Ranking

Wszystkim użytkownikom portalu poetyckiego ,a także jego administratorom, życzę Szczęśliwych Świąt Bożego Narodzenia Stary kredens

Z mamą się najlepiej czuje, odejść od niej nie planuje. przez telefon wciąż z nią gada i meldunki chętnie składa. Szybko odkryj, co jest grane- bo masz z takim przechlapane. To kontynuacja ostrzeżeń dla dziewczyn szukających życiowego partnera. Uwagi i propozycje mile widziane.

bo gdybym miał zęby tak białe jak twoje uśmiech taki letni i zielonych jak las oczu dwoje… ach gdybym miał włosy takie miękkie jak len pachnące sianem i górskim wiatrem lekkim jak sen… to byłbym jak strumyk czyste tocząc wody w pośród kamieni i łąk rozbudzonych bystry i młody! aw

- M.R. Ja jestem Baranica, urodą i uśmiechem zachwycam. W sercu mym noszę dobroć, otwartość i [łagodność, lecz cenię własną - godność. A ten, kto mój spokój naruszy, kto krzywdę wyrządzi mej duszy, pozna, jak nieokiełznana potrafi być złość - Barana. Legionowo, 06.03.2005.

To nie magia ani czary ich dokonują To miłość swą potęgą cuda czyni Cuda które leczą bolące nas rany

Nie dam sobie ukraść Akademickiego Kwadransa. Warszawa – Stegny, 22.12.2023r.

Jutro wigilia piękny dzień świat się uśmiechnie nie będzie czasu na smutek i łzy Człowiek człowiekowi poda dłoń od której będzie biło ciepło czyli coś miłego Jutro wigilia piękny dzień nie popsuje go wiatr ani deszcz przemówi nadzieja spełni marzenie Tak moi mili będzie to czas przebaczenia nikt nie będzie kłamać czyli prawdy się bać To ona sensem tego dnia tak jak opłatek którym dzielić się będzie cały świat

Wigilijna Noc jest zawsze taka sama tylko my się zmieniamy

Ona – A – napisała tymczasem do Świętego Mikołaja (wiedząc że przeczytam i czym prędzej polecę do sklepu) żeby ów – magik przecież – krokodyla jej na gwiazdkę (dałem jej kiedyś Fredrę do poczytania) (Zemsta) jednym słowem padłem w przedbiegach choinka nie wyszła bo wyjść nie mogła zamszowa torebka wcale nie Gucci i niewielka nie spełniła – wbrew nieświętym intencjom - oczekiwań … Warszawa – Stegny, 22.12.2023r.

Zapytałem swojego czemu mając wielu on tylko do mnie tak mówi w tłumie a ja do niego Zaskoczony tym co usłyszał - głośno rzekł i złośliwie - tak by inni którzy nas otaczali wyraźnie słyszeli Oni tak mówią tylko gdy czegoś potrzebują czyli od święta - a my czynimy to co dzień Więc chyba dlatego mając niby wielu mamy tylko jednego... przyjacielu

mroczny mesjaszu siła twojej nadziei nie zwalczy potęgi odczłowieczonego świata nadmiar wrażliwości i skruchy nie pojedna przeciwstawnych ciał nie pokona bólu który zadajemy sobie obosiecznym językiem rany pozostają świeże pomimo odległych dekad mroczny mesjaszu twoja przypowieść jest równoznaczna z milczeniem do jakiego wstyd się zwrócić przytul mnie do ciernistego serca wskaż drogę powrotną dla przeszłości nie jesteśmy po to by lśnić zbyt namiętnie nasze dusze potrzebują wolności mroczny mesjaszu zadedykuj mi tę ostatnią bajkę tak boleśnie splagiatowaną niedokończoną

gdy się uda wypowiedzieć prawdę i świat rusza dalej - z nami do tańca gdy się uda niczego więcej nie chcieć

Różnie to bywa z tym wstawaniem. Dziękuję Ci bardzo i pozdrawiam serdecznie :-) To "dziś" jest chyba najważniejsze w tym wszystkim. Dziękuję CI bardzo i pozdrawiam serdecznie :-)

Prawda chyba zawsze jest święta... "Prawdziwa" prawda. Cenne skojarzenie - dziękuję :) Może w tym przypadku chce pozostać w tej prawdzie. Myślę, że to jest najlepsze nasze "chcenie", że to jego sens. Dziękuję Ci :) @iwonaroma@Konrad KoperDziękuję Wam za miłą obecność :)

Muszę pamiętać, że mój syn bardzo mnie kocha. Muszę pamiętać, że mój syn bardzo mnie kocha. Muszę pamiętać, że mój syn bardzo mnie kocha. Muszę pamiętać, że mój syn bardzo mnie kocha. Muszę pamiętać, że mój syn bardzo mnie kocha. Muszę pamiętać, że mój syn bardzo mnie kocha. Muszę pamiętać... Każdego pieprzonego dnia. ***Treść będzie zrozumiała tylko dla osób, które mnie znają czyli prawie dla nikogo***

jesteś od początku świąteczny czuję magię najbardziej radosną omdlewam pod wpływem ciebie ściągającego z łokci rękawki

Nad nędzną szopą w Betlejem gwiazda nieziemski blask sieje, tam Jezus zrodzony w żłobie położony, zbawienia niesie nadzieję. Wszystkim Forowiczom życzę Radosnych, Spokojnych bezcovidowych Świąt i Szczęśliwego Nowego Roku

- dla Belli i dla A. - Ale, ale - Regis wtrącił się sam do siebie, przerywając bieg własnych myśli. - Do pełnej kompanii potrzeba nam jeszcze Angoulême. Z nią przecież - Jezusie, wiesz to doskonale - będzie jeszcze weselej. - Ma dziewczyna gadane - w odpowiedzi Jezus pozwolił sobie na bezpośredni kolokwializm. - I, oprócz przywódczego talentu, także ten do - że znów ujmę to potocznie - do wzbudzania rejwachu. Gdziekolwiek się pojawi, tam na pewno wkrótce - ba, bardzo wkrótce - wiele dziać się zacznie. I zrobi się... - I zrobi się gwarno, ba - hałaśliwie - zakończył nadwampir tym samym tonem i w tym samym stylu. - Ale... - Ale przecież ma być radośnie i wesoło - uśmiechnął się doń Jezus. - Zatem podsumujmy: Jaskier z lutnią, Yennefer z Geraltem, Milwa z baronem i Angoulême. Tak, Zuzanno? - Tak, mój jedyny - potwierdziła zapytana. - Faktycznie, z pewnością zrobi się tak, jak Regis zapewnia, o ile dobrze pamiętam twoje opowieści... * * * Zjawili się kolejno wszyscy: Jaskier, jego lutnia, czarodziejka, jej wiedźmin, łowczyni, jej szlachetnie urodzony adorator, wreszcie rozrywkowa, czy też rozrywkowo utalentowana - Angou. Że tak ją, drogi Czytelniku, w skrócie nazwę. Jaskier rozpoczął od wyrażenia monologiem, należącym - jak łatwo się domyślić - do tych dluższych, pomieszanego z niezadowoleniem. Jako że Jezusozaproszenie, urzeczywistniane w postaci materializacji Wymienionego, zastało go w jednoznacznej sytuacji z księżną Henriettą w jej sypialni. Wyobrażenie zaś sobie tego - ze szczegółami -na czym dokładnie polegała owa jednoznaczność, pozostawiam Tobie, drogi Czytelnku. Bo, być może, Jaskier tylko przygrywał do samotańca rozbawionej księżnej. A że działo się to akurat, przypadkiem bądź trafem w jej sypialni? Przyznasz, Czytelniku: miejsce dobre, jak każde inne. Gdzieś przecież musiało się to dziać.. Dla odmiany Yennefer z Geraltem w miarę zgodnie przyjęli zaproszenie. W miarę, bo wiedźmin jak to wiedźmin, lubił sobie czasem pomarudzić. Które to marudzenie było czasami - i w tym wypadku również - zasadne. Prowadzący bowiem dotąd wędrowny tryb życia od potwora do zabicia do potwora do uśmiercenia, słowem od osady do miasta lub od miasta do osady i od nagrody do nagrody, spędzał właśnie z Yennefer miesiąc poślubny, ciesząc się jej obecnością i ciałem. Oraz ciszą; chociaż tą ostatnią nie do końca. Ale tu również, mój drogi Czytelniku, na domyślność zdam się Twoją. Milwę wreszcie i barona Jezus zaprosił w momencie prowadzenia pościgu za wypatrzonym po kilkugodzinnym oczekiwaniu w zasadzce małym stadkiem saren. Ale, że dysponował wiadomymi wszech umiejętnościami, te ostatnie niejako zaczekały, zatrzymane w stanie czasowego zawieszenia. Przez czas wystarczający, aby Zaprosiciel mógł spokojnie przekazać swe posłanie i uzyskać nań zgodę. Za to z zaproszeniem Angoulême nie było nijakiej trudności. Toteż cała, rozproszona po wymiarach, jak, mój Czytelniku, na pewno zauważyłeś - kompania zabrała się w ogrodzie Jezusa i Zuzanny. W aznanym im dotąd czasie, świecie i wymiarze. By nadal cieszyć się sobą i odzyskanymi przyjaźniami. I by... No właśnie. Cdn. Voorhout, 23. Grudnia 2023. Wszystkim Wam, moi Drodzy Czytelnicy, życzę z Okazji Tego Szczególnego Czasu - Upamiętnienia Narodzin człowieka, który zakończywszy ciąg swoich wcieleń zjednoczył się z Absolutem - czyli, pisząc krócej, stał się Bogiem - wszystkiego najlepszego. Pozytywnej energii, emocji i samych życzliwych osób wokół. Wszelkiej pomyślności, radości i spokoju w Tym Czasie i poza nim. Rozwoju duchowego i duchowego światła, aby każda Wasza myśl, słowo i decyzja były właściwe. Pozdrawiam Was serdecznie i dziękuję za Wasze wizyty i czas przy moich wierszach i rozdziałach "Innego spojrzenia". Corleone11 🙂

dzielimy się jedni radością drudzy smutkiem do kogo chcesz się przytulić? a może kogoś przytulić?

Tacy czasem się zdarzają, mówią, że wciąż pecha mają. Nie wyjaśniaj i nie pytaj, lecz się więcej nie spotykaj. Rozpoczynam nowy cykl, przeznaczony głównie dla kobiet. Chciałbym was uchronić przed życiowymi wpadkami i łzami. Powodzenia.

Mądrość, wiarę, szczęście… włożyłem do wora - niosę i ciągnę go; Uff !

@Rafael Marius mam o 8 wylot, muszę być 2 godziny wcześniej, a nawet trochę wcześniej, wyląduję w lunch, jestem ciekawa tego ciepła:) po prostu bajka:)

@Rafael Marius każdy ma swoje życie, ale mimo wszystko życzę, aby nie był to, dzień jak co dzień :) Pozdrawiam:)

To ślicznie Tak o pogodę można być spokojnym. Tylko trzeba jakoś do Okęcia dotrzeć, by nie zamarznąć.

Ja na pewno się zmieniłem. Gdy byłem mały interesowały mnie prezenty, a teraz nie obchodzę wcale. Dzień jak co dzień.

A to życzę spełnienia. Może na urlopie słońce się uśmiechnie. Sprawdziłem pogodę. Tam cały czas powyżej 20 stopni. Żeby tak u nas było.

Otóż to. Ci którzy tego potrzebują mogą skorzystać i poznać się bliżej, a nawet umówić.

To dobrze, że jeszcze jej się chce i ma siłę. Zatem wspólnotowo i można się poznać i zintegrować.

@Rafael Marius nie mogę się doczekać w sumie:) mama takie pyszności robi:) mam znajomych takich, którzy wyprawiają wigilię, praktycznie dla całej okolicy, miłe to jest bardzo, ale też przygotowują program, ktoś może wykład na jakiś świąteczny temat, śpiewane są kolędy. Jest repertuar i pyszności kulinarne:)

Tim, rekina rani Kermit. Jada Nina i my. Z rybami im aby Rzymianina daj.

@Rafael Marius to koniecznie musisz obchodzić coś fajnego:) ja jadę z synem do mamy na wigilię, bo to zawsze miło jest się spotkać, tylko, że u nas wigilia jest w południe, bo głodomorzy przyjadą:) później zacznie sylwester, karnawał, o mój boże, ale mamy fajnie, ja wszystkiego nie zrealizuję:) namówiłam syna, żeby oddał taką bluzeczkę i kupiliśmy dwie imprezowe sukienki dla jego dziewczyny, bardziej się przydadzą:)

@any woll Bardzo ładnie. Może kiedyś się spełni.

Lecz co zrobić, gdy z kredensu Tygodniowy "wali" śledź ? ps, choć to przecie jest bez sensu, aleć zawdy suspens jest

a wić pleść w nowym uniwersum i pieśń nieś przez wieś i dobrze jedz

@Leszczym wszystko najmniej to ważne:) jadę na Gran Canarię oglądać gwiazdy nad oceanem i i jakaś rozbłyśnie, czekam na powrót Jezusa:)

@Leszczym A to się Peelowi nie poszczęściło... No nic, jest jeszcze prezent na Nowy Rok :-) Pozdrawiam.

@Leszczym Zwyczajowo mnie pozytywnie rozbawiłeś. Pozdrawiam.

Pogoda, jedzenie, prezentacje Terroryzm, rozmowy - to tematy gorące Każdy z nich ma swoje znaczenie I każdy z nich ma swoje powiązania Pogoda to nie tylko stan atmosfery, To także metafora naszych uczuć. Jedzenie to nie tylko sposób odżywiania, To także symbol naszych relacji. Prezentacja to nie tylko pokaz umiejętności, To także okazja do wyrażenia siebie. Terroryzm to nie tylko akt przemocy, To także wyzwanie dla naszej świadomości. Rozmowy to nie tylko komunikacja werbalna, To także wymiana emocji i myśli. Czy potrafimy słuchać z uwagą, Czy tylko mówimy to, co się przyjęło? Może warto zatrzymać się na chwilę I zastanowić się nad sensem życia. Co jest dla nas prawdziwą wartością, Co daje nam radość i spełnienie. Tyle opinii, tyle hałasu. Może nie potrzebujemy tyle informacji, Może wystarczy nam prostota i cisza I kontakt z samym sobą i naturą.

a moja baranica leży na otomanie grzeje niemiłosiernie drapie nieubłaganie aby ktoś ją skrzywdził - odporna jest na to potrafi dać nauczkę chamom i prostakom :)

@duszka Dzięki. Zmieniłem. Zostawiłem tylko dwa pierwsze dwuwersy. Też mi się wydaje, że teraz to o wiele lepiej brzmi. Pozdrawiam i życzę wesołych świąt:)

@duszka To faktycznie szczęście. Dobrze ujęte. Pozdrawiam serdecznie.

Samotność kmiecia na salonach Samotność zbliża… się…, By w dużej sali… mię… Od świata odciąć…, ot…, Wystarczy ostry… płot!!! … –– –– Jak koniec świata…, Te długie lata… Mnie zniszczą wreszcie…, Lecz Wy się cieszcie!!! … –– (––) –– –– –– –– –– Do stołu siądę… wnet…, Lecz wolę przejść się… – het…, By wreszcie znaleźć… żyt…, Zobaczyć, czym jest… świt!!! … –– –– Jak koniec świata…, Te długie lata… Mnie zniszczą wreszcie…, Lecz Wy się cieszcie!!! … –– (––) –– –– –– –– –– Popowe piosnki… te…, Dla uszu moich… złe…, Już grupa włączyć… chce…, Ukrywam wtedy… się!!!!! … –– –– (–– ––) –– –– Jak koniec świata…, Te długie lata… Mnie zniszczą wreszcie…, Lecz Wy się cieszcie!!! … –– (––) –– –– –– –– ––

@Walka z Czernią Dla mnie to nie tylko "wykrzyczana" samotność, ale tez wykrzyczane oskarżenie i wyrzut w kierunku tych, którzy się do niej przyczynili... Jednak w ostateczności decydujemy chyba my sami o naszym wycofaniu się ze świata, czy odcięciu od niego. Warunki mogą nas tylko popychać do tej decyzji. Wierzę, że można sie im oprzeć zachowując zaszczepiona w nas głębszą więź ze światem i kochając życie, własne istnienie. Ale wiem, że to często staje się bardzo trudne. Pozdrawiam :)

Ja również. Jak najbardziej. Myślę, że to co wiemy, to może mniej niż 1% tego co jest jeszcze do odkrycia. Niestety idzie to bardzo wolno i wymaga dużych nakładów finansowych, pracy wielu ludzi.

I przewróci się jak wieża Babel, Babilon, Rzym i wszystkie inne bezbożne imperia.

@Wiesław J.K. Dziękuję bardzo! Cieszę się bardzo, że tą huśtawką nastrojów i groteską udało mi się wywołać tak skrajne emocje :) pozdrawiam Cię serdecznie :)

;)

@K__Rystyna Szereg najróżniejszych spraw jest szalenie nieoczywista - takie życie właśnie ...

@Wiesław J.K. bardzo dziękuję 😊 Pozdrawiam :)