Ranking

Do alpinistki z miasta Gronau przyszedł raz we śnie lord, a ona, choć z trudem osiągnęła szczyt, bo Anglik się nie starał zbyt, orzekła, że jest zaszczycona.

Wspaniali nieszczęśliwi nie wiedzieli że są szczęśliwi, a czuli tyle co nic minęli spacerkiem parę (pary musnęły się lekko odczuciem) ładnych szczęśliwych, którzy nie rozumieli że są nieszczęśliwi, choć czuli tak wiele największe zastrzeżenia wobec powyższych miał spozierający obserwator wiedzący i rozumiejący i całkiem nijaki Zresztą ten nie zauważył ani trochę jak tam u nich jest z miłością Warszawa – Stegny, 03.01.2024r.

nie ma już wspólnego punktu. ciemność — jasność, jasność — ciemność. są tylko chwile, przez które budzę się szukając szklanej kuli. przemierzam światy, by pokonać pryzmat, ominąć białe światło i dotrzeć na skraj czarnej tęczy. to jedyny punkt, by spowolnić czas tego co pomiędzy. nie rozszczepiaj światła, nie ma już miękkiej krzywej; pamiętaj jego kształt, kruchość, i ten zimny rodzaj ciszy, kiedy wszystko gaśnie.

nie ma sensu w myślach o drugiej nad ranem, ku pokusie niesamowitej, bo mojej i nie ma prawdy w myślach o drugiej nad ranem, bo wtedy tylko kłębią się głosy, a odbicie nie przypomina siebie nie poczuję się inaczej o trzeciej nad ranem, po co to wszystko? zapiski umarlaka zmęczony o czwartej, ujrzałem wreszcie siebie, w domu bez osób, spojrzałem ku sobie i nie było rozbitej twarzy, a ja we śnie o piątej nad ranem jest coś dziwnego, niespotykanego jedyni w swoim rodzaju boją się dnia, nieprawdaż? herbato o szóstej, dobranoc

Rozstaniemy się. To nieuniknione. Ani tobie, ani mnie Nie jest po drodze. Mówię więc: Żegnaj! Smutno nie będzie. Bo to gówniana chorągiewka Na wątpliwym wietrze. Ty nie masz żalu A ja... A ja też... Mdła ta historia... wypaliła się. Poskładam ubrania. Pieprzyć się nie będę, Skurwiała rzeczywistość Dotyczy i mnie, i ciebie. I... trzeba już odejść. ... Za zakrętem kolejne Słońce, Kolejne rozczarowanie. Znowu mnie poparzy, Znowu o wszystkim zapomnę, Ale... I tak pójdę... Pójdę donikąd, Pójdę przed siebie. Pójdę... Sam.

za chrzest przyjęcie bierzmowanie ślub nawet za pogrzeb czyli sakramenty trzeba zapłacić mimo że Papież głosi by były za Bóg zapłać czyli za darmo wniosek z tego taki że za wiarę w Boga trzeba słono zapłacić fałsz to czy prawda nie o taką wiarę Jezus prosił na pewno tym faktem się martwi a księża zacierają swe łakome ręce bo myślą że są ponad prawdą

nad słodkim morzem słono płacąc śniące korzenie w głąb cyfrowych uniesień substytuty pijany malarz wylewa farbę na bezdomnego kota ja biegnę do taty obudzona w środku nocy z przeraźliwego koszmaru wołam, że to niemożliwe czat gpt napisał memu dziecku piękny wiersz drapię do krwi przeszłość organiczną wgramy pani nową będzie pani za chwycona

Powiedz mi koleś coś przeskrobał że cię skazano na strych Powiem ci - tylko przyrzeknij mi że nie będziesz się śmiał - przyrzekam Więc szeptem mu odpowiedział - ktoś stwierdził iż wolniej chodzę od innych Ten mimo danego słowa takim wybuchł śmiechem że aż pękła pod nim nić Lecz po chwili podszedł do niego mówiąc - przepraszam cię bardzo miły kolego Ja się nie śmiałem z ciebie - lecz z tego który skazał cię na strych A wiesz dlaczego- nie Bo zamiast się złościć powinien się cieszyć że wolniej upływa mu bezcenny czas

@kwintesencja ... oraz... @tetu ... obie zostawiłyście jedno miłe słowo... dziękuję... :) @Waldemar_Talar_Talar ... słodko.? powiadasz, dzięki... :) @Natuskaa ... porządki, poniekąd tak, ten 'element' jest ważny w całości treści. o.!. mój leżał i czekał, ale przed chwilką go powiesiłam. Niech to nowe będzie stonowane, zdrowe i... przyjazne. @Dared ... zapraszam w takim razie do tych.. nieokolicznościowych.. :) może akurat coś przypadnie. A tak już na poważnie, w peeewnym sensie jest taki, można by go zadedykować tym, którzy z różnych powodów wylewają niepotrzebny potok słów i zachowują się, jak rozkapryszony.. hmm.. bachorek. Dziękuję za szczerość, że ten nie bardzo, doceniam to. Czytającym... @Moona ... @Tectosmith ... @huzarc ... @Omagamoga ... również dziękuję za reakcję w okienku. Drodzy Goście, przy okazji... niech ten Nowy Rok będzie dla wszystkich spokojniejszy i przyjazny, pod każdym względem.

Odszedł 30 grudnia. Pogrzeb Franka w piątek, 5 stycznia, g. 14.30 w kościele Świętej Rodziny w Piekarach Śląskich. Franku, nie ustawaj w pisaniu tam w niebie, bo masz wyjątkowy talent! Cudny, bystry, wrażliwy, inteligentny Ceniłam go jako autora i człowieka. Jest smutek i brak. [*]

Gdy głodny Jezus łowił nad Sanem raki i rybki, chrome, niechciane, to Szatan z kotem wyławiał złote, albo co najmniej te chromowane.

Otucha Wiecznie przecież nic nie potrwa, w sakwie życia ołów ciąży, opadają znów ramiona, góry przyrastają w drodze. Minął stary jest sprzątanie, na manowce złość wywalam, by zaszczepić w tym co szare, róże wyniańczone latem. Dla obrony kilka kolców, gdy chojractwo niech zostanie, może siedzi gdzieś na progu, żeby zszarpać to co całe. Przygaszona puzzle składam, ścibię frazy, pies przy nodze, bo brak czasem niczym tlenu, dwóch bezkrwawych spojrzeń w oczy. styczeń, 2024

bez okien otwartych na świat mój dom nie jest domem bez drzwi przez które do świata wybiegam a gdy o niebie zapomnę umieram

cześć, jestem nowa na forum, chętnie poczytam wasze opinie, podpowiedzi i rady. mogę porównać naszą relację z rozpalaniem w piecu i to nawet bez użycia kartek czy gazet rozpaliłaś coś we mnie spojrzeniem ale szum afer ugasił ten płomień pozostał po tym żar i tlił się długi czas uciszany przez rozum a potem w natłoku sytuacji i myśli żar znów zmienił się w płomień i nie wiem czy dbać aby nie zgasł czy zamknąć drzwiczki i odejść może ty znasz odpowiedź

z nowym rokiem otwieram dłonie prostując myśli wzdłuż linii papilarnych wpuszczam światło w krwioobieg

Odstawieni obstrzelani i kalendarz spadł ze ściany Żegnamy Stary Rok... Z życzeniami z marzeniami nasączeni bąbelkami Witamy Nowy Rok... Niesie w darze dobrych zdarzeń i pogodnych myśli moc Pomyślnego NR - 2024!

za dwa słowa właśnie te

Pożegnanie Czułeś, że niebawem nadejdzie. Zanim przyszła wręczyć Ci bilet dalekobieżny w niebiosa, zdążyłeś pożegnać tu na Ziemi swoich przyjaciół. Jak zwykle, na swoich zasadach, przytuliłeś nazbyt mocno wierzbę w parku. Skrzywiła się otulając Cię ramieniem, jakby chciała oddać Ci swoje łzy na drogę… gdybyś poczuł pragnienie. Do kruka za oknem puściłeś oko - - wasz rozpoznawczy znak. Na parapecie zostawiłeś mu podwieczorek… kilka okruchów chleba. Śpieszyłeś się, żeby pociąg nie odjechał. Gwiazda, z którą byłeś blisko, od dziecka ją podglądałeś, wymościła Ci miejsce przy swoim łonie wierząc, że Twoja wrażliwość i jej kobiecość stworzą tam w górze niejedno dzieło. Imię Twoje nie było przypadkowe przecież… Tylko martwię się Franciszku, czy pamiętałeś o piórze? Czym będziesz porządkował niebiosa?

@Leszczym Miałbym i pewnie nie ja tylko, wiele jeszcze przykładów szczęścia, chodzi o ogólną sumę pod koniec i ocenę innych, moja to, że jeszcze żyję. a to gdzie i kiedy, to ta druga część mniej szczęśliwa, zmień tytuł na wieloznaczny "szczęśliwi mniej - więcej szczęśliwi" :)))

@sam_i_swoi Strzelectwo i pisanie może mieć bardzo dużo wspólnego ze sobą :)) Zresztą szóstka w totka też, ot w dobrobycie siadasz nad zeszytem i jedziesz nie przejmując się niczym :)

Szczęśliwi nie patrzą wstecz lecz w przyszłość Bo każdy dzień to chwila dalej od rozczarowań i żalu Szczęśliwi nie patrzą wstecz lecz dookoła Bo dostrzegają świat i ludzi niosących pomoc i przyjaźń Szczęśliwi nie patrzą wstecz lecz w górę Gdzie niebo jest pełne gwiazd i słońce wierząc w światło i nadzieję Szczęśliwi nie patrzą wstecz lecz w siebie W sobie znajdują pokój i siłę aby ból pokonać z uśmiechem i wiarą Szczęśliwi nie patrzą wstecz lecz widzą czym tak naprawdę szczęście jest czy może trwać dłużej i że nie warto bez

Kołyszę pytania do snu, niech zasną troski serdeczne, a czas je zapewni, że nic na świecie tym, nie trwa wiecznie. I cicho zanucę im pieśń, niech miękko utulą głowę, wierząc, że często odpowiedź, jest prawdą, tylko w połowie.

@Klip @Klip Anastazja we Lwowskich Kogutach, Szczytowała w czterdziestu minutach. Nie było w wiosce takiego, Za diabła, ani jednego, Co dobry był w takich absolutach.

Pewien młodzian ze wsi Jednorożca Ze wstydu chciał zakopać swojego rożca Bo panna powiedziała Że takiego nie widziała, Zapatrzonego w siebie nosorożca...

Szklaneczka z whisky na stole dla jednych w połowie pełna, dla drugich w połowie pusta, kto ma rację, trudno dociec, spór o nią wiodą zażarty, dla nich to problem na miarę tego z kotem Schrödingera, który jest w połowie żywy, ale też w połowie martwy.

Deszcz wciąż pada I nie ma ludzi na ulicach Ale świat nie umarł Wciąż żyje Tylko człowieka brak Gdzieś zniknął w szarej mgle

Poniektóre zapewnienia wszelako pojęte łykam na pusty żołądek obarczony o.o Z podsuniętym pod nos chloroformem stwarzam pozory odwyku od życia i zamykam się nie w sobie na pięć spustów Kiedyś wrócę Kasia Dominik zdj. Pixabay

@Ewelina :) Dziękuję i również zdrówka na cały Nowy Rok :) @Moona właśnie:) Dzięki i również pozdrawiam:) @kwintesencja wzajemnie autorko - bądź szczęśliwa jak najczęściej:) Dzięki za głos :) @Natuskaa @huzarc @Tectosmith Podziękowania:)

@beta_b Może dobrze byłoby założyć wątek który admin przypnie do forum o tych którzy odeszli z linkami do ich twórczości, Iwa teraz Franek.K - choć tyle zrobić za ich wkład do strony. Zwracam się też do tych, którzy znali i wiedzą o takich osobach z forum.

Przed miesiącem Franek poprosił o usunięcie konta, niestety w takich przypadkach usuwane są także wiadomości. Dopytywałem czy usuwać wszystkie utwory - i tego nie chciał, więc na portalu pozostały teksty, które sam pozostawił. Najwygodniej dotrzeć do nich przez wyszukiwarkę, np: https://www.google.com/search?q=site%3Apoezja.org+franek+k&client=firefox-b-d&sca_esv=594929158&sxsrf=AM9HkKmKbupz2LSvrCCdJK62-Xv2rAkspg%3A1704127180977&ei=zOqSZfqWO9aLxc8PuYaEyAk&ved=0ahUKEwj6rJi60LyDAxXWRfEDHTkDAZkQ4dUDCBE&uact=5&oq=site%3Apoezja.org+franek+k&gs_lp=Egxnd3Mtd2l6LXNlcnAiGHNpdGU6cG9lemphLm9yZyBmcmFuZWsga0jiBlCHBViHBXACeACQAQCYAUOgAYQBqgEBMrgBA8gBAPgBAeIDBBgBIEGIBgE&sclient=gws-wiz-serp

popołudnie po pierwszym poranku Słońce uśmiecha się do całujących je chmur rośliny, zwierzęta i wiatr cieszą się przestrzenią cisza i spokój świat obudził się bez ludzi Voorhout, 1. Stycznia 2024

złoty liść... a taki mizerny - w spojrzeniach umysłem zawładniętych... dalej żuk wędrujący i lis jaskółka pod niebem w trawie konik polny natura różnorodnością kipi przedziwne formy tworzy a ludzie... jakby bliżej zera - w kręgu pogardy pozornej prostoty złoty liść przetrwa i inne ziemskie istoty my przepadniemy jak puch jak nic potęgi natury nieświadomi

mienią się łzy spadają jedna po drugiej czasami na świąteczny obrus wieczorami na pole wysadzone ostropestem tam gdzie plątały się nasze ścieżki za każdym razem im bardziej mi się nie chce tym więcej zrzucę na siebie odpowiedzialności która patrzy się na mnie i mówi do ucha przez megafon nie pozbędziesz się mnie nigdy będziesz mną zaznaczona na zawsze w curriculum vitae mogłabym napisać że jestem bardzo doświadczoną przez los osobą w usypianiu psów

Rok 2024. W starym roku przetarłam malinowe usta piołunem. Nie były grzeszne. Obroniła mnie tym razem teoria mimesis. W lustrze widzę zmęczonego wojnami Ptaka, ale zawiść i przemijanie nie mają znaczenia. Nadal patrzy ufnie. Fakt, zakłócona została wyraźnie moja erystyka - - sztuka prowadzenia sporów - tak ją (w) sobie ceniłam. Jestem sama wśród ludzi cieni. Myśli proste i ulotne odleciały, ale został on - Święty Spokój. Obsesyjny od pewnego czasu lęk przed śmiercią zmienił kształty, stał się moją własnością i odtąd będę go chronić. Jest moim skarbem i potrzebuje ciszy. Za oknem blaskiem jutrzenki Nowy Rok świta. Od chwili jestem sofistą.

;) dziękuję

@sam_i_swoi Dobrze, sport, ale jaki? Tak, ciekawy jestem po prostu. Gdyby wówczas padła szóstka no to kolegi pewnie by tutaj nie było ;) @duszka Tak, możliwe i w ogóle jest niewymierne i bywa często nawet nieuświadomione :))) Również pozdrawiam.

...................................... :) Zrobię, co w mojej mocy, żeby tak było. Pozytywna treść. Hej noworoczne.

Można nimi oczarować. Można nimi rozczarować. Jednak chcąc mówić na ważne tematy. Trzeba się bać personifikować, Chyba, że lubimy sobie żartować. Wtedy rozgwiazda może być gwiazdą morza, a morze pływać w obłoczkach, z wiedzą, że tak czy inaczej nigdy nie zabrzmi to poważnie jedynie obraźliwie, śmiesznie lub doraźnie. Tak jak w zdaniach przy długich można zgubić sensu znaczenie. Tak w porównaniach sens prawdy i / lub jej przytoczenie. Pisząc poezję porównuj przyziemnie. Bo pisanie poważne jest zbyt studzienne.

Natchnienie – pióro czy pióro- natchnienie ?

@Starzec A za rok zapewne minusem :)

@Bożena De-Tre Bardzo ładne i plastyczne w wymowie. Tylko czy „aż nad to” (jeśli tak, to nad co?) czy „aż nadto”?

@Rafael Marius wróciłam i zaczęłam nową pracę, już podpisałam umowę, czekam na BHP, jeden dzień w tygodniu mogę pracować zdalnie:) całkiem dobrze:)

Konstytucja, konstytucja, i PAD ma jej pełne usta, że jej broni, że jej strzeże, znowu w orędziu nakłamał, dzień w dzień mu przypominajmy, bo sam nigdy się nie przyzna, że ją wielokrotnie złamał.

Noworoczne porządki ? :) Ja właśnie się zorientowałam, że mój kalendarz zeszłoroczny jeszcze wisi. Czas go wymienić, wpuścić nowe. Pozdrawiam :)

Optymistycznie go podsumowuję, mimo wszystko :) Dziękuję i pozdrawiam W "kieracie" nie ma miejsca na zastanowienie, prze się jak ten robot, który ma tylko plan i aż plan. Odpoczynek jest więc wskazany :) Dziękuję i pozdrawiam

Dziobią nieprzerwanie, a przynajmniej przy dobrym oświetleniu. W nocy śnią, o ziarnach i tłustych robakach, niekoniecznie o jajecznicy lub rosołowym garnku. Świnie, tradycyjnie, knują po kątach. Jakieś mrzonki o rewolucji lub, co najmniej, o absolutnym wegeterianiźmie. Tymczasem krużganki kruszeją nieustannie nawiedzane przez czas w wytartym kapeluszu. Okoliczne drzewa, całe pokryte siatką wspomnień, umierają. Wciąż przerabiane na trumny. Przynajmniej robaki tłuste. nawet jeśli brakuje ziarna.

a niechaj przyjdą zetknąć się z mocą sto kul nie wystarczy bym nie zabrał ich z sobą choć jestem powłoką choć zabrali wszystko co kocham Bóg obok miecz ostry trzy głowy ścina

~~ Ten, który doradził Jędrkowi zastosować weto, musi być w swej mądrości prawdziwym atletą ..!! ~~

Pewien starzec z okolicy Płody, nagle poczuł się niesamowice młody. Zaczął zbierać drągi i badyle, zaczął ganiać muchy i motyle. Szkopuł w tym, nie miał już urody. _______________ Ten limeryk napisałem zainspirowany wierszem @Starzec: Recepta na cud.

Doktor Ambroży z podłódzkiej parafii zmiany klimatu przewidywać potrafił, niedawno odkrył, że Golfstrom słabnie, i to się może skończyć nieładnie, bo epoka lodowcowa nam się trafi. https://www.komputerswiat.pl/aktualnosci/prad-zatokowy-w-opalach-europe-czeka-rychla-zmiana-klimatu/z27ddxy