Ranking

mija dzień, gdy byłem z Tobą a we mnie tylko to jest żalem że nam o ten jeden mniej zostało z dni kiedy los tu dał być razem nie jadłem z Tobą dziś homarów nie byłem z Tobą też w Paryżu ale tuliłem wzrokiem Twoje usta gdy mi podawałaś talerz ryżu nie mam od Ciebie dywidendy nie jesteś podatkowym rajem ale szorstkość Twoich dłoni miłości Twojej mi wyznaniem chociaż nie mieszkasz u fryzjera rzadko paznokcie też malujesz ale masz tyle w sobie piękna i co dnia mnie nim czarujesz chociaż daleko mi do mędrca urody mojej nie w nadmiarze a Ty mi dajesz tyle szczęścia więc serce Tobie daję w darze

Dostałem telefon, taki stary model z czasów pierwszej miłości i wszystko było jak kiedyś ten trzeszczący głos, jak twój pełen emocji w mojej głowie. Mówisz, że jest po staremu tylko życie przetarło cię w ramkę i wciąż nie pasujesz zupełnie jak ja tylko przechodzi ktoś czasem przez ciebie i w sumie tak samo zatrzymał się czas. A mnie tak to porusza bo już wtedy mieli wibrację i szept twój do ucha... zbyt cichy bo martwe są usta w słuchawce tej rozmowy...nie było nigdy.

Kiedy powracam z pracy zmęczony, Często na spacer po mieście ruszam. W kieszeń mam gruby notes włożony, Szczęśliwa wtedy jest moja dusza. Oddycham ciężkim miejskim powietrzem Błądzę w zaułkach dotąd nieznanych I tak bez celu chodzę po mieście Mieście nad wszystkie mi ukochanym. W moim notesie dziwnym przyznacie Na jednej stronie wiersz o Wrocławiu A stronę drugą, mili słuchacze, Matematyce poświęcam całą Pamiętam zdjęcia starych kamienic Co ojciec lwowiak mi pokazywał, I widzę jak się Wrocław odmienił I jak z dniem każdym pięknie odżywa Ja tu, w tym mieście się urodziłem Choć dla rodziców Lwów jest najdroższy, Ta atmosfera lwowskich kafejek, Dyskutujący w nich naukowcy. Jednak historii burzliwe dzieje Tamtą beztroskę Kresów zniszczyły I do wyjazdu z rodzinnej ziemi Z nagła najbliższych moich zmusiły Gdybym miał kiedyś opuścić Wrocław Chociaż jest tyle miejsc pięknych w świecie, Żal by me serce zmroził i troska Jak mróz kwietniowy jabłoni kwiecie. Tu wszak stawiałem swe kroki pierwsze, Na polibudzie studia kończyłem Tu najpiękniejsze pisałem wiersze I miłą pierwszy raz zobaczyłem Gdy już na cyfry patrzeć nie mogę Ni o Banacha słuchać przestrzeni Spokoju pragnąc idę nad Odrę Lub się zanurzam w parków zieleni.

Trzy razy tak Cieniutką gałązkę już mam grubą za chwilę mieć będę. Zbuduję most do Nieba bram. I wejdę tam, wejdę, wejdę, bo zaproszenie mam. J.A.

Analityk - się przedstawia, i odnosi się do tego, że gdy lubi się zabawiać, to jest fanem analnego.

pokłóciła się noc z dniem o to kto jest bardziej lubiany kto potrzebniejszy jest kto jest bardziej znany pierwsza zaczęła chwalenie noc mówiąc że chociaż jest ciemna kryje w sobie wielką moc ba kochankom jest niezbędna że jest natchnieniem dla malarzy lubią pisać o niej znani poeci jest westchnieniem dla cmentarzy nieśmiałych ludzi kręci potem zaczął chwalić się dzień że to on wymyślił dla ludzi tak bardzo potrzebny im cień że wszyscy go uwielbiają że lasy łąki sady rzeki i pola drzewa kwiaty go upiększają ma słonce tęcze i ptaki a ludziom sny nie dokuczają w tą kłótnie ja wkroczyłem postępując sprawiedliwie obie strony pogodziłem i się temu nie dziwię

odkąd śnisz o słońcu skóra ci ciemnieje pod jego dotykiem odkrywasz że ludzie to często rasiści komu ciało liźnie raz opalenizna już przestaje być stąd znów coś sugerują afrykański klimat szkoda odpowiadać lecz nie chcą zamilczeć ciekawskie ich głowy opowieści snują bez tytułu nawet a ty się przecierasz ze zmarłymi zgodnie z żyjącymi wraz odkrywasz że można nadkładać dniu noce czasem znalezione uśmiechy stosować wyzłacasz swą skórę 24.08.2019

(...) bezczynnością zmęczony bezpotrzebą bez pracy bezlitośnie raniony bez - zbyt dużo ma znaczeń wielu z nas tak to czuje gdy samotnym jest w życiu tylko śmierć go ratuje gdzieś cichaczem w ukryciu mamy jeszcze wspomnienia mamiąc nimi czas nocy maską twarzy milczenia małość przed nami kroczy (...) ~~ .. piszę więc owe treści by w nich złudę umieścić marząc sam nie wiem o czym - nic mnie już nie zaskoczy ..

nasze życia (twoje i moje) kołowały w pewnym schematycznym obiegu (rytuał, rytuał, rytuał, rytuał, rytuał...) aż do momentu pierwszego pocałunku. od tej chwili rozpoczął się nowy wzór

pochwycić opisać zacałować a ja już jestem inna!

Uważam że to pozytywna postać w dziejach ludzkości. Nie wypada mi myśleć inaczej. (Ukradłam to od Autora Pana samochodzika; "...kobieta powinna być jak chleb powinno jej starczyć dla każdego") pozdrawiam dobrego wieczoru

@Nieznajomy Niewidzialny parole parole z przeszłości...pycha :))

NN, poczułam się jak w jaskini Platona. Cienie, cienie - realność nie istnieje.

Taka chłopięca miłość tylko że po latach fajnie tak moc kochac

No a jak? Pozytywista: - praca u podstaw jest bardzo prosta, daję ci wszystko nawet lenistwo.

Romantyk: łezki ma w oczach, i myśli wznosi do Boga, prawi o swoich rozpaczach, a idzie na całego.

Dobry wybór partnera jest (chyba) ważny, a w szkole nie uczą, jak to zrobić, czym się kierować, co mówi o tym nauka, jakie są rokowania itp.. Nauka o budowie pantofelka, czy żaby nie wystarcza:). Stąd tyle rozczarowań.

Wrocław bardzo się zmienia i pięknieje. Ładnie napisałeś co czujesz. Tak trzymaj. Marek.

Kolejna ciekawa propozycja NN. Bardzo ładnie się rozwijasz

Minie nas pamięć i ciemność mienić siebie światłem zacznie, Postaci bokiem przejdą zbyt lekko przędąc niby płachtę na twarze a Ty cieniem z przypadku się stałeś bo wewnątrz wciąż to dziecko, które błagalnie płacze.

Ludzie zawsze będą polować, nie dla zaspokojenia głodu, choć sa miejsca, ze tak czynią, ale dla sportu. A to juz chore.

Ratunek - Straciłam wzrok powiedziała do sępa sowa, on odrzekł: - To nic nie znaczy, widzisz przecież mrok. - Mrok zniewala - Nie martw się, ja ofiaruję ci moje oczy, uwolnię od ślepoty... J.A.

ładny utwór i ten zagatkowy utwór

Pragmatyczne podejście, może dać właściwą odpowiedź, z tym, że emocje są niejednokrotnie w opozycji do rozsądku. Podałem zalety A,B i C ale są też i wady...często ukryte..

Taka prawda. Tobie udało się o tych znaczeniach opowiedzieć. Pewnie jeszcze wiele można by dopisać, ale ostatni wers, mimo iż zakończony wielokropkiem zamyka sprawę. W wierszu dostrzegam zmęczenie. Najbardziej przemówiły do mnie: I niedopowiedzenia... Pozdrawiam @bronmus45 Justyna A.

O Ty uju zły, wydałeś. Książkę. Na papierze. Istnieje sszansa większa niż zero, że ktoś ją bedzie dotykał i czytał. Jaki Cię nie cierpię :D