Ranking

słoneczko Peru i wilcze oczy ubeckie świnie krwiożercze mordy europejczycy słudzy Brukseli wyznawcy diabła lesbijki geje ciemne buraki neofaszyści zdrajcy ojczyzny nonkonformiści tak komentują niektórzy wiersze na stronach Polskiej Poezji Współczesnej cóż mam - powiedzieć że przyszły czasy mnóstwo poetów ale bez klasy merytoryki większość unika łatwiej obrażać jest przeciwnika to nie poezja to polityka

ja wydobywam się z cienia tak bardzo kocham moje imię w twoich ustach .

jakie było twoje pierwsze skojarzenie zakład karny czy zakład komunalny oba oczyszczają a może znasz zośkę kamieńską lub zenka kowalskiego wówczas to oni wzbogacają

zawsze myślałam świat się kończy w ogrodzie ciężkie słoneczniki kiwają przy krętej alejce niezapominajki kiedy ciemnieje pachnie maciejka bujane wiatrem niespokojne wiciokrzewy zawadzają splątane w znaki zapytania polne włóczydła zmyślają kruchość wyhodowanej porcelanowej róży

Od pyska Rzekł: „pies siwieje od pyska” i maznął mi brodę farbą, wpierw próbowałem to iskać, bo jego mać <tu łacina>! nie spytał nawet sukinbrat, a ja wszak na to nie bardzo. Przeliczykrupił mi włosy, przerzedził je drań bez serca, „od teraz tak będziesz chodzić” — powiedział szeptem bezgłośnym, tu też nie było mej zgody, czy o nią prosił? — a gdzież tam. I zębów mi skruszył parę, a niech go nagła cholera!, kilka mi wybił na stałe, ot, tak po prostu, za frajer, bokserski ma facet talent, było z nim nie zadzierać. W pasie mnie objął, doprawił co nieco, tyci, ździebełko, lecz brzuch już nie jest jak granit, tatowe ma takie te kształty, znak znaczy — stabilizacji, więc jakoś nie drażni mnie to. I tylko tego się boję, kiedy przeglądam się w lustrze, że gdy nadejdzie już koniec, na piersi złożą mi dłonie, a ciało ogień pochłonie, ja duszę w pustce rozpuszczę.

siedzą sobie gdzieś na szczycie trochę smutni goście dwaj bo gdzieś wyszły na ulice święte krowy w maskach lwa Creutzfeldt pierwszy się nazywa a tym drugim Jakob jest choć udają że ich nie ma nie odeszli wcale nie patrzą z dala patrzą z góry jak się ciżbi w dole tłum z ciekawości coraz który przegląd robi ludzkich głów a w nich pełzną ślepe priony niczym ogień żrący lont odliczanie już włączone i ucieczki nie ma stąd więc wam mówię święte krowy nic wam nie da wściekły ryk nikt wam tutaj nie pomoże nie obroni was już nikt bo i waszych opiekunów rzec by głowy waszych głów nasączona dobrze gąbka bezlitośnie ściera już jeszcze jedno na ten koniec tutaj tylko powiem wam nikt wam w skale nie wykuje monumentu głowę dam bo takowe zastrzeżone już od dawna dla was są no i jeden był na świecie przecież lecz Szalony Koń

Poza horyzont A gdyby spojrzeć dalej, za granicę światów, Prastarą jak te gwiazdy co przez wieki płoną Iskrami martwych cudów, które w snach więziono, Gdzie płomień swój wzniecały dla zwiędłego kwiatu? Widziałem takie miejsce, pełne złotych szkatuł, Zamkniętych mocą zaklęć co rabusia łomom Przenigdy nie ulegną. Rygle ich stworzono Na ludzkich pragnień kruszcu, śród fantazji gmachu. Maleńki stał tam kufer, zasuw miał tysiące, I dojścia doń zabraniał kłódek dzielny zastęp, Co dumnym był obrońcą skrzyni wciąż błyszczącej Światełkiem dawnych marzeń, pasji już wygasłej. Choć jestem coraz rzadziej woli swojej gońcem Potęgą snów rozerwę zamki skrzyń żelazne! ---

Aby bardzo ważnej rzeczy nie zapomnieć - zawiązałem trzy supełki na chusteczce... gdzie chusteczka? ...zapomniałem...

Zenek i zośka pomagają oczyszczać ale mało kto wie, że mogą się w ten sposób bogacić :) PozdrawiaM.

Jest w męskiej naturze i kobiety doskonale o tym wiedzą. Wolny rynek kształtuje zachowania. Mężczyźni są prymitywni, interesuje ich ciało, dlatego kobiety tak dbają o wygląd. "Słucha się, jak piękna kobieta mówi głupstwa, a nie słyszy się głupstw, tylko mądrości; choćby mówiła i robiła brzydkie rzeczy, widzi się w tem coś miłego. Kiedy zaś nie mówi ani głupstw, ani brzydkich rzeczy, a jest ładna, to zaraz ma się pewność, że jest ona niezwykle mądra i uczciwa." SONATA KREUTZEROWSKA

Witam. :) Mam nadzieję przenieść dyskusję z wątku Ta_łucji. Czy warto czytać wiersze czy nie warto? Jak to pomaga Wam odnaleźć się we własnej twórczości? Czy przez czytanie innych nie osiągniemy punktu "właściwie o czym tu pisać jeśli wszystko już było powiedziane". Technika idzie do przodu ale prawda jest taka nawet na bazie tego forum, że ludzie od zarania dziejów piszą o tym samym o tym co rani wzrusza smuci. Więc powtórzę pytanie co daje czytanie i czy czytać tych średniowiecznych poetów;)

sprawdzam czy pasuje do ciebie słowo kochanie co się stanie jak je powiem czy uśmiechniesz się czy rozpłyniesz we mgle czy obudzisz - dotykam słowami śmielej zuchwale czasami jak ślepy ściany gdy nie wiem a one rezonują słowa masują rozluźniają napięcie popatrzę posłucham echo słowa jedno z ech

regaty nie bardzo mają sens zabawa się zaczyna dopiero gdy biało od grzywaczy mierzyć się z żywiołem kto żeglował wie co znaczy ostre zwroty przez sztag przechyły i przechyły i nagle przychodzi taki moment że zrefować trzeba żagle

Witaj chłopczyku, Śliczny żołnierzyku, Zgól włosy do szuflady, Chwyć karabin do parady. Spójrz jak słońce pięknie świeci, W twarze roześmianych dzieci. One pragną stać się tobą I nie patrzeć własnym sobą. Na myślenie czas już minął, Byś za szybko tu nie zginął Nie wychylaj swojej głowy - w domu nie zostawisz wdowy. Ładuj broń nienawiścią, Niech co chcą sobie myślą, Strzelaj do nich bezlitośnie, Szaleńczy ogień niechaj rośnie! Strzelaj do nich, strzelaj mówię! Nie myśl o ich rodzin tłumie, Jedna myśl w głowie tkwi: "My są dobrzy - oni źli!" Strzelaj, strzelaj - bo są obcy! Zza granicy - więc pechowcy, Inny kolor, inna nacja, Czyja wiara, tego racja! Gdy opadnie już wojenny pył Nikt z obcych nie będzie żył, Sowity wówczas otrzymasz żołd I nasi tobie złożą hołd. Źle pośród tamtych by było, Źle wszędzie indziej by się żyło, Jakiego to szczęścia nadszedł czas, Że urodziłeś się właśnie pośród nas. Co się wtedy jednak stanie, Kiedy zada ktoś pytanie: "Jak okaże się u progu nieba, Że różnic między nami nie ma?" Kai, 2016 r.

Moje pierwsze dwa wiersze w życiu. Udostępniłem aby zweryfikować, czy czyste grafomaństwo czy potencjał do pracy. O kurwie Oczy dziewki patrzą z oddali, Toż to jest kurwa, wszyscy mawiali. Jeden się znalazł co głosom nie wierzył, Podszedł do kurwy i w cipę pobieżył. Prawdę i piękno ponoć zobaczył, Fantazjom uległ, nocami majaczył, Że kurwa ta piękna, to świat ją wypaczył, Nieludzko okrutnie jej miłość zniesmaczył. Ten co się znalazł, w amoku się podjął, Kurwę wyzwolić z rozpustnej niedoli. Teraz po nocach przeklina, biadoli, Że kurwa skrzywdziła, choć nic jej nie odjął. Morał z wierszyka tego jest taki, Że kurwa choć piękna, da Ci we znaki! Uciekaj czym prędzej od Kurwy spojrzenia, Z fasonem i klasą mów do widzenia! Eudajmonia Daimonion w spojrzeniu pogardy nie kryje, Od obelg nie stroni, wyrzuca pomyje, W swe dziecię bezbronne, chwyta za szyję, Napawa się wzrokiem, gdy dziecię się wije. Fenomen potężny, morduje afonią, Nasyca się dreszczem i katatonią. Zbuntowanych mami ataraksji symfonią, Wewnętrzną martwotą, okrytą ironią. Eudajmonia zanika w dziecięcych źrenicach, Tkanki martwieją w sennych obietnicach. Serce w swych ostatnich podrygach i skowytach, Broni się przed podróżą po bezdrożach życia.

upadek przydarzył się jak to zwykło dnia powszedniego pełnego promieni choć gwar wokół szumny i kwitnie wszystko ja z głową przy drodze pośród kamieni śmiech łukiem omija moje koryto przechodniów tak pięknych jak przy niedzieli jest wiosna zatem kwiat trawy obrasta życie aż kipi, wylewa się zewsząd serce chce kochać, myśl ciągnie do miasta ni mózg ni serce emocji nie mieszczą tak gwarzy nadciągająca hałastra ja dostrzec tego nie mogę co wieszczą ostentacyjnie więc leżę na drodze na przekór mroku i przeciwko mrozu ja sam jedyny – samotny przechodzień od nowa plotę wciąż bukiet powodów wszak nikt nie zrozumie przez co przechodzę gdy tafli lodu nie widział od spodu

Gdyby nie ta ku*wa, niejednemu zew by urwał... siurka ツ

Muszę przyznać, że czuję się mocno przewrtościowany przez Autora 'listu' :). Jeśli chodzi o sam tekst, to myślę, że jako proza poetycka, bo w pełni na to miano zasługuje, powinien znaleźć się w bardziej stosownym dla niego dziale 'Proza'. Pozdrawiam serdecznie :) Sylwek :)

OK. Przestaję Przynajmniej dzisiaj. Poniżej dla Ciebie za straty moralne związane z czytaniem moich tekstów skromna muza. Pozdrawiam.

Podpisuję się pod tym . Urocza merytoryczna stanowcza dydaktyczna czuwa nad słowami od rana nasza Alicja kochana Dziękuję Bogdanie i pozdrawiam

Czujna i spójna Alicja nasza gdy błędów chaszcze piórem wykasza czy coś ważnego czy sprawa ważka haiku czy fraszka - czujna jest ważka ;))

Jestem za. Szukajmy tego co Nas łączy a nie dzieli i o tym piszmy. Politykę wrzucimy do satyry - tam jej miejsce. A jak nie wyjdzie to może warto przekuć stalówki na miecze. Pozdrawiam

Można założyć wątek na forum dyskusyjnym ;) i wypowiadać się do woli na gremium.

Sorry Marcinie - głupawka mnie napadła ;D - mimo że dzień za oknem ponury, to będzie dobry dzień - dzięki Tobie - masz serducho za ,,lakome kaski" - bo akurat o perełkach w prozie pisałeś - i przypomniały mi te kaski, gdy pracowałem w hurtowni farmaceutycznej we Wrocławiu, drukarka nie obsługiwała jeszcze wtedy polskich znaków i zamiast ,,Kłącze perzu" wyszły klacze - nowy pracownik przygotowujący towar według faktury przybiegł z obłędem w oczach i zapytał: ,,To końmi też handlujecie?" :))) Miłego .

Dokładnie tak. Czasem, co prawda, chciałoby się życzyć komuś sukcesów w puszczaniu latawców czy dokarmianiu gołębi. Dzięki temu uwolniłby to forum od swojego wierszoklectwa. Ale to zdarza się rzadko. Więc zwykle życzymy by ktoś taki oprócz pisania poezji zaczął też ją czytać i się nią interesować.

Witaj :) Sądząc po pięknych utworach i życzliwych forumowiczach - z pewnością rozgoszczę się tu na dobre. Owszem, wspinanie się, to oznaka chęci dalszego rozwoju pasji, w moim przypadku. Patyczek, muszę ze wstydem przyznać ;), jest fragmentem "Kołatki" Zbigniewa Herberta, nie mogłem się jednakże oprzeć wstawieniu go w swój utwór, głównie ze względu na moją fascynację Herbertem (można by rzec iż jestem Herbertoholikiem ;) ), no i oczywiście fakt - iż ten niewielki fragmencik pasuje tu jak ulał - rozumiem go dokładnie tak samo jak Ty, i w jakim założeniu (przynajmniej tak myślę) rozumiał go Herbert. Dziękuję za miłe powitanie i życzę sukcesów :) Bardzo dziękuje za ten utwór - faktycznie super oddaje dokładnie to co miałem na myśli, sądzę iż niejednokrotnie będę do wyżej zacytowanego przez Ciebie utworu będę wracał, ponieważ napisany jest fantastycznie :) Jak mawiała moja nauczycielka od matematyki - czasem trzeba stanąć dalej od tablicy, by dostrzec całe równanie. Była to naprawdę mądra, sympatyczna babeczka, dużo nas nauczyła, nie tylko z matmy, ale i życia. Dziękuję za utwór, nie znałem go :) Uchylając kapelusza, kłaniam się nisko Panu i Pani! Dobranoc :)

Kiedy budzę się rano i widzę deszcz zmywający uśmiech ludzi. Kiedy, ktoś wilkiem dla człowieka jest i poluje dla przyjemności. Kiedy bezdusznie złamane serce u Was gości. Moje łzy nalewają się do kubka złości.

przedwczoraj mi się urodził wiersz brzydki, niczym potworek ach, dramat, pewno po takim resztek odwagi nie zbiorę. jak mam go innym pokazać, gdy brak mu rączek i nóżek? przyszłości oprócz szuflady już innej mu nie wywróżę. a on sam sobie uroił bo tak to bywa już z młodym, może minstrela zachwyci, że nada się na rapsody. i szyldzik sobie przywłaszcza bo lustra odnośni nie ma - a może ja sonet jestem albo i nawet poemat! * ty gniocie lichej postury bez sensu puenty i treści, zapytaj kosza na śmieci czy zechce ciebie pomieścić!

Migoczące światła mkną Jak kolorowe krople deszczu Rozlewają się nad Ziemią Jakby w niemym nieba płaczu. Ono też nie wie co począć, Też jest zagubione, Pokryte sztucznych świateł wzorem. Wsiadłam do złego pociągu Pogodzona z losem, Smutkiem, żalem, mrokiem Myśląc: Czy już nie zobaczę gwiazd? Ale zapomniałam; Zimne mury zawsze znikną Tak jak mroczne chmury Zawsze przejdą, Kiedyś je rozgoni wiatr. A wtedy, pośród świateł nocy Bólu pełen krzyk ucichnie, Uleczony Przez prawdziwy nieba blask.

ale tańczę znów z wiatrem faluję sukniami korzeniami przed wichrem sie bronię jak one .

Ramiona otwarte rozwarły granice I nęcą i ciągną i zachęcają Dla ciemności zapomnienia Oddać pragną stęsknione ciało I ciemność czule oplotła zmysły Nie zostawiając miejsca jasności zatraciła ciało w swym szale Nieprzewidywalności Mroczne ciało wracać zachciało Do światła, ciepła i pobożności Nie mając pojęcia jak mogłoby Oddzielić ciemność od codzienności

Dziękuję za Twój komentarz i wiersz. Podoba mi się w nim to połączenie prostoty z subtelnymi odniesieniami, jednocześnie nienachalnym, jakkolwiekby to banalnie nie zabrzmiało :) Zaintrygował mnie. Kończę właśnie butelkę winą w porozumieniu z moim Dajmonionem i w toku tej nienajlepszej współpracy stworzyliśmy coś takiego :) Pozdrawiam. Dajmonion Twój wdzięczny, o zgodę Go pytasz, Nienachalnie traktuje. Mój Dajmonion rachuje, O czym Te wersji traktują, gdy je czytasz. Mój Dajmonion jak pies wściekły na uwięzi, Z kłem i z łapą do ataku, a z pyska leci mu ślina, To pewne, myślę, znów trupów się upomina, Już nie wiem, czy ja czy on mnie w swych kajdanach trzyma Na uwięzi.. Twój Dajmonion jak owieczka. O swoje się upomina owszem, ale to wciąż, choć zgrabne, cośkolwiek, Wilka nie rozczuli, Mój nieustannego oddania, zapewnień pragnie, niezgrabne gdziekolwiek. Mój Dajmonion uwielbia niszczyć aby budować, To po zwycięstwo mówi. Aby je lepiej kosztować! To niedorzeczne, żałosne, bezsilnie negocjuje, Ostatkiem sił go trzymam, przez lata, a i tak przeciw mnie knuje...

I o to chodzi, o to chodzi ;)

Ale ja nie mam nic wielkiego do zaoferowania, nie czuję żebym coś traciła. Wolę naśladować to, co mi się podoba, to co lubię, niż wymyślać Bóg wie co. Jak i co niby pisać i wymyślać? Bez rzeczowników, może bez czasowników, może każde zdanie na inny temat, lub każde zdanie wyciąć z innej książki, może tak żeby mało kto wiedział o co chodzi w wierszu? Marcinie, przecież chyba nie przeszkadzam Ci w niczym, twórz sobie jakiś nowy trend, nowy kierunek, poczytam, pochwalę albo nie. Masz jakiś pomysł, realizuj się. Moim skromnym zdaniem, tak już wydziwiają z uwspółcześnianiem poezji, że przestaje nią być. Czy komuś przeszkadza pięknie namalowany obraz? Czy dyskutuje nad tym, że to już było? Nie, kupuje i wiesza na ścianie u siebie, bo chce go mieć. Czy przeszkadza mu, że od początku świata ludzie malują, rysują, rzeźbią i wciąż robią to samo? Jeśli uważa, że to nudne, kupuje sobie obraz z jedną kropką, wiesza i ma. Nie namawiam nikogo o klikanie na serduszka, nie zarzucaj mi proszę tego, a wspomnianego przez Ciebie filmu nie widziałam. Czy warto być twórcą czy lepiej odbiorcą Nie wiem, Jako odbiorca klasycznej poezji, czuję się fantastycznie. Nie wiem czy będę, czy jestem twórcą - nieudolnie naśladuję wielkich twórców i sprawia mi to ogromną frajdę Marcinie, nie psuj mi tego, proszę :)

Dziękuję Bogdanie, akurat mam dzisiaj trochę wolnego czasu i ochotę na pisanie. Różnie z tym bywa, sam wiesz jak jest :)

Udało im się wreszcie... zagięli mnie czasoprzestrzeń.

Oj poradzi sobie, poradzi... ale teraz rozumiem, dlaczego cię poszukują. A ty tu... ;) pozdrawiam :)

Znowu wojenka gdzie Napoleon Przecież bez wodza nie przejdzie atak Więc najpierw trzeba wybrać lidera I tu się zacznie afera taka Bo czy on biały będzie czy z rymem Chyba nie chcecie wybrać mieszańca Piekło zgotują nim zabrzmią dudy I tak narzekań rzeka znów ruszy A czy nie warto zamiast dzielić Wymieniać się spostrzeżeniami Po co stalówki swoje kruszyć Lepiej budować a niżeli burzyć

Miło więc Cię poznać Rafał :) Ukłony!

Zgadzam się :)

Dodaj kolendry, do wszystkiego, jak Okrasa i złamiesz wszystkie przepisy. Pozdr.

Chandry brak bo nic nie było słowa tak się ułożyły Dziękuję i pozdrawiam

A kto mówi, że wciąż pędzi, chociaż nigdzie się nie spieszy, tego zamknie brat albertyn w celi, by z mrówkami grzeszył. :)

Pomysł na wiersz całkiem dobry i przyjemnie się czyta niektóre jego fragmenty, niestety trudno dobrnąć do końca. Rytmika cięgle się zmienia, co znacznie utrudnia czytanie a na pewno odbiera płynącą z niego przyjemność. Plus te rymy, tak banalne (pył-żył, nacja-racja). Nie piszę tego złośliwie, ja również nie jestem mistrzem poezji. Kiedyś robiłam podobne błędy i ktoś tutaj zwrócił mi na nie uwagę co bardzo mi pomogło. Mam nadzieję że i i mój komentarz będzie pewną pomocą dla Ciebie! Wracając do rytmiki, spójrzmy na liczbę sylab Początek wiersza (zazwyczaj pierwsze dwie zwrotki) wyznaczają rytmikę całemu wierszu. W moim odczuciu tutaj jeszcze jakoś (ledwo) da się przebrnąć aż do siódmej zwrotki w której diametralnie zmienia się linia rytmiczna. Plus nie za bardzo rozumiem zakończenia drugiej zwrotki. Ale jak to patrzeć "własnym sobą"? Pozdrawiam serdecznie!

Chyba rosół :))) Nie napisałam, że nie czytam tej kupy wersów bez ładu i składu, tylko wciąż wolę kaligrafię, w sensie staranność. :)

Nie zgodzę się, że tylko miłość do dzieci jest bezwzględna. Przeczą temu dzieci bite, poniewierane, maltretowane a nawet zabijane. Miłość jest albo jej nie ma. Obiekt tu nie ma znaczenia. Być interesującym/atrakcyjnym - to wymóg pożądania, a nie miłości. A jeśli uważasz, że związek to tylko codzienne wyzwania a nie stan spoczynku - to współczuję - braku błogości, rozluźnienia i po prostu świętego spokoju.

@Młoda @Silver @wjola bardzo dziękuję:))

Rytmicznie, Marcinie :)