Ranking

kto mi zabroni pisać wiersze nawet złe kochać gdy nie kochasz mnie i na przekór iść pod prąd kiedy wszyscy z prądem prą kto mi zabroni inne zdanie mieć niż ty śmiać się kiedy płyną łzy w szwedach po ulicach chodzić chociaż wyszły dawno z mody kto mi zabroni grafomanić palić pić i nie chudnąć tylko tyć wiem nie wszystko dobre jest ale też nie wszystko złe kto mi zabroni na rozdrożu wielu dróg kucnąć nie podnosić nóg cicho jak pod miotłą siedzieć łudząc się że będzie lepiej

nie boje się ciemności jest zawsze szczera nie kłamie lubie jej czerń jest delikatna jak mgła ciemność jest czysta mocno wyraźna prawdziwa kochają ją gwiazdy uwielbia sowa i nocne myśli ciemność to potęga kłaniam się jej bo jest piękna zwłaszcza zaś ta w środku lasu obok drzew

Raz młody człowiek kiedy z mistrzem się przywitał - Co do nieba prowadzi? - Od razu go spytał. - Nie powtarzaj nikomu, ale są dwie drogi, jedna z nich, ta pewniejsza, to niewieście nogi.

Wykwitła w szeleście cichym z jedwabiu Po wieki już syta, umierasz na życie Towarzyszko wierna co wiedźmom sprzyjałaś Do ucha im martwych imiona szeptałaś Podmuchem ostrzegasz, gdy strach Cię oblega W ciemności żyjesz, wciąż innych udając W ciemności starannie wybierasz cele Do światła lecąc, znasz go niewiele Choć z innych światów jesteśmy przecież Orędowniczko pogoni za szczęściem Choć nie chcąc, dążymy do autodestrukcji Tak pięknie zginiemy od żaru żarówki

tą porą gdy grzyby rosną rozchyl mnie mocno zwilż żelem własnym wniknij w otwór ciasny a kiedy rozprężona się ocknę zobaczysz stojące słońce połóż mi wtedy pokornie na piersiach głowę a ja gałęziami odszukam skrywany pod kołdrą dołek i wsunę doń boży paznokieć

Śnieżek spłynął po błoniach - potoki ruszyły, słońce wschodzi powoli na wyższy nieboskłon. Trawy pierś wyprężyły, naturze się pokłoń, dzik buchtuje trawniki, co dla mnie zmarzliny. Wymarzone przedwiośnie zaprasza w kąciki, przyroda mchem obrasta, liczy klucze ptaków. Zimo pluchą znudzona... bierz manatki pakuj, czy jeszcze biała damo pragniesz nas zagrypić? Ruszą biegiem stokrotki i łąki umają, przebiśniegi pokażą przecudne dzwoneczki. Zagra rajska muzyka, mróz kałuże przeszkli, słuchy trefne wystawi przeczulony zając. Magnolia biały pyszczek pszczołom wystawiła, ranniki pożółciły dywanami pola. Na czas jakiś roślinność wysiłkom podoła, zielonością rozkochaj i pozostań przy nas. Pobłysk strąci promienie i pięknem zabarwi, gaj rozłoży gałęzie - krzyknie - witaj wiosno! W duktach leśnych od zwierząt znów się zrobi tłoczno, wskaż czarowna Arkadio... czym maluje magik? "Wiosna przyszła z tą swoją zielenią, blade to to, niemrawe, brudzi, zanim jakie kwiatki wystrzelą, to nastęka się, namarudzi..." - Andrzej Poniedzielski.

Gdy poecie brak tematu to omiata wzrokiem ściany jakby szukał tekstu, który został na nich zapisany. Ja mam trochę inny sposób bo spoglądam na podłogę z tą nadzieją, że tam właśnie jakiś tekścik znaleźć mogę. Tam gdzie dwoje nadal szuka wnet pojawia się ten trzeci i bez zbędnych ceregieli swoją rymowankę kleci.

Po pierwsze - piszę wiersze Po drugie - bo lubię Po trzecie - los tak plecie Po czwarte - mam oczy otwarte Po piąte - snuje się wątek Po szóste - słowami go musnę Po siódme - wplotę metafory, żeby to nie było nudne :) Po ósme - piszę, piszę nim usnę! Po dziewiąte - urywa mi się wątek :( Więc dziesiątka wierszyk zamyka a ja - w śnie o poezji zanikam...

Jest zima, śnieg i mleczny księżyc Przedwiośnie - mówią poeci w swych wierszach Pierwsza strofa o przebiśniegu będzie Który tworzy rdzeń tego wiersza Przebiśnieg zziębnięty ogrzało słonko Zauroczyło się światem Wiosna przyszła, ach to Ty - zielona Pani Jak śpiewał pieśniarz Marek - wraz z bratem Ty wiosennego słuchasz koncertu Tutaj stokrotki, fiołki i ważki Budzą się do słońca, a jezioro Kałębie Stało się domem dla stęsknionej czapli Lato gorące, spiekota, żar z nieba W cieniu usiadłam, ogrzewam swe członki Zmrużyłam oczy, o lato nieśmiałe Lato Ty, z tym sercem gorącym Jesień już maznęła pędzlem liście One skarbem się mienią złocistym I migocą na wietrze jesieni barwami Zwiewnie, deszczowo, porywiście I nagle wśród pokazu Zaszumiało zawrzało tak jak w piosence Zrobiło się jak w raju- absolutnie biało Pan oczyścił świat i wszystkie serca Biała Pani zawładnęła światem Mróz mrozi, ścina oddech gorący Zima maluje zachwyt białymi pastelami Ja piszę wiersze, pieści mnie słońce Obudziłam się, przyśnił mi się całoroczny sen Ku słońcu, moje serce zawoła Ku słońcu moja dusza westchnie głośno One zakręcą znowu światem dookoła.

no bo to proszę pani jest tak skoro ktoś przyjeżdża indywidualnie to trzeba się nim zainteresować może za mocno wyrósł dlatego jeździ w komforcie a kto wyrasta ten się rozpycha po swojemu chce błądzić u nas nie ma po swojemu trzeba stworzyć nowe normy zrobimy to po cichu kiedy pracują dotkniemy im pomajstrujemy za wycieraczką podeślemy jakiś liścik numerowany wysoko niech sięgają w zastanowienie niech wychodzą na parking niepewne tego co zastaną pokażemy im świat nieznany one tak zabawnie się burzą w myśli w mowie w słowie w rodzinie wśród znajomych w czasie posiłku podczas pracy i mają takie dziwne fundamenty co zburzone się odnawiają niech nasze malutkie owieczki już nigdy nie będą pewne czy dobrze zaparkowały

Czerwone flagi łopoczą na wietrze Czerwone niczym krew Z trudem łapię powietrze Fale biją o brzeg Tonę w morzu łez Czerwone flagi łopoczą na wietrze Czerwone niczym krew Wstrzymuję powietrze Moje ciało bije o brzeg.

Każda melodia ma nutę milczenia Co z tropu rozwiewa nasze myśli Więc cóż mamy czynić Gdy z szoku hałasu Urwiemy się w otchłań ciszy?

obrazobububurczy nawet Odważnie, bababardzo odważnie Gałę ziami gałeżiami... gałęziami ;)

@OloBolo Otoż nie, jest zajęta czymś w ogóle innym, a czym nikt poza nią samą nie ma pojęcia, czego w telewizji się nie zobaczy. „Im ludzie wiedzą mniej o powstawaniu kiełbas i praw, tym lepiej w nocy śpią”

Nic mi po tobie chyba nie zostało Prócz paru smutnych piosenek Nie napisanych nawet dla mnie Ale dla każdej z twoich sukienek Przede mną idziesz w każdym mym odkryciu Patrzysz, rozglądasz się, znieważasz Czujesz się wielki, gdy odbierasz siłę I klaszczesz, gdy publicznie upadam W rozdartej sukience stoję przed tobą Gładząc zawoskowany garnitur Topiłam świece na Twoje poczucie wyższości Wiesz jak się buduje legendy Na czyichś gruzach zwykłych opowieści

PAJĘCZYNA CHARLOTTY Każdy musi sfotografować swoją pajęczynę Charlotty dmuchawce na łące zachód słońca tęczę tęcza jest zjawiskiem obowiązkowym wszak to takie boskie zapewnienie że już nigdy więcej twarze bliskich roześmiane nadąsane miny dzieci jeszcze bańki mydlane i psa i kota który biegnie za myszą mysz która przed nim ucieka każdy musi sfotografować drugiego człowieka zatrzymać w kadrze mijające chwile

zwolnij nacisk myśli tylko kres naznaczysz obietnicą pachnę patrzę niewidząc śnię sącząc lepkość zagnałam zmysły mimo że nurt przeciwny jaskrawo się odrzynam zatoń oksytocynę krwi przecierpimy później

Unoszę się. Nerwy! (Mnie unoszą. Sobą.) Ponad betonowe parawany istnień, fasady - wyjść ( ... bo nie ich ma) Śpiewam wewnętrznym obłąkaniem, zwiedzam katedry, w których nawet nie spotkano Stwórcy ... Jest co robić. Zamieniam się w serce, kiedy dotykasz mnie szorstkością milczenia (Jest w tym jakieś uczucie.) Wspólnie sadzimy las, ale dostrzegamy tylko mnogość grzybów Bo przecież ... "im dalej w las ..." Wychodzę na przecinkę. Świat postawił już nad nami kropkę. I ... ?

@Marek.zak1 Więc nie jestem tu solistą już jest duet, trio wnet będzie bo wiem o tym doskonale - nie ma mowy tu o błędzie. Pozdrawiam :) He Ja

@iwonaroma Ani lękać, ani czekać. Brawo Ty:)

Brzask nadziei złotej Rozświetlił mroki mojej duszy Pierzchły już ostatnie Pokłady smutku i bez-nadziei Ten świt to obietnica Dana mi przez Pana Dzięki temu Mam wciąz nadzieję na lepsze jutro Ale co, jeśli jutro zamieni się w dziś A jednak zostanie tak jak jest Świat jest nie-zmienny W swej zmienności. Nadzieja matką głupich Tak mówią A jednak nadal wolę być Głupi i naiwny Warszawa, 19 III 2021

@Henryk_Jakowiec Może wezmę to do serca, lecz startować nie zamierzam bo już tak postanowiłem: Jak leżałem-będę leżał :-) To nie dla mnie są zawody. Nie mam szansy by się ścigać. Przecież tu jest ekstraklasa, lub przynajmniej pierwsza liga. Pozdrówki :-)

znowu przyszły i rozprawiają jakby było na to miejsce już przy stole się sadzają nad tamtym wielkim tortem już koło pralki biegają ze starą ohydną plamą już już już i już mówię im zostawcie nie ważne mam takie malutkie mieszkanie że jak mi tu znów nawrzucacie to na pewno się w nim pogubię nie zasnę w nocy licząc kroki co śnięte spod poduszki wyjdą i będą się przechadzać tu i tam po skrzypiącej okrutnie podłodze stawiając teorie po raz sto czwarty nie nie nie i nie a gdyby tak raz przyszły usiadły by wypić kawę i ja zapytam co u nich to o pomidorach poopowiadają lub innym wydarzeniu nie związanym z czasem może powiększy mi się metraż

@autumness A gdzie masz młot i sierp, nie masz... więc cierp! Pozdrawiam w sobotnie południe.

@[email protected] Tylko ja nie z pracusi, ciągle coś innego kusi, od pracy odrywa szeroka życia perspektywa:)

@OloBolo Kto Cię pobił, musisz to zgłosić...

@[email protected] Czasami człowiek inaczej nie może i musi, bo się bez tego udusi;). Dzięki i pozdrawiam

@duszka Krzyże nie jeden mają kształt. Twój zaś w wierszu urzeka:) Pozdrawiam

co dzień człowiek po dniu wędruje szuka swego ale ale dzień jak dzień pełny wyzwań które uczą śmiać się oraz płakać nie bać się horyzontu który nie zawsze cieszy co dzień człowiek prawdy szuka błądząc bo wie że ona ma w sobie sens

Witam - cieszy mnie twój komentarz o jest szczery - Pozdr.ciepło. Witam - dziękuje za czytanie. Pozdr. @zyzy52 - dziękuje serdecznie i pozdr. jeszcze zimowo.

@iwonaroma Jeśli chodzi o paprykarz, już żołądek niedomaga. Kiedyś się nim zajadałem, dziś mi nie pozwala zgaga. Chcę być dobrze zrozumiany. Ja nie mówię tu o żonie, lecz chorobie, która sprawia, że mój przełyk ogniem płonie. Dziękuję i pozdrawiam wiosennie :-)

@Antoine W Antoni masz jedno i drugie. Wszystkiego dobrego w muzyczną sobotę. @M.A.R.G.O.T Margot to ciepło jest takie bliskie a jakże dalekie, poczekaj na oddech wiosny a poczujesz to, czego tak pragniesz. Wszystkiego Dobrego, najmilsze i ciepłe pozdrowienia. @iwonaroma "Przyszła wiosna. Na wrzosowiskach zajaśniały gwiazdki jaskółczego ziela." - Bruce Chatwin. Pozdrawiam Iwono. @valeria Valerio - słodki, bo i wiosna jest słodka... niech tylko rozkwitnie. Bądźmy cierpliwi. Miłej słonecznej soboty dla Ciebie Valerciu.

@Nomada a ja tam w wersji na „Ty” chwalę jak zwykle (bo i w końcu z tego samego rocznika jesteśmy) ? kolejny ładny wiersz ? pozdrawiam Cię serdecznie.

RYM O PIEGOWATEJ. (Piegi oznaką młodości) Piegowata? - Pieg - o, wata.

RAK; - O, TU AUTOKAR!

Uroda w wierszu, uroda w wiośnie :)

To/by koty dachowce poszły na manowce. A gdyby skakał po dachach, ten wyjątkowy kot wielkości owcy?

Tytuł mówi wszystko :) Super oryginalna narracja (narracja :) to teraz takie modne słowo :))

Podoba mi się, ma w sobie to coś:). Pozdrawiam

@Nomada Oby prądu nie zabrakło, wizja umrze śmiercią nagłą. Pozdrawiam Wędrowca. A warsztat wykwintny.

@OloBolo Mamy ich na pęczki jak rzodkiewki, łeb wygolony i po hajc prędki. Pozdrawiam Bolku.

@OloBolo Wiem, że wiesz i wiem, że to retoryczne pytanie, ale potwierdzę. Mieli - i matki i ojców i dzieci. I zapewne niektórzy od deski do deski znali też dekalog. Link. Dobry wiersz. Pozdrawiam. @Leszczym Bardzo łatwo jest mówić 'wybaczam', kiedy nie doznało się jakiejś osobistej, okrutnej krzywdy. Nieważne, czy z ręki jednostkowego zbrodniarza, czy całego aparatu zbrodni. Często tego słowa nie udaje się po prostu przecisnąć przez gardło, bo dusi je właśnie doznana krzywda. I nie jest to żadna "pętla nienawiści" - bzdura, komunał. To często jedynie brak siły. Wystarczy zapytać tych, którzy wiedzą najlepiej, bo przeżyli. Ja ich nie potępiam. https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/historia/1534501,1,zycie-codzienne-w-willi-komendanta-oswiecimia.read

miłość to nie pieniądz ona w sercu kwitnie uśmiech jej zaletą to nie wiatr jest czymś pięknym nie brudźmy tego jest wolnością pachnie kochaniem umie świat zdobić nie wstydzi się płaczu potrafi przytulić jest cudowna miłość dla każdego nie tylko dla bogatych za nią się nie płaci jest nadzieją

@tetu @tetu @tetu i po trzykroć @tetu Pure poezja, każda strofa jest jak największego kalibru z bardzo ostrą amunicją :D Ja się tego wiersza nauczę na pamięć - nie, nie obiecuję tylko wykonam. Pozdrawiam Pan Ropuch

paprotka doniczkowa nic tylko woda odrobina światła kot się za nią ciągle chowa podgryza żeby nie przekwitła nie będzie kwiatu i tym razem tak tkwimy we troje paprotka kot i ja podgryzamy nie kwitniemy chowamy się zapominamy o wodzie i odrobinie światła doniczka jest tylko niepotrzebnym naczyniem

wiara w ufność, bo Bóg nas złapie.

czym jest świat idealny... światło , brak światła barwa materia dźwięk planety krajobrazy rośliny życie zwierząt światli ludzie jedzenie sztuka technika blaszane loty kosmiczne cywilizacje dużo pracy ...problemy właściwe rozwiązania byty rozwój świadomości szaleństwa głupota brak szacunku wojny upadek obyczajów