Ranking

Moje życie weszło w schemat, bo co wieczór mam dylemat: Jak ułożyć swoje ciało, by sprężyny omijało? Gdy tak ciągle o tym myślę, zwykle w jednym tkwię pomyśle. Kiedy znowu łóżko zrobię, chciałbym leżeć w nim... na tobie.

Ha, ha :) Jaki Pomysłowy Dobromir się znalazł, patrzcie Państwo :)

zazwyczaj łączą oba brzegi porozrywane prądem wartkim abyśmy łatwiej mogli przeżyć bo przecież ścieżki są przetarte jedne buduje się latami inne powstają w jednej chwili łączą co bliskie między nami lecz zdarza się że mogą zmylić pierwsze – konstrukcje po wsze czasy monumentalne – stal i beton pomimo swej olbrzymiej masy bywa że nagle się rozlecą drugie powstają spontanicznie splatając dusze serca myśli zda się że tworzą więzy ścisłe wystarczy słowo by je zniszczyć więc pielęgnujmy jedne drugie niech złączą to co podzielone bo razem łatwiej tworzyć duże odkrywać każdą życia stronę

delikatnie - niczym wiatru musnięcie całuje przeguby przebiegła poczytalność wieczorne zwątpienie, drżenie moralne w tańcu na stole akceptacja i marność i ludzik odziany w pstrokate marzenia, miłość - miało przejść, a nie przeszło zużyty debet na rachunku sumienia na samoistność i podwójne espresso w tej kawiarence, gdzie piękne początki ukryły końce pod splamionym obrusem czekasz - zaklinasz, muszę - nie muszę siedem pięćdziesiąt za prawdę bez wzruszeń

nie przychodzisz na noc do domu odwróciłam tyłem zegary, niech nie kłamią, nie denerwują koc zaplątał mnie w fotel stary. może dobrze, bo nie sprzątałam włóczki zmyśleń, strzępy porwane białe kartki, wszędzie te kartki pustki z sensem niepozszywanej. nie wiedziałam, to takie trudne nocą sama, sen też nie przyszedł, i bezduszne jest nawet pióro bez zakończeń wiersze mi pisze

jan na imię mam nie Hubert a wciąż dokręcają śrubę co dokręcą brak dziewczyny jednak wolałbym sprężyny Pozdrawiam.

pozałatwiam trudne sprawy zamaluje głupie sny pozamykam wszystkie wrota by móc sobą być małym stać się znowu chłopcem bez problemów sobie żyć znów budować zamki z piasku w chowanego kryć iść przez życie po swojemu do księżyca wyć jak wilk kochać Kasie i Kamilę z dorosłości drwić

pusta szklanka północ bije zegar wiszący nad barem topię w rumie smutne chwile one wszystkie takie same barman mówi przestań chłopie naprzeciwko jest agencja kochasz zawsze ci dokopią idź i zapłać dostań więcej idź zapomnij choć przez chwilę burdel czynny jest do rana tam dziewczyny życie milą pocieszają tych niechcianych

Ma ton pawia. Ona wozi na Grono te bale? Ela, beton organizowano. A i wapno tam? Cel - obiad i zdun, a panu dzida i bolec.

zimowe słońce potrafi dokuczyć prosto w oczy wpycha rażące promyki przymykam powieki by rzęsami chronić czułe miejsca źrenic od bólu zasłaniam przede mną biała śniegowa pokrywa a czas zziębnięty skrzypi mrozem kroczy zima jest dobrą przewodniczką wspomnień czasem zaprószonych jak ziemia dziś śniegiem cała ubielona w puszystym przepychu koronkowym szronem i szadzią ubrane doliny drzewa rzeki połoniny w ciszy czekają cierpliwością kwitną wrastając pokorą w podwoje istnienia co roku w grudniu w styczniu oraz w lutym długie wieczory spędzam przy kominku języki ognia strużkowym rozkwitem tańczą zamieniając drewno w szary popiół z rozgrzanych piaskowców ciepło emanuje przepływa falami do wnętrza pokoju dotyka szafy foteli komody stare fotografie otula powoli a ja je wygładzam dopieszczam spojrzeniem dłonią uciszam nagłe drżenia serca myślami wchodząc w niebyty otchłani rozpoznaje twarze w czarno białych zdjęciach lecz wielu nie znałam nie sięgam pamięcią 27.01.2019r.

Góra Proszę, wejdź ze mną na tę górę, wiem, że pod górę i w ogóle, ale spójrz tam jak granie nikną w brzuchach obłoków, co tak płynąc, śliczną jej trefią koafiurę. I strumień bystrym źródłem tryska, woda srebrzysta, woda czysta, łez zmarszczkę w licu skalnym rzeźbi, gdy nas pragnienie w drodze zmęczy, będziemy jej łzy żywe spijać. Kłębi się gęsty las na zboczach, szumi jak skraj sukienki, bo w tan się z wiatrem gwiżdżąc puścił dzikim, będą i nas też chłostać wichry, lecz jak tam pięknie popatrz! popatrz! Wiedz — nim znajdziemy się na szczycie, z niejednym nam się zmierzyć przyjdzie, w burzy, w pogodzie, w chłodzie, w skwarze obok mieć będziesz moje ramię, a góra nosi nazwę — Życie.

Jakaś bzdura, przed nią hasztag Niemyślenie weszło w nawyk Wszystko daje się upłaszczać A świat nadal jest kulawy Karolinki oraz Kasie Można kochać, ale po co Po co miłość, kiedy ma się Substytutki i alkohol Tutaj taka jest praktyka Trzeba upaść aby powstać Niezbyt piękny model życia Za to śliczna filozofia Jakoś trzeba sobie radzić (Grunt fundament albo filar) I ja również mam zasady Kiedyś będę się ich trzymał A póki co to nawyki Jakiś wygłup lub coś w stylu Być wydojnym pracownikiem I nadrabiać w gierkach miną Czasem nawet mi się przyśni Pewien dobry mój kolega (W główce kiłka chorych myśli W rączce zwykle coś ostrego) W snach tych nieco jest przypruty Łatwo poznać go po żyłach Mruczy o kimś pięknojuchy Parska śmiechem i docina

to już ostatni raz samm'ie - wybacz, musiałem, hołd dla wiersza ;)

...

stała kruszynka u bram piekła przekroczyła próg nieświadoma ostatniego tchnienia wtulona w zatroskane objęcia ocierała łzy matczyne bezradnej walki o życie ruszając w drogę bezwiednie żegnała się ze światem gdy spaceru doszedł kres odeszła delikatnie unosząc się ku niebu ku bogu Sylwia Błeńska 20.2.2016

przecież nie ma odcięta widzę - nie ma upewniam się - nie ma nie ma Cię a boli została tylko plama po winie mojej wielkiej bardzo

... pierwsze zdanie, też takich nie uznaję... drugie... niestety, chcą to i są chętne, albo... tak 'kręcą', że niejednego nakręcą..;) Temat wiersza, życiowy, równo napisane. Pozdrawiam.

Gdybyś wiedział drogi Janku, co ja czuję o poranku... Od "chorego" materaca, obolala cała glaca. Stąd myślenie o dziewczynie. Tylko wtedy ból przeminie :)) Dziękuję i pozdrawiam. s

jednak przemyślałem sprawę w pierwej wypijemy kawę by ożywić nasze ciało oraz aby nam się chciało ciut z fantazją pofiglować wypowiedzieć szeptem słowa potem wtulić się wygodnie by się rano z chęcią podnieść

Ładne, jak dla mnie dziś przebiłeś inne teksty na orgu. Sączy się ta świadość jak dym z papierosa. bb

zanim scałujesz z moich bladych piersi chłodnośliski błękit saskiej porcelany i język jeszcze herbacianocierpki wsuniesz gwałtownie w drżącą ust szczelinę pozwól się pieścić wilgotnymi dłońmi zanim się ośmielę i siebie odkryję

TV wizjer to takie denko na świat, obrazy załamują ręce, marne prognozy. uciekły ptaki z kluczami na powrót, jesień do snu podwiesza nietoperze, aż zazdroszczę innego pułapu. gdy przez okna wpadają źdźbła marzeń, przygasa reumatyzm, przy piecu troski rozkołysały wahadło zegara, chciałyby zebrać mgły z bagien, które szeptem wskazówek przenikają dachy... już dawno zasnuły korytarze, gdzie ostrzy się krawędzie kantów. papierowi ludzie sprzęgają echo słów, gdy trzeba półprawdy zdobią w piórka układając kolaże na niby. brylują w ramkach nawet wtedy gdy cuchnie. mam trudności z przełykaniem. listopad, 2018

Czy to jest limeryk?

Bardzo dobry wiersz. Pozdrawiam serdecznie

Gdy mrok już otuli wąskie ulice, płaszczem przykryje, co przykryć musi Bezszelestnie lecz z gracją w te okolice, zapuści się Ona, co dręczy i kusi. Przez wąziuteńką w oknie szczelinę, przemknie do domu potwornie cichego. Zastanie w środku drzemiącą rodzinę spojrzy spod oka nieprzychylnego. Do sypialni wpełznie, nie budząc nikogo włosy odgarnie, nad uchem nachyli i będzie czas długi szeptać złowrogo, aż się słoneczko zza rogu wychyli. Każdemu co innego bezwstydnie wychrypi, snuć będzie opowieści o ponurym losie. Niesprawiedliwości świata się uczepi, by w końcu porażek wspomnieć pokłosie. Przebiegła zjawa, krew w żyłach rozgrzeje, w omamionym sercu gniew ogromny zrodzi. Niepokoju czerstwe ziarenko zasieje, i nikt spod jej jarzma się nie wyswobodzi.

... jej, w rzeczy samej, to już jest "samotnia". Dobre zestawienie, I- szej z II- gą, 'czyny' z tejże drugiej nieobce były wielu młodym ludziom, ale czymże to jest wobec treści pierwszej... Nieporównywalne.... Fajny, konkretny wiersz. Pozdrawiam.

dziś pojechałem na tę plażę gdzie kiedyś ciebie całowałem brodziłem w piasku dawnych marzeń które mieliśmy wtedy razem wiatr delikatnie pieścił usta słońce mnie grzało tak jak ty ciepłych promieni lekka nuta wróciła pamięć tamtych dni szum fal powtarzał jednak w kółko zapomnij to był tylko sen mały epizod w długim życiu zapomnij już - wspomnieniom nie

Oj oj, tam tam. PL praktycznym był. Wszak, jak sobie pościelisz, tak się wyśpisz. Ściskam serdecznie :) s

czyli...mają rozum i jednocześnie omamy? :)

Pomysł jest, tekst ciekawy. Są jednak nierówne wersy i przez to brak rytmu. Brak średniówki pogłębia jeszcze ten efekt. Sporo pracy jeszcze @littlekinzi przed Tobą. Pozdrawiam.

Rota za prawdę, dwa RPA. Zator.

Hej Sombo, wiersz wydaje się być wrzucony w dużym tempie, a przecież wiemy, że pośpiech jest wskazany tylko przy łapaniu pchły :) Stad pewnie niedorobki interpunkcyjne i literówki. Widzę, że na bieżąco już poprawiasz - to dobrze. Spróbuj jeszcze ujednolicić pierwsze litery zaimków (duża/mała), zmienić 8 wers (bo niezrozumiały) i uzupełnić brakujące literki lub spacje. Powodzenia :) s

Jest miło, ładnie, czyta się dobrze, jednak jako konstrukcja, nie jest to za mocne, trochę nad scaleniem myśli i treści można popracować. ... myśl jest za mało zwarta i powiązana ze sobą. W miniaturze każde słowo powinno być niezbędne, a wg mnie jak tu wyrzucę prawie połowę tekstu, to treść i przesłanie zostanie czytelne i zmienione nie bardzo... chmury ograniczają ja nad ... coś na pewno można dokręcić i dopieścić. ... z potencjałem. ... pozdrawiam, marian.

o cholera... rot sensu to dla mnie za dużo ;) ale nestor... poczytałam w Wikipedii o twórcach palindromów, to często ścisłowcy :) tak jak Ty :)

Wiersz bardzo mi się podoba. Pozdrawiam

Dziękuję ślicznie :) I cieszę się, że klimat odczuwalny, puenta zrozumiała, i że się podoba :) Pozdrawiam orzeźwiająco :)

Bardzo klimatyczna, urokliwa miniaturka i doskonale rozumiem ostatnie słowa, w ostatnich miesiącach podobnie w niektórych miejscach się czułam, bardzomisiepodobasie :))

Ostatnio pisałam „Czarną kołysankę” i Czarek P też w temacie ;) taki w życiu motyw. Ściskam, bb

Brawo Deonix, Klimatyczna miniaturka, tylko nie rozumiem nawiązania do tytułu. Nie wszystka jest PL-ka do życia? bb

Ogólnie, dźwięcznie, w sensie obrazowo, ale ponieważ słowo.. 'taśmę'.. nijak mi leży do całości, doczytałam komentarze i widzę maleńkie sugestie. Może się wygłupię, ale najbardziej pasowałoby mi słowo...latawiec... co zagrałoby z widnokręgiem i z chwilą, w której ten moment, te chwile, peelka zapisuje sumiennie w pamięci, tym bardziej, że latawców nie puszcza się codziennie, nawet 'od tyłu'. Dasz się namówić na taką zmianę.? Nie zmuszam, proszę... :) Pozdrawiam.

Bardzo proszę i już zmykam :))

Znaczeniowo się nic nie zmieni, ale... no sama nie wiem. Niemniej za propozycję dziękuję :) Rozumiem, że wolałabyś inne rymy tu uwypuklić? Pomyślę, dzięki za zwrócenie uwagi :)

A jakbyś zmieniła szyk od tyłu taśmę puszczając ??

Ma melodię. Sylaby w każdym wersie odwożone. Rozumiem, że PL odtwarza dzień przed zachodem (wydarzenie, życie etc.) Pasuje. bb

Jeśli piersi są blade to skąd na nich błękit? Na dodatek porcelany. Porcelana w kolorze błękitu? Ufff....

Tym razem wolałam nie rozciągać narracji, jak to mam w zwyczaju w erotykach :) Miło, że wpadłaś i Cię mój tekst zatrzymał :)

w środku lata mgła wznosi się nad polem mieniąc się tęczą

Możliwe. Siemówitrudno :) A za czytanie dziękuję i pozdrawiam :)

gdy cichy zmierzch na wschodzie szarością gasi oczy na karku krople potu raz żarzą się raz złocą ku poduszce schylam głowę odgarniam z twarzy włosy trzymając się nadziei że wyśpię się tej nocy

Gwiazdeczką jesteś Innych olśniewasz Tyłkiem wypiętym-pięknie Codziennie widać Twoje odbicia W fleszy blasku tandetnym I w mgnieniu oka Z wielkim hukiem Umysł twój Zeszpetniał