Ranking

Żeby wstawić wiersz na Forum czas gra rolę no i talent bo jest szlaban na godziny, czyli jakby ekwiwalent. Jak napiszesz musisz czekać całe, H dwadzieścia cztery by umieścić wiersz na Forum dla zabawy lub kariery. Gdy Ci ktoś powiedzmy doda pod Twym wierszem komunikat rosną słupki odpowiedzi, lecz czy wiersz to już unikat? Niekoniecznie, bo gdy skrzyknie się na Forum jakieś grono da Ci punkcik a Ty jemu i już wiersz Twój - doceniono? Wejścia, punkty i serduszka do jest miłe dla autora ja dopytam się, co czują Ci a jest ich grupa spora. Gdy pod wierszem nie ma wpisu tylko liczba wejść rosnąca czy to znaczy, że wiersz kiepski no, bo każdy go odtrąca? Myślę, że tak nie do końca, bo choć nie ma tu opinii nikt nikomu nie podkłada kłód lub przysłowiowej świni. To jest sygnał dla autora, że coś jednak nie za grało może nietrafiony temat, więc prześledzić by się zdało. Jakie są na forum trendy, rymowanki, wiersze białe cała gama zależności, choć niektóre już przebrzmiałe. Są poeci i rymiarze a ja się takowym mienię i bez względu na opinie swoje wiersze bardzo cenię.

Babka Piaskowa ze wsi Spalona kremu Eklera była spragniona. Lecz z niego był babiarz, więc inną wyrabiał. Babę Drożdżową tulił w ramionach. ___ 26 listopada ochodzimy Dzień Ciasta

czy dziś znowu tak samo wygląda twoje przechytrzanie substancji szarej z myciem zębów góra dół i dookoła wymiatanie łomotu serca w nieskończoną przestrzeń ciemną materię skąd ma nic nie wrócić takie czasy że nie można wierzyć nawet prawom fizycznym więc może pastowanie butów dokładne krojenie chleba w kwadraciki jakby to były brakujące cząstki i nasłuchiwanie czego ci życzą

tak mi szkoda tak mi żal tamtych dni gdy niebo było tylko nasze nasze były mgły a świerszcz nocą tylko dla nas cudnie grał tak mi szkoda tak mi żal minionych chwil gdy byliśmy tak blisko siebie czując że to nie grzech dziś gdy to widzę w oku rodzi sie łza a uśmiech śpi

Pewna baba na piasku, aż strach tak napalona, Kosiła ciurkiem wszystko, co twardniało w dłoniach. Sezon za sezonem mijał i lata też mijały, raz Trafił się miękiszon, a ówdzie nawet braki. Aż w pełnym kwiecie grzechu poznawszy wszelkie Smaki, czuła, że kosa tępa, a wokół tylko flaki. YouTube - wersja dla leniuchów

po co nam niebo skoro ziemia to istny raj po co komu piekło skoro grzech boi sie dnia po co nam wojny skoro i tak przegrywamy po co komu własny cień gdy nie ma z niego pociechy po co komu kraść by potem żyć za kratami po co po co po co można bezkońca iść w tę stronę która nie ma końca a jeżeli ma to zbyt daleko

biec myślą ku krańcom wszechświata tracąc ziemskie punkty odniesienia ciskać słowo po słowie w ciszę rozległego audytorium i czekać aż rój kamieni stworzy planetę oto człowiek obiekt krnąbrny znów mija się z bezmiarem

nadprzyrodziłam się smutną podróżą grudzień czerwiec służąc cierpieniem zgodnie z tradycją w gorsecie codzienności dźwigając pierścień wydłubałam ostatnią gwiazdę zdrętwiała wyżynam ścieżkę w szkle za bezbarwny stan płacę krwią

Czasem nie tylko jest czynione dla tych którzy przyjdą jeśli nie skończyliśmy mostów dokończą za nas tysiąclecia naszym wspólnym dziełem zatem nie znikniemy póki będzie istnieć ludzkość czas pędzi który w ruiny zmienił nie jedno co z tego przecież można postawić nowe tyle było światów da się lepszy stworzyć umierając teraz za sto lat swojego nie poznam to ma właśnie sens by nie trwać w jednym bo taki jest człowiek niby małpą ale daleko do małpy dlatego duma mnie rozpiera że jestem człowiekiem chociaż czasem się wstydzę .........

Dobrą wam radą jest "zostań w domu"! Mym obowiązkiem; zrób zakupy komu...

Pani Tu okoliczności zdawały się sprzyjające i ciut dosadne stąd podszedłem do Pani słowami w gruncie rzeczy do rzeczy: - Pani taka ładna - Pani zrobiła wielkie niebieskie i okrągłe oczy i na głos się zarzekła: - Ech Panie, Pan seksistą jest - Sytuacja była okropna smętnie smutny zaułek nieproszony przez nikogo wspomniałem w słowach: - kiepsko dziś Pani wygląda - Pani ubrała grymas złości permanentnie zupełnej i głośno odrzekła: - Co za chamidło z Pana - Ściany w alabaster rzewnej kwiaciarenki widząc Pani czar ach i och w pełni zauroczony zapytałem: - Czy mogę dać Pani wiersz? - Pani zlustrowała od butów, przez dłonie, po oczy a także pozę rękami przybrała na zupełne nie: - ojoj, a na co mi Pana wiersz? - Padało i wszystko związane parasol kobiety, którą znałem podszedł na dwa metry i zapytałaś prosto w oczy: - pójdziesz ze mną na kawę? - podbudowany stanąłem na raz przybrałem minę na tak lekko nie dowierzając odparłem z głupia frant: - ależ z Tobą zawsze i wszędzie - A kawa? Kawa Nam podwójnie smakowała.

Gdy grabarz łopatą po plecach mnie klepnie nie rwij włosów z głowy nie płacz do poduszki. Nie kupuj mi kwiatów! Flaszkę przynieś lepiej; w miesiąc przedzimowy łykniemy za duszki.

Nie pytaj próżno, zabawa trwa, a dwieście stron, to fart.

Mieszkała w pudełku kredka – czarna jak węgiel, ciemność, jak maku ziarna kolory mieszkały i pastele lecz jedna kreśliła tutaj cele zabrudziła się biel czarnym słońcem i nie wiadomo skąd ciemne wzorce dlaczego więc malarz – Najmądrzejszy o jedną ze zbioru nie pomniejszył? ___ 22 listopada obchodzimy Dzień Kredki

Wiem że nie ja pierwszy poruszam taki temat. Natomiast nie do końca wiem dlaczego fakt że świat istnieje i że go doświadczam zmysłami powoduje u mnie nadzwyczajne zdziwienie. Za każdym razem kiedy moja pamięć i zmysły przyprawiają mnie o ten nastrój, myślę o Bogu. Jeśli mam nauczyć się wdzięczności to muszę niechybnie dołączyć to uczucie do swojej listy która, jest jak na mój gust długa. Jestem też wdzięczny za to że ten świat, nawet jeśli jest iluzją. Moim zdaniem jest doskonały, wraz z wszelakim cierpieniem jakie nas ludzi tu dotyka. Nie potrafię logicznie zrozumieć dlaczego i po co, ten teatrzyk doli i niedoli się zaczął. Może to jest następny element obrazka który można tylko poczuć a nie objąć rozumem. Aby tego dokonać jednym ze sposobów jest "wzierstwo". Po zaledwie ośmiu dniach medytacji zaczynam chcieć inaczej spędzać czas. Jest to pragnienie wsłuchiwania się w siebie, ciszy i twórczości. Pragnę aby była ona dobra, lecz na ten moment nie jestem w stanie czytać nawet najpiękniejszych dzieł. Gdy wyszliśmy ze szpitala mama zabrała mnie na wspaniałego hot doga. Świeciło wtedy letnie słońce, a liście mieniły się jego blaskiem. Byłem mile zaskoczony tym że świat się nie skończył. Czułem się zupełnie, jak bym go pierwszy raz widział. Tego dnia przeważył jednak melancholijny nastrój pomieszany nieco z krótką radością wyjścia na zewnątrz. Może przeżywałem wtedy skok rozwojowy, może. Pamiętam widok czołgu z Al. Zwycięstwa i smutek na twarzy mamy, a może to był mój smutek. Czułem wtedy tak wiele, a nie mówiłem nic. Myślałem o rozmaitych rzeczach, o takich których rzekomo dzieci nie myślą. Sięgając tego momentu życia, widzę już kokon samotnej szarości w którym się duszę. Nie pamiętam kiedy zamknąłem oczy żeby go nie widzieć. Zajęło mi wiele lat żeby zrozumieć że, milczenie nie koniecznie, nie zawsze bywa złotem. - Nasze plany różnią się od Twoich wyroków, - Chciałbym, aby okazało się że, umiem już przeżywać teraźniejszość z godnością, pisząc lepszą przyszłość. - Wyruszę w dalszą drogę gdy nadejdzie mój czas, nie wcześniej. - Gdy moja dusza rozkwitnie i usłyszę szept swojego imienia. - poddam się i zaufam. Z Twojej i mojej woli. Dziękuję.

Wiara czy ktoś wie co najbardziej zaboli wrażliwe serce? ja wiem uderzyć właśnie w serce. Nie pięścią lecz słowami, to najbardziej dobre serce zrani nie będzie go bolało że się komuś pomagało i wierzyło w sens tego co robi, będzie bolało gdy tej osoby nie będzie się, doceniało. Wiesz pomożesz z własnej woli, a i tak zmieszają cię z błotem, to najbardziej boli. Gdy bliska osoba której ufałeś bezgranicznie, pokaże ci drzwi i do widzenia. Jednak gdy już tego doczekasz, wiedz że to właśnie Pan jest przy tobie, tak on ci to wynagrodzi nie poddawaj się walcz, walcz o dobre swoje imię, o swoje życie to będzie trudne wiem ale to ty będziesz patrzył w lustro swe. To dla Pana się uśmiechaj, i nieś dobro, On doceni u nieba bram, a ten kto cię zranił będzie się temu przyglądał, i tobie zazdrościł.

Jesteś Jak Jesteś we mnie Czymś Jak krew Jak soki z drzewa Jesteś przy mnie Czymś Jak moje ciepło Jak mój zapach I jesteś ze mną Jak moje myśli Jak mój lęk Że cię ze mną Nie było I strach Że jeszcze kiedyś Nie będzie

Buzia w ciup. Rączki w małdrzyk. Język grzecznie, za zębami! Siad! Ręce złóż do modlitwy. Grzechy wyznaj. Wszystkie. Wszystkim...! Proś! Na nóżce nóżka. Ciasno splecione. Myśl i patrz w dobrą stronę! Waruj! Chcesz...?! Inaczej przetłumaczę...! Bicz, cylicja. Pejcz, kaganiec. dyg dyg dyg Nie dotarło...?! Poznaj pana...! - z buta, z bata - Na kolana!! pad ... - Już? Z lekcji zadowolony...? Jakie dasz mi dziś cenzury? DOŚĆ. - Że co...?! - Że: gnaj. dyg

zamyka drogi w przód na klucz więc idę w głąb nie w ciemność - bo żyć mam jeszcze jak nigdy dotąd

tak właśnie :) dziękuję i pozdrawiam :) dziękuję bardzo (również za radę techniczną) i pozdrawiam :)

Opisałeś Henryku typowe TWA, które na podobnych portalach (i nie tylko) było, jest i będzie:) I na zdrowie:) Pozdrawiam:)

trafne acz mało odkrywcze , chociaż dla napalonej baby może tak pozdrawiam Kredens

Dobre i trafne:). Pozdrawiam

@aisNie. Cieszę się, że chociaż w tym dniu mówi się o tym głośno. O ile głośniej nie mówi się o misiach, oczywiście? Chociaż... misie są o wiele bardziej nośnym tematem. Tak Misię przynajmniej wydaje?Pozdr

Niezłe:) Ubawiłam się - pozdrawiam:)

:D

@Somalija Każdy mi tu rację przyzna po to serce ma mężczyzna żeby się tym sercem dzielić i gdy można rozweselić, którąś z niewiast tak zwyczajnie bez podtekstów też jest fajnie kiedy komuś radość sprawisz i z nią się szampańsko bawisz. Co do wpisów nadmieniałem, że wiersz biały ideałem dla mnie nie jest i dlatego raczej brak tam wpisu mego bo ja żyję w innym świecie i tam właśnie mnie znajdziecie w rymowankach się zaszyłem bo tam gniazdko swe uwiłem. Serdecznie pozdrawiam:)

@Leszczym Żywy, zabawny wiersz, ale jednak prowadzący do nieoczekiwanego odkrycia czegoś głębszego - razem z podmiotem lirycznym :) Z przyjemnością przeczytałam :) Pozdrawiam.

@ais Jęzor prawie mam na wierzchu, a cukrzyca... masz po pysku! Miłego wieczoru, łasuch i tyle!

nie wiedziałam, ale pokazałaś nam tu pyszności, pozdrawiam:)

@opal Tytuł zarąbisty, bardzo mnie się podoba. Jednak treść bardziej pasuje do zabaw sado-maso, wybacz, ale po przeczytaniu wyświetlił mi się obrazek pana, który okłada pejczem jakąś dziunię w lateksie. Oczekiwałabym utwóru, który mówi o przemocy, ale nie w jednoznaczny sposób, żeby lała się krew, ale bardziej w domysłach, niż w literkach. To musi być coś subtelnego, ale na tyle mięsistego, żeby poszarpało flaki. Pozdrawiam :)))

Jeżu, muszę częściej zaglądać. Przepraszam, że dopiero i dziękuję za wizytę. Miło mi. Pozdrawiam

@duszka Zgadzam się ze wszystkim, o czym napisałaś i tu się przyznaję, bo na tym złapałaś mnie a mianowicie mowa o długości oczywiście wierszy i ich zależności. Wstawiam pierwsze słowo a po nim lawina ciężko przystopować i to jest przyczyna tego, że zanudzam zwrotek obfitością i sam się przyznaję, że to mą słabością. Powinienem sobie dawać na wstrzymanie lecz nie mam lekarstwa stąd i to pisanie może i nad miarę, lecz się wtedy zmieści ciut więcej zagadnień w rozszerzonej treści.. Dziękuję za obszerny i rzeczowy wpis pod wierszem. Pozdrawiam serdecznie:)

Te "zależności" odczuwa mniej lub bardziej chyba kazdy z nas tutaj... Dla mnie świadczy to o tym, ze potrzebujemy siebie nawzajem - żeby pisać, żeby chciec pisać i starać się pisać coraz lepiej. Ale, tak jak na końcu wspomniałeś, granicą tego wpływu powinno być jednak własne docenianie, bo poularność danego wiersza zależy od wielu zmiennych i w danej chwili aktualnych czynników i trudno je naprawdę ogarnąć. Pewien stopień wiary w siebie powinien być więc zachowany i niezależny od innych. Ja sama pracuję nad tym. Ty masz niezwykłą łatwość w pisaniu i czasem mam wrażenie, że ta prędkośc tworzenia jest może dla Ciebie samego zawrotna. Może dlatego czuję czytając Twoje wiersze zawsze mały niepokój. Ten wiersz przez długość wersów zwolnił moje czytanie i stwierdzam, że to lubię :) Pozdrawiam Cię serdecznie! :)

Może w czarnej dziurze mieszka Władca Czasu.

Młyn strasznie miele, choć braknie młynarczyka. Miele, miele… i znika.

Fajnie z dystansem, humorem. "zagrało". Stawiam serduszko:). Pozdrawiam

@Henryk_Jakowiec Zgrabnie to ująłeś, Henryku, pozdrawiam ps trzecia strofa, pierwszy wiersz literówka się wkradła - do zamiast to

Dzięki Duszko. Tak będzie poprawnie. Poprawiam i pozdrawiam T.

Mnie też pierwsza :) jeden dzień i znów równowaga :) Wiersz zaczął się wczoraj od zepsutego kranu.... I popłynęło ;) Co do ostatniej to z mojego punktu widzenia to nie ostateczność :) zakładam istnienie reinkarnacji, i tym sposobem wyrolowanie tego 'ktosia' ;) który inkarnację ma tylko jedną :) Dzięki za serce, również pozdrawiam ?

@w kropki bordo jesteś w błędzie... ale jakie to ma znaczenie. Dziękuję, że wpadłaś. Jak zawsze z wielkim zaangażowaniem, próbujesz mnie zrozumieć. Pozdrawiam ,?.

A w Zakopanem(i wielu innych miejscach) nadal twierdzą, że jak się kobiety nie bije... i.t.d. Żal mi ludzi tak płytkich, żal mi ich dożylnie... Wszystkiego dobrego, Moniko, spokojnej nocy.

@ais 25. listopada - Międzynarodowy Dzień Eliminacji Przemocy wobec Kobiet. A wiersz uśmiechający. Dzięki!☺️

tak nie wiele do szczęścia potrzeba, pozdrawiam:)

Sens Sens powiedz mi czym on jest kiedy go brak miłość, miłości nie ma zabił ją czas, smutek? coraz częściej na moim uśmiechu gości serce które pęka każdego dnia, potwierdza mi ten fakt, umiesz liczyć? policz do dziesięciu, a tak poważnie umiesz liczyć? licz na siebie bo i tak ci się za dobroć po kości dostanie, to nic że z rana masz ochotę wyjść na spacer, to nic że znów deszcz za oknami pada, a może ja sobie to wymyślam? to jest piękny dzień, trzeba nim cieszyć się, czerpać chwilę życie garściami brać, powiem jedno tobie tak, u mnie dobrze nauczyłam na nowo się śmiać

He he, Luśka obok mruczy, że nie teoria, to co się wydaje - ale real, człowiek, konkret. A czort z resztą. bb

@tomass77 To "jestem" w tytule i treści wiersza odbieram jako szczególnie intensywny i wrażliwy odbiór własnego istnienia w obliczu świadomości zbliżającej się śmierci.., wręcz jej zawdzięczamy to, że przemijając potrafimy prawdziwie "być"... Jedno pytanie: czy nie powinno być raczej "Przez okno wyglądasz"..? Bardzo ciekawy, sięgający głębiej wiersz. Pozdrawiam :)

nie wiem jakich okien szukać drzwi unikać zamarzły skronie ochłap przykleił się do pestki nagiego kocham tak soczyście przeszklonego i biernego ubrałam się w wyjściowy uśmiech nie chcę podpierać o garb pobudki twoja melancholia nie stanie się moją jesteście zbyt zżyci z własnymi skojarzeniami spoglądamy sobie prosto w gardła szukamy namiastki mowy martwego zalążka jesteś poetą poetą z krwi i kości zawył ktoś z zachwytem nigdy nie słyszałeś bardziej uwłaczającego oskarżenia

Modlę się siłą wyobraźni, żarliwie - za wszystkich istniejących ludzi Ci, których nie powołałem - sami się muszą potrudzić ...