Ranking

Byliśmy my a potem świat Odważni, aby w celu trwać Śniło nas życie a każdy z nas to był Marzyciel I z nieba czerpaliśmy moc Elektryzując każdą noc Chcieliśmy bawić się i śmiać Hoax miał dla nas wiecznie trwać Tylko my a potem świat Odkrywcy z niezapomnianych lat Zawadiackie dzieci z Dworca Zoo Radosne, choćby nie wiem co Oddajcie nam wczorajszy czas! Wierzymy, że spotkamy nas Idziemy naprzód sięgnąć gwiazd Ech.

Minął miesiąc jeden drugi znów kolejny mija rok a kalendarz kartki gubi i Sylwester tuż o krok Różnobarwną gamą świateł znów rozbłyśnie ciemna noc radość będzie rządzić światem i popłynie życzeń moc Magią nocy połączeni smutki kłótnie pójdą precz bo ta noc tak dużo zmieni nikt ni będzie patrzał wstecz Przyjdzie do nas Roczek Nowy jaki będzie któż to wie którą drogą iść gotowy kiedy drogi tylko dwie Szczęśliwego Nowego Roku 2021 Wszystkim na portalu życzy joanna 53

ciągle idziemy pod górę tato nie mamy baranka cisza ostra jak nóż który podcina radość poranka co dniem już nigdy nie będzie bo w czarną noc się przemienił przygasił słońce i gwieździe rozkazał zgasnąć nadziei ciemność rozrywa mi serce głos jak grzmot z jasnego nieba odłóż zbrodnicze narzędzie przebacz mi synu mój przebacz on wie już o tym na pewno że są wartości ważniejsze niż życie nie wiodłeś mnie nadaremno na krwawy ołtarz na szczycie

Nie do twarzy ci w tych mgnieniach... alfach i omegach na karym koniu Rozpadam się na rozpacz... z rozpaczy Błagając Boga o nasze spotkanie... jeszcze w tym życiu, nieważne, na którym biegunie Do drzwi zadzwonił twój sobowtór - z algorytmami i klawiszem "enter" w sprytnych oczach Zapijam się - promilami własnych łez, oralnym seksem przy wylotówkach, na "storno"... sukces? Nie ma nic... Życie - to i bez "escape" łamigłówka Odcisnąłeś się na mnie sercem Piętnem pożądania Zamknięta w baszcie z szyb i tchu Pierwszy mróz W kieszeni grosz - na wieczne nieoddanie Odejmę od siebie... ciebie i mnie Czemu nie żyjesz? Czemu tak patrzysz? Co, nie masz nic do dodania...?

czy schodząc schodami można zejść do piekła czy wchodząc schodami można dojść do nieba a może to granice których nie da się przekroczyć bo są tam strażnicy których nie przekupimy tu nie pomoże żadna łapówka głupi uśmiech żadna znajomość tych albo tamtych bo niebo i piekło to miejsca dla wybranych którzy na jedno lub drugie po prostu zasłużyli

Różaniec Do Boga pragnę się pomodlić mam już dość tej samotności panie Boże czy wysłuchasz mnie jak sobie radzę mimo przeszkód jakie mi stawiasz każdego dnia panie Boże ja nie jestem na Ciebie zła pragnę znów usłyszeć Twój ciepły gruby głos miałam okazję lecz coś ucichłeś czy coś narozrabiałam i nie chcesz mnie znać będę ratować tę ciszę tylko wróć do mnie ukoj moją duszę bo panie Boże bez ciebie się duszę a różaniec prawda że piękny mam takie małe paciorki ma dziś koronkę o piętnastej odmówię ale panie Boże nie krzycz na mnie tym razem to nie ja zepsułam tym razem moim skromnym cichym zdaniem byłam wyjątkowo grzeczna i to nie było tylko od święta staram się we mnie wydobyć tego dobrego człowieka Iwa www.blogzyczen.wordpress.com zapraszam na bloga

Pomyślność unosi ziarna Ziarna życia, ludzie ci młodzi i nadzieja W polskiej żyznej ziemi chcą wyrosnąć Grzechy zimne, rozpoznane w dziejach Byś mógł usnąć mogą w matnie cisnąć Wydostaną kłębiące się obłoki ołowiu Pomarszczone twarze i gniewne oczy Z błysków jaźni leżącej na wezgłowiu A motyl w niej to symbol twój proroczy Wypalą do cna marazmu wspomnienia Zakotwiczone w sercu wizje wulgarne Przyrządzą nektar róż do udomowienia A duch krzyknie, miłość dziś przygarnę! Oczyszczą oczy rosą poranka i chustką Niech świętość ich promieniem jasnym Otoczy grzechy, co bezmiłosną pustką Otaczają wiarę w odmęcie słów ciasnym Idzie już powiew nadziei wyczekiwany Jest w drodze ku twojej jaźni i też sercu Sprawi, że los zbytnio dziś zaniedbany Naprawi płomień w gwiazd twoich korcu Autor: Dawid Rzeszutek

Wspomnienia Prześcignę jeszcze kiedyś rozpędzone światło, By wyrwać krótką chwilę spod władania czasu I zajrzeć do galerii starych już obrazów, Nim żywe ich kolory całkiem znów wyblakną. Gdy znikną uniesienia oddam się poprawkom, By wpleść do malowideł trochę stylu, ładu; Błękitu gdzieś dołożę, kroplę dam szkarłatu I będę swej przeszłości po raz wtóry sprawcą. A jeśli w malowaniu całkiem się zatracę I woli mi zabraknie by niezwłocznie wrócić To niechaj teraźniejszość za mną już nie płacze Lecz farby porządniejsze wreszcie niech zakupi. Zostanę swego wczoraj jeszcze raz malarzem, By dziś nie zapomniało wziąć ze sobą duszy. ---

za siódmym śniegiem za siódmą zaspą gdzie sny zmarznięte nie mogły zasnąć gdzie sine mrozy siarczyście klęły na czym świat stoi a może i leży bo zły znalazłam spokój pachnący tobą alabastrową ciszę cisz błogą gdzie sny na jawie skrzą się i jasno od oczu naszych wpatrzonych z miłością przez łzy te pierwsze czyste niewinne przed laty w splecionych dłoniach wyrosłe kwiatem jak śnieg wczorajszy maleńkie lęki stopione śmiechem urwanym z choinki jak my

pytania dwoją się i troją skąd plaga co spadła na ziemię a może człowiek w swej ślepocie przestał zachwycać się istnieniem

Żyła raz sobie poetka młoda co wiersze bardzo kochała, za nic jej mięso, chleb czy też woda, poezją tylko żyć chciała. Swego lubego, także poetę wierszami stale karmiła, a on, bo kochał swoją kobietę, bez skargi poezję spijał. Rano i wieczór strofy wciąż łykał i rymowaną popijał wodą, lecz cóż, historia tu się zamyka bowiem poeta z głodu zmarł młodo. Lecz nie ma złego co by nie wyszło zawsze na dobre – ot prawda taka, poetce najlepszy wiersz się udało spłodzić o śmierci chłopaka.

Coraz więcej słyszę, coraz mniej rozumiem. Choć słucham w skupieniu, to pojąć nie mogę. Mimo, że znam Cię od zawsze, nic nie wiem o Tobie. Coraz więcej widzę i uwierzyć nie chcę. Kiedyś opowiadałem Ci bajki i zmyślone historie, teraz zamienilismy się rolami w tym kiepskim spektaklu. Co opowiesz mi dziś na dobranoc, bo znowu zasnąć nie mogę?

Być wolnym... to nic, ale odzyskać wolność – to niebo. Johann Gottlieb Fichte zamykam otwieram oczy jadę windą na gapę szuram łokciami po ścianach domów z dachów spadają sople wprost do rąk udając lody waniliowe na ulicy porywa taniec węża mijają mnie kobiety z wyłuskaną ikrą i mężczyźni z niebieskimi językami dzieci zakopują kolorowe światełka ktoś podchodzi przekazuje wiadomość zza światów odpala lont silny wybuch niszczy okoliczne marzenia trafiony odłamek wyrwał ze mnie kilka istotnych wspomnień ale żyję kurwa żyję doświadczam tego jebanego cudu a ty ciągle z martwymi rybami truchlejesz wśród powyrzynanych drzewek na przystanku czekasz jutra mówisz za późno nie da się uciec moje (prze)konanie dodaje ci animuszu gnasz konikiem na biegunach mijasz noc opartą o dzień wbiegasz na ostatnie piętro gdzie z okien wyrastają skrzydła widzę jak wzbijasz się wysoko porwany siłą Coriolisa by za chwilę roztrzaskać się o jeden płatek śniegu.

Śniadanie zagryzam papierosem, a obiad kawą. Na kolację piję polską herbatę, wódkę. Wieczorami wznoszę wysoko dłonie, naga szukam guzów i modlę się do siebie. Siadam przed lustrem, ale nie mogę zobaczyć w nim żadnego odbicia. Nocą walczę ze smokami, by później bandażować poranione ręce i wymyślać niestworzone historie. Dzwonię do wszystkich swoich błędów o trzeciej nad ranem. Przepraszam, przeklinam i wyznaję winy. Zanim pierwsze promienie słońca spłyną ciężko po łóżku, unoszę się w górę, jako zupełnie nowy człowiek, by o poranku, drżącymi dłońmi, znów wyciągnąć zapalniczkę.

Cześć Myślenie - niektórzy powiadają - sprawia wielkie trudności, kręgosłup może złamać, nikt nie baje o litości, bo po co ona? Przecież to wielka niewiadoma, ziemia nas przyjmie, tak tam wygodnie, zatem mówię cześć na odchodne. J.A.

Niełatwy temat poruszyłeś...bywają takie noce ciemne...myślę, że Bóg się nie gniewa gdy się czasem z Nim pokłócimy...

@[email protected] : Dziękuję za Twój głos. :) Jan z Ryk jak byk! Psa gna! On - myk!

@WarszawiAnka KOTU PIN i NIPU TOK. I PUK, I CI KOTKA MA KOCIĘTA ZA TĘ, I CO - KAMA - KTO KICI KUPI? KOZIOŁKOM ZMOKŁO, IZO. KOCIAK I FIKA, I CO KOZIOŁKOM ZMOKŁO - IZO - KOT?

@WarszawiAnka Wit z Pyr miał flirt, z kim żył? To szczyl. Pozdrawiam Aniu, najchudszy chyba limeryk, a u nas znam wielu takich przygiętych w stronę jednego.

wybłąkałam się zbratana północnym wikiem żmijonogie zimno biegnie nie dorobię kluczy zostawiam białe usta białą krew uwierał dopust durzył bez win

Niejaka Justyna z Miłomłyna Prowadziła (niezbyt legalne) kasyno Popadła w kłopoty finansowe Sięgnęła po środki pozabilansowe Zbankrutowała i zażyła heroinę. Warszawa, 29.12.2020

smutkiem i łzami szpeci świat uśmiech i dobro chowa na dnie chce by się siebie bały miłość i horyzont omija bo boi się ze im nie podoła a przecież one sensem życia prawdą tak człowiek to dziwak nie wie ile w kieszeni ma co jest droższe czy to czego nie ma czy odwrotni i niech tak zostanie sam Bóg o tym wie ale się nie wcina bo wie że na ziemi tylko człowiek rację ma

Witam - miło że tak odebrałaś. Kolorowej nocy życzę. @Sylwester_Lasota - dziekuje za czytanie jest miłe. Pozdr. @duszka - cieszy mnie twój komentarz za który ślę uśmiech. Pozdr. @Iwa-Iwa - dobrze odczytałaś - dziekuje ci za to. Spokojnej nocy ci życzę.

@duszka Odwzajemniam w stu procentach twoje pozdrowienia! Mam nadzieję, że jeszcze będzie okazja wymienić zdanie w kwestiach poetyckich :) Pozdrawiam!!

@Dawid Rzeszutek Dziękuję Ci za ten miły, życzliwy, ale też i szczery odbiór moich propozycji i mojej osoby, Dawidzie! I pozdrawiam Cię serdecznie :)

@ais Super! :)

Założyć różowe okulary i walkman z głośną i miłą muzyką.

Bardzo fajny :) z pozytywnym przesłaniem. 'Wierzymy, że spotkamy nas' - super. Pozdrowienia

@Dawid Rzeszutek Masz talent !

@ais Wu=itaj, Trochę się postarałem, aby z honorem odpisać. Postanowiłem dokonać akrostychu w rewanżu na nanozmysłowe doznania, jakie mi dał twój wiersz. Jest on, jak to Anglicy mówią -"simply", ale ma duszę - ten sens i sposób zaprezentowania bardzo czuły i zmysłowy, bardzo trafił przez to do mnie. Poniżej jest mój wiersz, napisany w formie odpowiedzi. Z księgi żywota Drogami żywotu pędziliśmy w ogień Opowieści jak zwykle się powtarzały Skąpani w ogniskach jak ten płomień Którego dłonie policzki rozświetlały Odnaleźliśmy czasu naszego kamień Na polach gdzie mojry kary wymierzały Ale nie było zorzy - krzyczeli podmień Lewe kamienie by czary się ukazały Elokwentnie wtedy klęłaś jak co dzień Mam jeszcze jedną księgę czasu Ale cień krąży a serce woła pasuj Przypominasz mi o miłości i radości Anakondy wokół laski to tylko żart Nie chcę już więcej losu zawiłości Innych przeznaczenia czarnych kart Raczej humor poprawi mi twój głos Alternatywą dla pojękiwań myszy Ciebie pragnę widzieć, to nie cios Jeżeli twój duch i serce mnie usłyszy Eldorado roześmiane to dziś mój kłos Autor: Dawid Rzeszutek Myślę, że nie taki zły mi wyszedł. Mam nadzieję, że sie spodoba. A moja odpowiedz, jest pewną parafrazą mistrza Gajosa z filmu Żółty szalik. Nie do końca chyba rozumiem. To w mojej opinii wygląda, jakbyś znała przyszłość i wiedziała, że skomentuję :D Ale rozumiem, że chodziło o moją obecność, którą można sprawdzić w podglądzie. Moje zdziwienie jest o tyle wielkie, że planowałem małą niespodziankę zrobić i pisałem komentarz trochę w pośpiechu. Jak już pewnie zauważyłaś, dodałem akrostych mojego dzieła. Mam nadzieję, że się spodoba. Miło mi również :) Pozdrawiam i kłaniam się nisko. Sorry, już doszedłem do celu, chodzi o polubienie :D Nie mniej wiersz zasługuje na uznanie, więc nie ma powodu by nie dać tego serducha, które dałbym większe, jeśli byłaby taka opcja. Pozdrawiam

@Dawid Rzeszutek Ooooo, zaskoczyłeś mnie! Dziękuję Ci i pozdrawiam!!! @jan_komułzykant Dziękuję i pozdrawiam!!!

Witam ponownie: Z inspiracji twoim tekstem poleciałem po całości, a powstało to oto, co widać poniżej. Z innego wymiaru czasu Czy założyć już różowe okulary I otoczyć duszę czystą polemiką Gdy na walkę jestem zbyt stary Żyjmy więc miłości złotą polityką Odpędź złoczyńców i też mary I wykop okop myśli tej motyką By czarne białymi stały się czary Aby zwykle dni były serca kliniką I nigdy więcej nie spotkasz kary A serca zapłoną miłości praktyką Iskry już dziś połączą się w pary Aż zapłoniesz ich czystą muzyką Bo to wszystko to miłości są dary Skryte pod sercem i twarzy mimiką Nie liczą się wady czy też przywary Bo to żywot wsparty serc kroniką To już jest inny wymiar mojej wiary Czas częstuje moje uszy ultrafoniką I przemierzam drogi kultowej Sary Której łzy jak mgły rano wnet nikną Autor: Dawid Rzeszutek Autor: Dawid Rzeszutek

@iwonaroma Iwono miłość zawsze jest pierwsza, chyba że Cię kobieta zostawi, wtedy masz dylemat w tle. Nowy Rok niech Ci się święci.

@jan_komułzykant: O, TATA, MZIMU! NO, TO NUMIZMAT, A TO?

Tak, jest w tym życie :) Ono na róźne ciekawe sposoby wcina się w poezję. Świetnie je "wyłowiłeś" :) Pozdrawiam!

WIZJA kiedy jesteśmy już nie młodzi nie starzejemy się na zawsze wiosna przynosi echa letnie wizję bram do lepszych krain trawa zielona jest po tej stronie i każdy jest zwycięzcą a duma zmienia swoje barwy

@[email protected] : Adam z Bud - klasyk mód. Schludny, cudny - i mistrz dud!

Stach z Gór miał wór farb. Skarb dla cór. Owocnego Nowego Roku! :)

Człowiek dąży do życia na ludzkiej fermie, podobnej do tych zwierzęcych, gdzie wszystko jest poukładane i podane na czas. Podstawowe potrzeby są zaspokajane z matematyczną precyzją, a każde istnienie jest podporządkowane najwyższemu celowi - efektywności ekonomicznej. Tu nie ma miejsca na czcze zachwyty, liczy się tylko zimna kalkulacja. To, w czym teraz wszyscy siedzimy po uszy, wydaje mi się ni mniej, ni więcej, tylko próbą zagonienia nas do takiej "zagrody", bo, niestety, na mój chłopski rozum, żadne inne argumenty jakoś nie chcą się posklejać w jednolitą całość. Pozdrawiam

Witam - mi też się podobają te mądre bzdury... Pozdr.

@Franek K Wiara dla wiernych, co dla niewiernych? Pozdrawiam Franku, mam wyjście, wierzyć w Boga a nie w religię, którą stworzył człowiek dla samego siebie.

@duszka Wiersz zmusza do refleksji. To pogodą steruje człowiek, albo tak dobrze ją zna. Przeczytałam z zainteresowaniem. Niebo z chmurami jest jak człowiek z wątpliwościami. Pozdr, Iwono J.

@WarszawiAnka Ida z Uć Venus ud, lewe, prawe, na bok... cud! Aniu dwa nasze poprzednie limeryki zapachniały brachykolonem, ja troszkę rozszerzyłem o jedną sylabę. Miłego dnia i samych przyjemności w Nowym Roku.

(Z cyklu: Albumy muzyczne) *** Teksty z cyklu „Albumy muzyczne”, nie są przekładami. Są one jedynie luźno związane z oryginalnymi tekstami utworów, zawartymi na prezentowanych przeze mnie albumach muzycznych. Zarówno sama muzyka jak i treść utworów śpiewanych są dla mnie niejako pretekstem i inspiracją do przedstawienia swoistego konceptu fantastycznego. *** Jarzy się czerwień w obrysach ― ciemnych obłoków… … spienione fale ― nacierają z hukiem ― na piaszczysty brzeg… … Wiatr o zapachu soli ― owiewa moją twarz… ― rozwiewa włosy… … … idę przed siebie ― zagrzebując poranione stopy ― w mokrym piasku… Przestarzały… Od dawna rozłączony z życiem… … i niekompatybilny ― z najnowszą wersją rzeczywistości… … … przed siebie… ― … gdzieś ― daleko… ― w mrok… … … tak bardzo kaleczą mnie ― ostre przebłyski ― zachodzącego słońca… … palą ― spierzchnięte gorączką ― usta… … … padam na kolana ― aby zanurzyć się w resztkach ― przeszłego czasu… … … przesypuje mi się przez palce ― jedynie szary ― księżycowy pył… * Stoczyłem się w otchłań… ― w mrok ― straszliwej nocy… … ... moje oczy ― są teraz ― zamarzniętymi bryłkami ― w skamieniałym ciele… … … nie można się stąd wydostać… … Absolutny mróz… (Włodzimierz Zastawniak, 2019-03-06) *** Disconnected – jest to czwarty album muzyczny (studyjny) norweskiej grupy neoprogresywnej Airbag, wydany w 2016 roku.

A TO, KUMO, KOCIĘTA. A TĘ? I CO KOMU? KOTA. A, I CI? KOMU KOTKI? I KTO, KUMO, KICIA? I CAR MA, KICIA, I CI KAMRACI. JADĄ? JAM DO KICIA? I CI KOD MAJĄ. DAJ.

@Franek K jak masz na myśli byłego sekretarza p. Szymborskiej :) to bardziej śliskiego tematu chyba nie ma ;)

Żądny niecnych amorów Maciej z Lubiewa pannę lekkich obyczajów joł przygruchał Wtedy wyszło szydło z worka seksem nie umiała mu dorównać Biedaczysko zastanawiał się nad sobą i zwariował Humor i tylko humor. Proszę ten limeryk tylko tak traktować:))

@jan_komułzykant Fenomenalne:)))))))

@jan_komułzykant Ot, a zaniki nerwów Reni kin za to. Mimika, jaki mim?