Ranking

Gdzie błękit nieba rozmawia z górami, A te na ucho powtarzają falom? Gdzie te alejki słynące różami Co skradły serca najsroższym góralom? Gdzie cztery wieże dumnie wyprężone Nad cichym miastem drzemiącym w dolinie? Gdzie dachy skute historią i szronem I czas z prędkością brył lodowca płynie? Gdzie chopinowski nokturn zza ścian dźwięczy, Józef Piłsudski wciąż stroszy wąsiska? Gdzie miał swą przystań potok wysiedleńczy I mógł ojczyzny cień podziwiać z bliska? Gdzie duch szwajcarskiej wspaniałomyślności Co matką była szlachetnym przysługom? Gdzie duch tradycji, tolerancyjności? Gdzie? W Rapperswilu- Ale już niedługo. *** Zachęcam do zapoznania się z tematem: https://www.rp.pl/Historia/200919776-Szwajcaria-Polskie-muzeum-musi-sie-wyprowadzic.html?fbclid=IwAR1nEhrMp_c4BT3NDkU0nhnkR-xqkCQYvvGLmISb2UugdgX-uWcxbIxHs6Q *edit z 28.09.2020 https://www.rp.pl/Historia/309279980-Nadzieja-dla-polskiego-muzeum-w-Rapperswilu.html?preview=&remainingPreview=&grantedBy=preview&

Dysponując wolnym czasem ot tak sobie od niechcenia sprokuruję jakiś wierszyk gdy zatopię się w marzenia. Marzyć wszak każdemu wolno a tym bardziej rymoklecie, który przecież po raz enty swoje wizje w treści plecie. Pająk był mi przewodnikiem gdym oglądał twórcze tkanie lecz czy sieć misterną plotę nie raz rodzi się pytanie. Autorowi wszystko jedno w swoim świecie się przemieszcza ale to, że pisze piórem nie przybliża go do wieszcza. Tu zakończę me wywody i zostawię je w nieładzie gdyż ziewanie coraz częstsze snem na oczy mi się kładzie. Teraz marzę o poduszce takiej retro, w której pierze wnet utuli moją głowę i w świat marzeń mnie zabierze.

odchodzisz piękna niestety czas za chwilę szary zrobi się świat bez ciebie słońce już nie ogrzeje zbledną promienie nadejdą smutne deszczowe dni długi deficyt upalnych chwil bez ciebie rano trudno jest wstać każdy chce spać w parku opadnie ostatni liść lecz dzięki Bogu jeszcze nie dziś bez ciebie będą długie miesiące wrócisz po wiośnie

wczoraj łzy i smutek dzisiaj uśmiech nie tylko słońca wczoraj było pod górę dziś wiele lepiej aż miło iść wczoraj zagubienie teraz o niebo lepiej łatwiej sobą być wczoraj i dziś niby ten sam los a mimo to różne drogi drogi na których raz miło a raz nie chce się żyć

Szybko bije serce, kołacze, łomocze, a przecież to miłość uczucie urocze. Wstałam tuż przed świtem, w modlitwie pobiegłam, Ciebie jeszcze nie ma, nie szkodzi poczekam... Popatrzę na niebo zanim wzejdzie słońce Orszaki obłoków wciąż rosą kapiące Obiecałeś, więc wrócisz, choć mijają lata, Będę czekać boso aż do końca świata...

Spotykaliśmy się na drodze poszukiwań Czasem celowaliśmy do siebie słowami Oddalaliśmy się obarczeni... niedopowiedzeniami Wyłuskiwaliśmy siebie z tłumu spojrzeniami Dziś trafiamy siebie we wspomnieniach Przecież takie rzeczy się zdarzają (?) Wracamy raz jeszcze w minione stamtąd przyszliśmy Z dawnych marzeń...

młodzi chłopcy chcą być żołnierzami bo znają historię tylko powierzchownie za tą euforią kryje się żal, ból, cierpienie i śmierć młodzi i starsi chłopcy piszą wiersze przeczuwając za żalem, bólem, cierpieniem i śmiercią prawdziwą Euforię

Leci wirus samolotem, już przeleciał nam Europę, w locie czasem śmiechem parska, bo z nim razem leci farsa. Parska czasem, nie wiem czemu, chyba leci już na Wenus, bo na Ziemi miejsca nie ma bo go nie chce wcale Ziemia. Chyba coś z nim nie w porządku... może było od początku, raz kolejny śmiechem parska, bo poleciał dziś na Marsa, lecz wirusa nie ignoruj, nie wygłupiaj się, nie choruj. Jeśli sprytnie go pokonasz, wtedy spadnie mu korona.

. kochać nie jest im łatwo ziemia przyciąga tak ciężko jest wstać bez skrzydeł życie w górę unieść kochać nas nie jest łatwo . .

kolejny koncert natury przed nami Harfistka Wrześniowa naciąga struny z babiego lata Pan Muchomor w kapeluszu kosze z wikliny splata Pani Zorza zagra na wiolonczeli skrzypce pierwsze jej nutami będą czerwonożółtopurpurowe wiersze liście rytmicznie w akompaniamencie pióra kapią łapczywie promienie słońca ostatnioletnie łapią lato w dopełniaczówce jesiennie wzburzy i utopi swoją dzikość nienasycenie

Obecny czy w niebycie wciąż mnie inspirujesz Piszę dużo, bo wiele mam do przekazania Pojawia się tylko problem gdy mi brakuje Tej rzadkiej łatwości do twórczego pisania Przepisane bez pomysłu, szlifując warsztat Czasem miną dni, tygodnie, nawet miesiące Kiedy nagle w środku nocy obudzi mnie wrzask Przemyśleń i weny strumieniami płynącej Łapię notatnik i odcedzam myśli własne Emocje ubrane, już gotowe do wyjścia Przyszła jak kochanka i odejdzie gdy zasnę Dama której będę znów oczekiwać przyjścia

dlaczego samoloty które widzę przez małe okienko nad kuchnią latają beze mnie myślała często mieszając kompot z truskawek nocami zakładała pończochy seledynową garsonkę malowała usta i powieki dokąd latają myślała kiedy wcierał jej różową szminkę w zimny tynk tylko smętni poeci na drutach ociekali zazdrością 310120 @w kropki bordo ten tekst już wstawiałam tu w styczniu, pod innym tytułem, wróciłam do pierwotnego i póki co żegnam się z Państwem, ale nie na długo. Miłej zabawy, dobrych wierszy....i przestańcie tak sobie słodzić... Pozdrawiam Wszystkich (niektórzy się pewnie ucieszą, że znikam) Baj, baj ❤️❤️❤️

otwórz się i dosiądź fali zagub w rytmie uderzeń a ja dam się ponieść dźwiękom sztormu

Poszedł ksiądz jak strzelił nawracać pijaków, powrócił wieczorem lecz po krzywym szlaku.

Przecież nie jesteś psem – psu na ogół wystarczy kąsek w otwartej dłoni – ciebie, kiedy warczysz, szczekasz i kąsasz, tylko pięść uczy szacunku, taki język rozumiesz – hierarchii od gruntu do -

zachciało się poezji człowiekowi mrzonek z rymem czasem z sensem a tu przecież trzeba z życiem zdążyć później sercu poluzować bo śmieje się do wierszy jak głupie

przecież mogłeś ją zapomnieć przemalować stare ściany pootwierać drzwi na oścież krzyknąć dziś zapominamy płakać chyba nie masz po kim policz wasze piękne chwile przestań się otaczać mrokiem nie potwierdzi że przeminie pozytywu nie pokaże powie tylko - brnij w to dalej puzzle życia składaj z marzeń chociaż szanse masz już małe pozamiataj stary parkiet przestań myśleć o tej pierwszej przegrać przeszłość czasem warto smutna puenta tego wiersza

I laptop pot pali.

Pewnego kasiarza, mieszkańca Krakowa, od wielkości skarbca rozbolała głowa. Mając w myślach już gotôwkę, sejf otworzył na pasôwkę. W środku była tylko... karta kredytowa.

Lekki powiew wiatru uniósł chmury ku niebu, sam się rozglądał na kominy dymiące, lecz teraz już nie dymią i cichną pomału, a może chcesz ze mną posmakować wiosnę? Te soczyste obłoki nad soczystą gruszą, bez łez i żalu, nie płaczą od tak. Myślę, że tym słowem się nie obruszą, dalej będą przeźroczyste jak łza. Jakże ciemno byłoby bez kwiatów i liści, bez wichru wiatru, skowronków śpiewu. Kilka dni temu, sen piękny się przyśnił i w nim tańczyłem, ku radości Jego. Co rzekłem zrobiłem, co pomyślał - stworzył, a żaden się przed nim nie skryje. Dziś tak na to patrzę, tak dziś to czuję, że wielce się cieszę, że żyję.

Dobrze @dmnkgl że poruszasz ważny i nieznany dla większości temat. Bardzo dobrze. Podziwiam osoby, które piszą dobrze o ważnych sprawach.

@WarszawiAnka dziękuję:)@iwonaroma może masz rację, zmieniam:)

@Marek.zak1 Jak świadczy o kraju fakt, że wyrzuca się w nim muzea, by zakładać w ich miejsca restauracje, czy jak twierdzi ambasador szwajcarski, sale weselne? Miejsce w którym stoi muzeum nie jest przypadkowe, Plater wyremontował cały obiekt (z pierwotnej ruiny), żeby mogło powstać. Ono też jest częścią dziedzictwa narodowego. Jestem przekonany, że znalazłoby się dużo osób chętnych wesprzeć projekt, ale dostrzeżmy też absurdalność decyzji władz i nie gódźmy się na to, żeby nawet przyjaciele nami pomiatali (a tak to niestety się prezentuje).

A ja lubię. Przy świeżym chlebie.

Pomyśl logicznie, boże dzieło dokonuje się tam gdzie my jesteśmy, czyli Ty czy ja czyli gdzie nas chce mieć przy sobie :)

Jeszcze jeden koncert natury.Harfistka wrześniowa naciąga struny babiego lata. Pan muchomor ciepły ma kapelusz...... Tak bym to pozmieniał. W zasadzie dalej też można się bawić. Tutaj chyba błąd: ostanioletnie?

Ostra riposta w gołych słów morzu jest wypisana na tępym nożu.

Dawno w lesie nie byłem. Czas chyba kiedyś wybrać się na ten koncert smyczkowy, ale jesienią po dary bardziej obfite. Naturalistyczny wierszyk, przyjemny klimat. Pozdrawiam Mister Ropuch ;)

Stwórca mógł życie wdrożyć w dowolnych miejscach wszechświata. Tak. To prawda misja załogowa na Wenus jest bezcelowa, w drugą stronę na Marsa już lepiej, bo tam warunki przyjazne człowiekowi można zaaranżować, z jakim skutkiem? Trudno przewidzieć do końca. Pozdrawiam Grzegorzu również.

Może nie ma za co. Pozdrawiam

Gdzie ten muchomor? Trzy razy byłem w lesie i tylko maślak i borowik. Pozdrawiam

@Waldemar_Talar_Talar Waldku chyba jesteś matematykiem lubisz sinusoidy. Pozdrawiam i zdrowia życzę.

Witam - nie jest źle - jesień poczeka... Pozd.

Witaj - ciekawie dziś u ciebie - tytuł zaskakuje bo wynika z niego że tylko zwierzęta mają prawo się martwić... A wiersz zatrzymuje to fakt - Pozd.

@samm @Marek.zak1 Najgorzej, jeśli już się rzuciło kotwice. Dzięki Marku :) @[email protected] Sądzisz więc, że peel prędzej zapuści korzenie, nim wirus minie? Czarna perspektywa. Może pozwolą latać w kombinezonach pod tlenem, z respiratorami w biznes klasie(?) Dziękuję Grzego :) @a...a Wiesz, że z tym damsko-męskim podziałem na role to chyba masz rację. Czyli, przed tv robiła dobrą minę do złej gry (także piłkarzy). A to przekora z niej... A możnaby sądzić, że to z wielkiej miłości. Tylko, skąd biedny umysł ścisły, ma znać psychikę kobiet?? Toż to byty nie przeniknione. A podpowiesz, jak poskromić złośnicę? Serdeczności :) @beta_b Miło było znowu zobaczyć Twój rozmarzony awatar pod wierszem. Serdeczne tulaki, Beciku :) @>Marianna< Racja. Jest jak tytułowa rozłąka, ktôra wzmaga uczucia wielkie, a gasi mierne. Dziękuję Mari i pozdrawiam :) @Alicja_Wysocka Jeśli Ty tu cały czas byłaś, to chyba wiele straciłem nie będąc. Pozdrawiam ciepło i dziękuję :) @Alicja @dmnkgl @Marcin Krzysica @miauczenie owies oraz pozostałym bezimiennym czytelnikom, także bardzo dziękuję. s

Balsam dla duszy, balsam dla ego oby tak wszyscy Drogi Kolego chcieli z twórczości mej wywnioskować że przyjemnością jest coś zrymować. pozdrawiam ;)

@Henryk_Jakowiec U Pana Henryka zawsze jest ciekawie białe jak łabędzie szare jak żurawie są tu wersy rymy i w takcie rytmiki nadstaw ucho usłysz dźwięki tej muzyki Pozdrawiam Pan Ropuch

Myśli sobie lipa co czas przyniesie, czy dotrwa zimy, czy ją przetrwać może. Tymczasem, będąc wciąż w tym samym lesie, widzę rębaczy znających odpowiedź. Jaka różnica jest pomiędzy nami? Ją wytną dziś, mnie życie wytnie wkrótce, niestety ja mam gorszą perspektywę, ponieważ ta lipa nie wie, że umrze. Zanim się obejrzę, został tylko pień. "Krucha byłaś i ja także skruszałem, przeżyłaś więcej, widziałaś znacznie mniej, ale to Ty skończysz z wyrzeźbionym ciałem."

Poprawione :) Najprawdziwsza prawda, więc Pozdrawiam :)

@Henryk_Jakowiec [ Science fiction] Z dawnych marzeń przyjaciela miałam - ten mnie rozweselał. Nie dał chmurkom mącić czasu, ale uciekł... gdzieś do lasu...

@Henryk_Jakowiec Omimo morga, grom omimo. Mimozom - im - a da mimozom, im.

zaczęło się jak w starym filmie tysiące klatek romansideł w jednym spojrzeniu błysk sprzężenie ile trwać będzie rok czy chwilę oni nie wiedzą nie chcą sprawdzać zbyt doświadczyło ich już życie promykiem gaśnie dzień kolejny by sen marzenia mógł ich spełnić

@ekversisto Do świetności długa droga więc wyruszę w nią o świcie jeśli tylko z niej nie zboczę to opłaci się sowicie. Stanę się rozpoznawalny i witany nawet w tłumie więc niech pegaz mnie unosi bo choć tego nie rozumie on jedyną mą nadzieją by się wybić z przeciętności zanim sczeznę a mą duszę czas przeniesie do wieczności. pozdrawiam ;)

Miodek jest dobry na wszystko, na kaszel i biegi z zadyszką jednak nie wiem czy może się przydać w przypadku zwalczania COVIDa :) Pozdrawiam :) Jakoś tak niejasno czuję, że się wirus nie rymuje, ni z Sylwestrem, ni z Iwoną, tak w rejestrze zaznaczono. :) Dziękuję za wizytę i pozdrawiam :)

@Andrzej_Wojnowski I Thanatosa. Kłaniam się @duszka Cieszę się, że da się wyczytać (jak widać) z tego wierszyka coś mądrego :) Inspiracją nie był spór na linii siły wyższe-człowiek, a po prostu obserwacja, że w dzisiejszych czasach sypia nam się gorzej, bo mniej dbamy o higienę snu. Wyszło co wyszło, jeśli się spodobało, to jest mi miło :) Pozdrawiam

@Pan Ropuch Krętaczy i łgarzy to ci u nas dostatek. Ty jesteś w okręgówce, do ekstraklasy jeszcze daleko. Pozdrawiam

@Jan Paweł D. (Krakelura) Pawle a ja myślałem jak typowy Polak - złoto, dolary i wnuk żył długo i szczęśliwie. Ale u Ciebie tego nie ma, musi być intelektualna psychologia. Trzymaj się zdrowo w spokoju.

piękny, ściskam ciepło, bb

Emocje, błędy, urażona ambicja i trudno ten statek zawrócić/. Życie. Pozdrawiam

@Pan Ropuch Polecam książkę, jeśli nie czytałeś, - Homo deus. A Godzilla to wiadomo - klasyk.