje na ten tekst

@Andrzej_Wojnowski Tak, na strony i rozstaje Wrak, się nigdy nie udaje Ciekawie napisałeś Fajne odniesienie Pozdrawiam miło, M.

@Andrzej_WojnowskiTak, znana to historia dla tych, którzy czytali Stary Testament i całą Biblię, a także poszukiwali podobnych przykładów w innych tak zwanych świętych księgach.

w końcowym efekcie letniej wiosny mokre ulice i kamienice diabeł częstuje zimną kawą jak zwykle spóźnieni o jeden łyk pomruk czasu i pięć linijek niezapisanych wierszy jeśli liczy się piękno będziemy się nim cieszyć w zaułkach Niemna trolejbus pojechał dalej cień miasta ociera się o ludzi deszcz krzyczy bez haniebnego celu

Witam - dokładnie tak jak napisałaś - miło że czytasz - Pzdr.serdecznie. Witam - miło że czytasz - a gdzie szukać - tylko los wie - Pzdr. @Lidia Maria Concertina - dziękuje -

Dałabym trzy serduszka gdyby się dało :) Fakt, gdy facetowi brak siły kobieta szaleje a on ucieka do przysłowiowego pubu :)

Ludzie migoczą jak horyzonty. Nie potrzeba egzotycznych kurortów i parków rozrywki, by przeżyć chwilę ... "Nie" do zapomnienia. Ta nie-ludzka partykuła, ten kalejdoskop, epopeja, wodospad, plejada, układanka, wir i krater ... Wystarczy tylko uważnie patrzeć. Patrzeć - ze zrozumieniem, które wcale nie musi być empatią. Wystarczy tylko nie bać się zapachów palt przesiąkniętych kulkami na mole, tatuaży krętą czcionką opisujących proste życia, czy skórzanych toreb wypchanych po brzegi kajdankami papierowych dokumentów ... Stop. Nie mieszaj się do tego. Tylko przyjmij do wiadomości, że nie jesteś tu sam. Że wszystko polega na dzieleniu się i ustępowaniu, ostrzeganiu i przestrzeganiu, rozpychaniu się i 'podkulaniu ogona.' Możesz też mieć pieniądze. Przy tzw. odrobinie szczęścia. Dziwne, że jak świat światem jeszcze nikt nie obmyślił systemu, żeby je dodrukowywać, gdy tylko komuś zabraknie. Zielony ład. Życie to podróż przez przydrożne stacje benzynowe. Pieszym nie przysługują zniżki. Myślę także i o miastach, w których podstawowym niedoborem jest ludzkość. Białe sypialnie i możliwość spowiedzi przez infolinię. Cietrzewie. Świat należy do siwiejących Piotrusiów Panów, do Molierów z korporacji, a nie do nocy nieprzespanych ze szczęścia. Całe życie muszę brać tabletki nasenne, całe życie odkładam do krówki-skarbonki. Być może wszyscy rodzimy się z chromosomem rozsądku A później wybieramy: wykładzina albo klif. Jakieś dodatki? Skrzypiące lite drewno - wyciosane w Krzyż.

@slow Wzajemnie i ciepło.

Witaj - podoba się - też mam koło domu piękną wierzbę którą posadziłem dawno temu - lubię obok niej przesiadywać - Pzdr.

@Sennek zmrożony zachwyt na rzęsie. Pozdrawiam :)

@agfka Cały czas czytam w wolnych chwilach. I na razie powoli z przyjemnością zgłębiam "Dział Świadczeń Rodzinnych. Człowiek nielinearny." Powoli, bo tu często trzeba się zatrzymać, czasem zawrócić, żeby w 'kostkę brukową' się wcielić, a potem 'balustradą' ku 'ziółkom' popędzić. :) To jest "Dział", tak myślę, dla koneserów i sympatyków poezji niezwykłej. Przez Hanami do Haiku, drogą wierszami wysianą. A te do przemyśleń, ale i wzbudzające uśmiech sympatii. To, co najbardziej mi się podoba, to dość szczególna umiejętność obserwacji ludzi, otoczenia i rzeczywistości. Szczerze polecam dzieła <Pi>, <et cetry> i <agfki> w jednej osobie, czyli Pani Agaty Furczyk. Brawo i Serdecznie Gratuluję Jest jeszcze druga książka "Księżyc na wietrze, Gonimy w chmurach Wśród nocnej ciszy", której jeszcze nie zdążyłem przejrzeć. Ma więcej stron, to i smakowania będzie też co niemiara, więc na pewno jeszcze TU zajrzę. @agfka Bardzo dziękuję za lekturę i serdecznie pozdrawiam. jan_ko