Ranking

Użeram się. W sepii się nuża Familok z widokiem na hasiok I szklano-ceglany eklektyzm Obmierzło. Zamarło. Trwa burza. Ogólnie jest bieda – zapijam Maszkety kupiłam na zeszyt To miasto nic więcej nie skrywa Buzuje lub łapie za gardło

czy pani zawsze tak nieprzystępna do rozwiązłości wcale nieskora może co powiem to duży nietakt ale twój obraz we mnie wywołał przypływ zmysłowych instynktów męskich i samczych wizji wspólnych uniesień jednak z przedsmakiem bolesnej klęski że w pani świecie się nie zagnieżdżę bo zawiesiłaś mi tę poprzeczkę tak niebotycznie i rekordowo iż się poczułem wręcz niedorzecznie nie wierząc twoim zbyt trzeźwym słowom ładniutki jesteś ponętny owszem dość niebanalnie też bajerujesz ale czy jeździsz przypadkiem Porsche i co dzień z rana przynosisz róże

słońce nie jest dla mnie dziś łaskawe zbliża się bez zaproszenia z pogardą patrzy mi w oczy śmieje się w niebogłosy doprowadzając mnie do upadku podchodzi jeszcze bliżej szepcze: "nic ci nie grozi"

nade mną nowa linia rejsowa* ptaki śpiewają w głos jak śpiewały grzywacze w parze na brzozie w balet na drutach inne stroszą się dalej gdy na kościelnej dzwon zabrzmi wieży wzniosą się z dźwiękiem w podniebne szczyty by nieuchronnie szybując opaść w Zdrowaś Maryja co ledwo zipie jabłonek z żalem płatki na trawie obok sczerniałych kotków orzecha; w dół czarno-białe we własnym trybie w miłosnym cudzie — posortowane drzew uniesienia __________ *linie rejsowe w przeciwieństwie do czarterów, są liniami stałymi uzup. dzień przed nalotem dronów Iranu na Izrael

bywam bez dystansu gdy widzę twój krwiobieg i serce się tłukące chcę chwycić je wówczas i uciszyć ugłaskać i przytulić a ono wtedy właśnie odfruwa

każdy świt może podarować nowe otwarcie pojawia się… brak zdecydowania sen o zmianach odchodzi samotnie 4.2024 andrew

Ze mną to raczej tańczy się rzadko, Bardziej - próbuje na nogach ustać, I żaden spokój nie jest na własność, A każda szklanka - w połowie pusta. Raczej się ze mną nie kradnie koni, Lecz kopce sypie na ich padlinie, Morduje płatki śniegu na dłoni Z ochotą większą niż czeka zimy. A jutro ze mną - to raczej teraz, Więc gdy cię czasem samą zostawię, By pobyć w ciszy i poumierać, Czekaj cierpliwie. Wrócę niebawem.

Gdyby tak ona zwyczajowo użyła wałka raz, czy drugi byłoby jeszcze ok - ot kilka bardziej lub mniej zasłużonych ciosów, ale ona przejechała walcem i zrobiła z niego płaskie podłoże pod krwawe imię kobiecej zemsty. Seranon, 12.04 2024r

w kawiarni nad morzem Grand Hotel melodia fal od świtu do nocy czas prosi o bilet ze zniżką może to zaślubiny

dwa tygodnie się starałem dwa tygodnie się męczyłem barwne słowa dobierałem ręce i umysł dręczyłem dziś krzyknąłem o rety skończyłem wiersz pisać w końcu doszedłem do mety którą inni będą czytać wiersz o kwiatach i łąkach o ludzkim życiu i śmierci o spotkaniach i rozłąkach który łzę w oku kręci wiersz o snach i marzeniach który sam się broni o ludzkich korzeniach o życzliwej dłoni wiersz o sercu i miłości który prawdą piszę cieszy mało kiedy złości sobą smutne rany leczy

gdy człowiek dno poczuje wzrokiem szuka nieba bo na dnie same łajno na niebie marzenia gdy człowiek upadnie próbuje się podnieść męczy się kombinuje ale nie daje rady taki człowiek to same łzy żadnej z niego pociechy ale w tedy znajdziesz się ty zrozumiesz go podasz dłoń bo jesteś człowiekiem nie boisz się gęstej mgły pomożesz zrozumieć mu świat który zgubił

Kolejny już raz, wspomina koralik w żelaznym łańcuchu, zardzewiałymi płatkami do snu kołysany. Wtedy w okowach kolczastych gałęzi, z poderżniętego gardła pnia, wycieka żywica. Bezsensownie skleja upływ czasu z pytaniem: co można było, lepiej, więcej, inaczej. Gdy jeszcze kolor lśnił barwami, a łódka cumowała na brzegu, na przegniłym sznurku.

nie wybaczysz rozum nie wybacza choć mówi, że tak ale to tylko logika tak, bo nie

W komnacie na tronie siedzi czas. Nosi koronę i świecidełka. Rozkazuje krzycząc, grozi, szyderczo śmieje się i bawi się lalkami. Obowiązkiem władcy jest nakręcanie zegarów. Różnych : słonecznych, elektronicznych, atomowych… Ostatnio nadworny mechanik wynalazł budzik próżniowy.

Dawno temu za górami i lasami Żyło dziewczę co walczyło z potworami, Potwór smutku, samotności, niekochania Potwór lęku co bez przerwy za nią ganiał Chociaż dziewczę nic nikomu nie szkodziło Było ciche, jakby wcale go nie było Nie znalazło ani kszty porozumienia Życie stale zdawało jej cierpienia. Dziewczę Boga wciąż prosiło niczym brata By je zabrał i uwolnił z tego świata Lecz Bóg został niewzruszony gdyż miał plany Z czasem w małej nastąpiły pewne zmiany Uzbrojona w piękny uśmiech, mocne słowa Szła przez życie i na wszystko już gotowa Tam by doszła gdzie by tylko iść zechciała Lecz upadła bo się wszystka wyczerpała. I usiadła i płakała znów ta sama Bo kamuflaż to nie była żadna zmiana I obrazy tak żałosne przed oczami Patrzy w siebie, świat zewnętrzny już nie mami I przejrzała się dziewczynka w swojej duszy W oczach ludzi wie, że więcej już nie musi Niczym fiołek zakwitnęła gdzieś na boku I od siebie nie odwróci więcej wzroku. Chociaż bajka ta dobiega właśnie końca Fiołek kwitnie odwrócony wciąż do słońca Nie obchodzą go magnolie ani róże I niestraszne mu wichury ani burze. Zachwycony swym fioletem i wolnością Na świat patrzy ze spokojem i miłością.

Patron zakonów rycerskich walczy z depresją Imię dostał po dziadku Szczęśliwie Jak on od zawsze w gwiazdy spoglądał Szukał siebie w nich Ich wspólne wieczory pamiętał dobrze, Gdy w niebo patrzyli niezdarnie I milczał dziadek, i milczał on. Uczył się wtedy, jak być Jakubem, bo przecież Jakub imieniem męskim jest. Obrazki z dawnych lat (gdy wszystko było magią) ___ Dziś w niebo patrzy sam Nie ma przypadków – jak mawiał dziadek. Zamyka oczy, szuka swej gwiazdy, spogląda w niebo Znowu jest sam. Kiedy się lękasz, spoglądaj w gwiazdy – słyszy ten ciepły głos. Czasem chowają się za chmurami. Musisz zrozumieć. Wierz i pamiętaj. Może wciąż gdzieś tam są. Nie ma przypadków. Tych gwiazd już nie ma. Zgasły i spadły. I milczy świat. Dziś niebo inne ma konstelacje, inne wibracje. To inny świat. Tęskniący tęsknią – zostały troski i medytacje… ___ Kolejna doba. Kolejny czips zapodziany w pościeli. Mózg wydaje komendy: Siedź i nie ruszaj się. Nie ty wybierałeś. Musisz dać sobie prawo do błędów. Prawo do życia. Do odpoczynku – Tak zawsze dziadek grzmiał – i wtedy milknął, i patrzył w gwiazdy… Jakubie, czas wyjść z tej pościeli. Czas wstać, Jakubie uprzywilejowany. Mówię ci wstań. Już wiedział… usłyszał gwiazdy blask.

życie w szybkim tempie ma swoje plusy licząc sukcesy nie masz czasu policzyć strat prędkość życia jest odwrotnie proporcjonalna do twoich potrzeb zmniejsza się, gdy chcesz przyspieszyć zwiększa - gdy chcesz zwolnić

Pewien Szwajcar w Lozannie zwykł seks uprawiać w wannie, lecz zmienił zdanie, albowiem panie preferowały w fontannie.

@violetta prawda! też dzisiaj byłam :)

@kwintesencja to tak po dzisiejszym, długim spacerze:) Warto chodzić na spacery :)

Podobno tak właśnie trzeba, czegoś się dowiedzieć, przyjąć, a potem zapomnieć skąd i dlaczego, żeby zostawić więcej miejsca na coś nowego ;) Ja tak nie całkiem poważne mam podejście do brania wszystkiego na ślepo z innych kultur, o czym świadczą choćby moje haiku. Wydech jak dmuchnięcie w płatki drzew lub zgaszenie świecy zapewne kiedyś będzie ostatnim każdego z nas, który po ludzku coś tam musi ustawicznie sobie układać wg siebie. Dziękuję. Dziękuję @Natuskaa uff ulga dało się przeczytać ;) wydech 😉 dzięki

nie przytulaj serca na siłę ale spojrzyj na świat dumnie będziesz czekać niejedną chwilę ale warto samo przyfrunie :)

a miałem nadzieję na trochę gwary, jak przeczytałem "i szklano" :) ale i tak dobry, wyrazisty wiersz. Pozdrawiam.

familok staje się historią co to jest hasiok już nikt nie wie maszkiety bajtly zajadają a zeszyt w szkole jest zapewne a bieda gdzieś tam na uboczu wśród tych co mają z sobą problem fakt są wyjątki to nie znaczy że jak na razie to jest dobrze :)

@Leszczym ja bym sobie Francuza przygruchała, oni lubią Polskę. Ostatnio spotykam bardzo dużo ich w Warszawie. Przyjeżdżają z ciekawości. Młody jesteś, załóż nową rodzinę, bo gdybyś był po 50 trudniej by ci było. Pozbądź się nałogów i będzie dobrze.

@agfka czekista to taki gość, który na zlecenie, którego nie idzie dojść w sądzie wystawia czeki bez pokrycia ;)

@violetta Na razie udaje mi się na wznak,ale to dwóch nocach nieprzespanych, chyba tak trzeba co drugi-trzeci dzień spać:D @violetta Dokładnie, bajka po prostu :D

@violetta A to bardzo fajne, rzeczywiście obiektywnie jestem trochę stary, 44, ale nie zwracam uwagi. Odkryłem siadywanie na balkonie, chcę tam spać na siedząco, ale będzie...

@Leszczym będę młodą babcią:) czekają mnie piękne czasy, każdy weekend w łazienkach z wnuczką, będę brała dla niej deserki i zupki w termosie:) będziemy wacha bzy i azalie:)

Dobre nie zawsze jest przyjacielem ładnego.

Witam - dziękuje za owe dobre - Pzdr.

Witam - warto spróbować a nóż natchnie - Pzdr.

@Leszczym są fajni kucharze na świecie jak Makłowicz, sięgam po jego smaki i inspiracje.

@Olgierd Jaksztas po burzy zawsze wychodzi słońce:) bierzmy przykład z przyrody, to będzie dobrze na tej ziemi:)

@Olgierd Jaksztas cieszę się z najmniejszego gestu, nie jest łatwo w życiu:) życzę ci pomyślności:)

@Leszczym ja akurat jest mocno wymagająca, przede wszystkim ma być zdrowo, smacznie i lekko :) dwa razy dziennie smothie, do sałatek owoce, jem też sezonowo. Gdy są szparagi, to jem pod każdą postacią, z botwinkami to samo:) ze mną żaden by nie wyrobił moich zachcianek :)

Witaj - miło że czytasz - Pzdr.

@violetta A, to z Twojego tomiku Erosa, nie? Super, bo ja to czytam bez Niego: też można, i takie erotyki to czad, stosunek miłosny że światem :D

@Leszczym Wybitny. Gra...

@Leszczym lepiej unikać takich ekscesów. Są ludzie, którzy radzą sobie z konfliktami. Czasem rozstanie przynosi ulgę. Nie ma co tkwić w takim związku.

trochę jak lekkotrwałe krotochwile po poeta jest motylem;-) @kronikarka1000 @jan_komułzykant Rozmowa pod tekstem przypomniała mi tę piosenkę, (piosenkę zacytowała na innym portalu inna osoba, ja tylko ośmielam się powtórzyć, bo Pan Leszek Długosz napisał już o tym w sam raz, a niestety mu się zmarło.. Nikt tu nikomu nie płaci za dostrzeganie ;-) sami tacy, którzy chcieliby być :-) kim bywamy? narcyzami

@violetta dowaliłem jej tym, że straciłem do niej serce, a tego niektóre kobiety nigdy nie wybaczają. I rozpętują dużą wojnę prawie piekło. To jest mini o piekle właśnie. Faktycznie tego doświadczyłem i mam prawo to opisać w jednym ze swoich wierszy... ale tematu nie chcę zgłębiać, choć wiem że chodzą po ludziach podobne historie...

@Nefretete O kurczę, dobrze Cię widzieć, być może jesteś jedyną osobą zdolną pojąć mój text, więc proszę daj znać. Co do Twojego, to "wyrzucony przez Strażników" piękne, ja właśnie napisałem dwóm jedynym czytającym mnie osobom na innym forum, że są ludźmi bylejakimi – postępowały według myśli swoich na mój temat, tak jakby można było objąć mnie myślą – próbowały ustawiać... Podpisywane śliną róż reklamy – miód! Klucze galaktyk jak zwinięte ślady pępków – dokładnie, a zatem to naprawdę są pępki, co cieszy :D Pozdrawiam :)

@ja_wochen Dziękuję Ci i pozdrawiam.

@Corleone 11 Kupiłam sobie lampki solarne w kształcie kwiatuszków, na taras 🙂

dni absurdalnej wojny bezsensownie krwi przelanej

U, jak wół, a na kołacze no... Jamamoto, co to ma majonez całokanałów Kaju.

Rzeka wzburzyła się, wezbrała… Cały świat zalała !

uśmiechaj się dopóki możesz bo w trumnie nie wypada

Poemat w butelce, słychać akcenty.