Ranking

wszystkie siły rzucone na Instagram i Youtuba prawo Tik Toka ostatecznie rozegrało dziecięce marzenia przyjaźnie bogom tożsami wiedza myślenie tworzą nierówności społecznej struktury masz obowiązek w cierpieniu podążania za modą ciągłe słyszę od córki mamo ty nie żyjesz drżą kolumny czynnościowe mojej kory mózgowej pogrzeb królowej przedsionków piekła przebił w wyświetleniach ostatniego myśliciela nie jesteśmy już produktem genów

kolejny spadł jesienny deszcz kurtyna chmur niebo zasłania wiatr ciągle buszuje pośród drzew choć liści na nich dawno nie ma na dworze szybciej zapada zmierzch ponure myśli ukryć próbuje z serca wymaże myśli złe noc mocą swoją sny wyczaruje po nocy nadejdzie dzień słońce przebije się przez chmury nadzieja z twarzy obetrze łzę rozjaśni wokół krajobraz ponury jesień jednak skończy się wnet odejdzie z szarościami pamiętajmy ten czas kiedy raczyła nas kolorami

‘Coż za dramat, coż za dramat!’ Krzyczy kaczka rozbiegana. ‘Niemożliwe! Jak tak można! Toż to sprawa wielce trwożna!’ ‘Droga kaczko, cóż się stało?’ Pyta kaczkę gęś nieśmiało. Kaczka zamiast odpowiedzieć, dalej ciągnie biadolenie. ‘To jest skandal jakiś przecież, to najgorsza rzecz na świecie! Chyba zaraz oszaleję, coś dziwnego się tu dzieje!’ ‘Czy ja moge pomóć Pani, w tejże sprawie niesłychanej?’ Ale kaczka nic nie słucha, na pytania wciąż jest głucha. Krzyczy dalej: ‘powiem szczerze, ja po prostu w to nie wierzę! Toż to problem jest ogromny, czyn najwyższej kary godny!’ Gęś nalega: ’ kaczko miła, powiedz czym się oburzyłaś? Sprawa widzę jest konkretna, może pomóc mogę jednak?’ Kaczka dalej lamentuje: ’ Toż ja tego nie pojmuję! Zaraz szoku tutaj doznam! Nikt mnie teraz nie rozpozna!’ Na to gęś się nie poddaje, wypytywać nie przestaje: ‘Moze Pani jednak doda, kto tak Panią zdenerwował?’ Kaczka krzyczeć zaprzestała, gęsi wreszcie powiedziała: ‘Proszę Panią, ja łzy ronię, bo mi piórka brak w ogonie. Tutaj z tyłu takie miałam i tak bardzo o nie dbałam. Lecz już nie mam, rzecz niechlubna, ktoś mi piórko moje skubnął. Z mej urody okradziona, jestem teraz zrozpaczona!’ ‘Czy to piórko złote było?’ Pyta gęś ze wściekłą miną. ‘Złote było, w rzeczy samej, czyżby piórko wzięła Pani?’ ‘Droga kaczko, piórko owe, masz kochana na swej głowie. Więc na przyszłość zamiast krzyczeć, proszę sprawdzić należycie!’

Sześciopunkt na prawym policzku Sczytany od skóry do kości Odarty z historii Po krzyku Zabliźnia się ścieżka dotyku Przeżera w głąb bladych kolein Historię cierpienia na wylot Świadectwo zerwanych obietnic Gdy jeszcze sumienie mnie gryzło

poniedziałki, jakie są każdy wie po piąteczku po weekendzie nie chce się z łóżka wstać, zrobić krok światło razi czuły wzrok a tu zegar z kukułeczką napierdziela wskazóweczką dajcie żyć! poniedziałki dobrze wszyscy znamy bo marzymy o rosołku naszej mamy po weekendzie kacyk męczy a to w lustrze dziwnie jęczy wszystko boli, pali zgaga nawet kawa nie pomaga w głowie za to świeci jedna myśl: niech się skończy poniedziałek dziś! nawet teraz, o tej porze kiedy widno jest na dworze bo dopiero wpół do drugiej jak na złość zebranie długie a tu zegar z kukułeczką rusza wolno wskazóweczką masz ci los! ___ Blue Monday (pol. Najbardziej depresyjny dzień w roku) – wprowadzone przez Cliffa Arnalla określenie najbardziej depresyjnego dnia w roku, przypadającego jakoby w trzeci poniedziałek stycznia. __ Wszystkim spokojności i uśmiechu, to tylko jeden depresyjny dzień z trzystu sześćdziesięciu pięciu Damy radę! go przetrwać. Trzymajcie się!🤓

Taki to temat przebrzmiały Pełen banałów Na każdym kroku Za progiem Za oknem Za każdym drzewem - Miłość Miodem i mlekiem Krainy płynące Ach miłość! Jakiż to nonsens Kochać szalenie Miłośnie Zmysłowo Bo przecież trzeba poważnie Najlepiej rozsądnie I dojrzale jeszcze Prawdziwie i wzniośle Miłość! Pisać o niej na próżno Już inni pisali tyle To po cóż tak pisać wiecznie? Ach miłość! Z nią nigdy nie będzie nudno Prędzej szalenie Niepewnie... I czasem rozchwiane emocje Kołyszą nie tylko serce Najgorsze że kołyszą też mózg I całe życie I jeszcze coś więcej... Ciała zgrabne czy niezgrabne Kołyszą bez przerwy Ups... Erotyk - Niemile widziany Bo miłość To przecież coś więcej Taki to temat przebrzmiały - Miłość Tyle z nią kłopotu i rozterek Tyle lamentów i szczęścia Tyle kart na ślepo rozdanych Dziękuję za inspirację @staszeko i @ais

Imię twe skryte w pieśni tysiące Wołałem nocą jak pomylony, A gdy śpiewałem, biegły na koncert W zachwycie obie księżyca strony. W mantrę spętlone czułe refreny Jak klin wbijałem wierszem pod czaszkę. O tym, że kiedyś razem będziemy, Po dech ostatni w ciebie się wpatrzę. Tak bardzo chciałem miraż wysłowić, Życie dać temu, co niosła strofa. W bólach poezję świat mój poronił - Jak nie kochałem cię, tak nie kocham.

Miałem fajny sen nikt nie płakał ptak radośnie śpiewał Niebo było czyste noc z dniem się dogadywała nie dokuczał smutek Na stole był chleb obok polne kwiaty nadzieja się uśmiechała Miałem fajny sen ludzkie twarze były bez trosk wiał ciepły wiatr Okna i drzwi nie dokuczały balkon odwiedził biały gołąb Obok kominka zmęczony starzec patrzy w płomień szuka minionego

Modlitwy - niebieskie nożyce Dźwięki rujnują mury twierdzy serca, Oddycha ono nutami miłosnej treści, Kołysze się księżyc o twarzy sierpca, Gdzieś dusza twoja obok tu szeleści, Czuje duszą mantrę twą niestworzoną, Kocham, bo trwam wśród woni zórz, Świadomość noc dziś ma poszerzoną, Głos męski anioła szepta - coś stwórz ! Nad grobem twoim dziś znów świetliki, Oświetlają tu drogę modlitw krwistych, Wspominam czar twój i twoje też triki, Wśród borów, gdzie dom jest ojczysty, Pięciolinia uczucia wiecznie jest pełna, Nuty układają się w ciche pozdrowienia, Pamiętam, twoja rada była i jest celna, Tylko ślub u góry wymaga ponowienia, Ale już czas przestał ranić sekundami, Nie zabijają łez zegarynki złe partytury, Zapisuje czułość na pamiątkę kodami, Dominują nasze kochane czarne d - dury, Teraz zasypiam, być może raz ostatni..., Czułbym w końcu to w sercu mrowienie, Wyjdę z tej pustki i zgniłej tutaj matni, Bo ciężko płacić dniami przy ich cenie, Moje życie - to słońca i żółte księżyce, Drogi do sklepu i do rodzinnej schedy, Ale rozewrze bramy jak błękitne nożyce, Odcinając mnie od smutku i od biedy, Połączymy się w klucz, jak wtem gołębie, Róże z grobu uniosą każdą naszą łzę, Jednością staniemy się u Boga w niebie, A na ziemi będziemy kroplą, nocą i bzem. Autor: Dawid Daniel Rzeszutek

Dla mnie depresyjne niedziele były w latach szkolnych, więc teraz nie odczuwam dawnej presji xd A dzisiaj mam akurat wolne, więc nadrabiam Netflixa :] @kwintesencja Dziękuję za odwiedziny i przychylność. Pozdrawiam :) Jeśli ktoś pracuje od pon do pt w warunkach terroru, to rzeczywiście może czuć dyskomfort w niedzielne popołudnia. @staszeko Dziękuję za odwiedziny i przychylność. Przyjemnego tygodnia :) Lubię pisać wesołe teksty. Ba, nawet nie chodzi o to, że lubię - one same się piszą. W większości mam utwory pisane na wesołą nutę. Jeśli uderzam w przykre tony, to dotyczą ważnych, społecznych spraw. @koralinek Dziękuję za odwiedziny i przychylność. Miłego wieczoru :) @Tectosmith Dziękuję!🌹:)

W podsumowaniu pod treścią i z podziękowaniem za wartościowe komentarze, dyskusję, oraz za udzielone pod utworem lajki czyli SERDUSZKA dla Państwa: @Rafael Marius, @sam, @violetta, @Somalija, @Pan Ropuch, @iwonaroma, @Leszczym Szczególne poważanie dla Was, moi Drodzy.

Jednym słowem można w perzynę obrócić - Wszystko Jednym zaledwie zdaniem Można na miazgę rozkruszyć Najtwardszy głaz - Albo coś co za głaz uchodzić chciało

Agnieszka podchodzi do okna spogląda na księżyc światło delikatnie przenika twarz czuje dotyk nieznanego kochanka jego ciepło rozchodzi się po całym ciele mówi istniejesz tylko w tym świetle zbyt krótko bym mogła uwierzyć rano opowiada sąsiadom o cudownym zbliżeniu kłamiesz kłamiesz wariatko… lecą ostre słowa Agnieszka zamyka się w ciemnym niepokoju mówiąc do czterech ścian czy ludzie żyjąc tylko prawdą nie są tak naprawdę martwi…

mój telefon ma mało baterii więc spiszę te wiadomości póki czasu starczy 4 procent mój telefon nie przepada za innymi telefonami w kąciku swojego miejsca na biurku dobrze mu wśród szmeru powiadomień przypominających mu o tym że właśnie nadeszło nowe 3 procent mój telefon nie ma przyjaciół przez ekran patrzy tylko na przechodzące wdzięcznym marszem - jak po dwuwymiarowej windzie - szeregi ludzi bez zmaz człowieczeństwa ładnych ludzi 2 procent mój telefon za to kocha sztukę lubuje się w spacerach do galerii obrazków na salony Pinteresta hale Instagrama przyjmuje w duchu ich oniemiające piękno estetykę godzin które rozpłynęły się w powietrzu 1 procent mój telefon więc ma się dobrze ma depresję lęk społeczny borderline schizofrenię jest doomerem emo i sigma male dumny jest z tego że wie kim jest dlatego nie troszczy się o to jak żyje bo gdyby nikt mu nie powiedział musiałby stanąć w lustrze i z trwogą zajrzeć w rekurencyjne odbicie 0 procent ............................................................. 16 I 2023 ******************************************* tutaj zdjęcie miejsca, na którym znajdował się mój telefon, albowiem musiałem go wziąć, by je wykonać (uprasza się o użycie wyobraźni, że on tam leży)

co któryś świt uaktualniam się w lichym śnie zginęły ostatnie dinozaury stoję w ciele mojego poranka otwarty na oścież w głębi nieba pod farbą kolejny poniedziałek

Kompletna zagadka… Jeśli autor chciał mnie wyprowadzić w pole, osiągnął to z łatwością. 😊

@Corleone 11 Już poprawiłam 😏, dziękuję, co ja biedactwo bym bez Ciebie zrobiła... 😙😙😚 Zrobiłeś mi ochotę na ten ,,Bębenek", poszukam audiobooka i posłucham, bo tylko z tej książki pamiętam niegrzeczną imienniczkę... Nie zasłaniaj się Stokrotkami...😅😅😅

Różowy zapach twój różowy zapach wnika we mnie liście akacji otulają nasze myśli jej białe kwiaty płatkami ścielą się na twoim ciele wczorajszy niepokój zamieszkał wśród paproci spokój i radość zdobi twoją twarz uśmiechasz się ślicznie do wspólnie spędzonych chwil 1.2023 andrew

Miłość ma oczywiście wiele odsłon i bynajmniej nie wszyscy utożsamiają ją z uczuciem. Niektórzy głoszą, że miłość to decyzja i w niewielkim stopniu łączą ją z emocjami, bo emocje mają to do siebie, że się w czasie zmieniają a miłość z zasady ma być trwała, niezależnie od zawirowań w sferze uczuć. Co do doświadczeń w zakresie miłości to zakładam, że każdy jakieś ma, ale czy ubogie? Nie śmiałabym tego oceniać. Równowaga i wyzbycie się namiętności w celu osiągnięcia harmonii jest jednym ze sposobów na życie i jak głoszą buddyści: spokój jest najwyższą formą szczęścia. Kto z nas jaką ścieżką będzie w życiu zmierzał to indywidualna sprawa.

Dziękuję, że wspomniałaś o mnie pod tym pięknym wierszem. 🙏 Co by nie powiedzieć — miłość to wciąż temat numer jeden i dlatego tak wiele na ten temat napisano, a jednocześnie nic nie napisano, zawsze pozostaje wyzwaniem, każdy musi się z tym tematem zmierzyć, jeśli nie dziś, to w przyszłości.❤️ Dla mnie osobiście wszystko się kręci wokół relacji: kobieta-mężczyzna (może być kobieta-kobieta lub mężczyzna-mężczyzna jak kto woli), dlatego w każdym moim opowiadaniu miejsce centralne zajmuje kobieta, jeśli nie przedstawiona dosłownie, to w innej formie. Reszta jest zaledwie konsekwencją takiego układu. Żył sobie kiedyś zamożny Anglik, który nie cierpiał swojej żony, w ogóle nie cierpiał kobiet, ale nawet i jemu nie dane było uciec od miłości. Spędzał całe dni poza domem, żeby być jak najdalej od małżonki, przemierzał swoją posiadłość tam i z powrotem, zapuszczał się w najdalsze zakątki, aż jednego dnia wpadł na fantastyczny pomysł: zaczął wiercić dziurki w murawie, w odstępach tak mniej więcej na rzut piłeczką, potem w te otwory wbijał kijem kulki, aż stał się w tym wbijaniu mistrzem. Pragnął uciec od żony, ale nie potrafił żyć bez kija i dziurki. Tak powstała gra w golfa. 🏌️‍♂️ Tym pozytywnym akcentem kończę i pozdrawiam. 👋

@Cor-et-anima Tak, pamięć jest ważna. Tylko, że czasami żyjemy za bardzo w przeszłości i się zbytnio złymi wspomnieniami dołujemy. Ten aspekt chciałem szczególnie w wierszu podkreślić. Nie wiem, czy mi się udało. Dziękuję za przeczytanie i komentarz. Pozdrawiam.

Biegnące chmury i szum nagich drzew Malujesz wiatrem i sennym oddechem W uskrzydlonych liści przestrzeń. Dla Ciebie jestem, bo każdy gasisz gniew. A kiedy kładziesz stęsknioną głowę I pleciesz sny w rytm mojego serca, To nie potrafię pragnąć więcej, Bo śnisz mój świat jednym słowem. Razem bez końca na końcu świata. Jesteś moim szczęściem Twoim jestem. Zupełnie wypełniamy przestrzeń, Wtuleni w futro psiego skrzata. Pocałuj mnie jeszcze i wreszcie Zaśnij piękna taka.

Jest jaki jest raz poda rękę raz da w pysk Wszędzie jest na weselu i na pogrzebie Nie boi się kalendarza ani cieni Tak moi drodzy tak widziany jest nasz los

@kwintesencja dzięki za opinię, tez pozdrawiam B) @ais dzięki za dobre słowo - aktualnie mam ferie to dla mnie w teorii każdy dzień jest piątkiem, choć jakoś tego nie czuję

I tylko na chwilę dłoń ci podam A wzrok podniosę ponad chmury I tak jak dzwon, co w nocy zabije Na ostrzeżenie w ten czas złowrogi Cios jeden oddam W twój blady policzek Za wszystkie krzywdy, o których już wiem Za wszystkie łzy, co jesteś ich winien I wszystkie uczynki od kłamstw tak nikczemne Za wszystkie słowa palące jadem Za wszystkich ludzi przez ciebie poległych Ty jesteś synem lecz nie masz już matki Ty jesteś żołnierzem Niech Bóg cię rozgrzeszy - W tej swojej dobroci na wszechświat rozległej Niech Bóg cię rozgrzeszy... Bo ja nie potrafię

@Radosław Dziękuję!

Który tefon wytrzymuje do 4%?! Jestem boomerką i mam boomerskie telefony, jakieś niedoładowane, czy co 🤣 Wiersz zaciekawił i zasmucił. Byłoby dobrze, gdyby się dowiedział, że poniedziałek już się kończy, a do piąteczku zostały tylko cztery dni :))) Pozdrawiam @koralinek!

No i dobrze. Nie wolno zamykać się w żadne ramki, ale właśnie eksperymentować, sprawdzać i odkrywać. Najważniejsze, żeby przekazać to co leży na duszy i sercu :-)

Uwierz, że to „szaleństwo” jest dla mnie wyjściem ze strefy komfortu, ale tak jakoś po prostu wyszło W przypadku tego tekstu musiałabym się zmuszać do zamknięcia go w takich ramach jak zwykle, a to mijałoby się z celem fajnie, że taka forma się sprawdziła dziękuję :)

@ais a zatem pisać trzeba! Pozdrawiam serdecznie 🤗

@koralinek bardzo ciekawy koncept, pozdrawiam :)

@Corleone 11 Uzupełnij przypis, bo wstydzę się zapytać 😊...

@Tectosmith "Sześciopunkt" - dosłownie to znak w języku Braille'a, każda litera zapisana jest za pomocą innego układu kropeczek, w przenośni, chodziło mi o blizny (lub łzy) lub inną cielesną niedoskonałość (więc szwy jak najbardziej są dobrym tropem), bo każda z tych struktur jest nośnikiem jakiejś treści, opowiada swoją historię - cierpienia, choroby, walki z jednym i drugim, każdą z nich możemy "odczytać" opuszkiem palca akurat w tym wierszu powyższe ślady zostawiło "gryzące sumienie", w jaki sposób, to już niech pozostanie w sferze domysłów tak, jest to wiersz, który dziś skończyłam :)

Zgadzam się, że najgorszy czas to niedzielne popołudnie. Tak gdzieś do czwartej jest jeszcze nieźle, ale potem myśli same wybiegają do cholernego, nielubianego poniedziałku. Trzeba się przestawić z nastroju relaksowego do bojowego, założyć kuloodporną kamizelkę i to jest najtrudniejsze. Na szczęście ból poniedziałkowy mija około pierwszej przerwy śniadaniowej — uderzam wtedy czołem w dno, gorzej już być nie może, teraz czeka mnie radosny lot ku górze, do tych chwil szczęśliwych, dni wolnych od troski. Wesołego poniedziałku! 😂

@Ewelina Dziękuję 🤗 Dla mnie najpiękniejszą miłością jest Miłość nastoletnia. Bo jest najszczersza, najżarliwsza, najwierniejsza, najempatyczniejsza i BEZINTERESOWNA! Pozdrawiam serdecznie :) Erotyki są fajne, ja tam lubię erotyki, ale z miłością nie mają nic wspólnego 🙃 Poeci piszcie o Miłości!

Jeśli ktokolwiek decyduje się na kultywowanie tożsamości narodowej, to należy mu się order Orła Białego. Takie jest moje stanowisko odnośnie używania archaizmów. Żyli dawno, ale zostawili nam dziedzictwo kulturowe, którego zapomnieć byłoby Hańbą. Jesteśmy Polakami i wszystko, co Polskie jest nam szczególnie bliskie i drogie. Pozdrawiam Autora.

Pozdrawiam @walvit! Pozdrawiam @iwonaroma! Pozdrawiam @aff! @WJK Zapisz się do Kółka Miłośników Śniegu! Urządzimy walkę na śnieżki z bałwankami😁 Pozdrawiam! Dziękuję Miłośnikom Śniegu🤗 @Rafael Marius @walvit @Tectosmith @iwonaroma @aff @WJK

Spokojnie, załapałem ;D I mam nadzieję, że mają rację! Wydaje mi się, że właśnie im spokojniej staramy się żyć, tym bardziej doskwiera nam ten cały hałaśliwy pęd dookoła. Ale być może w Twoim siadaniu na ławce pod blokiem też jest metoda - obserwowanie tego pędu z dystansu, w poczuciu, że on się dzieje obok, manifestacja nie bycia jego częścią - to także może przynosić ukojenie. Co to za tindery pod moim wierszykiem?! xD

@sowa Kwestia gustów, tamte czasy, Władysław Sebyła choćby i jego słynne Ojcze nasz - tego się pobić nie da, ale starać się i kultywować tradycję warto. Tak uważam. A niżej przytoczę fragment Sebyły: OJCZE NASZ I. Ojcze nasz, któryś jest na niebie błękitny i pusty, Nie święcę twoich imion, nie znam twoich znaków. Z pianą oceanowe miotają wychlusty Do nóg mi martwe ryby z twojego zodjaku. Górą noc jak pies leży i gwiazdami szczeka, Więc dojrzeć cię nie mogę w ciemności i mrozie, Przyjścia królestwa twego już nie doczekam, Przed pustką stygnę w grozie. Więzi mnie wola ciała, wszystkiego stworzenia Strachy i nędze w żyłach moich krzyczą, I na ziemi i w niebie czyhają cierpienia I poją chleb powszedni bezsilną goryczą. Nieodpuszczone przez mych nieprzyjaciół winy Budzą mnie, z sennej wołając czeluści, I warczą w mózgu niestrudzone młyny: — Jeśli wróg nie odpuścił, niech ci Bóg odpuści.

Szukam cię w zakamarkach Gdzieś na rogach W prześcieradle W mojej duszy Szukam cię Jesteś Mimo ciągłej burzy Jesteś Czuję cię choć nie przez skórę Czuję cię W myślach Na przekór tobą przebitych Gdy mój przetrącony kark Wciąż jest w ciebie mocno wbity Czuję cię Umysł tobą jest rozmyty Czuję cię W emocjach brakuje mi logiki W rękawy łapię więc powietrze I oddech płytki To zamiast daremnej modlitwy Szukam cię Wznoszą mnie myśli porywy Bo w głowie mam ciebie A czas nagli Wabiąc do wiecznej gonitwy Wciąż czuję cię Na szerokość cienkiej nitki Oplatają mnie o tobie myśli Jak sieć Czuję to Czuję cię

@Ewelina Fraza jest do poprawki i potrzebne są strofy, ale tesknota jest prawdziwa i to się broni... Pozdrawiam 🙂

Piszesz tak, jakbyś umarł i wrócił z zaświatów, żeby nas w tym temacie uświadomić. 👨‍🏫 Śmierć to jest… śmierć, nic więcej: przekręcony pstryczek w kontakcie, skończona gra, inni usiądą do stołu, a co będzie z nami tego nikt nie wie, nawet poeta nawiedzony. 👽 @Dawid Rzeszutek @Adam Kamola Oto moje wyobrażenie śmierci: Słona woda zdławiła ostatni krzyk, ustami wychodziła piana i bąbelki powietrza, drgawki przebiegały przez ciało, które prężyło się jeszcze chwilę, zmuszając płuca do daremnych wdechów, słabnących szybko, aż nastąpił krótki wstrząs, po którym ustało bicie serca. Czy jasność umysłu zachował do samego końca? A jeśli tak, czy myślał o niej?

@aisBez śniegu tutaj! Pozdrawiam :-)

@staszeko Dokładnie na bardzo cienkiej linii... Zapewne aż przykro patrzeć jak drzewa umierają... U mnie akurat niedaleko wycięto drzewa i zrobiła się taka pusta przestrzeń... Dokładnie życie ulotne ciężko zauważyć. Dziękuję również pozdrawiam. Tak przy okazji jestem dziewczyną :)

dokupię jeszcze chwilę wystarczy siąść nad świeżo namalowanym brzegiem w oddali tli się morze pierwsze opuncje zrywam za kwadrans wtedy dojrzewa niebo nagie słowa wędrują po plaży slow down na mojej łysej głowie marzenia szarpią się za włosy

Fajowe :)

@ais Krótki, ale fajny wierszyk, pozdrawiam, W.

Chyba każdy łysy marzy, żeby mu odrosły włosy. Serio, kontakt z morzem sprzyja nagości nie tylko słów. Otwiera dusze i ciało na drugą osobę. Miłe wspomnienia Twój wiersz przywołuje.

@Tomasz Kucina Serduszko mówi wszystko :-) Komentowanie wcale nie jest takie łatwe i na szczęście nie ma takiego wymogu. Bardzo Ci dziękuję za ten komentarz. Smutne jest to, że to nie ostatnia wojna w historii ludzkości :-(

@Bielcieni Ciekawe przemyślenia… W końcu jesteśmy zawieszeni na cienkiej nici między życiem i śmiercią… Mój sąsiad stawia szopę na motocykle i narzędzia. Zniwelowali mu część działki, uzbroili stalowymi kratami, zalali betonem, ale przy okazji podcięli korzenie drzewom rosnącym po drugiej stronie płotu; olbrzymim drzewom, rozłożystym, rzucającym miły cień na moją werandę i te drzewa teraz umierają powoli, od środka, tak jak to opisałeś — wciąż stoją, szumią na wietrze, wychylają konary w stronę słońca, lecz życie z nich uchodzi: soki przestają krążyć, gałęzie usychają, liście tracą ciemnozieloną barwę. Obumierają, chociaż nikt tego jeszcze nie zauważa. 🍂 Pozdrawiam. 👋