Ranking

Jestem za życiem, póki się toczy, za porankami i pajdą chleba. I lubię słońce, co świeci w oczy. I wierzę w dobro, bo mi go trzeba. A jeśli jutro wybuchnie wojna, na którą dzisiaj wszak wpływu nie mam, nie chcę chwil cennych tracić na smutek. I nie chcę strachom oddawać nieba. Pamiętać przeszłość, ale z dystansem, wybiegać w przyszłość, lecz bez przesady, bo przecież nie wiesz, co jeszcze czeka. Jestem za życiem, póki się warzy.

Usłyszała, że nie wolno Bo podobno nie wypada Można nic i coś tam trzeba Weź parasol, przecież pada! Zapomniała rozbić lustro Nie ma już wytłumaczenia Miał być pech, a będzie kara Czemu zmokła? Bez znaczenia I tak stoją w strugach deszczu Syty wilk i owca cała Jedną pożarł, druga beczy Żadna losu nie wybrała

śmierć zapukała nie otworzyłem podszedłem do okna zobaczyłem piękno życia w alejce drzew na ławeczce starzeć drzemie uśmiechnięty obok dziecko bawi sie beztrosko nikt się nie spieszy ptak śpiewa nie widać gorszego odpuściło znowu pukanie do drzwi podszedłem więc mówiąc odczep się odpuść nie truj tyłka idź precz - przyjdź dopiero gdy życie mnie znudzi znowu podszedłem do okna myśląc moja wygrana przecież życie jest zbyt piękne nie może się znudzić

Z tchem zapartym w lustro, z prawej, z lewej strony, on też wstrzymał oddech, bielą zachwycony. Podniosła falbanę, pod nią biały bucik. Ktoś jego za chwilę, będzie musiał cucić. Widywał już panny w przeróżnych dyrdonach, żadna nie błyszczała jak w tej chwili ona. Twarz jej okalały loki ciemne, długie... Myślała, że śni - nie chciała się budzić. Z delikatnym uśmiechem podała swą rękę, on wziął ją za żonę w tej pięknej sukience.

gdybyś tak zaparcie nie rzeźbił wszystkich ławek w koślawe serca dla nikogo gdybyś mi nie rył w korze że kochasz tylko macierewicza uniknęlibyśmy wielu twoich kosodrzewin asymetrycznie przyciętych w rozdrażnieniu i mojego tysiąca nowych spodni kupionych na pocieszenie a teraz już chodź przytulę cię do lufy pistoletu

Czasem korci mnie i kusi, Do dzieciństwa wziąć i wrócić. I jak bobas na obrazku - Gołym stawiać babkę z piasku. Szorstki patyk ręką lewą, Brać i gonić gdzieś za mewą, Lecz po drodze nabić guza; Z płaczem biec gdzie lśni meduza. Tam z fantazją wybujałą, Kopać się z upartą falą. Zbijać w piasku wbite tyczki. Zbierać muszle i kamyczki. Pod spłowiałym parasolem, Strasznie ważne snuć historie, Które w dziurę wykopaną, Wpadną i tam już zostaną. Zawinięty w koc przekornie, Nudzić, nudzić się potwornie. Zaś pytaniem - oczy mrużąc - A dlaczego ? - Wszystkich nużąc. Potem urwać się cichawcem, Łowić chmurki pstrym latawcem. Za dziewczynką przez kopczyki, Biec i chwytać warkoczyki, Które szarpał wiatr niesfornie. Lepić zamki i warownie, A gdy słonko w końcu zbrzydnie, Liczyć gwiazdy, sam na wydmie. Dziś, gdy w garbie liczę grzechy, Wciąż powraca myśl nachalnie - Do dzieciństwa dla pociechy, Można wrócić tak bezkarnie ? YouTube - wersja dla leniuchów (wersja udźwiękowiona)

W ciało obute czy to w czerń głęboką Prosto przed oczy wzniesione wysoko Kuszące kolorem, blaskiem, urokiem Muskają policzek i krok za krokiem Bliżej miękkości, pieszczoty wilgotnej Zawrotów głowy pełnej myśli psotnej Z lekkim naciskiem po swoje przychodzą Smakiem niewinnym zmysły wynagrodzą Ostrością muśnięte uśmiechy rozszerzą Łaskotek dziesiątki błyszcząco przemierzą Koniuszek odwiedzi ich każdy zakątek Gdzie ssane i pieszczone Lecz to tylko początek...

dawno dawno temu kiedy ziemia była jeszcze płaska Niedomira w towarzystwie kłobuków rusałek i wszelkiego leśnego licha nisko kłaniając się dębom łapała poranną rosę na rąbek białej sukienki tak bardzo chciała poznać ducha wszechświata jak ona płakała nad każdym wykruszonym kłoskiem uśpiona długotrwałą ciszą nie usłyszała werbli czarcich aniołów na cześć Boga z dalekiego kraju który po dzień dzisiejszy głaszcze łany nie swoich zbóź i polały się z nieba strugi deszczu w kanonadzie ognistych języków rodem chyba spod ziemi aromat ziół nigdy dotąd nie był tak silny

wepnij mały kwiatuszek we włosy marzeniami upiekę w ich kształcie kruche ciasteczka połączone truskawkowym musem chłonę otoczenie ciebie trzmiela uroczo śpisz na gałązkach jak ja

Na początku było słowo albo chaos to zależy w co kto wierzy słowo nam skorodowało prawdy mało w nim zostało ile ludzi tyle racji każdy w imię demokracji kłamie broniąc swojej partii kraj się bardzo upartyjnił dzisiaj oni jutro inni siedzą na fotelu władzy po to żeby nam pomagać z tą pomocą różnie bywa nam ubywa im przybywa obietnice to zamiary uwierzyłeś – jesteś frajer nie spełniają – nie ich wina winna jest ekipa inna oni po nich muszą sprzątać bo bałagan znów pozostał i tak w kółko w wolnym kraju słowa w bajki się zmieniają ale chaos jest niezmienny przecież to nasz gen plemienny wierzysz w słowo to za mało bądź Polakiem uwierz w chaos

w szczelinie ściany mieszkała miesiącami bardzo zwinna lecz niewinna mysz która zbyt łatwo zaufała człowiekowi co niespodziewanie żywot jej zakończył

Nie bójmy się życia jego zakrętów uśmiechajmy się Życie to piękny sens jego cienie nie muszą boleć Życie to przygoda wie co marzenia oraz sny Jest naszym chlebem jego smak jest zawsze na tak Nie wstydźmy się żyć bądźmy jego światłem nie mówmy że to nic

Licealistka w Hajnówce zaszalała na studniówce, jak w bajce na balu, lecz potem w realu finał był na porodówce.

@hyzwar Na wybory, i te stwory Ta pożarta, tamten chory I nikt nie jest zadowolony:) Pozdrawiam miło, M.

życie w szybkim tempie ma swoje plusy licząc sukcesy nie masz czasu policzyć strat prędkość życia jest odwrotnie proporcjonalna do twoich potrzeb zmniejsza się, gdy chcesz przyspieszyć zwiększa - gdy chcesz zwolnić

Głuchy, ślepy, kulawy,szczerbaty, nie od razy,po trochu, na raty, ale nie gderać, życie wciąż piękne, nie warto umierać.

Nie zamykam oczu Bo słońce może narysować Nowy świt Jestem teraz u siebie Rozpoznaję smak twoich ust Czereśni zrywanych prosto z drzewa Nie kołysz mnie do snu Pragnę Twoich ramion Boję się w nich zasnąć

fajny tytuł:)

Namiętny wiersz, skoro jest co wieczór:)

@Kwiatuszek dziękuję kwiatuszku :)

@violetta Uroczo śpią - uroczy wiersz;-) Pozdrawiam!

Hej ty, taki i owaki Nadrzędny wybij sobie z głowy podcinanie komukolwiek skrzydeł ala żywopłot !! Wiedz bowiem, że z niczyimi skrzydłami to nie może się udać, co skądinąd bywa najpiękniejsze na świecie, choć z drugiej strony przysparza - również tobie - wielu zmartwień.... Seranon, 04.04.2024r.

@Dobry, Zły i Brzydki na razie jestem w ubóstwie, ale się zmieni:)

Witaj - dokładnie tak jak w komentarzu - bez zdrowia życie kuleje - Pzdr. @huzarc - @hyzwar - pięknie wam dziękuje -

żadna losu nie wybrała, bo żadna nie wzięła odpowiedzialności za podejmowane decyzje :)

@hyzwar Czy ten syty wilk, to nie jest przypadkiem lew salonowy...

~~ W myśli, mowie i uczynkach schizofrenii ślady - te zaś ciągle nas prowadzą drogą pełną zwady. Chcąc dojrzeć kierunki nowe, trzeba przewietrzyć nam głowę - by świadomie już budować bytu autostrady. ~~

11.Wierny tradycji w dwóch ratach płaci szef Baśce z Woli najpierw połowę z pięciu patoli a pod stołem i w sekrecie daje resztę tej kobiecie był jego przodkiem ponoć podstoli 12.Pralnia chemiczna Zdzich ujrzał Genię w pralni na Woli gdzie przyniósł ciuchy z gniazdami moli poczuł do niej wielką chemię a choć nie był bity w ciemię nie wiedział że to zapach benzoli 13.Trener doskonały młociarki? z Anitą kręcił Zdzich na Ochocie nie dał zapomnieć jednak o młocie w te i wewte obracana cud-techniką tego pana poczuła odlot w każdym obrocie 14.Zły zgryz? dość spostrzegawczy Jaś na Ochocie spytał o zęby swawolną ciocię choć jej żuchwa mocno w przedzie to wciąż nowych wujków wiedzie a więc nie żyje przez to w zgryzocie 15.Szerokie ujście chciał ginekolog minąć Powiśle bo zdobyć Luśkę miał dziś w zamyśle gdy już blisko było morze widząc ujście rzekł mój Boże o anatomii wiedzę uściślę 16.Wbrew przepisom instruktor uczył Lilkę z Gocławka że szybkie auto to nie zabawka choć miał starą wolną Mazdę wzięła go na ostrą jazdę i nie szkodziło że nie ma prawka 17.Primabalerina? lubi balety Rysiek z Gocławka a jeszcze bardziej zgrabniutka Sławka rąbków spódnic nie ma wcale zna sto figur doskonale to uzdolniona choreografka 18.Perfekcjonistka gdy sopranistce bas z Mokotowa szepnął na uszko że ciut matowa nocą dał jej kilka lekcji a choć doszła do perfekcji to jednak ciągle chciała od nowa 19.Polska cecha narodowa z wrzodem żołądka malarz z Gocławia wreszcie talentem swój kraj rozsławia gdy mu wielka cudza chwała trzewia żółcią wprost zalała puścił na płótno cudnego pawia 20.Nie do pojęcia gdy Piotr wprowadził się pod Okęcie narastające wciąż czuł napięcie wyjrzał z okna przy niedzieli odkrył źródło decybeli to przechodziło ludzkie pojęcie Andrzej Kędzierski (piernik toruński mieszkający w Częstochowie)

@violetta zawsze to jakieś wyjście :)

Lepiej siedzieć cicho w domu i mieć swoje hobby:)

Odejdź! I niech mowa będzie srebrem A milczenie złotem A ty dowiesz się Co będzie potem Czy prawda wyjdzie Na światło dzienne I czy w końcu pokonam Swoje drogi ciemne

@violetta sporo osób mieszka w Wawie, ale brak energii do spotkań (choć staram się bywać na wieczorkach poetyckich Terra Poetica, m.in. Oxy i Kota). @Waldemar_Talar_Talar dziękuję :) bb

Witam - ja się cieszę każdą chwilą - Pzdr.l @hyzwar - dziękuje -

Spokojna albo wzburzona, zależy od czasu i od ceny (warsztat). :-)

@andreas

@Leszczym jest tak pięknie, tak cudnie, zapomina się o bożym świecie:)

Żegna łąki, żegna drzewa Zapomina kwiatów woń Tylko serce kradnie do snu W oceanów ulgi toń Tak jak niebo płacze deszczem Tak i ty nie żałuj łez Nad rozstaniem, nie ze strachu Miłość nie wie, co to kres

@Ana,@Ajar41 i @Leszczym Dziękuję! ************************************

@hyzwar Dziękuję za ciekawą puentę @Andrzej_Wojnowski Miło mi @viola arvensis Może miałem gorszy dzień gdy go pisałem :) @Leszczym Dzięki za "takie tam" :) to budujące, że ktoś je zauważył :) @huzarc Dzięki za czytanie Pozdrawiam wszystkich miło, M.

@violetta Koleżanka może już po prostu nie pamięta i z lubością oddała się chwili ;) Ja trochę też - ach te piękne wiejskie gwiazdy na tarasie - ale to nie zmienia realiów nie fantastycznych ;)

dziękuję @viola arvensis tak powinno być, tak lubię pieśni > treny a smęty w odmęty :-) pozdrawiam serdecznie

Nie zamykam oczu Bo słońce może narysować Nowy świt Jestem teraz u siebie Rozpoznaję smak twoich ust Czereśni zrywanych prosto z drzewa Nie kołysz mnie do snu Pragnę Twoich ramion Boję się w nich zasnąć

@poezja.tanczy Przeczytałem z przyjemnością Pozdrawiam

@Wędrowiec.1984 zgadza się. Przy tekście łatwiej nabierać dystansu, tv 'strzela' jak z ckm'u ;) Dzięki za głos @poezja.tanczy :) Dziękuję i również miło pozdrawiam:)

@Łukasz Jasiński możesz zinterpretować wiersz jak tylko chcesz :D @poezja.tanczy dziękuję :) Pozdrawiam

Głośniej oddycham Ty zamysły moje studzisz Przerażający bezdech I nagle sama się budzisz // Trywialna kontra Tudzież pozdrawiam

@poezja.tanczy Słuchaj no naprawdę dziękuję, czasem lubię takie mini nie aż tak przekombinowane ;) @Łukasz Jasiński Jest sztuką mieć wyraziste poglądy, doceniam takie sprawy ;)I choć nie zawsze rozumiem Twoje wiersze całkiem sympatycznie jest tutaj mieć takie towarzystwo ;))

@poezja.tanczy Tak? Świetnie, dziękuję i pozdrawiam.

@poezja.tanczydziękuję za odwiedziny! Do bólu można się w pewnym stopniu przyzwyczaić i go zaakceptować :) Również pozdrawiam!

Spektrum obrażone? Gdzie jesteś, mój wszechświecie, czemu się ukryłeś? Nie lubię, gdy tak znikasz, tak bez słowa, nagle, Jak gdybyś miał nie wrócić. Słyszysz? Ach, no właśnie, A przecież tak bliziutko jeszcze wczoraj byłeś. Nie wierzę, że odszedłeś. Teraz, gdy na chwilę Ponownie zamknę oczy, zjawisz się, jak zawsze, I już cię nie wypuszczę, Proszę… Wciąż się martwię, I tęsknię, bo tak mocno zżyć się już zdążyłem. Naprawdę, będąc szczerym, chciałbym się rozpłakać, A jednak nie potrafię. Wiem, że powinienem, Bo zwykle przy tragediach tego się wymaga, Lecz trudno, łez na siłę sobie nie dokleję. Odczuwam - z emocjami w czuciu wciąż się zgadzam, Choć często dla rozmówcy zdają się być nieme. ---