Ranking

W tym roku jesieni nie będzie, zatrzymam słońce wysoko, byś mógł się wygrzewać w promieniach, i bujał się ze mną w obłokach. W tym roku nie będzie jesieni, chmury i deszcze rozgonię, byś patrzył na mnie życzliwie, i by nie marzły ci dłonie. Nie będzie jesieni w tym roku, kwiaty w kolczykach przyniosę a jeśli to będzie za mało - - na rzęsach letnią rosę. Jesieni nie będzie w tym roku, świat twój zmaluję zielenią, i nie pozwolę przyfrunąć, złym myślom ani zwątpieniom. Jesień zaistnieć nie zdoła, nie znajdzie tu miejsca dla siebie Pozwól mi tylko być blisko, bo czuję wiosnę do ciebie.

Wiersz został zainspirowany rysunkiem 9cio letniej dziewczynki. Tytuł intuicyjny. Taka tu ciemność A jednak jasność. Niby różowe Te ciemne kolory. Twój uśmiech zamiera W tej małej przygodzie. Że niby na lewo A jednak na prawo. Na pewno uśmiech Rozświetla mą drogę. Na pewno jasność Rozsądza kolory. A tu tak jasno A jednak ciemno. Kolejny uśmiech I oczy zdziwione.

i las się zaczyna rozbierać tylko sosny i świerki chcą umierać w zapiętych sukienkach się zielenią

Szumi morze szumi i wie, bo mądrzejsze, że niepotrzebne są słowa. Słucham morza szumu w słowach. Niekiedy szumi mi w głowie - również słowami. A może mi tylko zaszumiało od poezji? Tęsknię za szumem jej słów. I zapisuję te szumy słowami. Zresztą żeby ten szum szumnie odnotować decyzję podejmuję słowo - myślami. Zresztą przypuszczam, że morze przemawia nie tylko szumem, ale mówi coś znacznie głębiej i wielowarstwowiej, czego dziś nie usłyszałem, gdyż za cienki ze mnie romantyk. I oby było tak tylko dzisiaj... Władysławowo, 19.09.2023r.

stare miejsca - nowe aranżacje pamięć wkradła się w teraz a teraz jest już inne zapachniało przyszłością...

W kotlinie samotności gdzie cisza jest drogą, powoli dociera, co jest Wolą Bożą. Ofiaruj każdą chwilę, myśl nieuczesaną, rozwydrzone żądze przychodzące rano. Ukrywane słabości tezy wydumane mądrość z piekła rodem na krzyż wszystko zanieś. Zawierz szarą codzienność; czas, który przecieka. On jest miłosierny - na Ciebie wciąż czeka.

z utęsknieniem czekam na jesień na ciepły koc herbaty z miodem i cytryną walką kopytek która noga wyżej kiedy za oknem siąpi deszcz i rdzewieją liście bliskość rozgrzewa eM spojrzeniem oczu dotykiem ust niepotrzebny pośpiech mamy przecież czas aż do wiosny

Wietrze, może mi odpowiesz. Dlaczego: temu, zwiałeś tylko czapkę a innemu głowę?

Pewność czynów trwa, póki nie patrzy im prosto w oczy- Gdy popatrzy im prosto w oczy, zagłuszy je niepewność uczuć.

ludzie przychodzą i odchodzą przewijają się z powietrzem chwytają za dłonie mnie czasem za serce malują pejzaż ażurowy milczą i krzyczą i krzyczą... wzrokiem przyciągają i odpychają idą wolno albo biegną z wiatrem nikną za mgłą cienką ludzie bliscy i dalecy obok przechadzają się błękit nieba zamieniają we fiolety przenikają mnie jak tęcza barwną nutą i słowami - z których składam burzę wierszy ludzie ludzie zimno-ciepli

Światłem mych oczu Sensem moich snów Zbawiennym cieniem Najpiękniejszą poezją Byłaś dla mnie matko Dlatego ciągle żyjesz w mojej pamięci Dlatego bardzo często Zapalam znicz na Twojej mogile Widząc twą uśmiechniętą Twarz która do mnie przemawia - Twarz która zmusza do płaczu

:) Duszko, Twoje komentarze to dopiero inspiracja :) Dzięki i również pozdrawiam:) Tak, zmiany zewnętrzne zachodzą w obecnych czasach bardzo szybko. Dobrze, że chmury tak nie gnają:) Dziękuję @Łukasz Jasiński @Tectosmith podziękowania:)

w tym roku jesieni nie będzie przyroda nie zawsze jest z nami już lato swe wątki przędzie srebrnymi nitkami omami w tym roku nie będzie jesieni choć złocą alejki się w parkach na ustach pomadka czerwieni a księżyc to nasza latarka nie będzie jesieni w tym roku choć deszczu jest ilość niewielka szum morza przegoni niepokój i wiosna zawita nam w sercach :)

Ładnie, lekko, adekwatnie do pogody :))) I chyba niecoerotycznie (?) :)))))))))))))))))) Chociaż ja lubię jesień :) To taki czas na spowolnienie i odpoczynek, niekoniecznie obumieranie ;) Ale Peela może czuć inaczej :) Pozdrawiam :) Deo

@Leszczym Byłem kilka razy we Władysławowie, ale tylko na parę godzin. Jakiś port pamiętam. Przez 15 lat jeździłem na Mierzeje Wiślaną. Dwa, trzy letnie miesiące. Czułem się jak w domu. Najmilsze chwile życia. Trochę wypoczynku, nieco pracy w gospodarstwie znajomych, lecz prawie rodziny. Wakacyjne panienki. Natura + miłość to połączenie lubię najbardziej od dziecka.

dawno CIĘ nie widziałem spojrzałem i oniemiałem na nowo się zakochałem szczerze uwielbiana zawsze podziwiana ze zgliszcz powstała wiernie nam się oddała nowymi domami porosła dziś jest piękna i radosna zachwyca w dumę wprawia wielkie wrażenie sprawia uśmiechem mnie przyjęła jak przyjaciela objęła pamięta mnie dziękuję Ci Warszawo że JESTEŚ JESTEŚ wielka 9.2023 andrew Byłem po dłuższym czasie na jeden dzień w Warszawie

U mnie są następujące opcje: Pierwsze dwie dotyczą wszystkich komentarzy. Trzecia dotyczy moich komentarzy i publikacji. Ostatnia dotyczy tylko moich komentarzy.

Filmoteka Kultury Narodowej Niejaki Cyprian Kamil Norwid, nomen omen: odkryty dopiero po stu latach, jakby inaczej: od własnej śmierci, a zmarł w przytułku dla bezdomnych na intelektualnej, dokładnie: kulturalnej - emigracji, rzekł: "Czy ten ptak kala gniazdo, co je kala, Czy ten, co mówić o tym nie pozwala?" A więc: oto moje jak najbardziej skromne, nieśmiałe i delikatne propozycje arcydzieł sztuki filmowej - wymieniam: - "Reakcja" - fabularny film przygodowy o reakcji pogańskiej, która była pierwszym na świecie powstaniem ludowym w epoce wczesnego średniowiecza: wymierzonym przeciwko wyzyskowi - watykańskiemu; - "Włodkowic" - biograficzny film historyczny o Pawle Włodkowicu, który był prekursorem nowoczesnej tolerancji bez względu na wyznanie, pochodzenie i orientację - seksualną; - "Akt tolerancji" - fabularny film historyczny o Konfederacji Warszawskiej, która była pierwszym na świecie aktem prawnym - traktującym o religijnej, stanowej i rasowej - tolerancji; - "Zygmunt Stary" - fabularny film biograficzny o polskim królu z dynastii Jagiellonów, który próbował zerwać stosunki dyplomatyczne z Watykanem i stworzyć narodowy kościół polski na wzór kościoła anglikańskiego - angielskiego; - "Familia" - fabularny film historyczny o rodzie Czartoryskich, którzy próbowali zreformować system Pierwszej Rzeczypospolitej - Rzeczypospolitej Obojga Narodów na Zjednoczone Królestwo Rzeczypospolitej - parlamentarną monarchię dynastyczną; - "Konfederacja" - fabularny film przygodowy o pierwszym powstaniu narodowym o charakterze zbrojnym: znanym jako Konfederacja Barska - przeciwko carskiej Rosji i królowi Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu, które zostało zorganizowane przez konserwatystów - katolików i reformatorów - masonów; - "Ustawa Zasadnicza" - fabularny film historyczny o Konstytucji Trzeciego Maja, która była pierwszą ustawą zasadniczą w Europie; - "Rewolucja" - fabularny film przygodowy o Insurekcji Kościuszkowskiej, która była pierwszą na świecie rewolucją narodowowyzwoleńczą z udziałem trzech stanów: szlacheckiego, mieszczańskiego i włościańskiego - chłopskiego; - "Krypta" - fabularny film przygodowy o tajemniczej krypcie na krakowskim Wawelu, gdzie: według legendy - raz w roku przed świętami bożonarodzeniowymi duchy umarłych wieszczów organizują Okrągły Stół i prowadzą retoryczną polemikę o losach wielce umiłowanej Ojczyzny; - "Historia rodu Jasińskich" - fabularny film dokumentalny o moich przodkach oparty na monografii Stanisława Orzełowskiego, oczywiście: każdy zainteresowany może bez problemu kupić wyżej wymienioną Księgę Prawdy, cena: siedemset polskich złotych - proszę poszukać w ogólnodostępnym medium - intrenecie. Łukasz Jasiński (Warszawa: 2022)

Wrześniowy spacer Barwami drzewa już zajęte, Czerwień rozpala bujną zieleń, Dzień jeszcze parzy świat gorącem, Noc sny śni coraz bardziej chłodne. Kluczące ptaki pod obłokiem Żegnają, inne przylatują. Złocisty promień na polanie, Cieszę się pysznym tym widokiem. Borowik duma w mchu wygodnie, Wiewiórka orzech chowa w norze, W poszyciu skrzypi coś, chrobocze, To chyba skrzaty i krasnale. Szkoda troszeczkę, że nie widzisz, Za nostalgicznym skryta głazem, Zaszyta w liście butwiejące – Piękniej by tańczyć było razem. Flamenco szaleć, krew gorąca, Zrywać te słodkie z drzew owoce, Nie zważać na to czego nie ma, Roznamiętnieni aż do końca. Marek Thomanek 15.09.2023

Słuchając skrzypienia za ścianą, można i w sobie obudzić las. Nie daleki, nie bliski, dość żywy jednak, żeby połączyć go w całość, nadać imiona drzewom I objąć ramieniem na znak wspólnej drogi którą przebyliśmy aż do tego miejsca żeby unaocznić sobie przypływ. Nie dorośliśmy do swojego czasu, a może on oddalił wszystkie nasze podania kpiąc w żywe oczy. Czym stanie się pięść Kiedy otworzysz dłoń? Czym oczy kiedy je zamkniesz, adoptując obrazy które zechciały cię otoczyć jak dzieci przy zabawie w starego niedźwiedzia? Widzisz, przespaliśmy wszystkich a może rzeczywiście nigdy nie było się czego bać.

Bywa, że głowa boli od cudzej aureoli. Bywa, że cieszą rogi gdy człowiek duchowo ubogi.

Na to wygląda :) tegoroczna jesień jesień słabo przypomina... Ciepły, pozytywny przekaz :)

@Franek K dzieki skorygowałem jutro jeszcze raz przeczytam Pozdrawiam @Rafael Marius Dzięki Pozdrawiam

@Rafael Marius żeby mi tak babcia mądrzej prawiła miałbym więcej wspomnień odpowiedniego rodzaju ;) @Ewelina super, witaj w klubie morzopiewców ;)

@Łukasz Jasiński Przeczytałam... Nie powinieneś wchodzić w dyskusje z ludźmi takiego pokroju... szkoda nerwów i czasu...

Niech się spełnia. A ukwiecone lato pozostanie na zawsze. Jestem ciepłolubny.

Ta zwrotka najlepsza. A co do treści to jak najbardziej jestem za.

@viola arvensis pogody wiersz z nadzieją w tle. Bardzo mi się podoba. Pozdrawiam :)

To czucie wiosny mnie ujęło:). M

Bóg się gniewa Trwa ulewa Pan niebiosów Rozzłoszczony Błysk uderza Grad rozlewa Na wierzch lasów I na domy Wściekły i poznany cały Gniewny tak jak przed wiekami I za dnia ciemność się stała By tu zostać między nami 5 sierpnia 2023

@Leszczym dziękuję ;)) choć do końca nie wiem, o jaki kierunek chodzi :)

jesień otuli ciepłym kocem herbatka z miodem i z cytryną ja z doświadczenia swego powiem że śliwowica grzeje miło nie żeby naraz pół butelki lecz kieliszeczek ot pięćdziesiąt złe zaraz zginą myśli wszelkie a zima zda się najpiękniejszą :)

Owszem. Ścisła zabudowa została zburzona. Ja mieszkam w samym centrum. Mam piękny widok z okna na pół miasta.

Nie jesteś moją pierwszą opcją Niestety Ani drugą nawet Jesteś Jedynym wyjściem Tak do tej pory myślałem Wciąż Cię kocham Na swój sposób Ale wiem że to nie starcza W głowie mam piosenki Ciechowskiego, Lady Pank, Rojka Coś dzieje się ze mną Coś dzieje się ze światem Że nie możemy być razem I Ty to wiesz Każdy pójdzie swoją drogą Może od czasu do czasu Te drogi się przetną Przypomnimy sobie dobre chwile Życie stanie się muzyką Nie będziemy się martwić Z kim zostawić psa I znowu dotknę Cię za kolano Spytam jak za pierwszym razem Co myślisz o micie Miłości romantycznej W literaturze polskiej Odpowiesz I znowu staną się spacery Będziemy śpiewać stare piosenki Obejrzymy Małą Moskwę Zaczniemy na nowo

@Rafael Marius Podpowiem, że nie wszystko rozgrywa się w damsko męskich klimatach. Czasami chodzi o uczucia, których nie da się opisać.

gramolimy się pod tym parasolem między pejzażem a jeszcze nie namalowaną nocą nad nami zimny deszcz pod nami zimny deszcz między kolorami skrada się kot i mokra luna w odcieniu mocnej herbaty

@duszka Nie dla wszystkich śmierć lata jest przyczyną ogołocenia, czy straty. Można zakończyć cykl na zielono.

co to jest nadzieja czy to marzenie ubrane w jesienną sukienkę czy może to tylko sen błądzący między gwiazdami a może to puste słowo co to jest nadzieja pytam sam siebie czy warto w nią wierzyć czy nie a może nadzieja to tylko horyzont który z nami się zacnie bawi

@Ewelina W poezji idziesz w dobrym kierunku, co mnie bardzo cieszy ;))

@iwonaroma W "starych miejscach" zauważamy "przeszłą przyszłość", to znaczy tą, która nastała bez naszego udziału. Widzimy i czujemy jej ślady. To dla mnie osobiście niepokojące wrażenie. A miniatura bardzo inspirująca :) Pozdrawiam!

W dole sto spraw zostałych - Splątane są i spalone. A w górze On jest (?) i deszcz. A jeszcze wyżej - już bez (jest). Jest jeszcze nasz lot balonem. Więc... Więc zabierz mnie nim do... "Wysoko, gdzie myśli są urodzajne, Jak pola - ciche, zwyczajne..." Do... "Niech się zakręcą w koło! I niechże więcej nie bolą! A niechby który z nich drzemie! Niech palnie! Z hukiem! O ziemię!" ... Palnęły. Przed nocą. Wszystkie. Te raz mi widziane, raz te całkiem bliskie. I te, co płomienne za młodości czasy, Palą dziś pola i lasy.

Wtórujące drzewom wyjące psy uzupełniają modlitwę o warstwę muzyczną. Można rzec, że to takie namaszczenie na wypadek zbyt późnego dowiezienia pacjenta.

Niebawem otwieram biznes na spędzenie ze mną czasu w parku, jeżeli będę miała czas i akurat pokryje się z moimi pomysłami, to umówię się z taką osobą. Codziennie jest mnóstwo ludzi, którzy by chcieli coś wiedzieć o mnie, o poezji, o moim życiu, o moim zapatrywaniu na świat. Otworzę taki kącik do rezerwacji czasu, zjedzenia ze mną lunchu czy kawy, mogę to wszystko zorganizować, tak jak ja spędzam ten czas i gdzie. Codziennie dostaję takie propozycje na whatsapie:) na pewno z kimś nieciekawym to się nie umówię.

@viola arvensis Z świętoszkami bywa najtrudniej.

@Leszczym Dobrze napisane, ciekawa historia. Żywa. Pozdrowienia :)

Aktorka nazbyt charakterystyczna ... Przemawiająca siłą do czarnych krzeseł I setki ciemnych balkonów rano Uśpionych wskrzeszeń, mglistych uniesień ... Śliwka na stole i koniec świata Radio, co szepcze kołysanki Fakt - nie do końca autentyczny Atrament niepamiętnych ranków Owoce słodkie, stuletnie drzewa Prawda, co fałsz falsetem śpiewa Kwadraty, koła ... za szybą - zdania Niechęć do tanga Chęć - do kochania Koszyk zakupów i płacz, co rano Czy są bilety na lepsze jutro? Najlepiej w loży ... ''prawie tak samo'' ...

To było niezwykle ciekawe spotkanie W nie-zwykłych okolicznościach Można powiedzieć Spotkanie po latach Miłość sprzed 25 lat Ty rozwódka z dwójką dzieci Ja na rozdrożu emocjonalnym Powiedzieliśmy sobie dużo Dwie zwierzające się dusze Otwarte na siebie To nie zdarza się zbyt często I tylko nie wiem czego oczekiwałem Dzwoniąc dzwonkiem gdy zamknęłaś drzwi Może po tych butelkach wina Które wypiliśmy z taką łatwością Po prostu nie umiałem zamknąć furtki?

Ojej, nie spodziewałam się takiego odzewu, dziękuję @Rafael Marius, @Korniey, @duszka, @poranki za docenienie utworu ;) @Leszczym myślę, że zdecydowanie tak, zwłaszcza jak się jest na nogach od kilkudziesięciu godzin (sam wiersz pisałam po nieprzespanej nocy hehe)

po nieludzkim centrum dowodzenia zostają kolczaste druty słoiki złotych zębów i cierpienia pełzające wzdłuż w pionach genealogicznych na cztery pokolenia zadaj mu życie niech śmierć nie wycisza neuronów gotuj rtęć trzy dni odkładaj kości okorowaną dębiną we wrzątku i liśćmi tojadu otwarty na oścież krymski styk przesyłania dusz tararskich żywcem topionych w ciepłym Azowskim morzu dziś żołnierskich to już pół miliona braci nie podniesienie rozprutego ciała należność kary wiecznego trwania

Srebrzyste listowia opadną Przychylą się drzewa na wietrze Czasy jesieni nastaną Kości wypełni powietrze Światła coraz słabsze Krok coraz wolniejszy Pamięć coraz lichsza Nadejdzie wnet zima Zimnej trumny zgliszcza